The nuclear matrix: a critical appraisal.

It is becoming increasingly clear that the cell nucleus is a highly structurized organelle. Because of its tight compartmentalization, it is generally believed that a framework must exist, responsible for maintaining such a spatial organization. Over the last twenty years many investigations have been devoted to identifying the nuclear framework. Structures isolated by different techniques have been obtained in vitro and are variously referred to as nuclear matrix, nucleoskeleton or nuclear scaffold. Many different functions, such as DNA replication and repair, mRNA transcription, processing and transport have been described to occur in close association with these structures. However, there is still much debate as to whether or not any of these preparations corresponds to a nuclear framework that exists in vivo. In this article we summarize the most commonly-used methods for obtaining preparations of nuclear frameworks and we also stress the possible artifacts that can be created in vitro during the isolation procedures. Emphasis is placed also on the protein composition of the frameworks as well as on some possible signalling functions that have been recently described to occur in tight association with the nuclear matrix.

Progresión tumoral y búsqueda de nuevas dianas terapéuticas en la familia de tumores del sarcoma de Ewing: función biológica de la caveolina-1

El sarcoma de Ewing es el segundo tumor óseo infantil más frecuente y presenta una alta incidencia de enfermedad metastática. Este tipo de tumores presentan una traslocación génica característica que da origen a una proteína de fusión, normalmente EWS/FLI1. Esta proteína de fusión actúa como factor de transcripción aberrante regulando la expresión de diferentes genes implicados en la iniciación, mantenimiento y progresión del tumor. Nuestro grupo describió como uno de estos genes diana a la caveolina 1 (CAV1) describiendo además su papel determinante en el fenotipo maligno del sarcoma de Ewing, en la tumorigénesis y en la resistencia a apoptosis inducida por quimioterapia. Para investigar el papel concreto de CAV1 en el proceso metastático de este sarcoma, creamos un modelo de baja expresión de CAV1 en líneas celulares de sarcoma de Ewing y determinamos cambios en su capacidad migratoria, invasiva y metastática. En los ensayos in vitro hallamos una menor capacidad migratoria de las células knockdown de CAV1 y una reducción en la expresión de MMP9 y en la actividad de MMP2. La regulación de la actividad de MMP2 parece estar relacionada con la posible regulación que ejerce CAV1 en la función de MT1-MMP, proteína fundamental para la activación de MMP2. Por otro lado, en este estudio proponemos que CAV1 promueve la expresión de MMP9 tanto transcripcionalmente, regulando la vía de señalización ERK1/2, como a nivel post-transcripcional regulando la vía RSK1/rpS6. Además, en los ensayos de metástasis experimental in vivo las células knockdown de CAV1 presentaron una menor incidencia de metástasis pulmonar, hecho que correlacionó con una disminución en la expresión de SPARC, una proteína de adhesión importante en procesos metastáticos. En resumen, nuestros resultados evidencian la importancia de CAV1 en el proceso metastático del sarcoma de Ewing.

