331 resultados para EMA
Resumo:
BACKGROUND: ALK-negative anaplastic large cell lymphoma associated with breast implant (i-ALCL) has been recently recognized as a distinct entity. Among 43 830 lymphomas registered in the French Lymphopath network since 2010, 300 breast lymphomas comprising 25 peripheral T-cell lymphomas (PTCL) were reviewed. Among PTCL, ALK-negative ALCL was the most frequent and all of them were associated with breast implants. PATIENTS AND METHODS: Since 2010, all i-ALCL cases were collected from different institutions through Lymphopath. Immuno-morphologic features, molecular data and clinical outcome of 19 i-ALCLs have been retrospectively analyzed. RESULTS: The median age of the patients was 61 years and the median length between breast implant and i-ALCL was 9 years. Most implants were silicone-filled and textured. Implant removal was performed in 17 out of 19 patients with additional treatment based on mostly CHOP or CHOP-like chemotherapy regimens (n = 10/19) or irradiation (n = 1/19). CHOP alone or ABVD following radiation without implant removal have been given in two patients. The two clinical presentations, i.e. effusion and less frequently tumor mass correlated with distinct histopathologic features: in situ i-ALCL (anaplastic cell proliferation confined to the fibrous capsule) and infiltrative i-ALCL (pleomorphic cells massively infiltrating adjacent tissue with eosinophils and sometimes Reed-Sternberg-like cells mimicking Hodgkin lymphoma). Malignant cells were CD30-positive, showed a variable staining for EMA and were ALK negative. Most cases had a cytotoxic T-cell immunophenotype with variable T-cell antigen loss and pSTAT3 nuclear expression. T-cell receptor genes were clonally rearranged in 13 out of 13 tested cases. After 18 months of median follow-up, the 2-year overall survival for in situ and infiltrative i-ALCL was 100% and 52.5%, respectively. CONCLUSIONS: In situ i-ALCLs have an indolent clinical course and generally remain free of disease after implant removal. However, infiltrative i-ALCLs could have a more aggressive clinical course that might require additional therapy to implant removal.
Resumo:
Poly(ethylene-co-methyl acrylate) (EMA) and poly (caprolactone) triol (PCL-T) blends, a biodegradable aliphatic polyester with low molecular weight and moderate water solubility containing diltiazem hydrochloride (DZ) were studied in terms of the thermal and morphological properties, and drug release mechanism. An increase in the PCL-T content in the EMA/PCL-T/DZ films decreased the degree of DZ crystallinity. Drug release from these films is temperature-dependent, and it is possible to modify the drug release rate by adjusting the EMA/PCL-T composition of the blends. The mechanism of drug release is governed by PCL-T melting and PCL-T leaching from EMA matrix.
Resumo:
Kokeellinen moodianalyysi on kokeellinen menetelmä, jolla voidaan selvittää rakenteille ominaista värähtelyä. Työssä oli kolme tavoitetta, jotka pyrittiin saavuttamaan. Ensimmäinen tavoite oli ohjeistuksen luominen rakenteiden ominaismuotojen visuaaliseksi tarkastelemiseksi Lappeenrannan teknillisellä yliopistolla käytettävissä olevilla laitteistoilla ja ohjelmilla. Ohjeistuksen perustana on ajatus siitä, että kokeellinen moodianalyysi saataisiin tehokkaampaan käyttöön koneensuunnittelun opetuksessa. Ohjeistus tehtiin pääasiassa kuvien ja kuvia tukevien selitysten avulla. Työn toisena tavoitteena oli verrata rakenteen ominaisvärähtelyä, kun se oli tuettu vapaasti ja kun se oli tuettu kiinteästi sen luonnolliseen ympäristöön. Taajuuksia verrattaessa huomattiin, että eri tavoin tuetut rakenteet käyttäytyvät eri tavalla, mikä on otettava huomioon, kun tutkitaan kriittisiä värähtelyjä. Ominaisvärähtelyjä voidaan selvittää myös matemaattisesti esimerkiksi äärellisten elementtien menetelmällä. Työn kolmantena tavoitteena oli verrata elementtimenetelmällä ja kokeellisesti saatuja ominaisvärähtelyn arvoja. Elementtimallia pyrittiin tarkentamaan eri parametrejä muuttamalla niin, että ominaistaajuuksien arvot vastaavat mahdollisimman hyvin toisiaan. Tavoite saavutettiin.
