989 resultados para Ilvesviita, Pirjo: Paaluraudoista kotkansuojeluun : suomalainen metsästyspolitiikka 1865-1993


Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

Kirjallisuusarvostelu

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

Pós-graduação em Agronomia (Proteção de Plantas) - FCA

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

Tutkielman aihe on saatananpalvontadiskurssi 1990-luvun Suomessa, sen yhteydet folkloreen ja kollektiiviseen mielikuvamaailmaan (popular imagination), sekä sen rakentuminen ja leviäminen kansanomaisten asiantuntijoiden ja median avulla. Tutkielman ydinkysymykset ovat: mitä evankelikaaliseen aineistoon perustuva saatananpalvontadiskurssi sisältää, miten sitä on rakennettu ja levitetty ja miksi näin on tehty? Tutkimusaineistona ovat Pat Pullingin kirja Noidankehässä (1993), Marja-Liisa Huhdan Saatana kutsuu minua -videokasetti (1994), Riku Rinteen kirjat Syvyyden kuilusta (1994), Pimeys väistyy (1996), Varo Vihollinen! Jumalan pyörremyrsky on tulossa (1999), Keijo Ahorinnan kirja Saatananpalvonnan monet kasvot (1997), sekä lehtiartikkeleita 1990-luvulta. Tutkimuksessa käy ilmi, että evankelikaalisten toimijoiden luomia saatananpalvontatarinoita on levitetty, pidetty ajankohtaisena ja välitetty valtavirtamediaan itseoppineiden asiantuntijoiden toimesta. Kun valtavirtamedia on legitimoinut tarinat, ovat ne palautuneet evankelikaaliseen aineistoon todentuneina. Leviämistä ovat edesauttaneet evankelikaalisen aineiston ja median esittämien tarinoiden synnyttämät huhut, joiden johdosta saatananpalvontadiskurssi on alkanut elää kollektiivisessa mielikuvamaailmassa. Voidakseen levitä ja pysyä ajankohtaisina, tarinoiden tulee sisältää riittävän yksinkertaisia ja voimakkaita aineksia. Saatananpalvontadiskurssissa nämä vaatimukset toteutuvat erityisen selvästi. Saatananpalvoja on hahmona vahvasti kansanperinteen mukainen.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

A epidemiologia da fluorose dentária resulta de inquéritos realizados recentemente, em decorrência da melhor compreensão de aspectos metabólicos dos fluoretos no organismo humano e de preocupações no âmbito da saúde coletiva. Objetiva-se apresentar os estudos realizados sobre a fluorose entre 1993 e 2006. O período 1993-2004 demarca o intervalo entre a 2ªe a 3ª Conferência Nacional de Saúde Bucal. Em 2005-2006, a busca de dados primários apresentados em reuniões científicas confirmou os achados existentes na literatura, mostrando que a agenda científica brasileira não foi substancialmente influenciada pelas discussões travadas durante a 3ª Conferência. A maioria dos estudos concentra-se em áreas urbanas e a predominância no Brasil dos graus "muito leve" e "leve" de fluorose mostra não haver comprometimentos de ordem funcional. A baixa percepção da fluorose pela população, aliada à sua baixa prevalência, evoca o necessário debate sobre as questões de saúde coletiva no país. Visto que a produção científica nacional constitui uma importante fonte de conhecimentos para subsidiar a elaboração de políticas públicas para o setor da saúde, os sucessivos e pontuais estudos analisados mostram que, no que diz respeito à fluorose, o diagnóstico epidemiológico reafirma a necessidade, a importância e a segurança da fluoretação das águas de abastecimento público como medida de saúde coletiva.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

The influence of the 1992-1993 El Niño events on the reproductive behavior of the Scomber japonicus peruanus (Chub mackerel) was studied from samples collected monthly, along the Peruvian coast (3º23'S-14º00'S), from January 1990 to December 1993. The monthly variation of the gonadosomatic index and the frequency of the periods of gonad maturation evidenced that the spawning of the species occurred all year long, being more intense in summer. The values of the gonadosomatic index were higher during the occurrence of the 1992-1993 El Niño, while the body weight and gonad weight decreased. Regarding the condition factor, its values decreased in females over 35 cm in fork length.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

This article includes a cladistic analysis of the tribe Hemirhipini. Are included 20 Hemirhipini genera (sensu Casari-Chen 1994), Saltamartinus Casari (1996b) (Hemirhipini), 6 genera excluded from Hemirhipini and kept in Agrypninae (formerly Pyrophorinae) (Casari-Chen 1993) and also, Aphileus Candèze (1857), Pyrophorus Billberg (1820) and Thoramus Sharp (1877). The type-species of the majority of genera and all species of the American genera (except Saltamartinus viduus (Chevrolat 1867)) are included. This analysis demonstrates that 30 genera belong to Hemirhipini: Abiphis Fleutiaux (1926), Alaolacon Candèze (1865), Alaomorphus Hauser (1900), Alaus Eschscholtz (1829), Aliteus Candèze (1857), Anthracalaus Fairmaire (1888), Aphileus Candèze (1857), Austrocalais Neboiss (1967), Calais Castelnau (1836), Catelanus Fleutiaux (1942), Chalcolepidius Eschscholtz (1829), Chalcolepis Candèze (1857), Conobajulus Van Zwaluwenburg (1940), Coryleus Fleutiaux (1942), Cryptalaus Ôhira (1967), Eleuphemus Hyslop (1921), Eumoeus Candèze (1874), Fusimorphus Fleutiaux (1942), Hemirhipus Latreille (1829), Lacais Fleutiaux (1942), Lycoreus Candèze (1857), Mocquerysia Fleutiaux (1899), Neocalais Girard (1971), Pherhimius Fleutiaux (1942), Phibisa Fleutiaux (1942), Propalaus gen. nov., Pseudocalais Girard (1971), Saltamartinus Casari (1996), Tetrigus Candèze (1857) and Thoramus Sharp (1877). The species included in Alaus do not make a monophyletic group and Propalaus gen. nov. is established to include Alaus alicii (Pjatakowa 1941) and A. haroldi (Candèze 1878). A description of Propalaus gen. nov. (type-species: Chalcolepidius haroldi Candèze, 1878) and a new key to Hemirhipini genera are also presented.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