Family, Food & Fitness

NHS Warwickshire (NHSW), Warwickshire County Council (WCC) and partners aim to reduce childhood obesity in various ways including through the provision of evidence based structured nine week family based treatment programmes. These programmes will support families with overweight and/or obese children to maintain a healthy weight using a holistic approach. Two types of programmes will run across the county: the first programme will be aimed at families with overweight and/or obese children aged 4-7 and the second programme will be aimed at families with overweight and/or obese children aged 8-13.The target group for participating in this programme is children who are overweight (as defined by > 91st percentile) or obese (as defined by > 98th percentile). Programmes will established and delivered in a variety of venues and times. Objectives: - To deliver evidence based structured family based weight management programmes across Nuneaton, Bedworth and North Warwickshire. - To recruit families with overweight and/or obese children on to programmes, targeting the areas of highest need. - To promote sustained BMI maintenance and reduction amongst overweight (as defined by > 91st percentile) and obese (as defined by < 98th percentile) children and young people aged 4-7 and 8-13. - To support positive changes in behaviour (i.e. healthy eating, physical activity, positive mental well-being) by children and family members in order to achieve and maintain healthy weight over the course of the nine week programme. - To provide families with the information, skills and confidence to maintain healthy lifestyles in the longer term, including personalised exit strategies/sustainability plans for each participant. - To signpost families to community based and leisure services activities which contribute to maintaining a healthy weight. - To evaluate all programmes using the National Obesity Observatory Standard Evaluation Framework (SEF) and to produce a written evaluation report of the programme with recommendations on how to sustain healthy weight among children and families. - To evaluate the programme using validated diet and physical activity tools as recommended by the recent Worcester University (www.ifh.westmidlands.nhs.uk for the Worcester University Report) evaluation. Deliver eight programmes across Nuneaton and Bedworth and eight programmes across North Warwickshire for children aged 4 7 years by December 2012. Deliver eight programmes across Nuneaton and Bedworth and eight programmes across North Warwickshire for children aged 8 - 13 years by December 2012. Deliver a minimum of 32 taster sessions, with at least one prior to each programme start date. Reduce childhood obesity in primary aged children and their families. Improve healthy lifestyles in primary aged children and their families through healthy eating, physical activity and positive mental well-being.

Actualització tecnológica : una evolució cap al Green Computing

El projecte que es presenta a continuació és una planificació de migració de servidors físics a un entorn virtualitzat, allà on sigui possible. A més s'ha plantejat una renovació tecnològica de tot el parc de servidors per estalviar diners en el manteniment i en el consum d'energia.La solució de virtualització es buscarà que sigui programari lliure.

