1000 resultados para L. monocytogenes
Resumo:
Listeria (L.) monocytogenes causes orally acquired infections and is of major importance in ruminants. Little is known about L. monocytogenes transmission between farm environment and ruminants. In order to determine potential sources of infection, we investigated the distribution of L. monocytogenes genetic subtypes in a sheep farm during a listeriosis outbreak by applying four subtyping methods (MALDI-TOF-MS, MLST, MLVA and PFGE). L. monocytogenes was isolated from a lamb with septicemia and from the brainstem of three sheep with encephalitis. Samples from the farm environment were screened for the presence of L. monocytogenes during the listeriosis outbreak, four weeks and eight months after. L. monocytogenes was found only in soil and water tank swabs during the outbreak. Four weeks later, following thorough cleaning of the barn, as well as eight months later, L. monocytogenes was absent in environmental samples. All environmental and clinical L. monocytogenes isolates were found to be the same strain. Our results show that the outbreak involving two different clinical syndromes was caused by a single L. monocytogenes strain and that soil and water tanks were potential infection sources during this outbreak. However, silage cannot be completely ruled out as the bales fed prior to the outbreak were not available for analysis. Faeces samples were negative, suggesting that sheep did not act as amplification hosts contributing to environmental contamination. In conclusion, farm management appears to be a crucial factor for the limitation of a listeriosis outbreak.
Resumo:
Listeria (L.) monocytogenes is an environmental bacterium that may become an intracellular pathogen upon ingestion to cause gastroenteritis, septicaemia, abortions, and/or fatal infections of the central nervous system. We here describe a L. monocytogenes field strain (JF5171) isolated from a bovine placenta in the context of abortion, which exhibited attenuation in bovine brain-slice cultures. The whole genome of strain JF5171 was sequenced, and the invasion, replication, and intercellular spread of JF5171 were further analyzed by quantification of colony forming units and immunofluorescence studies. Phospholipase and hemolysis activity of JF5171 were also quantified along with transcription levels of actA, hly and prfA. The data obtained were compared to those of the widely used L. monocytogenes reference strain, EGD-e. JF5171 exhibited reduced replication and lower levels of phospholipase and hemolysis activity. Invasion and cell-to-cell spread was strongly decreased compared to EGD-e, and actin polymerization was absent. A frame shift deletion was identified in the JF5171 coding region of the major regulator for virulence, prfA. This resulted in a truncated C-terminus sequence (WEN* vs. WGKLN*). In addition, a point mutation resulted in a lysine to arginine substitution at amino acid position 197. Complementation with prfA from EGD-e and with (EGD-e) prfA-K197N increased the replication and spread efficiency of JF5171. In contrast, complementation with the truncated version of prfA had no effect. Taken together, these results suggest that the truncated C-terminus of prfA considerably contributes to the strongly attenuated phenotype observed in vitro.
Resumo:
BACKGROUND Listeria (L.) monocytogenes causes fatal infections in many species including ruminants and humans. In ruminants, rhombencephalitis is the most prevalent form of listeriosis. Using multilocus variable number tandem repeat analysis (MLVA) we recently showed that L. monocytogenes isolates from ruminant rhombencephalitis cases are distributed over three genetic complexes (designated A, B and C). However, the majority of rhombencephalitis strains and virtually all those isolated from cattle cluster in MLVA complex A, indicating that strains of this complex may have increased neurotropism and neurovirulence. The aim of this study was to investigate whether ruminant rhombencephalitis strains have an increased ability to propagate in the bovine hippocampal brain-slice model and can be discriminated from strains of other sources. For this study, forty-seven strains were selected and assayed on brain-slice cultures, a bovine macrophage cell line (BoMac) and a human colorectal adenocarcinoma cell line (Caco-2). They were isolated from ruminant rhombencephalitis cases (n = 21) and other sources including the environment, food, human neurolisteriosis cases and ruminant/human non-encephalitic infection cases (n = 26). RESULTS All but one L. monocytogenes strain replicated in brain slices, irrespectively of the source of the isolate or MLVA complex. The replication of strains from MLVA complex A was increased in hippocampal brain-slice cultures compared to complex C. Immunofluorescence revealed that microglia are the main target cells for L. monocytogenes and that strains from MLVA complex A caused larger infection foci than strains from MLVA complex C. Additionally, they caused larger plaques in BoMac cells, but not CaCo-2 cells. CONCLUSIONS Our brain slice model data shows that all L. monocytogenes strains should be considered potentially neurovirulent. Secondly, encephalitis strains cannot be conclusively discriminated from non-encephalitis strains with the bovine organotypic brain slice model. The data indicates that MLVA complex A strains are particularly adept at establishing encephalitis possibly by virtue of their higher resistance to antibacterial defense mechanisms in microglia cells, the main target of L. monocytogenes.
