Aireztapenen maiztasunaren neurketa bihotz biriketako berpiztean kapnografia erabiliz.

[EN]Hyperventilation, which is common both in-hospital and out-of-hospital cardiac arrest, decreases coronary and cerebral perfusion contributing to poorer survival rates in both animals and humans. Current resucitation guidelines recommend continuous monitoring of exhaled carbon dioxide (CO2) during cardiopulmonary resucitation (CPR) and emphasize good quality of CPR, including ventilations at 8-10 min1. Most of commercial monitors/de- brilators incorporate methods to compute the respiratory rate based on capnography since it shows uctuations caused by ventilations. Chest compressions may induce artifacts in this signal making the calculation of the respiratory rate di cult. Nevertheless, the accuracy of these methods during CPR has not been documented yet. The aim of this project is to analyze whether the capnogram is reliable to compute ventilation rate during CPR. A total of 91 episodes, 63 out-of-hospital cardiac arrest episodes ( rst database) and 28 in-hospital cardiac arrest episodes (second database) were used to develop an algorithm to detect ventilations in the capnogram, and the nal aim is to provide an accurate ventilation rate for feedback purposes during CPR. Two graphic user interfaces were developed to make the analysis easier and another two were adapted to carry out this project. The use of this interfaces facilitates the managment of the databases and the calculation of the algorithm accuracy. In the rst database, as gold standard every ventilation was marked by visual inspection of both the impedance, which shows uctuations with every ventilation, and the capnography signal. In the second database, volume of the respiratory ow signal was used as gold standard to mark ventilation instants since it is not a ected by chest compressions. The capnogram was preprocessed to remove high frequency noise, and the rst di erence was computed to de ne the onset of inspiration and expiration. Then, morphological features were extracted and a decission algorithm built based on the extracted features to detect ventilation instants. Finally, ventilation rate was calculated using the detected instants of ventilation. According to the results obtained in this project, the capnogram can be reliably used to give feedback ventilation rate, and therefore, on hyperventilation in a resucitation scenario.

中国有壳肉足虫(原生动物)五新纪录描述

描述了采自云南、湖北和广东的5种有壳肉足虫,隶属原生动物亚界,肉鞭门,叶足纲,表壳目,均为国内新纪录种:非游巧装表壳虫Arcella artocreaaplanata Grospietsch,1954;具角肋表壳虫A.costata angulosa(Perty)Playfair,1918;拟普通盘状表壳虫A.discoides pseudovulgaris Deflandre,1928;光滑弯凸表壳虫A.gibbosa laevis Deflandre,1928;球形叉口砂壳虫Difflugia gra

Mathematical model for solids transport power in a decanter centrifuge

A mathematical model of the transport of sedimented solids within a decanter centrifuge has been developed. The primary purpose of the model is to calculate the power, torque and axial force required for the scroll to transport the solids along the bowl. The model is presented in a non-dimensional form and the procedure for implementing the model is included. The model is compared to test data from an existing publication; there was good agreement between the model and data. Example results are presented in the form of graphs to illustrate the influence of key parameters. © 2013 Elsevier Ltd.

STUDY ON THE REDOX PROCESS OF BILIRUBIN AND BILIVERDIN AT PLATINUM-ELECTRODE BY IN-SITU SPECTROELECTROCHEMISTRY

The electrochemical redox behavior of bilirubin (BR IValpha), biliverdin (BV IValpha) and their oxidized product bile-purpurin (Bi-Pu) have been studied by in situ spectroelectrochemical techniques, which reveals that the transformation of BR IValpha [GRA

Grey relational analysis on the relation between marine environmental factors and oxidation-reduction potential

The effects of marine environmental factors-temperature (T), dissolved oxygen (DO), salinity (S) and pH-on the oxidation-reduction potential (ORP) of natural seawater were studied in laboratory. The results show an indistinct relationship between these four factors and the ORP, but they did impact the ORP Common mathematical methods were not applicable for describing the relationship. Therefore, a grey relational analysis (GRA) method was developed. The degrees of correlation were calculated according to GRA and the values of T, pH, DO and S were 0.744, 0.710, 0.692 and 0.690, respectively. From these values, the relations of these factors to the ORP could be described and evaluated, and those of T and pH were relatively major. In general, ORP is influenced by the synergic effect of T, DO, pH and S, with no single factor having an outstanding role.