Resumo:
El uso de agentes biológicos en la producción en vivero ha aflorado como un elemento que permite no sólo mejorar la calidad morfológica y fisiológica de las plantas, sino que también posibilitar un mayor éxito en el ámbito silvicultural de una plantación. Estos agentes biológicos requieren de un ambiente óptimo para crecer, asociarse y reproducirse. El objetivo de este estudio fue determinar la dependencia del pH y el medio de cultivo en el crecimiento in vitro de distintas cepas de Suillus luteus y Scleroderma citrinum asociadas a Pinus radiata y Eucalyptus globulus, respectivamente. El estudio se realizó en condiciones controladas de temperatura y humedad, disponiendo los inóculos en placas Petri con diferentes medios cultivo, evaluando parámetros de crecimiento y biomasa a los 38 días para S. luteus y 105 días para S. citrinum. Los resultados indican que tanto el medio de cultivo, el pH del medio, así como las cepas de cada especie estudiada, son determinantes en las respuestas de crecimiento de los hongos ectomicorrícicos in vitro evaluados. Las cepas de S. luteus se desarrollaron adecuadamente en un medio de cultivo con abundancia de nutrientes (BAF, MMN) como en baja presencia de ellos (EMA), y con pH más bien ácido (4,8 y 5,8). Por otro lado, las cepas de S. citrinum presentaron, para los mismos ambientes, un desarrollo inferior y lento, no obstante, la cepa Sc8 se reprodujo de forma óptima y rápida bajo un medio de cultivo BAF y con un pH moderadamente ácido de 5,8.
Resumo:
Suomessa sähkönjakelu on säännelty monopoli. Energiamarkkinavirasto tuottaa ohjeistuksen sekä mallin yritysten ansaintamahdollisuuksille. Karkeasti sanottuna tulomalli on sijoitetun pääoman ja pääoman painotetun kustannuksen tulo. Pääoman painotettu kustannus koostuu useista parametreista kuten beta ja vieraan pääoman riskipreemio. Näiden parametrien taso ja määrittämisajankohta perustuvat subjektiivisiin näkemyksiin, kun objektiivista parametrien määrittämismenetelmää tulisi käyttää. Nykyiset beta ja vieraan pääoman riskipreemio perustuvat energiamarkkinaviraston ja asiantuntijoiden lausuntoihin. Aihealuetta on tutkittu erittäin vähän, mikä johtunee pääasiassa siitä, ettei ole olemassa listautuneita puhtaita jakeluverkkoyhtiöitä. Betan nykytaso on 0.529 ja vieraan pääoman riskipreemio on 1.0 %. Tässä pro gradu –työssä määritetään markkinaperusteisesti betan ja vieraan pääoman riskipreemion nykytaso. Tässä työssä esiteltävä määrittämismalli perustuu puhtaasti markkinadataan eikä sen soveltamisessa käytetä subjektiivisia mielipiteitä. Markkinaehtoisia tietoja käyttäen betan pitäisi olla tasolla 0.525 ja vieraan pääoman riskipreemion tasolla 1.34 %. Nämä luvut, mikäli ne otettaisiin käyttöön, vaikuttaisivat suoraan ja positiivisesti jakeluverkkoyhtiöiden sallittuun tuottoon Suomessa.