Resumo:
Listeria (L.) monocytogenes is widely distributed in the environment, but also has the ability to cause serious invasive disease in ruminants and humans. This review provides an overview of listeriosis in ruminants and discusses our insufficient understanding of reservoirs and possible cycling ofL. monocytogenes between animal and human hosts, food and the environment. It indicates gaps in our knowledge of the role of genetic subtypes in L. monocytogenes ecology and virulence as well as risk factors, in vivo diagnostics and pathogenesis of listeriosis in ruminants. Filling these gaps will contribute to improving the control of L. monocytogenes and enhancing disease prevention. As the prevalence of listeriosis in ruminants in Switzerland is likely to be underestimated, propositions concerning improvement options for surveillance of listeriosis in ruminants are provided.
Resumo:
To classify Listeria monocytogenes using taxonomic characters derived from the rRNA operons and their flanking sequences, we studied a sample of 1346 strains within the taxon. DNA from each strain was digested with a restriction endonuclease, EcoRI. The fragments were separated by gel electrophoresis, immobilized on a membrane, and hybridized with a labeled rRNA operon from Escherichia coli. The pattern of bands, positions, and intensities of hybridized fragments were electronically captured. Software was used to normalize the band positions relative to standards, scale the signal intensity, and reduce the background so that each strain was reproducibly represented in a data base as a pattern. With these methods, L. monocytogenes was resolved into 50 pattern types differing in the length of at least one polymorphic fragment. Pattern types representing multiple strains were recorded as the mathematical average of the strain patterns. Pattern types were arranged by size polymorphisms of assigned rRNA regions into subsets, which revealed the branching genetic structure of the species. Subtracting the polymorphic variants of a specific assigned region from the pattern types and averaging the types within each subset resulted in reduced sets of conserved fragments that could be used to recognize strains of the species. Pattern types and reduced sets of conserved fragments were conserved among different strains of L. monocytogenes but were not observed in total among strains of other species.
Resumo:
La clasificación en subtipos moleculares de los aislados de L. monocytogenes procedentes de productos cárnicos y del ambiente de las plantas de procesado donde se elaboran, habitualmente muestra la presencia de un reducido número de cepas y la persistencia durante largos periodos de tiempo de cepas específicas que sobreviven a la limpieza y la desinfección. Entre los mecanismos que facilitan la supervivencia de L. monocytogenes en el ambiente de las plantas de procesado de alimentos se incluyen la formación de biofilm, la adquisición de resistencia a antimicrobianos y la resistencia al estrés. El objetivo inicial de esta tesis fue analizar los diferentes subtipos de L. monocytogenes que se encontraban contaminando el ambiente y los productos de una planta de sacrificio y elaboración de productos de cerdo ibérico (Planta A) durante un periodo de tres años, con el fin de identificar las rutas de contaminación y posibles patrones de persistencia. Mediante electroforesis en gel en campo pulsante (PFGE) se identificaron 29 pulsotipos diferentes, ocho de los cuales se consideraron persistentes. La distribución en el ambiente y en los productos de tres pulsotipos predominantes generó patrones de contaminación específicos de cada uno de ellos, que mostraron respuestas diferentes ante las medidas correctoras que se adoptaron en la planta. Estos resultados destacan la importancia de la caracterización molecular de los subtipos de L. monocytogenes para identificar las rutas de contaminación específicas de la planta, que permitieron mejorar las estrategias de control de la contaminación...
