Holocaust w powieści Wasilija Grossmana "Życie i los"

Tematem artykułu jest książka bezpośrednio nie zaliczana do literatury Holocaustu, wybitna powieść Życie i los, rosyjskiego pisarza i dziennikarza Wasilija Grossmana, który dziś uznawany jest za jednego z najważniejszych twórców rosyjskich XX wieku. Życie i los okazuje się przykładem ujęcia dramatu Shoah na tle wojny jako części wielkiej Historii poddanej szaleństwom ideologii i polityki nazistów oraz terroru i rosnącego z drugiej strony antysemityzmu w państwie bolszewickim. Jednocześnie Zagłada pozostaje w tym utworze przede wszystkim tragedią konkretnych osób, widziana w porządku pojedynczej ludzkiej egzystencji, która nie daje się nigdy całkowicie sprowadzić do tego, co bezosobowe i masowe. Indywidualna perspektywa humanizuje obraz historii, ale też i go podważa w jego ogólnych strukturach i narracjach. Artykuł opisuje elementy, które składają się na żydowski wątek utworu. Dla jego odczytania ważny okazuje się szerszy kontekst biografii Grossmana i historia powstania oraz wydania powieści Życie i los. Jak widać – rosyjski pisarz dokonał dwóch znaczących gestów w odniesieniu do problemu reprezentacji Zagłady: z jednej strony zwrócił się ku konwencjom literackim, wykorzystał epicki rozmach, kompozycję wielowątkową i panoramiczne ujęcia wraz z ich koncepcją realizmu, wehikularności słowa, a jednocześnie wyszedł poza estetyczne ramy tekstu literackiego, wprowadził elementy lirycznych opisów i autobiograficzne akcenty oraz podkreślił etyczny wymiar całości – jako formy pamięci o tych niezliczonych ofiarach nie tylko Zagłady, ale i każdego XX wiecznego totalitaryzmu.

Rola Francji i Niemiec w procesie integracji europejskiej w latach 1992-2007

Francja i Niemcy przez stulecia walczyły o zdobycie władzy i przejęcie wpływów na kontynencie europejskim i traktowały siebie nawzajem jako największe zagrożenie. Jednak tragiczna pierwsza połowa XX wieku przyniosła z jednej strony pragnienie zapewnienia, iż okropności wojny już nigdy się nie powtórzą, a z drugiej strony poczucie, że nieodzowna jest zmiana dwustronnych stosunków panujących między Berlinem a Paryżem. Konieczność stworzenia przestrzeni wolności i współpracy doprowadziła niegdysiejszych wrogów do stworzenia idei integracji najważniejszych części gospodarki. Pomysł zjednoczenia krajów Europy Zachodniej przekształcił się w kolejnych latach w symbol zaangażowania francusko-niemieckiego. Dwie republiki stały się rdzeniem europejskiej współpracy i spiritus movens zmian politycznych, ekonomicznych i instytucjonalnych w powojennej Europie. Po upadku komunizmu w 1989 roku ich rola zyskała nowy wymiar w odmiennych warunkach geopolitycznych - od momentu podpisania Traktatu z Maastricht w 1992 roku francusko-niemiecki duet powiększył swe znaczenie i wpływ na politykę nowej Unii Europejskiej. Realizacja zapisów Traktatu z Maastricht i kolejnych dokumentów, w tym Traktatu z Lizbony, koncentracja na kwestiach reform instytucjonalnych, jak również przygotowania do wschodniego rozszerzenia UE mogą być rozpatrywane jedynie w odniesieniu do wspólnych działań prowadzonych przez nadreński tandem. Realizacja trzech filarów integracji: współpracy w wymiarze ekonomicznym i społecznym, wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, jak również współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych, podkreślają znaczenie couple franco-allemand i zwracają uwagę na rolę lidera, jaką Paryż i Berlin odgrywają w dziedzinie integracji.