Resumo:
A doença de Paget extramamária (DPE) é uma condição neoplásica incomum observada principalmente em áreas com numerosas glândulas apócrinas e écrinas. Na mulher é mais comum na vulva, embora possa ocorrer em outros locais. A doença de Paget vulvar (DPV) pode ser classificada em primária, de origem cutânea, e secundária, de origem extracutânea, com significado clínico e implicações prognosticas importantes. Clinicamente a DPV começa insidiosamente com prurido e sensação de queimação. A lesão surge como uma placa isolada com superfície eczematosa, eritematosa e descamativa. Relatamos o caso de uma paciente de 72 anos com lesão eritematosa em placa, levemente espessada, com áreas de erosão envolvendo os grandes e os pequenos lábios à direita e à esquerda, o clitóris, o púbis e as regiões perineal e perianal. A cirurgia realizada foi vulvectomia radical com linfadenectomia inguinal. O histopatológico revelou doença de Paget invasiva. Métodos imuno-histoquímicos mostraram células de Paget positivas para CEA, EMA e citoceratina pan. A patogênese e o diagnóstico da DPE são discutidos, assim como os diagnósticos diferenciais e as referências com métodos imuno-histoquímicos. A recidiva ocorre em 30% dos casos, mesmo com o controle adequado da margem cirúrgica. A experiência com DPV é limitada e o seguimento é requerido para excluir recidivas e o desenvolvimento de um câncer associado.
Resumo:
Gestational trophoblastic neoplasia (GTN) is the term to describe a set of malignant placental diseases, including invasive mole, choriocarcinoma, placental site trophoblastic tumor and epithelioid trophoblastic tumor. Both invasive mole and choriocarcinoma respond well to chemotherapy, and cure rates are greater than 90%. Since the advent of chemotherapy, low-risk GTN has been treated with a single agent, usually methotrexate or actinomycin D. Cases of high-risk GTN, however, should be treated with multiagent chemotherapy, and the regimen usually selected is EMA-CO, which combines etoposide, methotrexate, actinomycin D, cyclophosphamide and vincristine. This study reviews the literature about GTN to discuss current knowledge about its diagnosis and treatment.
Resumo:
As emas são aves que pertencem ao grupo das ratitas e juntamente com os avestruzes e emus, são as maiores aves vivas na atualidade. Neste trabalho estudou-se os aspectos macroscópicos do aparelho digestório de emas com o intuito de fornecer informações importantes ao estudo dos hábitos alimentares dessas aves, bem como de sua anatomia. Foram utilizados vinte animais jovens com idade entre dois e seis meses obtidos do Centro de Multiplicação de Animais Silvestres (Cemas), registrado com criador científico sob o nº 1478912. Após dissecação verificou-se que a língua era pequena, disposta no assoalho da cavidade oral, possui forma rombóide e estava inserida pela sua base por um frênulo. O esôfago era um tubo retilíneo de aspecto elástico com fibras longitudinais, sem dilatação, o que confere a ausência do papo. O proventrículo gástrico apresentava formato fusiforme. O ventrículo gástrico possuía formato ligeiramente oval, quando repleto, internamente era recoberto por uma cutícula gástrica espessa. O intestino delgado era formado por três regiões distintas: duodeno, jejuno e íleo. O duodeno possuía coloração cinza claro e apresentava-se curvado em forma de "U". O jejuno era longo e formado por várias alças curtas dispostas uma sobre a outra e possuía coloração verde escuro. O íleo era de cor cinza e continuo com o jejuno. Na linha ventral ao reto e cloaca, este se estendia em sentido cranial, dorsalmente ao duodeno ascendente. O intestino grosso era formado por dois cecos, um direito e um esquerdo, e o cólon-reto contínuo com o íleo e a cloaca. As estruturas que compõem o aparelho digestório de ema assemelham-se com o que preconiza a literatura, com relação à forma e topografia para a maioria das aves, contudo os cecos são bem desenvolvidos e bastante dilatados nas emas.
Resumo:
Kirjallisuusarvostelu
Resumo:
Abstract A 4-year-old female captive-bred snake of the genus Bothrops showed swelling on the left side of the oral cavity, suggesting the development of neoplasia. The mass was removed surgically and sent for pathological examination. Two months later a new increase in volume in the same site was observed, suggesting recurrence. The lesion was completely removed and sent for pathological analysis. Histologically, the two-samples consisted of a mass with highly-cell density composed of spindle-shaped anaplastic cells arranged in interwoven bundles, distributed throughout the tissue extension and, occasionally, polygonal cells arranged in irregular fascicles. The Masson trichrome staining showed modest amount of collagen supporting the neoplastic cells. PAS-positive content was not observed in the cytoplasm of neoplastic cells. Histological and histochemical findings indicated that it was a spindle cell neoplasm, but the classification was not possible. Immunohistochemistry was requested and performed using the streptavidin-biotin-peroxidase method. The markers used were anti-vimentin, anti-PCNA, anti-EMA, anti-melan A and anti-melanosome, anti-desmin, anti-actin, anti-CD68 and anti- S100protein. The neoplastic cells were immunoreactive for vimentin and PCNA and negative for the other antibodies. The morphology characterization, histochemical and immunohistochemical analysis of neoplastic cells allowed the definitive diagnosis of oral fibrosarcoma.