A leishmaniose tegumentar americana adquiriu caráter epidêmico no Litoral Norte Paulista, desde a década de 1990. A partir de dados secundários, realizou-se estudo descritivo da doença no período de 1993 a 2005 nos quatro municípios que compõem a região e analisou-se a freqüência dos flebotomíneos capturados nos locais prováveis de transmissão. Foram notificados 689 casos autóctones de leishmaniose tegumentar, com casos isolados e agrupados, determinando uma distribuição espacial heterogênea, com sincronismo na manifestação e ciclicidade, em intervalo de seis a oito anos. Todas as faixas etárias foram acometidas, com ligeiro predomínio do sexo masculino, sem associação com uma ocupação. Capturou-se 2.758 flebotomíneos e a espécie Nyssomyia intermedia predominou (80,4%), no peri e intradomicílio. A doença apresentou perfil de transmissão peri e intradomiciliar, entre o periurbano e a mata, e no interior da mata. Neste caso, a transmissão estaria mais relacionada com os focos enzoóticos.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

O objetivo do estudo foi analisar os temas relacionados à área de vigilância sanitária de alimentos abordados em pesquisas científicas de cursos de pós-graduação, com potencial de aplicação no serviço. O total de 337 teses e dissertações apresentadas à Universidade de São Paulo entre os anos de 1993 e 2007 foi analisado. Os resultados mostraram que as pesquisas desenvolvidas nas universidades têm potencial para aplicação em vigilância sanitária, sobretudo no sentido de orientar os profissionais da área em práticas atualizadas

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

The genus Intusatrium Durio & Manter, 1968 is redefined based on a re-examination of paratypes of the type-species, I. robustum Durio & Manter, 1968, and is considered monotypic with characteristic terminal genitalia: internal seminal vesicle elongate tubular, with rather thick wall, divided by slight change in wall thickness into longer proximal and shorter distal region; pars prostatica subcylindrical; ejaculatory duct relatively short, with wrinkled/wall. The genus Postlepidapedon Zdzitowiecki, 1993 is redefined and Intusatrium secundum Durio & Manter, 1968 is attributed to it as a new combination. Postlepidapedon secundum n. comb. is redescribed from a paratype and new material from Choerodon graphicus. P. spissum n. sp. from Choerodon venustus, C. cyanodus, C. fasciatus and C. schoenleinii is recognised on the basis of its thick-walled internal seminal vesicle. I! uberis n. sp. from Choerodon schoenleinii and C. venustus is distinguished by the shape and contents of the cirrus-sac with narrow, convoluted internal seminal vesicle, large vesicular pars prostatica and short, muscular ejaculatory duct. A new genus, Gibsonivermis, erected for Intusatrium berryi Gibson, 1987, is characterised by the elongate narrow cirrus-sac and a uroproct. G. berryi n. comb. is redescribed from Sillago ciliata, S. maculata and Sillago sp.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

The authors report the results of 10 years of monitoring of trends in the rates of major nonfatal and fatal coronary events and in case fatality in Auckland, New Zealand, and in Newcastle and Perth, Australia. Continuous surveillance of all suspected myocardial infarctions and coronary deaths in people aged 35-64 years was undertaken in the three centers as part of the World Health Organization's Multinational Monitoring of Trends and Determinants in Cardiovascular Disease (MONICA) Project, For nonfatal definite myocardial infarction, there were statistically significant declines in rates in all centers in both men and women, with estimated average changes between 2.5% and 3.7% per year during the period 1984-1993, Rates of all coronary deaths also declined significantly in all three populations for both men and women. In absolute terms, there was, in general, a greater reduction in prehospital deaths than in deaths after hospitalization. Although 28-day case fatality remains high at between 35% and 50%, in the Australian centers it declined significantly by between 1.0% and 2.9% per year, and in Auckland there was also a small decline, However, since most deaths occur outside the hospital in people without a previous history of coronary heart disease, an increased emphasis on primary prevention is necessary.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

The Frenchman, Theodore Herpin (1799-1865), in Des Acces Incomplets d'Epilepsie, published posthumously in 1867, provided a very detailed account of a wide range of the possible manifestations of nonconvulsive epileptic seizures. However, he did not note the presence of absence seizures in any of his 300 patients who had experienced, at least in some of their attacks, what he considered were incomplete manifestations of epilepsy, the word epilepsy being taken to refer to full generalized tonic-clonic seizures. In the one patient, Herpin recognized that all epileptic seizures, whether complete or incomplete, began in the same way, and deduced that they must originate in the same place in that patient's brain. He did not develop the latter idea further. His observations, and his interpretation of them, seem to have preceded John Hughlings Jackson's independent development of similar concepts, but Jackson's more extensive intellectual exploration of the implications of his observations made him a more important figure than Herpin in the history of epileptology.