976 resultados para REVERSING Z-PLASTY
Resumo:
Poniższy artykuł oparty jest na dwóch pozycjach: Psychologia dla nauczycieli Davida Fontana oraz Individual differences in second language learning Petera Skehana i stanowi podstawę teoretyczną dla jednego z tandemów badawczych, w projekcie dotyczącym autonomizacji procesu uczenia się / nauczania. Techniką wykorzystaną w doświadczeniu jest rozwinięta forma znanej w metodyce techniki role play do postaci role playing game. (gry fabularne). Celem doświadczenia jest sprawdzenie skuteczności tejże techniki w kształtowaniu autokontroli i autokorekty, jako elementów Indywidualnej Kompetencji Komunikacyjnej w powiązaniu z cechami osobowości.
Resumo:
The article presents a juxtaposition of the following two brilliant poems "Tamten" (from the collection of poems entitled "Napój cienisty", 1936) and "Kilkunastoletnia" (from the collection of poems entitled "Tutaj", 2009) that employ the same idea of an encounter with oneself – an adolescent person (in the former poem) and a teenage girl (in the latter). The poems exceed the literary convention of just a lyrical reminiscence of the past, they rather form a particular dialogue with the narrator as he/she was years ago, or even propose a kind of a confrontation. Both poems indirectly feature reflections on the passing time and on the author's identity. The poem written by Leśmian fits perfectly into his poetical system, both in terms of the introduction of metaphysical threads and the application of the elements of a love poem and in terms of the plot outline, somewhat reminiscent of his ballads. Szymborska's poem also concurs with her own poetics mostly due to the characteristic subtle auto-irony.
Resumo:
Wydział Matematyki i Informatyki
Resumo:
Wydział Historyczny: Etnologii i Antropologii Kulturowej UAM
Resumo:
Poster pokazuje metody komunikacji z czytelnikiem stosowane w Bibliotece Uniwersyteckiej w Poznaniu w technologii mediów cyfrowych. Cyfrowe narzędzia komunikacji stały się bardzo pomocne, niemal niezbędne w pozyskiwaniu nowych czytelników, podtrzymywaniu i rozwijaniu współpracy w społeczności w sieci Web.2.0, zarówno tej globalnej, jak i lokalnej akademickiej. Strona WWW jako statyczna komunikacyjnie jest wspierana przez fora dyskusyjne, chaty, wideokonferencje, warsztaty informacyjne, które są prowadzone w czasie rzeczywistym. Twórczą siłę relacji społecznych z biblioteką rozwinęły interaktywne serwisy społecznościowe (Facebook) oraz komunikatory internetowe integrowane na platformie Ask a Librarian. Biblioteka stała się Biblioteką 2.0 ukierunkowaną na komunikację z czytelnikiem. Aktywne uczestnictwo i udział czytelników przy tworzeniu zasobów naukowych wdrożyliśmy w projekcie instytucjonalnego repozytorium - Adam Mickiewicz Repository (AMUR). Biblioteka zmienia się dla czytelników i z czytelnikami. Wykorzystywane platformy i serwisy społecznościowe dostarczają unikatowych danych o nowych potrzebach informacyjnych i oczekiwaniach docelowego Patrona 2.0, co skutkuje doskonaleniu usług istniejących i tworzeniu nowych. Biblioteka monitoruje usługi i potrzeby czytelników przez prowadzone badania społeczne. Technologie cyfrowe stosowane w komunikacji sprawiają, iż biblioteka staje się bliższa, bardziej dostępna, aby stać się w rezultacie partnerem dla stałych i nowych czytelników. Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu bierze udział w programach europejskich w zakresie katalogowania i digitalizacji zasobu biblioteki cyfrowej WBC, w zakresie wdrożenia nowych technologii i rozwiązań podnoszących jakość usług bibliotecznych, działalności kulturotwórczej (Poznańska Dyskusyjna Akademia Kominksu, deBiUty) i edukacji informacyjnej. Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu jest członkiem organizacji międzynarodowych: LIBER (Liga Europejskich Bibliotek Naukowych), IAML (Stowarzyszenie Bibliotek Muzycznych, Archiwów i Ośrodków Dokumentacji), CERL - Europejskie Konsorcjum Bibliotek Naukowych.
