Badania wartości ekonomicznej usług biblioteczno-informacyjnych i ich wpływu na otoczenie

Biblioteki pełnią różnorodne funkcje we współczesnym otoczeniu społecznym. Uczestniczą w tworzeniu kapitału intelektualnego i społecznego, wpływają na wzrost korzyści ekonomicznych użytkowników i całego społeczeństwa. W artykule omówiono główne podejścia i metody badawcze w zakresie oceny korzyści ekonomicznych płynących z funkcjonowania bibliotek. Skupiono się na metodzie analizy kosztów w stosunku do korzyści (ang. CBA – cost-benefit analysis), metodzie analizy warunkowej (ang. CVM – contigent valuation method), określaniu wartości dodanej dla użytkownika (ang. consumer surplus method) i metodologii oceny stopy wzrostu z inwestycji (ang. ROI – return of investment). Przeanalizowano również różne projekty badań prowadzone na świecie w tym zakresie.

Umiejętności komunikowania i współpracy w środowisku wirtualnym jako efekt szkoleń e-learningowych

Dobra umiejętność komunikowania się, szczególnie wysoki poziom kompetencji interpersonalnych jest obecnie jedną z najważniejszych kluczowych kompetencji pracownika. Chociaż ludzie od dziecka uczą się komunikować w różnych sytuacjach społecznych, nie oznacza to wcale, że potrafią efektywnie się porozumiewać. Zazwyczaj, co obserwujemy w wielu organizacjach, dużo czasu i miejsca poświęca się na podnoszenie poziomu kompetencji interpersonalnych, poprzez między innymi udział w różnych szkoleniach. Współcześnie obserwuje się coraz większy udział usług i narzędzi internetowych w komunikowaniu się pracowników wewnątrz i poza organizacją. Taki stan rzeczy rodzi pytanie o poziom umiejętności komunikowania za pomocą Internetu. Autorka stara się przekonać, że interaktywny model szkoleń internetowych (e-learning) jest modelem, który wymusza aktywną komunikację i współpracę. W ten sposób pracownicy biorący udział w szkoleniu w naturalny sposób uczą się komunikowania w sieci i mogą podnosić swoje kompetencje komunikacyjne w środowisku wirtualnym.

Od wielkich do małych narracji. Definiowanie sztuki w kulturze płynności

Wydział Nauk Społecznych: Instytut Kulturoznawstwa

Komizm w teorii i praktyce antycznej powieści greckiej

The topic of the study entitled humour in the ancient greek novels: the theoretical conceptions and the lite- rary practice is significance of humour in ancient Greek novels. In the first part of this study the theoretical aspects are examined with reference to the conceptions of contemporary researchers of Greek novels. The influence of the humour on the character of the world presented in particular novels is considered in the second part of the article.

Odnowienie jedności Metropolii Kijowskiej ze Stolicą Apostolską według Jana Pawła II

Wydział Teologiczny: Zakład Teologii Fundamentalnej i Ekumenicznej

Religijne motywy w tworczości syberyjskiego pisarza Wiktora Astafjewa

Wydział Neofilologii: Instytut Filologii Rosyjskiej

(O)znaki śmierci w polskiej poezji po roku 1956

Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej: Instytut Filologii Polskiej

Konstrukcje tożsamości i bogactwo kulturowe w autobiografiach Güntera Grassa i Marcela Reicha-Ranickiego jako wyzwanie translatorskie

Wydział Neofilologii: Instytut Filologii Germańskiej

Między wykopaliskami rabunkowymi a archeologicznymi. Społeczno-kulturowa funkcja materialnych śladów przeszłości w Dolinie Nilu (na przykładzie plemienia Manasir z północnego Sudanu)

Wydział Historyczny: Etnologii i Antropologii Kulturowej UAM

Owidiusz polskich romantyków. Inspiracje, nawiązania, analogie

Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej: Instytut Filologii Polskiej

Demokratyzacja kultury współczesnej

Wydział Historyczny: Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej

Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu w Web 2.0 - rozwój przyjaznej komunikacji cyfrowej i wynikające z niej korzyści