Trójpłaszczyznowa Szachownica. Segmentacja „Wielkiej Polityki” w rozważaniach Josepha Nye’a

Autor książki: Wielka szachownica. Cele polityki amerykańskiej (Warszawa 1998) postrzega stosunki wzajemne pośród uczestników areny międzynarodowej jako wielką szachownicę, na której toczy się pomiędzy nimi „Wielka Polityka” (gra). Sytuacja światowa rozgrywa się, według niego, na jednej szachownicy (arenie międzynarodowej), a uczestnicy „gry” zajmują pozycje pionków. Jest to, więc swoista partia szachów, gdzie silniejszy zdobywa prestiż, pieniądze i władzę, natomiast słabszy przegrywa wszystko, osiągając marginalne znaczenie na globalnej szachownicy. Z kolei J. Nye eksponuje trzy płaszczyzny tej samej szachownicy, a mianowicie: potęgę militarną, gospodarczą oraz „miękkie środki oddziaływania politycznego”, wokół których toczy się polityka międzynarodowa. Jego trylogia poświęcona postrzeganiu potęgi państw powinna być lekturą obowiązkową, skierowaną przede wszystkim do polityków i mężów stanu, z przesłaniem, aby wskazane przez autora czynniki siły stosowali w praktyce, co pomoże im lepiej władać państwem. Jest to także książka przeznaczona dla wszystkich zainteresowanych polityką i jej zagadnieniami związanymi z percepcją potęgi. W niniejszej rozprawie naukowej skoncentrowałam się na trzech najważniejszych książkach J. Nye’a, stanowiących analizę atrybutów potęgi i wyjaśniających jej znaczenie. Są to: Bound to Lead. The Changing Nature of American Power (New York 1991), The Paradox of American Power. Why the World’s Only Superpower Can’t Go It Alone (Oxford 2002) oraz Soft Power. The Means to Success in World Politics (New York 2004; wyd. polskie: Soft Power. Jak osiągnąć sukces w polityce światowej, Warszawa 2007). Stanowią one podstawę do zrozumienia percepcji pojęcia potęgi Stanów Zjednoczonych. Choć autora zajmują także kwestie innych państw, to jednak właśnie mocarstwowość USA jako najpotężniejszego kraju na świecie, posiadającego wszelkie czynniki wzmacniające jego potęgę (władzę), stanowi podstawę rozważań J. Nye’a.

Klasyfikacja interakcji w grach typu role-playing games oraz relacje komunikacyjne i dydaktyczne w technice gier fabularnych

Celem artykułu jest nakreślenie możliwych kierunków badań w zakresie analizy dyskursu i szerzej pragmalingwistyki. Służy temu wyodrębnienie najważniejszych relacji komunikacyjnych zachodzących w klasycznych grach fabularnych (ang. Role-Playing Games), a także wskazanie zbieżności zachodzących pomiędzy relacjami uczestników techniki gier fabularnych jako komunikacyjnej techniki nauczania języków obcych a założeniami autonomizacji glottodydaktyki na poziomie akademickim, związanymi z ideą współpracy dydaktycznej i relacji wielopodmiotowej.