Resumo:
Merikonttien käyttöön rahtiliikenteessä liittyy niiden fyysisen kunnon säännöllinen tarkastaminen. Konttien tarkastaminen nykyisillä tavoilla on koettu vievän liikaa aikaa ja rahaa. Ratkaisuna tähän konttien tarkastaminen pyritään mekanisoimaan kehittämällä testilaitteisto, jolla kontin voi tarkastaa nopeasti ja edullisesti. Tässä diplomityössä perehdytään kyseiseltä laitteistolta vaadittaviin mekaanisiin ominaisuuksiin ja laitteiston suunnitteluun. Työn alussa selvitetään laitteistolta vaadittavat mekaaniset ominaisuudet. Tämän jälkeen siirrytään ideoimaan mahdollisia ratkaisuja vaadittavien ominaisuuksien toteuttamiseksi. Valittujen ideoiden pohjalta suunnitellaan testilaitteisto ja tehdään siitä valmistuspiirustukset. Työssä suoritetaan myös koemittaukset jo olemassa oleville testilaitteistojen prototyypeille ja arvioidaan näiden suorituskykyä.
Resumo:
No presente trabalho, estudou-se o processamento das vísceras de frango (Gallus domesticus) e das ratitas avestruz (Struthio camellus) e ema (Rhea americana), processadas da mesma forma, com o objetivo de elaborar farinhas. A qualidade e controle de produção dessas farinhas foram avaliados por meio de parâmetros tecnológicos exigidos pela legislação vigente. Basicamente, a matéria-prima foi cozida e esterilizada, filtrada em peneira (para a separação do óleo), moída, seca em estufa e analisada. Foram obtidos dados de rendimentos de produção, de composição de nutrientes, de digestibilidade em pepsina, do valor calórico, determinados os teores de cálcio e fósforo, e realizados estudos da estabilidade da farinha durante o armazenamento (Salmonella, pH, índice de acidez e TBA). Os resultados mostraram que a produção de farinha pelo processamento das vísceras de avestruz e ema é viável, seus parâmetros de qualidade atendem, em grande parte, às exigências, mas, para um emprego imediato (uso regular) na elaboração de rações, necessita de alguns ajustes (correções) de parâmetros físico-químicos (nutrientes).
Resumo:
Abstract Essential oils (EO) of eucalyptus (Eucalyptus globulus L.), thymus (Thymus capitatus L.) pirul (Schinus molle L.) were evaluated for their efficacy to control Aspergillus parasiticus and Fusarium moniliforme growth and their ability to produce mycotoxins. Data from kinetics radial growth was used to obtain the half maximal inhibitory concentration (IC50). The IC50 was used to evaluate spore germination kinetic and mycotoxin production. Also, spore viability was evaluated by the MTT assay. All EO had an effect on the radial growth of both species. After 96 h of incubation, thymus EO at concentrations of 1000 and 2500 µL L–1 totally inhibited the growth of F. moniliforme and A. parasiticus, respectively. Eucalyptus and thymus EO significantly reduced spore germination of A. parasiticus. Inhibition of spore germination of F. moniliforme was 84.6, 34.0, and 30.6% when exposed to eucalyptus, pirul, and thymus EO, respectively. Thymus and eucalyptus EO reduced aflatoxin (4%) and fumonisin (31%) production, respectively. Spore viability was affected when oils concentration increased, being the thymus EO the one that reduced proliferation of both fungi. Our findings suggest that EO affect F. moniliforme and A. parasiticus development and mycotoxin production.