Resumo:
Este estudo avaliou a eficiência da oleuropeína (OLE) (composto fenólico extraído das folhas de Oliveira) isolada e associada aos sanitizantes comerciais ácido peracético 2% (APA), hipoclorito de sódio 2% (HS), peróxido de hidrogênio 3% (PH), digluconato de clorexidina 2% (DC), cloreto de benzalcônio 1% (CB) e iodofor 2% (IO), para inativação de células em suspensão e biofilmes monoespécie e multiespécie formados em superfícies de aço inoxidável ou microplaca de poliestireno por Listeria monocytogenes (ATCC 7644), Staphylococcus aureus (ATCC 25923) e Escherichia coli (ATCC 25922), todas classificadas como fortes produtores de biofilmes. Os isolados foram semeados em caldo TSB (caldo tripticase soja), incubados (37°C/24h) e corrigidos a ~108células/mL (escala 0,5 McFarland). Para bactérias em suspensão, a resistência a sanitizantes foi determinada pela Concentração Inibitória Mínima (CIM) em tubos e pelo método de Disco Difusão em Ágar (DDA), no qual as bactérias foram plaqueadas em ágar TSA contendo discos de 6mm de papel filtro embebidos nos sanitizantes. Após a incubação, a medição dos halos de inibição foi feita com paquímetro. Para os ensaios de resistência dos biofilmes aos compostos sanitizantes, foram utilizadas microplacas de poliestireno 96 poços, as quais foram preparadas para incubação-fixação dos biofilmes e submetidas à leitura em espectrofotômetro de ELISA (600 nm). Em seguida, as placas foram lavadas com solução salina tamponada (PBS, pH 7.4) e os sanitizantes inseridos por 1 minuto. Após neutralização com tiossulfato de sódio (5 minutos), as placas foram lavadas com PBS e metanol, coradas com cristal violeta 1% e coradas com ácido acético glacial (33%) para nova leitura a 570nm. A eficácia da remoção do biofilme pelos sanitizantes foi comparada pelo índice de formação de biofilme (IFB). As imagens do aço inoxidável após tratamento com sanitizante foram feitas através de Microscopia Eletrônica de Varredura (MEV) e Microscopia Confocal, para visualizar a persistência dos biofilmes. Os valores de CIM (diluição 1:2) mostraram que OLE não teve atividade bactericida. No método DDA, L. monocytogenes, foi resistente à OLE, enquanto E. coli e S. aureus apresentaram resistência intermediária. Os sanitizantes comerciais apresentaram boa atividade bactericida nos ensaios de CIM e DDA, sendo que as associações de OLE aos sanitizantes comerciais aumentaram o efeito germicida. Nos ensaios com biofilmes em monoespécie, somente os sanitizantes comerciais, isolados ou associados com OLE, foram eficazes de reduzir o valor de BFI em microplaca de poliestireno. Em biofilmes multiespécie, OLE apresentou efeito antimicrobiano, sobretudo sobre a associação de L. monocytogenes + E. coli + S. aureus (redução: 91,49%). Nenhum dos compostos avaliados foi capaz de inativar completamente os biofilmes nas superfícies de aço inoxidável, uma vez que células viáveis foram observadas após os tratamentos com os sanitizantes, indicando persistência dos biofilmes. Os resultados indicam que a oleuropeína apresentou potencial para incrementar o efeito bactericida de sanitizantes comerciais para eliminação de biofilmes em superfícies inertes, sendo necessários estudos para compreender os mecanismos de ação dessas combinações.
Resumo:
Listeria monocytogenes is a food-borne Gram-positive bacterium that is responsible for a variety of infections (worldwide) annually. The organism is able to survive a variety of environmental conditions and stresses, however, the mechanisms by which L. monocytogenes adapts to environmental change are yet to be fully elucidated. An understanding of the mechanism(s) by which L. monocytogenes survives unfavourable environmental conditions will aid in developing new food processing methods to control the organism in foodstuffs. We have utilized a proteomic approach to investigate the response of L. monocytogenes batch cultures to the transition from exponential to stationary growth phase. Proteomic analysis showed that batch cultures of L. monocytogenes perceived stress and began preparations for stationary phase much earlier (approximately A(600) = 0.75, mid-exponential) than predicted by growth characteristics alone. Global analysis of the proteome revealed that the expression levels of more than 50% of all proteins observed changed significantly over a 7-9 h period during this transition phase. We have highlighted ten proteins in particular whose expression levels appear to be important in the early onset of the stationary phase. The significance of these findings in terms of functionality and the mechanistic picture are discussed.