Polski a amerykański dyskurs sądowy: śledcze i skargowe procedury przesłuchiwania świadków w procesach karnych

Wydział Anglistyki

Wzmocniona legitymacja demokratyczna Unii Europejskiej – rozważania w kontekście inicjatywy obywatelskiej, nowych zasad wyborów do Parlamentu Europejskiego i udziału parlamentów krajowych w procesie integracji europejskiej

Nie ulega wątpliwości, iż w efekcie kryzysu finansów publicznych, z którym borykają się wszystkie państwa strefy euro jak i niektóre z pozostałych państw członkowskich, instytucje Unii Europejskiej kolejny raz stają do walki o swoją wiarygodność zarówno na arenie europejskiej jak i międzynarodowej . Formalne podstawy do zmierzających w tym kierunku zmian daje implementowany traktat lizboński przewidujący w swych zapisach m. in. ustanowienie obywatelskiej inicjatywy legislacyjnej; zmianę zasad wyborczych do PE czy też zwiększające uprawnienia parlamentów krajowych w unijnym procesie decyzyjnym. Przedmiotem szczególnej troski powinno być dołożenie wszelkich starań celem pokazania obywatelom UE, że forum Unii Europejskiej może być realną i efektywną formułą wspólnego poszukiwania dróg wyjścia z kryzysu . Stawka, o którą toczy się gra jest stosunkowo wysoka, gdyż de facto sięga do kwestii przyszłości integracji europejskiej jako Unii wzmocnionej współpracy politycznej wokół rynku wewnętrznego i strefy euro, czy też Unii osłabionej nacjonalizmem zachowawczym skupiającym się na już słyszalnych w poszczególnych państwach głosach o konieczności poszukiwania alternatywnych do UE dróg walki z kryzysem . Zapowiedziany przez Komisję Europejską na 2013r. rok obywateli ma być w jej przekonaniu okazją do odświeżenia wizerunku UE i jej instytucji. Z całą pewnością czas ten będzie można wykorzystać w celu wypromowania nowych instrumentów wpływu obywateli i ich zrzeszeń na proces decyzyjny UE m. in. za pomocą zawartej w przepisach traktatu z Lizbony o europejskiej inicjatywie legislacyjnej. Będzie to również dobra okazja do zainaugurowania europejskiej kampanii wyborczej w roku poprzedzającym wybory do Parlamentu Europejskiego. Przy ich okazji być może zostaną wprowadzone w życie nowe przepisy modyfikujące dotychczasowe zasady elekcji posłów do PE. Należy jednak sceptycznie odnieść się co do szans na radykalną zmianę nastrojów Europejczyków do Unii Europejskiej. W wielu bowiem przypadkach socjalizacja europejska obywateli UE napotyka na trudności wynikające z faktu pojawiania się nowej jakości tzw. „Znaczących Innych”, którzy działając w tym obszarze nie zawsze są rzecznikami UE i jej dalszej integracji. Możemy zatem obserwować oznaki psychologicznego rozkładu wspólnoty, którego następstwem może być jej rozkład polityczny . Kryzys „otworzył nam oczy” wskazując na istotne różnice między deklaracjami politycznymi a nieprzystającą do nich rzeczywistością. Pokazując Europę, w którą nie chcemy wierzyć .

Charakterystyka topoklimatyczna fragmentu wybrzeża klifowego w rejonie Białej Góry (Woliński Park Narodowy)

The Meteorological Section at the scientific camp 2009–2010 conducted a series of meteorological measurements in the region of Biała Góra. The exploration area is located about 2 km east of Międzyzdroje, at the research station of the AMU Faculty of Geographical and Geological Sciences. Members of the section made measurements in the six selected points. The location of points had to reflect the specifics of the area (from the beach to the car park at the research station). The section focused on three basic measurements: air temperature (2009–2010), relative humidity (2009–2010) and atmospheric pressure (2009). This article aims to analyse a topoclimate section of cliff coast in the Wolin National Park. The compilation recognised the impact of various land surfaces, sea and altitude on the variability of air temperature and relative humidity. It notes the varied course of the daily meteorological elements analysed, which is directly related to the value of radiation balance dependent upon the intensity of direct solar radiation. In this article, particular emphasis is applied to the analysis of temperature amplitudes and humidity at different measuring points.