Rola Unii Europejskiej w budowie nowego ładu międzynarodowego - stan obecny i perspekytywy

W nauce o stosunkach międzynarodowych porządek, czy też ład międzynarodowy, to zbiór podmiotów państwowych i niepaństwowych złączonych wzajemnymi relacjami o różnorodnym charakterze i działających według wspólnie wypracowanych lub narzuconych z zewnątrz reguł. Po zakończeniu zimnej wojny i utracie na znaczeniu ładu jałtańskiego rozgorzała dyskusja nad kształtem jaki ma przybrać ład postzimnowojenny. Z poczynionych rozważań wynika, że polityczny i gospodarczy ład międzynarodowy w najbliższych dekadach będzie wielobiegunowy. Szczególne znaczenie odgrywać w nim będą USA, Chiny , a także Unia Europejska, Japonia, Indie i Brazylia. Obecnie UE odgrywa jedną z najważniejszych ról w budowie ładu międzynarodowego. Widać to zwłaszcza pod względem gospodarczym jako że Unia UE jest obecnie największym światowym eksporterem i drugim (po USA) importerem. Wydaje się jednak, że tradycyjne opisywanie Unii Europejskiej jako przykładu obszaru sukcesu gospodarczego może w najbliższym czasie ulec zmianie. Europa w długiej perspektywie ulegnie marginalizacji jeśli nie wróci do projektów ściślejszej integracji, nie wykorzysta lepiej swojego potencjału intelektualnego i gospodarczego oraz nie przyspieszy rozwoju poprzez stawianie na nowe technologie. Dla podtrzymania swojej pozycji powinna ona aktywniej współpracować z USA, utrzymywać poprawne stosunki z krajami azjatyckimi a także zaangażować się we współpracę z organizacjami między- i pozarządowymi, które w najbliższych latach będą zyskiwać na znaczeniu

Badanie reaktywności wybranych nienasyconych pochodnych β-diketonów i anilin w obecności alkilidenowych kompleksów rutenu typu Grubbsa

Wydział Chemii: Zakład Chemii Metaloorganicznej

Współczesna Azja z perspektywy młodego badacza

Publikacja ta zawiera artykuły będące pokłosiem II Międzyuczelnianej Interdyscyplinarnej Konferencji "Współczesna Azja z perspektywy młodego badacza", która odbyła się dnia 31/05/2012 roku w Poznaniu. Została ona zorganizowana przez Sekcję Azjatycką „Satya” Studenckiego Koła Naukowego Etnologów im. Bronisława Piłsudskiego, działającego przy Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Gdyby nie hegemoniczna nauka europejska, a w tym wypadku geografia trudno byłoby znaleźć wspólną płaszczyznę, która potrafiłaby taką różnorodność włączyć w jakąś całość jaką jest kontynent azjatycki. Tych kilka artykułów odnoszących się do tak odmiennych społeczności łączy jedno - pasja badawcza młodych ludzi ukierunkowana na ten obszar świata. W trakcie konferencji poruszone zostały tak odmienne tematy, z tak wielu perspektyw, że wydaje się być trudnym odnalezienie jakichkolwiek wątków wspólnych. Bynajmniej w przedstawionych w poniższej publikacji tekstach możemy odnaleźć przewijające się wątki narracji postkolonialnej, które w sposób krytyczny analizują współczesne zjawiska narracji tworzonych w odniesieniu do rozmaitych praktyk kulturowych. Warto wymienić tu chociażby kwestię krzyżowań w filipińskiej Pampandze, czy obraz mieszkańców Chin tworzony w literaturze i filmie euro - amerykańskim. Drugim wątkiem obecnym w kilku tekstach jest problem wytwarzania dyskursów dających podstawy do generowania tożsamości podmiotowej. W tej tematyce pojawiają się zagadnienia związane z tworzeniem izraelskości, a także ukazana jest rola dyskursów religijnych jak Buddyzm i Burchanizm z tej perspektywy. W tym kontekście ciekawie przedstawiona została analiza funkcjonowania imigrantów pochodzących m.in. z Europy, Ameryki Północnej i Australii w Chinach. Wszystkie artykuły są zapewne wycinkiem badań jakie podejmują młodzi badacze w swoich wymagających wyrzeczeń dociekaniach poznawczych, dlatego oczekiwać należy w przyszłości twórczego rozwinięcia przedstawionych tu zagadnień.