Poster pokazuje metody komunikacji z czytelnikiem stosowane w Bibliotece Uniwersyteckiej w Poznaniu w technologii mediów cyfrowych. Cyfrowe narzędzia komunikacji stały się bardzo pomocne, niemal niezbędne w pozyskiwaniu nowych czytelników, podtrzymywaniu i rozwijaniu współpracy w społeczności w sieci Web.2.0, zarówno tej globalnej, jak i lokalnej akademickiej. Strona WWW jako statyczna komunikacyjnie jest wspierana przez fora dyskusyjne, chaty, wideokonferencje, warsztaty informacyjne, które są prowadzone w czasie rzeczywistym. Twórczą siłę relacji społecznych z biblioteką rozwinęły interaktywne serwisy społecznościowe (Facebook) oraz komunikatory internetowe integrowane na platformie Ask a Librarian. Biblioteka stała się Biblioteką 2.0 ukierunkowaną na komunikację z czytelnikiem. Aktywne uczestnictwo i udział czytelników przy tworzeniu zasobów naukowych wdrożyliśmy w projekcie instytucjonalnego repozytorium - Adam Mickiewicz Repository (AMUR). Biblioteka zmienia się dla czytelników i z czytelnikami. Wykorzystywane platformy i serwisy społecznościowe dostarczają unikatowych danych o nowych potrzebach informacyjnych i oczekiwaniach docelowego Patrona 2.0, co skutkuje doskonaleniu usług istniejących i tworzeniu nowych. Biblioteka monitoruje usługi i potrzeby czytelników przez prowadzone badania społeczne. Technologie cyfrowe stosowane w komunikacji sprawiają, iż biblioteka staje się bliższa, bardziej dostępna, aby stać się w rezultacie partnerem dla stałych i nowych czytelników. Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu bierze udział w programach europejskich w zakresie katalogowania i digitalizacji zasobu biblioteki cyfrowej WBC, w zakresie wdrożenia nowych technologii i rozwiązań podnoszących jakość usług bibliotecznych, działalności kulturotwórczej (Poznańska Dyskusyjna Akademia Kominksu, deBiUty) i edukacji informacyjnej. Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu jest członkiem organizacji międzynarodowych: LIBER (Liga Europejskich Bibliotek Naukowych), IAML (Stowarzyszenie Bibliotek Muzycznych, Archiwów i Ośrodków Dokumentacji), CERL - Europejskie Konsorcjum Bibliotek Naukowych.

Badanie reaktywności wybranych nienasyconych pochodnych β-diketonów i anilin w obecności alkilidenowych kompleksów rutenu typu Grubbsa

Wydział Chemii: Zakład Chemii Metaloorganicznej

Poziom autonarracyjności wypowiedzi i użyteczność wybranych sposobów ich generowania

Autonarracja (jako relacjonowanie własnego doświadczenia) jest dla psychologa istotnym źródłem informacji diagnostycznych, ponieważ w autonarracji odzwierciedla się indywidualny sposób nadawania znaczenia rzeczywistości (wewnętrznej i zewnętrznej), który konstytuuje poczucie tożsamości. Wydaje się ważne określenie użyteczności metod (instrukcji) wywoływania autonarracji pod względem ich potencjału w zakresie stymulowania wypowiedzi o wysokim poziomie narracyjności. Istnieją czynniki (intrapersonalne i sytuacyjne), które mogą modyfikować efekty instrukcji autonarracyjnych. Jednym z intrapersonalnych czynników jest tzw. inklinacja narracyjna – dyspozycyjna tendencja do opowiadania o sobie w konwencji opowieści. W referowanych badaniach podjęto się próby określania poziomu narracyjności w tekstach, zebranych za pomocą trzech różnych instrukcji autonarracyjnych w wywiadach (1. pytania otwartego, 2. rozmowy o przyniesionej fotografii, 3. metafory życia jako książki) od osób o różnym poziomie inklinacji autonarracyjnej. Teksty poddano ilościowej analizie treści w celu określenia wskaźników oraz poziomu narracyjności. Badania między innymi sugerują, że psycholog stosujący instrukcje autonarracyjne, nie powinien abstrahować od wpływu inklinacji narracyjnej na użyteczność instrukcji generowania autonarracji.

Debaty prezydenckie 2010: komunikacja przez pryzmat wartości

Celem artykułu jest prezentacja wyników analizy przekazów formułowanych przez dwóch głównych kandydatów w wyborach prezydenckich w 2010 roku, tj. Bronisława Komorowskiego i Jarosława Kaczyńskiego. Praca ma charakter interdyscyplinarny, bowiem łączy w sobie analizę politologiczną kontekstu debat z językoznawczą analizą zawartości wypowiedzi. Wnioski z przeprowadzonych badań potwierdzają, że obaj kandydaci posługiwali się innym rezerwuarem wartości, który ewokował różne sfery aksjologiczne - wysoką w wypowiedziach J. Kaczyńskiego, a niższą B. Komorowskiego. Analiza językowa pokazała również, że językowy obraz świata wartości budowany przez każdego kandydata zakreślał wyraźnie krąg potencjalnych wyborców. Wreszcie, obaj kandydaci wykorzystywali debatę do ukształtowania swojego wizerunku jedynie w dwóch wymiarach „JA jako lider polityczny” i „JA jako przyszły prezydent”, podczas gdy wymiar osobisty wizerunku został podczas debat pominięty przez zarówno przez B. Komorowskiego, jak i J. Kaczyńskiego