Resumo:
Abstract The search for chemopreventive/chemoprotective compounds in marine organism has been extensively reported; however, the presence of these compounds in octopus has been incipiently explored. In this research, the antimutagenic, antiproliferative, and antioxidant potential of three crude extracts (methanolic, acetonic, and hexanic) from Paroctopus limaculatus was investigated. Antimutagenic activity against aflatoxin B1 (AFB1) was evaluated through the Ames test using Salmonella typhimurium tester strains TA98 and 100. Antiproliferative activity was assessed using the standard MTT (3-(4,5-dimethyl-2-thiazolyl)-2,5-diphenyl-2-H-tetrazolium bromide) assay on M12.C3.F6 murine cell line. Antioxidant activity was assessed using the DPPH (2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl) and ABTS (2,2′-Azino-bis(3-ethylbenzothiazoline-6-sulfonic acid) methods. Hexanic extract showed the highest antimutagenic and antiproliverative activities inhibiting 80 and 43% of mutagenicity induced by AFB1 for TA98 and TA100, respectively, and showing a high antiproliferative activity at 200 and 100 µg/mL. However, when the antioxidant activity was evaluated at a concentration of 50 mg/mL, the methanolic fraction exerted inhibition of 98 and 96 % ABTS and DPPH radicals, respectively. RP-HPLC and 1H-RMN analyses suggested the presence of double bonds with extended conjugation and oxygenated compounds such as alcohols, esters, ethers or ketones. These results suggested that hexanic and methanolic extract form octopus contained compounds with chemoprotective and antioxidant properties.
Resumo:
Les tests PAMPA et les tests Caco-2 sont des essais in vitro de l’évaluation de la perméabilité intestinale des médicaments. Ils sont réalisés lors de la phase de découverte du médicament. Les tests PAMPA ne sont pas biologiquement représentatifs de la paroi intestinale, mais ils sont rapides et peu coûteux. Les tests Caco-2 nécessitent plus de 21 jours pour la culture cellulaire et des installations spécifiques sont requises. Ils sont constitués d’une monocouche d’entérocytes à confluence et donc plus biologiquement représentatifs. Il y a un besoin pour le développement d’un essai qui est biologiquement représentatif de la membrane intestinale humaine, rapide et peu coûteux. Le premier but de ce projet était de développer une méthode analytique qui permettrait l’évaluation simultanée de huit médicaments témoins utilisés pour la validation de l’essai de perméabilité. Le deuxième but de ce projet était donc d’améliorer la membrane des tests PAMPA pour proposer un nouveau test : le néoPAMPA. Contrairement au test PAMPA traditionnel, cette membrane est constituée de trois composantes : (1) un filtre poreux qui agit à titre de support, (2) un coussin polydopamine chargé négativement qui sert d’ancrage et qui assure la fluidité de la bicouche et (3) une bicouche lipidique formée par fusion de vésicules. Une méthode analytique HPLC-MS/MS a été validée selon les spécifications de la FDA et de la EMA. Cette méthode a permis de quantifier simultanément les huit médicaments standards utilisés pour le test néoPAMPA. Le test PAMPA traditionnel a été mis en place à titre d’essai control. Les coefficients de perméabilité mesurés pour les huit médicaments au travers de la membrane PAMPA comparaient favorablement aux résultats de la littérature. Les composantes de la membrane néoPAMPA ont été optimisées. Les conditions optimales retenues étaient les filtres de polycarbonate hydrophile ayant des pores de 15 nm, les plaques Costar 12 puits comme dispositif des tests de perméabilité, une bicouche lipidique composée de 70 % DOPC et de 30 % cholestérol cationique ainsi qu’une déposition des liposomes en présence de 150 mM NaCl suivi d’un équilibre d’1 h en présence d’une solution saturée en DOPC. Les stabilités de la cassette de médicaments et des liposomes sont insuffisantes pour le conditionnement commercial des membranes néoPAMPA. Les différentes optimisations réalisées ont permis d’améliorer la membrane néoPAMPA sans toutefois la rendre fonctionnelle. La membrane néoPAMPA n’est toujours pas en mesure de discriminer des molécules en fonction de leur perméabilité attendue.