Lubomira Domka, Kryzys środowiska a edukacja dla ekorozwoju, Wyd. Nauk. UAM, Poznań 1996, ss. 156.

Recenzje i sprawozdania z książek

Edukacja integracyjna w doświadczeniach i opiniach nauczycieli oraz rodziców

Wydział Studiów Edukacyjnych

Edukacja w/dla wielokulturowości. Casus Singapuru

Singapore brings together representatives of different cultures. Currently, 76% of the Singapore population is Chinese, 14% - Malay, 8% Hindu. All of them (with the rest 2%) have a possibility to participate in one of the best education models in the world. However, education and other political institutions are assessed in an ambivalent way. The article will address these controversies, including the Confucian thought of self-improvement and Peranakan Chinese as an example for the hypothesis.

Edukacja obywatelska w Anglii – założenia, perspektywy, wyzwania

Britain is exceptional among modern Western democracies in having had citizenship education in public schools. British people have regarded themselves as “subjects” rather citizens. It has been changing recently. Due to social transformations, especially growing multiculturalism and associated social tensions, citizenship education became the core of social and political debate. After 1997, when the Labor Party came to power, the discourse of citizenship as well as citizenship education developed. The main aim of citizenship education in state schools is to build social cohesion and reduce social tension through dialogue. School curricula pay more attention to identity and cultural diversity. The aim of the paper is to present and analyse the main premises of educational policy in the context of citizenship education in public schools in England. I will also attempt to reconstruct the social and political debate on the consequences of introducing citizenship education to state schools.

Edukacja i kultura. Studium nad szkolnictwem obowiązkowym w Szwecji

Wydział Studiów Edukacyjnych

Przygotowanie uczniów szkół ponadgimnazjalnych do odbioru programów telewizyjnych (projekt edukacji polonistycznej)

Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej: Pracownia Innowacji Dydaktycznych

Korespondencja sztuk w dydaktyce szkoły ponadgimnazjalnej. Diagnoza i propozycje

Instytut Filologii Polskiej: Zakład Dydaktyki Literatury i Języka Polskiego

Pedagogika, jako podstawa bycia człowiekiem i europejskiej cywilizacji

Jest to próba uczynienia z pedagogiki (paidei) podstawy bycia człowiekiem i rzeczywistości, poprzez odwołanie się do jej antycznych źródeł.

Edukacyjne implikacje technologii cyfrowych

W ciągu minionych trzech dekad świat radykalnie się zmienił. Jesteśmy świadkami transformacji od społeczeństwa przemysłowego do społeczeństwa informacyjnego. Jeśli chcielibyśmy określić tą zmianę jednym słowem byłoby nim: cyfryzacja. Początkiem było wynalezienie cyfrowego komputera, a później wszystkie stare analogowe formy medialne (tekst, dźwięk, obraz, film) reprezentowane poprzez ciągłe (analogowe) sygnały zostały zastąpione przez nowe postaci cyfrowe. Pojęcie cyfrowy oznacza, że dowolne informacje mogą być reprezentowana w formie ciągów liczb zapisanych w dwójkowym systemie liczbowym (jako ciąg znaków: 0 i 1). W artykule pokazujemy funkcjonalne ograniczenia mediów analogowych oraz rozważamy korzyści wynikające z cyfrowych reprezentacji różnych form informacji wskazując równocześnie zmiany jakie implikuje to dla procesu uczenia się i edukacji.

Kształcenie zdalne w szkole wyższej – stan i perspektywy

Wydział Studiów Edukacyjnych

Lektura twórcza w edukacji humanistycznej

Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej UAM: Instytut Filologii Polskiej

„Wyłanianie” się podmiotu w autopojetycznie pojmowanej szkole

Istotą artykułu jest dookreślenia podmiotowości w systemie autopojetycznym, jakim może być szkoła. Na początku postaramy się dookreślić znaczenie rozumienia podmiotu i podmiotowości. Przy czym, poszukując ich źródłowych odniesień odwołamy się do myśli Arystotelesa i Kartezjusza, by następnie poddać je krytyce jako niespełnionych oczekiwań nowożytnej i współczesnej cywilizacji. Jednak, powołując się dalej na poglądy M. Heideggera w tym temacie, okazuje się, że podmiot może być traktowany zgoła inaczej niż opisuje to literatura przedmiotu. Przybliżając zatem inne ujęcie podmiotu, postaramy się wykazać, że wyłania się on na styku jego związku z osobowością, co sugeruje, że to właśnie kształcenie i kształtowanie powinno być traktowane jako najważniejsza dziedzina ludzkiej wiedzy. Dopełnienie tej tezy będzie zatem wymagało wyjaśnienia takich pojęć, jak: osobowość i praktyka edukacyjna. I skoro zatem praktyka edukacyjna jest tak istotna i dla kształtowania osobowości, i wyłaniania się podmiotu, to w dalszej części naszej wypowiedzi położymy nacisk na zinstytucjonalizowaną formę praktyki edukacyjnej czyli nauczanie klasowo-lekcyjne, traktowane jako układ autopojetyczny. Wyjaśnienie znaczenia tego układu będzie stanowić kolejną fazę toczonych tutaj rozważań, a ich celem będzie obrona poglądu, że to, co zostanie „wniesione” do klas szkolnych w postaci zasobów i reguł na początku każdego roku szkolnego, będzie się przekładać na kształtowanie i kształcenie osobowości, i tym samym na możliwości samodoświadczania „Się” podmiotowości. Ponieważ pogląd ten może budzić pewne zastrzeżenia, toteż powołamy się na pewne rozważania dotyczące istnienia tzw. podmiotu rekonstruującego, a więc takiego, który wpisany jest w sens istnienia np. projekcji filmowej, spektaklu teatralnego, czytanej książki.

Radiowe audycje umuzykalniające Marii Wieman jako forma wychowania muzycznego w przedszkolu. Analiza audycji z lat 1948-1976

Wydział Studiów Edukacyjnych: Zakład Edukacji Artystycznej

Rozwiązywanie sytuacji konfliktowych w wymiarze jednostkowym i społecznym

O konflikcie jako zjawisku i procesie społecznym nigdy za wiele, zwłaszcza gdy w jednym tomie można znaleźć analizy teoretyczne źródeł i istoty konfliktu, jego konstruktywnego potencjału, jak i dysfunkcjonalności wobec relacji społecznych i społecznego ładu. Zagadnienia te omawiane są przez socjologów, pedagogów, psychologów, teoretyków prawa oraz praktyków zajmujących się ich rozwiązywaniem: pracowników socjalnych, terapeutów, mediatorów, negocjatorów, prokuratorów, sędziów, menedżerów. Oprócz diagnoz dotyczących sfer życia społecznego szczególnie zagrożonych konfliktem (stosunki międzynarodowe, sfera publiczna, edukacja i wychowanie) czytelnik znajdzie w książce opracowania na temat różnych dróg wychodzenia z konfliktu poprzez kompromis do konsensusu, z użyciem różnych narzędzi społecznych, takich jak: negocjacje, arbitraż, a zwłaszcza mediacje.