„Uksiążkowić świat”, czyli kilka słów o liberaturze

Celem artykułu jest przybliżenie kwestii dotyczących nowego zjawiska w literaturze, choć swymi korzeniami sięgającego czasów bardzo odległych, mianowicie liberatury. Przedstawiam nie tylko podstawowe tezy związane z liberaturą, np. postrzeganie utworu jako integralnej całości, w której następuje stopienie słowa i przestrzeni, ale także swoistą ewolucję form literackich, prowadzącą do narodzin nowego nurtu. Sednem tego procesu jest położenie nacisku na współistnienie formy i treści, obecne już w poezji wizualnej wywodzącej się ze starożytności i średniowiecza, a przybierające na sile w twórczości autorów związanych z XX-wiecznymi ruchami awangardowymi. „Totalne” myślenie o literaturze zyskało najciekawszy wyraz w twórczości autorów liberatów: Zenona Fajfera, Katarzyny Bazarnik i Radosława Nowakowskiego (zarówno praktyków, jak i teoretyków liberatury), których sylwetki oraz dzieła przedstawiam pokrótce w niniejszym artykule.

Zastosowanie podcastów w rozwijaniu sprawności słuchania ze zrozumieniem w języku obcym na przykładzie studentów germanistyki i lingwistyki stosowanej w Polsce

Wydział Neofilologii

Perfil e motivações do enoturista do pólo de turismo do Douro

O estudo do comportamento do consumidor turista é a chave para descodificar todas as atividades de marketing, usadas para desenvolver, comunicar e vender um produto turístico. A maximização destas atividades depende da compreensão da forma como os consumidores tomam as decisões para comprar ou utilizar os produtos turísticos (Swarbrooke e Horner, 1999). Deste modo, torna-se fundamental conhecer e compreender este tipo de turista, identificando as suas necessidades e, desta forma, criar novos pacotes de produtos, escolher os melhores canais de comunicação, estabelecer contactos com os operadores certos, de modo a adequar a oferta à procura. Assim, de forma a dar resposta às questões anteriormente definidas, foi elaborado o presente estudo, o qual tinha como objetivo principal identificar o perfil dos enoturistas, bem como as dimensões das motivações (push e pull) que estão relacionadas com a satisfação e, por conseguinte, com a sua lealdade. Deste modo foi realizada uma extensa revisão da literatura de referência nas áreas da motivação, satisfação, lealdade e dos modelos de decisão de compra, tendo especial atenção à tipologia do turista em causa. Resultante da revisão da literatura, e nela apoiada, foi construído um modelo de investigação que estabelece que as motivações (push e pull) influenciam positivamente a satisfação e, consequentemente, a lealdade ao destino e aos produtos do destino. Com o intuito de validar o modelo de investigação, foi realizado um estudo empírico que incluiu a recolha de dados primários, a partir de um questionário administrado com o apoio de algumas unidades de Turismo do Douro. Assim, a partir de uma amostra de 519 turistas, o estudo chama a atenção para a importância das motivações internas e externas na lealdade ao destino e aos produtos do destino. Deste modo, este estudo indica que os responsáveis das diferentes organizações do destino devem dar especial atenção aos fatores motivacionais internos, Reencontro com a Natureza (REN), Novidade e Conhecimento (NC), Relaxamento (REL) e Socialização (SOC) dado que estes fatores influenciam positivamente as motivações pull, as quais foram medidas através da Oferta de Atividades Enoturísticas (OAE), da Diversidade e Qualidade Gastronómica (DQG) e da Reputação da Região (RR), o que segundo o modelo testado faz aumentar a lealdade aos produtos da região. Por outro lado, os resultados fornecem evidências de que as Motivações Externas deste tipo de turista estão intimamente associadas com a vantagem competitiva da região. Por último, apresentam-se algumas das limitações inerentes ao estudo e sugerem-se pistas para a investigação futura que prossigam e complementem o presente trabalho.