W stronę estetyki egzystencji: Michel Foucault

„Dziś jego postawa zapiera dech. Dać żyjącym exempla...”, powiada Paul Veyne w eseju Ostatni Foucault i jego moralność, i powiada tak o Foucault, ale gdy się nad tym zastanowić, w tradycji filozoficznej można odnaleźć cały ciąg postaci, które w pewnych okresach życia pragnęły jednego - właśnie chciały „dać żyjącym exempla”. Takim przykładem wśród jeszcze nie piszących filozofów mógłby być Sokrates. Tacy byli cynicy, a zwłaszcza bodaj najgłośniejszy z nich, Diogenes. Tacy wreszcie byli i stary Kant, i stary Nietzsche. Ich życie i ostatnie dzieła to często swoiste podręczniki życia, jednak nie tyle zobowiązujące powszechnością i obiektywnością wypowiadanych twierdzeń, co raczej przekonujące subiektywnością i jednostkowością przykładu. Każdy z nich, na swój sposób, dawał przykład jako filozof. Filozofował, dając przykład — swoim życiem, swoim dziełem. Czasami i jednym, i drugim. Istnieje grono filozofów, których życie było niezwykle blisko związane z działalnością filozoficzną, u których często trudno oddzielić filozofię od życia, u których konstytuuje się (Foucaulta) „ethos, filozoficzny sposób życia.” Sokrates, który nie ucieka przed sądem, choć może, i nie unika śmierci, choć może; Diogenes, kochany przez Ateńczyków skandalista, o którym Żywoty i poglądy słynnych filozofów powiadają, że „w byle jakim miejscu załatwiał wszystkie swoje sprawy”; Kant, który przez całe życie wstaje dokładnie o 4:55 na hasło swojego sługi, Lampego, Es ist Zeit, Herr Professor! i którego przechadzki po Królewcu mogą zastępować wskazania zegara; Nietzsche kończący w Turynie Ecce homo, jakby w przewidywaniu zbliżającej się katastrofy; i wreszcie umierający na AIDS i gorączkowo poprawiający na szpitalnym łóżku ostatnie dwa tomy Historii seksualności Michel Foucault (pytanie o splot jego własnego życia z ostatnim fragmentem jego dzieła jest pytaniem niezwykle trudnym, a odpowiedzi nie są jednoznaczne). Można by powiedzieć, iż każdy z nich pragnął wzmocnić swoją filozofię przykładem swojego życia. Asceza Kanta jest przecież nieodłączna od jego etyki, „troska o siebie” Foucaulta jest nieodłączna od jego „estetyki egzystencji”, śmierć Sokratesa i Nietzschego odejście od świadomego życia jedynie wzmacniają moc ich filozoficznych i etycznych wyborów (można by wręcz zastanawiać się, co stałoby się z Sokratesa „przykładem”, gdyby zdecydował się na ucieczkę z Aten, podobnie z myślą Nietzschego, gdyby, jak Hegel pod koniec życia, jedynie grał w karty...). Kant w trzeciej części Sporu fakultetów, Nietzsche w Ecce homo, Foucault w ostatnich częściach Historii seksualności (i pracach ją dopełniających), poza wszystkim innym, dają siebie za przykład: nie tyle od razu i po prostu wart naśladowania, lecz właśnie na początek jedynie wart przemyślenia. Paradoksalnie, to właśnie w ostatniej pracy Kanta i ostatniej pracy Nietzschego ich życie splata się z dziełem w jeden węzeł, to książki pisane własną krwią (jak powiedziałby Bataille, uważny czytelnik Nietzschego), własnym życiem.