Resumo:
Listeria monocytogenes has previously been shown to adapt to a wide variety of environmental niches, principally those associated with low pH, and this compromises its control in food environments. An understanding of the mechanism(s) by which L. monocytogenes survives unfavourable environmental conditions will aid in developing new food processing methods to control the organism in foodstuffs. The present Study aimed to gain a further understanding of the physiological basis for the differential effects of one control strategy, namely the use of the lantibiotic nisin. Using propidium iodide (PI) to probe membrane integrity it was shown that L. monocytogenes Scott A was sensitive to nisin (8 ng mL(-1)) but this was growth phase dependent with stationary phase cells (OD600=1.2) being much more resistant than exponential phase cells (OD600=0.38). We demonstrate that, using a combination of techniques including fluorescence activated cell sorting (FACS), the membrane adaptations underpinning nisin resistance are triggered much earlier (OD600 < 0.5) than the onset of stationary phase. The significance of these findings in terms of mechanism and application are discussed. (c) 2005 Elsevier B.V.All rights reserved.
Resumo:
1 OBJETIVOS Evaluar el impacto de las bajas temperaturas, la interacción entre P. fluorescens (Pf) y L. monocytogenes (Lm) en biofilms (BF) mixtos y la capacidad para persistir de Lm sobre (i) la capacidad de Lm para desarrollar BF; (ii) los parámetros estructurales de los BF formados; (iii) la respuesta de las células adheridas de Lm frente al tratamiento con quitosano; (iiii) y su capacidad para recuperarse tras el tratamiento, tanto a nivel de densidad celular como estructural. Además, se pretendió valorar el quitosano como agente de limpieza y desinfección de los BF en la industria alimentaria, profundizando en su impacto sobre la estructura. 2 METODOLOGÍA Para llevar a cabo estos objetivos se seleccionaron un total de 10 cepas de Lm (6 persistentes y 3 esporádicas aisladas por Ortiz y col. (2010) de una industria cárnica y la cepa Lm Scott A como referencia) y la cepa Pf ATCC 948TM para formar BF puros, de cada especie, y mixtos, de Pf y cada una de las cepas de Lm, iniciando los cultivos a un nivel de cada una de las bacterias de 104 UFC·ml-1. Para la formación de BF se empleó un sistema en batch, en el que cupones de vidrio desechables (22x22 mm) semisumergidos actuaron como soporte para la adhesión. Los BF se desarrollaron a 20°C (BF “templados”) y 4°C (BF “fríos”). Los tratamientos con quitosano al 1% (w/v) consistieron en la inmersión durante 1h. Para la recuperación, los cupones tratados se revitalizaron en medio fresco (Trytone Soya Broth, TSB) a 20°C/48h. La densidad celular adherida antes, después y durante la revitalización se determinó mediante siembra del BF residual recogido del cupón en medios generales, o selectivos en el caso de los BF mixtos. Para la determinación de la biomasa adherida mediante densitometría (λ=520-570 nm), los BF fueron teñidos con una solución al 1‰ de azul de coomassie. Para las observaciones de la estructura mediante microscopía confocal lser de barrido (CLSM) las muestras se tiñeron con diferentes fluorocromos, procesándose las imágenes obtenidas mediante el software Imaris 8.2. El tratamiento estadístico de los datos se hizo con el software Statgraphics Centurion...
