Prodrous grammaticae papyrorum graecarum aetatis Lagidarum.

"Seorsum impressum ex XXVI. tomo Classis philologicae Academiae litterrarum cracoviensis."

Archiwum do dziejów literatury i oświaty w Polsce.

Vols. 16- called also v. 1-

Phylogenetic position and ultrastructure of two Dermocystidium species (Ichthyosporea) from the common perch (Perca fluviatilis)

Sequences of small-subunit rRNA genes were determined for Dermocystidium percae and a new Dermocystidium species established as D. fennicum sp. n. from perch in Finland. On the basis of alignment and phylogenetic analysis both species were placed in the Dermocystidium-Rhinosporidium clade within Ichthyosporea, D. fennicum as a specific sister taxon to D. salmonis, and D. percae in a clade different from D. fennicum. The ultrastructures of both species well agree with the characteristics approved within Ichthyosporea: walled spores produce uniflagellate zoospores lacking a collar or cortical alveoli. The two Dermocystidium species resemble Rhinosporidium seeberi (as described by light microscope), a member of the nearest relative genus, but differ in that in R. seeberi plasmodia have thousands of nuclei discernible, endospores are discharged through a pore in the wall of the sporangium, and zoospores have not been revealed. The plasmodial stages of both Dermocystidium species have a most unusual behaviour of nuclei, although we do not actually know how the nuclei transform during the development. Early stages have an ordinary nucleus with double, fenestrated envelope. In middle-aged plasmodia ordinary nuclei seem to be totally absent or are only seldom discernible until prior to sporogony, when rather numerous nuclei again reappear. Meanwhile single-membrane vacuoles with coarsely granular content, or complicated membranous systems were discernible. Ordinary nuclei may be re-formed within these vacuoles or systems. In D. percae small canaliculi and in D. fennicum minute vesicles may aid the nucleus-cytoplasm interchange of matter before formation of double-membrane-enveloped nuclei. Dermocystidium represents a unique case when a stage of the life cycle of an eukaryote lacks a typical nucleus.

Komputerowe gry edukacyjne dla dzieci z trudnościami w czytaniu – doświadczenia polskie i irlandzkie.

W latach 2011-13 przeprowadziliśmy projekt badawczy, którego celem była ocena skuteczności komputerowych gier edukacyjnych jako narzędzia do treningu tempa czytania w pracy z dziećmi wolno czytającymi. W projekcie napotkaliśmy szereg nieprzewidzianych trudności; niniejszy artykuł stanowi refleksję nad nimi z perspektywy praktycznych możliwości i ograniczeń korzystania z komputerowych gier edukacyjnych w terapii pedagogicznej. Powolne czytanie rozumiemy jako trudność w automatyzacji procesu dekodowania. Zakładamy, że natura treningu komputerowego może służyć zaprojektowaniu skutecznego narzędzia do poprawy automatyzacji dekodowania. W tekście opisujemy przebieg trzykrotnej próby wdrożenia treningu tempa czytania dla dzieci z klas 3-6 na podstawie edukacyjnej gry komputerowej GraphoGame-Fluent. Okazało się, że zebrane w rezultacie dane były niewystarczające do odpowiedzi na postawione przez nas pytania dotyczące efektywności treningu i jego poszczególnych parametrów (tj. rodzaj trenowanego materiału – sylaba / wyraz, frekwencja w języku pisanym). W związku z powyższym, przedstawiamy krytyczne uwagi na temat trudności stojących przed badaczem (a także terapeutą) chcącym stosować edukacyjne gry komputerowe w terapii. Trudności mogą dotyczyć etapu wyboru gry (czy jest odpowiednia do problemu ucznia, skuteczna i motywująca), technicznych trudności ze sprzętem (dostępność komputerów i akcesoriów) oraz organizacji treningu (ograniczenia wynikające ze sztywnego stosowania systemu klasowo-lekcyjnego). Opis trudności w prowadzeniu badań w polskich szkołach zestawiamy z opisem takiego samego badania prowadzonego przez nas w szkołach w Irlandii.

Polski Współczynnik Wpływu a kultury cytowań w humanistyce

The article discusses the formula for a new Polish bibliometric indicator, i.e., the Polish Impact Factor (Polski Współczynnik Wpływu) from the point of view of the humanities. Our study examines two prestigious Polish humanities journals (Pamiętnik Literacki and Diametros – An Online Journal of Philosophy) to evaluate the underlying assumptions of the Polish Impact Factor. We have analyzed all articles published from 2004 to 2014 (N = 850, N = 555, respectively) and all references included in these articles (N = 21,805, N = 8,298, respectively). When interpreting the findings, we have assumed that different groups of sciences are characterized by different citation cultures. Our findings show that the formula for the Polish Impact Factor does not take into account the most cited sources in the humanities, i.e., books and chapters. Moreover, many citations will not be included in the formula because of the citation age: the formula for the Polish Impact Factor is provided for the citations whose age is not higher than 5 years. We have analyzed the citation age of all citations and used Price’s Index to interpret the result. We have found out that most of citations are older than 5 years (84,2 percent and 73,2 percent, respectively). Our analysis shows that the Polish Impact Factor is not an adequate tool for a bibliometric evaluation of the journals in the humanities in Poland. The article concludes with a discussion of how the Polish Impact Factor could be improved.

Filmowe interpretacje polskiej transformacji gospodarczej. Kulturowe spory o obraz Polski

Wydział Nauk Społecznych: Instytut Kulturoznawstwa

Edukacja integracyjna w doświadczeniach i opiniach nauczycieli oraz rodziców

Wydział Studiów Edukacyjnych

(Nie)obecna nauka. Strategie promocyjne polskich czasopism naukowych z zakresu nauk humanistycznych i społecznych

Publikacja powstała w ramach projektu „Współczesna polska humanistyka wobec wyzwań naukometrii” finansowanego ze środków Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki, numer decyzji 0057/NPHR3/H11/82/2014

Ocena humanistyki w świetle wyzwań Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki

Za lekturę i uwagi do pierwszej wersji tekstu dziękuję Anecie Drabek i Ewie Rozkosz.