Polish Violin Music in the 20th and 21st Century

The purpose of this dissertation is to promote Polish violin music written in the 20th and 21st Century. My recitals included many lesser-known compositions and composers which I strongly believe deserve to be better known and more often performed. The search and preparation of those pieces, for which recordings and music scores are not easily found, was a very exciting and stimulating process. Much Polish music written in the 20th and 21st Century is interesting, expressive, beautiful, and deserves to be more often performed. Performing 20th and 21st Century music opens new perspectives in two directions: musically and technically. Performer and listener are, in many cases, unbound from tonality. Composers are looking for new sonorities and exploring such performing techniques as varieties of harmonics, quarter tones, extreme dynamics, complex rhythms, and usage of a wide range of registers. An important part of Polish music is Polish folklore. The little town of Zakopane is known for Polish traditional clothing, food, architecture, dance and music. Also, most prominent Polish luthiers including Wojciech Topa, whose instrument I am playing, have been making their instruments in Zakopane. This little town in the Tatras Mountain has been an inspiration for many Polish artists including Iwaszkiewicz, Witkacy, Karłowicz, and Szymanowski. Those composers used such folklore elements as folk scales, popular tunes, and imitations of the sound of the folk band with characteristic folk dance rhythms. Other musical genres where folk elements are strongly present are the compositions dedicated to young musicians, with a specifically educational purpose. Among composers who wrote educational music were Grażyna Bacewicz, Witold Lutosławski, and Henryk Mikołaj Górecki. This approach makes the works more easily understood by young performers and, at the same time, broadens their understanding of Polish culture and prepares them for the challenges of contemporary music. This has been an exciting project for me because, on the one hand, it allowed me the challenge of performing compositions that are lesser-known and often consist of musical language new to me while, on the other, it brought me back to my roots and the country of my mother tongue.

Diferentes formas de expresar la generalización en problemas de sucesiones

El actual currículo de matemáticas de la educación secundaria da gran importancia a procesos de razonamiento tales como la generalización. La investigación en Educación Matemática viene estudiando el modo en que se desarrollan estos procesos a través de distintos contenidos matemáti- cos. El tipo de representación que los estudiantes utilizan para expresar su razonamiento también es objeto de estudio ya que influye de manera decisiva en sus posibilidades para alcanzar la generalización. En el trabajo que se presenta a continuación, se analizan diferentes formas de expresar la generalización que utilizan estudiantes de secundaria cuando resuelven problemas que involucran sucesiones lineales y cuadráticas. Los autores han realizado un estudio en el que han participado 359 estudiantes de se- cundaria. Identifican la representación gráfica como una herramienta útil para lograr la generalización y analizan su conexión con otras formas de representación.

Education in J.J. Rousseau: a methodological antecedent of competence based teaching

Taking into account the huge repercussion and influence that J.J. Rousseau has had on modern pedagogy, the recent tercentenary of his birth is a good opportunity to think about his outstanding relevance nowadays. This paper is a theoretical and educative research developed with an analytic and comparative hermeneutical method. The main objective is to show how some concepts of his philosophy of education have a great similarity with certain changes that the present competency based teaching is demanding, so it could be considered its methodological background. In order to achieve this objective this exposure has been divided in three parts. The first part is an analysis of Rousseau's educational theory as developed in the first three books of the Emilio, in which one of the main themes is self experience-based learning, fostering self-sufficiency, curiosity and the motivation for learning. Rousseau proposed as a method the negative education, which requires, among other conditions, a constant monitoring of the learner by the tutor. In the second part, a brief summary of the most relevant changes and characteristics of competency-based teaching is developed, as well as its purpose. The student’s participation and activity are highlighted within their own learning process through the carrying out of tasks. The new educational model involves a radical change in the curriculum, in which it is highlighted the transformation of the methodology used in the classroom as well as the role of the teacher. Finally, the aim of the third part is to offer a comparative synthesis of both proposals grouping the parallelisms found in 4 topics: origin of the two models, its aims, methodology, and change in the teaching roles.