Klasyfikacja interakcji w grach typu role-playing games oraz relacje komunikacyjne i dydaktyczne w technice gier fabularnych

Celem artykułu jest nakreślenie możliwych kierunków badań w zakresie analizy dyskursu i szerzej pragmalingwistyki. Służy temu wyodrębnienie najważniejszych relacji komunikacyjnych zachodzących w klasycznych grach fabularnych (ang. Role-Playing Games), a także wskazanie zbieżności zachodzących pomiędzy relacjami uczestników techniki gier fabularnych jako komunikacyjnej techniki nauczania języków obcych a założeniami autonomizacji glottodydaktyki na poziomie akademickim, związanymi z ideą współpracy dydaktycznej i relacji wielopodmiotowej.

Technika role play oraz gry fabularne na lektoracie języka angielskiego a autonomizacja studentów

Publikacja zawiera wybór 14 artykułów zaprezentowanych w trakcie sympozjum nt. „Autonomizacja studentów a efektywność dydaktyki na poziomie zaawansowanym”, które odbyło się w dn. 4-5 lutego 2002 roku w Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na zakończenie projektu badawczego pod tym samym tytułem. Autorów łączy innowacyjność podejścia, ukierunkowana na autonomizację studentów. Artykuły obejmują następujące grupy zagadnień: opis stosowanych procedur dydaktycznych, badania i obserwacje efektów tych innowacji, a także wybrane ujęcia teoretyczne. Zbiór stanowi reprezentatywny przegląd aktualnej refleksji i stanu badań empirycznych w szeroko pojętym ujęciu autonomizacyjnym.

Gry fabularne jako technika autonomizująca studenta

Publikacja (…) jest zbiorem tekstów poświęconych zagadnieniu autonomii w dydaktyce języków obcych. Teksty te – w obecnej postaci artykułów – stanowią zapis referatów wygłoszonych na konferencji poświęconej temu właśnie, niezwykle istotnemu dla nowoczesnej dydaktyki zagadnieniu. Konferencje tego typu nigdy dotąd w Polsce się nie odbywały. Jest to więc novum na naszym terenie i wielki tytuł do chwały dla uczelni, która podjęła się organizacji takiego wydarzenia i publikacji artykułów opracowanych na podstawie wygłoszonych tam referatów. Dlatego publikację uważam za niezwykle ważną i potrzebną. (z recenzji wydawniczej Prof. dr hab. Hanny Komorowskiej)

Postawy uczących się w dydaktyce języków obcych w ujęciu autonomizującym

Integracja europejska jest z pewnością zjawiskiem mającym obecnie największy wpływ na przemiany mentalne, społeczne i polityczne naszego społeczeństwa. Członkowstwo w Zjednoczonej Europie mobilizuje nas do porównań i weryfikacji dotychczasowych idei i sposobów wprowadzania ich w życie społeczne. Nauczanie języków obcych jest domeną, w której zmiany są szczególnie widoczne, gdyż to właśnie znajomość języków staje się podstawowym warunkiem uczestnictwa w komunikacji europejskiej i, co się z tym łączy, podstawowym wyzwaniem w edukacji młodych ludzi-członków zjednoczonej Europy. Nowe wyzwania wynikające z przemian ostatnich czasów odnoszą się do wielu aspektów w kształceniu językowym wpisującego się w szeroko pojętą edukację. Do najważniejszych zaliczyć można: realizację humanistycznego ideału wychowania i kształcenia, kładącego nacisk na otwartość wobec odmienności kulturowej, tolerancję i wychowanie w duchu demokracji, a także na prawo do odmienności i funkcjonowania każdego człowieka, przygotowanie i kształcenie ustawiczne nauczycieli języków obcych poprzez ujednolicenie tzw. standardów nauczania przy jednoczesnym respektowaniu indywidualnych celów nauki języków, podnoszenie jakości kształcenia językowego poprzez skoncentrowanie działań dydaktycznych na osobie ucznia, tworzeniu tożsamości (wielo)językowej, wdrażaniu do autonomii. (Z przedmowy)