Resumo:
Scopo della tesi è la valutazione del potenziale di crescita (δ) di Listeria monocytogenes espressa come differenza tra il carico cellulare (log10 ufc/g) alla fine e all’inizio della prova, in monoporzioni di battuta di vitello (tartare) confezionate sottovuoto e conservate a temperatura di refrigerazione. Si tratta di un alimento ready to eat – RTE – prodotto dalla Ditta INALCA Spa e destinato ad una catena di ristorazione. I challenge test hanno lo scopo di fornire informazioni sul comportamento in determinate condizioni di conservazione, di L. monocytogenes inoculata artificialmente in un alimento. L. monocytogenes è un microrganismo patogeno ubiquitario nell’ambiente e resistente a diverse condizioni ambientali. E’ stato dimostrato che il batterio è responsabile della contaminazione post-processo degli alimenti, in quanto è stato isolato da impianti di trasformazione, macchine per limballaggio, nastri trasportatori, guanti, congelatori e guarnizioni. Sono state oggetto di studio: - i) 3 u.c. inoculate con soluzione fisiologica sterile su cui sono stati valutati Aw, pH, carica aerobia mesofila, batteri lattici, Pseudomonas, Enterobacteriaceae, muffe e lieviti; - ii) 1 u.c. non soggetta ad alcun inoculo per la ricerca qualitativa/quantitativa di L. monocytogenes; - iii) 9 u.c. contaminate con una miscela di 5 ceppi di L. monocytogenes (circa 100 ufc/g). Le confezioni inoculate sono state conservate per 21 giorni (pari alla shelf-life commerciale), di cui i primi 7 alla temperatura di +3°C, ed i successivi 14 giorni a +5°C. Il valore δ è risultato pari a 0.57: essendo superiore, seppure di poco, al valore soglia 0.5, le tartare in esame sono classificate come alimenti pronti che costituiscono terreno favorevole alla crescita di L. monocytogenes (categoria 1.2); in base al regolamento (CE) 2073/2005, il microrganismo deve essere assente in 25 g alla produzione e < 100 ufc/g durante la shelf–life (nota 5 e 7).
Resumo:
Se realizó un análisis microbiolgico a dos variedades de quesos (fresco y duro blando), comercializado en los mercados de la Tiendona, Central y San Miguelito. Se tomó en cuenta los parámetros utilizados dentro del Reglamento Técnico Centro americano (RTCA) 67.04.50:08 (Alimentos. Criterios microbiolgicos para la inocuidad de alimentos) de quesos madurados y no madurados el cual dice que por cada 25 g de muestra, la Listeria monocytogenes debe ser “ausente”. Para determinar las dos variedades de quesos se utilizó una guía de observación, para determinar la presencia o ausencia de Listeria monocytogenes se analizó por medio de la metodología descrita por el BAM (Manual de Análisis Bacteriolgico de la Administración de Drogas y Alimentos (FDA). Se realizó un conteo en placa para la determinación de la sobrevivencia de la L. monocytogenes; haciendo una comparación del día 1 y a los 5 días, sometiendo la bacteria a ciertas condiciones de temperatura. Todos los análisis respectivos fueron realizados en el Laboratorio de Microbiología de Alimentos del Centro de Investigación y Desarrollo en Salud (CENSALUD) de la Universidad de El Salvador. Los resultados obtenidos de los análisis, demostraron que el 25% de las dos variedades de quesos analizados no cumplen con los parámetros requeridos del RTCA (67.04.50:08), se demostró que la L. monocytogenes sobrevive a condiciones de temperatura de 4 °C. Se consideró que los quesos fresco y duro blando no son aptos para el consumo humano, se recomienda que el ministerio de salud aumente el monitoreo y de capacitaciones para mejorar las condiciones higiénicas en los puestos de los mercados, además de supervisar que empleen leche pasteurizada en la elaboración de queso así como prohibir el consumo de quesos de dudosa procedencia.
Resumo:
Dissertação de Mestrado, Engenharia Biolgica, Faculdade de Ciências e Tecnologia, Universidade do Algarve, 2014
Resumo:
Tese de dout. em Biologia, especialidade de Microbiologia, Unidade de Ciências e Tecnologias Agrárias, Univ. do Algarve, 2000
Resumo:
Dissertação (mestrado)—Universidade de Brasília, Faculdade de Agronomia e Medicina Veterinária, Programa de Pós-Graduação em Saúde Animal, 2016.