Resumo:
Wydział Studiów Edukacyjnych: Zakład Pedagogiki Specjalnej
Resumo:
Publikacja ta zawiera artykuły będące pokłosiem II Międzyuczelnianej Interdyscyplinarnej Konferencji "Współczesna Azja z perspektywy młodego badacza", która odbyła się dnia 31/05/2012 roku w Poznaniu. Została ona zorganizowana przez Sekcję Azjatycką „Satya” Studenckiego Koła Naukowego Etnologów im. Bronisława Piłsudskiego, działającego przy Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Gdyby nie hegemoniczna nauka europejska, a w tym wypadku geografia trudno byłoby znaleźć wspólną płaszczyznę, która potrafiłaby taką różnorodność włączyć w jakąś całość jaką jest kontynent azjatycki. Tych kilka artykułów odnoszących się do tak odmiennych społeczności łączy jedno - pasja badawcza młodych ludzi ukierunkowana na ten obszar świata. W trakcie konferencji poruszone zostały tak odmienne tematy, z tak wielu perspektyw, że wydaje się być trudnym odnalezienie jakichkolwiek wątków wspólnych. Bynajmniej w przedstawionych w poniższej publikacji tekstach możemy odnaleźć przewijające się wątki narracji postkolonialnej, które w sposób krytyczny analizują współczesne zjawiska narracji tworzonych w odniesieniu do rozmaitych praktyk kulturowych. Warto wymienić tu chociażby kwestię krzyżowań w filipińskiej Pampandze, czy obraz mieszkańców Chin tworzony w literaturze i filmie euro - amerykańskim. Drugim wątkiem obecnym w kilku tekstach jest problem wytwarzania dyskursów dających podstawy do generowania tożsamości podmiotowej. W tej tematyce pojawiają się zagadnienia związane z tworzeniem izraelskości, a także ukazana jest rola dyskursów religijnych jak Buddyzm i Burchanizm z tej perspektywy. W tym kontekście ciekawie przedstawiona została analiza funkcjonowania imigrantów pochodzących m.in. z Europy, Ameryki Północnej i Australii w Chinach. Wszystkie artykuły są zapewne wycinkiem badań jakie podejmują młodzi badacze w swoich wymagających wyrzeczeń dociekaniach poznawczych, dlatego oczekiwać należy w przyszłości twórczego rozwinięcia przedstawionych tu zagadnień.
Resumo:
Współczesny odbiorca sztuki znajduje się w niespotykanej wcześniej sytuacji, a jego status trudno jednoznacznie określić. Z jednej strony,bywa lekceważony,staje się przedmiotem ataków i manipulacji,z drugiej zaś-podkreśla się jego podmiotowość. Wzajemne relacje elementów triady artysta-dzieło-odbiorca podlegają ciągłym i trudnym do przewidzenia zmianom. Wyrazem tego procesu może być to,że artyści,kuratorzy i krytycy będący aktywnie zaangażowani w kreowanie obrazu sztuki są,co często bywa pomijane,jednocześnie jej istotnymi odbiorcami.Czy w takiej rzeczywistości można mówić o wyłanianiu się nowego schematu, z którego odbiorca niezwiązany ze światem sztuki jest wykluczony? Monografia "Co z tym odbiorcą? Wokół zagadnienia odbioru sztuki" stanowi próbę interdyscyplinarnej refleksji nad postawionym w tytule pytaniem. Przedstawia analizy procesów zachodzących współcześnie wokół zjawiska odbioru sztuki,przyglądając mu się z perspektywy socjologii,historii sztuki,kulturoznawstwa,estetyki.
Resumo:
The paper deals with the reception of Aristotle’s definition of rhetoric (Rhet. I 1355b26–27) in several Byzantine commentators of Hermogenes’ and Aphthonius’ treatises. A justification of critical interpretation of this definition is to be found in the commentaries of Troilus and Athanasius (4th/5th century) as well as Sopatros (6th century) and Doxapatres (11th century), Maximus Planudes (13th/14th century) and several anonymous commentators. The Byzantine tradition has found Aristotle’s definition of rhetoric to be all too theoretical and insufficiently connected to practical activity, which Byzantium identified with political life.
Resumo:
The article presents an interpretation of the Soli Deo honor et gloria inscription from the fronton of the metropolitan cathedral of Christ the King in Katowice. The interpretation of the text depends on whether the word soli is taken as solely attributive or also as predicative. Given both the ancient and the contemporary historical and cultural contexts the former appears more plausible.
Resumo:
Wydział Chemii
Resumo:
Recenzje i sprawozdania z książek
Resumo:
Wydział Nauk Społecznych
Resumo:
According to epistemic theory of meaning the meaning is not understanding-transcendent – understanding is a kind of knowledge and the meaning is the content of this knowledge. The main problem of such a theory is to provide an adequate characteristic of the notion of knowledge. Dummett claims that understanding cannot be reduced neither to purely practical abilities, nor to explicit theoretical knowledge. In his opinion the most important part of the knowledge that constitutes understanding is a kind of implicit knowledge, something halfway between practical ability and theoretical knowledge. Unfortunately is not so simple to provide sufficiently clear characteristics of it. Moreover, because of implicitness of this knowledge, there is problem with manifestation of possession of such knowledge. Understanding should be related to the practice of making assertions. In the article I try to argue for soundness of thesis that important part of knowledge that constitutes understanding is a kind of procedural knowledge. This type of knowledge (called “knowledge-how”) cannot be reduced to propositional or conceptual knowledge (“knowledge-that”). Procedural knowledge has manifestation in activities doing in accordance with some set of the rules, but possession of this knowledge does not require explicit knowledge-that of the rules. Procedural knowledge is also located in the middle of the spectrum – between reflex actions and theoretical knowledge.