Identyfikacja blednych podpisow w kolekcjach

Weryfikacja poprawnosci podpisów cyfrowych jest obliczeniowo kosztowna. Aby ja zwiekszyc, zamiast pojedynczych podpisów weryfikacji poddaje sie kolekcje. Jezeli wszystkie podpisy w kolekcji sa poprawne, to cała kolekcja jest akceptowana. Pojawienie sie błednych podpisów w kolekcji powoduje, ze weryfikacja jest błedna. Nie mozna odrzucic całej kolekcji, zachodzi wiec koniecznosc identyfikacji błednych podpisów w kolekcji. W artykule zdefiniowano metody identyfikacji błednych podpisów. W szczególnosci okreslono weryfikacje typu „dziel i rzadz”, w których wejsciowe kolekcje sa dzielone na podkolekcje tak długo, az koncowe błedne kolekcje zawieraja pojedyncze podpisy. Opisano równiez weryfikator Hamminga identyfikujacy jeden błedny podpis w kolekcji oraz uogólniono ten weryfikator do postaci dwupoziomowego weryfikatora, umozliwiajacego identyfikacje dwóch błednych podpisów. Podano tez definicje ogólnego weryfikatora zdolnego do identyfikacji dowolnej liczby błednych podpisów w kolekcjach.

Badania wykorzystania przez polskie biblioteki naukowe środków europejskich, grantów ministerialnych i samorządowych oraz dotacji sponsorów w latach 2000-2008

Badania dotyczące pozyskiwania środków pomocowych przez polskie biblioteki naukowe przeprowadzone zostały w ramach wewnętrznych projektów badawczych Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu. Realizacji projektu podjął się Oddział Prac Naukowych, Wydawniczych i Dydaktycznych BU. Zadanie wykonano od września 2008 do czerwca 2009 roku. Zamierzeniem autorek artykułu było uzyskanie pełnej informacji na temat środków pozabudżetowych pozyskiwanych przez polskie biblioteki naukowe oraz określenie stopnia ich wykorzystania. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem techniki ankiety. Przygotowany kwestionariusz ankiety wraz z informacją dla respondentów o celu prowadzonych badań skierowano do wszystkich bibliotek uniwersyteckich, bibliotek głównych uczelni technicznych, medycznych, ekonomicznych, bibliotek akademii wychowania fizycznego, uczelni pedagogicznych i rolniczych oraz do bibliotek publicznych posiadających status bibliotek naukowych. Łącznie wysłano 70 ankiet, odpowiedzi udzieliło 38 respondentów. Wskazany w artykule okres 2000-2008 był czasem zwiększonych możliwości uzyskiwania dodatkowych funduszy przez biblioteki. Najczęściej otrzymywane fundusze to dotacje ministerialne, dalej środki sponsorów na działalność podstawową. W poważnym stopniu wspierały biblioteki, głównie biblioteki publiczne, lokalne samorządy. Zauważalne były dotacje wspierające biblioteki przekazywane przez fundacje i środki ofiarowane przez sponsorów na działalność organizacyjną; ewenementem natomiast – subwencje unijne.

Ewaluacja splotowa InfoKultury. Skala dwuważonych ocen

Pakiet oprogramowania InfoCult™ Analyser 1.4 stanowiącego obudowę książki do pobrania ze strony: ewaluacja.amu.edu.pl

Antroponimy w Quo Vadis Henryka Sienkiewicza i w koreańskich przekładach powieści. Ocalone czy stracone w tłumaczeniu?

Filologia Polska i Klasyczna: Instytut Filologii Polskiej; Zakład Gramatyki Współczesnego Języka Polskiego i Onomastyki