Między językiem a światem. O poezji Krystyny Miłobędzkiej

Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej: Instytut Filologii Polskiej

Applicazione di un sistema di supporto decisionale per la creazione di una riserva della biosfera UNESCO-MAB nel delta dell'Ural in Kazakistan

All'interno della tesi si è sviluppata una metodologia di supporto alle decisioni utile all'individuazione di determinate zone distribuite all'interno dell'area del delta del fiume Ural (Kazakistan), da considerare prioritarie ai fini della tutela della biodiversità. Il livello di priorità di queste aree è stato ricavato mediante l'aggregazione delle informazioni relative alle categorie di conservazione delle specie minacciate che popolano i diversi ecosistemi che caratterizzano l'area studio. Le categorie sono state confrontate fra loro mediante l'AHP che ha permesso di ottenere un set di pesi. L'utilizzo di tre differenti metodi di aggregazione (SAW, OWA, TOPSIS), ha permesso di ricavare un valore di conservazione che raggruppa le informazioni dei pesi attribuiti alle specie in un unico valore (CV) diverso per ogni metodo. Distribuiti i CV, sulla base della presenza delle relative specie, viene sviluppata una mappa di distribuzione dei valori di conservazione sintetici (CVS) ricavati mediante l'aggregazione dei CV in ogni punto dell'area studio. L'utilizzo di questa metodologia ha permesso di individuare, come previsto dagli obiettivi dell'elaborato, le aree a maggior valore per la conservazione degli habitat e delle specie, sulle quali focalizzare le future azioni di tutela e monitoraggio ambientale, dall'altro l'applicazione di una metodologia di supporto alle decisioni in grado di far fronte ai problemi di scarsa disponibilità e reperibilità di dati utili alla caratterizzazione dell’area di studio.

Holocene land-cover reconstructions for studies on land cover-climate feedbacks

The major objectives of this paper are: (1) to review the pros and cons of the scenarios of past anthropogenic land cover change (ALCC) developed during the last ten years, (2) to discuss issues related to pollen-based reconstruction of the past land-cover and introduce a new method, REVEALS (Regional Estimates of VEgetation Abundance from Large Sites), to infer long-term records of past land-cover from pollen data, (3) to present a new project (LANDCLIM: LAND cover – CLIMate interactions in NW Europe during the Holocene) currently underway, and show preliminary results of REVEALS reconstructions of the regional land-cover in the Czech Republic for five selected time windows of the Holocene, and (4) to discuss the implications and future directions in climate and vegetation/land-cover modeling, and in the assessment of the effects of human-induced changes in land-cover on the regional climate through altered feedbacks. The existing ALCC scenarios show large discrepancies between them, and few cover time periods older than AD 800. When these scenarios are used to assess the impact of human land-use on climate, contrasting results are obtained. It emphasizes the need for methods such as the REVEALS model-based land-cover reconstructions. They might help to fine-tune descriptions of past land-cover and lead to a better understanding of how long-term changes in ALCC might have influenced climate. The REVEALS model is demonstrated to provide better estimates of the regional vegetation/land-cover changes than the traditional use of pollen percentages. This will achieve a robust assessment of land cover at regional- to continental-spatial scale throughout the Holocene. We present maps of REVEALS estimates for the percentage cover of 10 plant functional types (PFTs) at 200 BP and 6000 BP, and of the two open-land PFTs "grassland" and "agricultural land" at five time-windows from 6000 BP to recent time. The LANDCLIM results are expected to provide crucial data to reassess ALCC estimates for a better understanding of the land suface-atmosphere interactions.