Problemy współczesnej dydaktyki języków obcych

Niniejszy tom stanowi zbiór artykułów, które podejmują próbę zarysowania problemów stojących przed współczesną dydaktyką języków obcych w polskim kontekście edukacyjnym, wskazując w wielu przypadkach na bardzo konkretne możliwości ich rozwiązywania, a co za tym idzie, usprawnienia procesu uczenia się i nauczania języka obcego na różnych poziomach kształcenia. Teksty te dotyczą bardzo zróżnicowanej problematyki, poczynając od zagadnień teoretycznych i ich przełożenia na sytuację szkolną, poprzez wyniki różnego typu projektów badawczych wraz z implikacjami dla nauczania języków obcych, po propozycje konkretnych metod i technik, narzędzi dydaktycznych i rozwiązań systemowych. Tom został podzielony na sześć rozdziałów, w których zgrupowane zostały prace poświęcone pokrewnej tematyce, przy czym kluczem przy ustalaniu ich kolejności były poruszane kwestie, a nie porządek alfabetyczny. Tak więc, w części pierwszej, zatytułowanej Między teorią a praktyką, można znaleźć artykuły, które pokazują, w jaki sposób różne dziedziny wiedzy i modele teoretyczne mogą stanowić ważny punkt odniesienia dla dydaktyki języków obcych. Rozdziały drugi i trzeci, zatytułowane Techniki, metody, narzędzia i Wykorzystanie nowoczesnych technologii, poświęcone zostały przedstawieniu różnorodnych metod i środków nauczania, które można wykorzystać we wprowadzaniu i ćwiczeniu podsystemów i sprawności językowych oraz rozwijaniu autonomii ucznia i umiejętności samooceny. Z kolei rozdział czwarty, Nauczanie dzieci w wieku wczesnoszkolnym, grupuje teksty podejmujące problematykę dydaktyki języka obcego w odniesieniu do małych dzieci, ze szczególnym uwzględnieniem roli nauczyciela w tym obszarze. W rozdziale piątym, tj. Programy nauczania, etapy edukacyjne, egzaminy, zamieszczono artykuły, które podejmują kwestie o charakterze instytucjonalnym, dotyczące udoskonalenia edukacji językowej i ewaluacji postępów na różnych poziomach kształcenia. I w końcu, w części szóstej, zatytułowanej Kształcenie dwujęzyczne i specjalistyczne, znaleźć można prace poświęcone problematyce organizacji procesu nauczania treści merytorycznych przy użyciu języka obcego, specyfice nauczania języka polskiego jako obcego i wyzwaniom stojącym przed nauczycielem języka obcego dla potrzeb zawodowych. Jestem przekonany, że z uwagi na swą zróżnicowaną tematykę, umiejętne powiązanie teorii i badań empirycznych z codzienną praktyką, a co najważniejsze, uwzględnienie uwarunkowań i ograniczeń polskiego kontekstu edukacyjnego, niniejsza praca zbiorowa będzie stanowić ważne źródło inspiracji i refleksji dla wielu neofilologów, zarówno teoretyków i badaczy, jak i studentów filologii oraz nauczycieli różnych języków obcych.

Badanie rotacji wybranych planetoid pojedynczych i podwójnych przy wykorzystaniu obserwacji fotometrycznych

Wydział Fizyki: Instytut Obserwatorium Astronomiczne

Przegląd dotychczasowych badań nad związkami cech osobowości nauczycieli i uczniów z procesem nauczania / uczenia się

Poniższy artykuł oparty jest na dwóch pozycjach: Psychologia dla nauczycieli Davida Fontana oraz Individual differences in second language learning Petera Skehana i stanowi podstawę teoretyczną dla jednego z tandemów badawczych, w projekcie dotyczącym autonomizacji procesu uczenia się / nauczania. Techniką wykorzystaną w doświadczeniu jest rozwinięta forma znanej w metodyce techniki role play do postaci role playing game. (gry fabularne). Celem doświadczenia jest sprawdzenie skuteczności tejże techniki w kształtowaniu autokontroli i autokorekty, jako elementów Indywidualnej Kompetencji Komunikacyjnej w powiązaniu z cechami osobowości.

Umiejętności komunikowania i współpracy w środowisku wirtualnym jako efekt szkoleń e-learningowych

Dobra umiejętność komunikowania się, szczególnie wysoki poziom kompetencji interpersonalnych jest obecnie jedną z najważniejszych kluczowych kompetencji pracownika. Chociaż ludzie od dziecka uczą się komunikować w różnych sytuacjach społecznych, nie oznacza to wcale, że potrafią efektywnie się porozumiewać. Zazwyczaj, co obserwujemy w wielu organizacjach, dużo czasu i miejsca poświęca się na podnoszenie poziomu kompetencji interpersonalnych, poprzez między innymi udział w różnych szkoleniach. Współcześnie obserwuje się coraz większy udział usług i narzędzi internetowych w komunikowaniu się pracowników wewnątrz i poza organizacją. Taki stan rzeczy rodzi pytanie o poziom umiejętności komunikowania za pomocą Internetu. Autorka stara się przekonać, że interaktywny model szkoleń internetowych (e-learning) jest modelem, który wymusza aktywną komunikację i współpracę. W ten sposób pracownicy biorący udział w szkoleniu w naturalny sposób uczą się komunikowania w sieci i mogą podnosić swoje kompetencje komunikacyjne w środowisku wirtualnym.