Regional climate model simulations for Europe at 6 and 0.2 k BP: sensitivity to changes in anthropogenic deforestation

This study aims to evaluate the direct effects of anthropogenic deforestation on simulated climate at two contrasting periods in the Holocene, ~6 and ~0.2 k BP in Europe. We apply We apply the Rossby Centre regional climate model RCA3, a regional climate model with 50 km spatial resolution, for both time periods, considering three alternative descriptions of the past vegetation: (i) potential natural vegetation (V) simulated by the dynamic vegetation model LPJ-GUESS, (ii) potential vegetation with anthropogenic land use (deforestation) from the HYDE3.1 (History Database of the Global Environment) scenario (V + H3.1), and (iii) potential vegetation with anthropogenic land use from the KK10 scenario (V + KK10). The climate model results show that the simulated effects of deforestation depend on both local/regional climate and vegetation characteristics. At ~6 k BP the extent of simulated deforestation in Europe is generally small, but there are areas where deforestation is large enough to produce significant differences in summer temperatures of 0.5–1 °C. At ~0.2 k BP, extensive deforestation, particularly according to the KK10 model, leads to significant temperature differences in large parts of Europe in both winter and summer. In winter, deforestation leads to lower temperatures because of the differences in albedo between forested and unforested areas, particularly in the snow-covered regions. In summer, deforestation leads to higher temperatures in central and eastern Europe because evapotranspiration from unforested areas is lower than from forests. Summer evaporation is already limited in the southernmost parts of Europe under potential vegetation conditions and, therefore, cannot become much lower. Accordingly, the albedo effect dominates in southern Europe also in summer, which implies that deforestation causes a decrease in temperatures. Differences in summer temperature due to deforestation range from −1 °C in south-western Europe to +1 °C in eastern Europe. The choice of anthropogenic land-cover scenario has a significant influence on the simulated climate, but uncertainties in palaeoclimate proxy data for the two time periods do not allow for a definitive discrimination among climate model results.

Late Quaternary history of North Eurasian Norway spruce ( Picea abies ) and Siberian spruce ( Picea obovata ) inferred from macrofossils, pollen and cytoplasmic DNA variation

Aim We used combined palaeobotanical and genetic data to assess whether Norway spruce (Picea abies) and Siberian spruce (Picea obovata), two major components of the Eurasian boreal forests, occupied separate glacial refugia, and to test previous hypotheses on their distinction, geographical delimitation and introgression. Location The range of Norway spruce in northern Europe and Siberian spruce in northern Asia. Methods Pollen data and recently compiled macrofossil records were summarized for the Last Glacial Maximum (LGM), late glacial and Holocene. Genetic variation was assessed in 50 populations using one maternally (mitochondrial nad1) and one paternally (chloroplast trnT–trnL) inherited marker and analysed using spatial analyses of molecular variance (SAMOVA). Results Macrofossils showed that spruce was present in both northern Europe and Siberia at the LGM. Congruent macrofossil and pollen data from the late glacial suggested widespread expansions of spruce in the East European Plain, West Siberian Plain, southern Siberian mountains and the Baikal region. Colonization was largely completed during the early Holocene, except in the formerly glaciated area of northern Europe. Both DNA markers distinguished two highly differentiated groups that correspond to Norway spruce and Siberian spruce and coincide spatially with separate LGM spruce occurrences. The division of the mtDNA variation was geographically well defined and occurred to the east of the Ural Mountains along the Ob River, whereas the cpDNA variation showed widespread admixture. Genetic diversity of both DNA markers was higher in western than in eastern populations. Main conclusions North Eurasian Norway spruce and Siberian spruce are genetically distinct and occupied separate LGM refugia, Norway spruce on the East European Plain and Siberian spruce in southern Siberia, where they were already widespread during the late glacial. They came into contact in the basin of the Ob River and probably hybridized. The lower genetic diversity in the eastern populations may indicate that Siberian spruce suffered more from past climatic fluctuations than Norway spruce.