Eretria - Nea Psara : eine klassizistische Stadtanlage über der antiken Polis

Résumé: Le présent ouvrage propose une histoire de l'Erétrie moderne, de la redécouverte du site antique au projet urbanistique de 1834 pour une ville nouvelle destinée à accueillir les réfugiés de l'île de Psara - anéantie en 1824 par les Ottomans - et au développement urbain d'Erétrie/Nea Psara au XIXe et au XXe siècles. Le nom d'Erétrie englobe trois couches historiques distinctes: la cité antique, la ville néoclassique, dessinée par l'architecte allemand Eduard Schaubert (1804-1860), et le village moderne, issu de son projet. Chacune de ces strates - vestiges antiques, tissu urbain néoclassique et constructions plus récentes - est perceptible au sein de cet ensemble urbain et se trouve en relation constante avec les autres. L'exposé des recherches archéologiques - depuis la redécouverte du site antique par Ciriaco de' Pizzicolli d'Ancona (Cyriaque d'Ancône) en 1436 déjà, puis de manière systématique par des voyageurs-archéologues dès le XIXe siècle - comble une lacune dans l'historiographie de la cité antique. Cette approche met également en lumière la relation étroite entre archéologie et urbanisme au XIXe siècle. Si l'exploration de la Grèce avait été jusqu'à son indépendance en 1827 essentiellement le fait des archéologues, des historiens et des philologues, après cette date, des géologues, des ingénieurs et des topographes travaillant pour le développement économique du jeune Etat se mirent également à parcourir le pays, le regard tourné non plus seulement vers l'Antiquité, mais aussi vers l'avenir. L'histoire de la redécouverte d'Erétrie permet ainsi d'éclairer divers aspects liés à la gestation de l'Etat grec. Le projet conçu en 1834 par Ecluard Schaubert de ville néoclassique superposée aux ruines de la cité antique d'Erétrie s'inscrit dans un réseau de créations de villes nouvelles et de modernisations de villes existantes par le nouvel Etat grec, qui cherchait à fonder sa légitimité et son identité, après la domination ottomane, sur les valeurs idéales (ou idéalisées) de l'Antiquité classique. Dans le projet de développement urbain d'Erétrie, la relation étroite entre archéologie et urbanisme et, par conséquent, la référence à l'Antiquité sont évidentes: Eduard Schaubert commença par tracer sur son plan toutes les ruines antiques, dressant ainsi l'état des connaissances archéologiques du site. Sur cette base, l'architecte conçut la ville néoclassique en y incluant les principales ruines, qui devaient servir de repères visuels et qui concrétisaient ainsi le lien idéologique de la monarchie absolue avec l'Antiquité. A Erétrie, deux perspectives principales reliaient le port à l'acropole et l'Ecole navale au théâtre antique. L'intégration de ruines antiques dans un projet urbanistique avait été réalisée par Stamatios Kleanthes et Eduard Schaubert en 1831-1832 dans le plan de l'Athènes moderne, avant que celle-ci n'ait été promue capitale de la Grèce. Les deux architectes ont ainsi anticipé le caractère idéal d'Athènes dans le processus de gestation de l'Etat grec. L'importance de ce plan et de celui qu'ifs ont établi sur le même modèle pour le Pirée a été reconnue par les historiens de l'urbanisme. En revanche, le plan d'Erétrie, qui suit pourtant les mêmes principes, n'a été que partiellement étudié. Cette monographie montre que le projet d'Erétrie était le plus abouti des trois, qui tous se caractérisent par un système de routes rayonnant depuis le siège du gouvernement (résidences royales à Athènes et au Pirée, mairie à Erétrie). Cet éventail de rues ou u patte d'oie» embrasse à Athènes l'acropole et au Pirée fa baie du port, alors qu'a Erétrie il est double, axé en raison de la topographie sur l'acropole et sur Pa baie du port. Cette double patte d'oie crée ainsi le lien idéologique avec l'Antiquité et témoigne, par son ouverture sur le port, de l'essor économique souhaité par le gouvernement. Le plan d'Erétrie représente de manière exemplaire l'urbanisme programmatique de la Grèce sous Othon ler (1832-1862). L'ouvrage s'intéresse ensuite à la réalisation du projet de Schaubert, dont la mise en oeuvre n'a pas répondu aux attentes du Gouvernement. Le faible développement d'Erétrie s'explique principalement par le surdimensionnement du projet, des finances publiques modestes, la malaria endémique et une politique économique inadaptée aux traditions commerciales des Psariotes. Les lenteurs dans la réalisation du projet et même des régressions au cours du XIXe siècle et au début du XXe siècle, puis l'urbanisation accélérée d'Erétrie à partir des années 1960, ont eu pour conséquence que les historiens de l'urbanisme et les urbanistes ont sous-estimé, voire ignoré la valeur historique de ce concept Cependant, l'exécution du projet néoclassique s'est poursuivie de manière continue et des références au plan de Schaubert peuvent être observées dans l'aménagement récent de la localité aujourd'hui encore. Ainsi, des arbres ont été plantés dans les années 1960 le long de l'enceinte urbaine antique, à l'emplacement où Schaubert avait prévu la création d'une promenade arborée. Au centre d'Erétrie, là où l'agora principale aurait dû être aménagée, une grande place publique servant au marché hebdomadaire a été créée. Dans le quartier oriental, une petite église dédiée à la Pan hagia Paravouniotissa a été construite en 2001 sur la parcelle où Schaubert en avait prévue une. D'importants éléments des projets de Schaubert, qui ne sont actuellement plus guère perceptibles à Athènes et au Pirée, le sont toujours à Erétrie. Les espaces verts, par exemple, occupent une place importante dans le domaine privé: malgré la densification du tissu urbain, des parcelles caractéristiques contiennent encore des maisons isolées d'un ou de deux niveaux côté rue, avec un grand jardin à l'arrière, séparé des parcelles voisines par un mur en pierre ou en brique crue. Erétrie mérite donc une reconnaissance plus considérable dans l'histoire de l'urbanisme, puisqu'elle contribue à faire mieux comprendre les projets de ses deux villes soeurs. L'étude du projet urbanistique est complétée par une approche typologique des constructions néoclassiques d'Erétrie qui souligne encore la valeur historique de cet ensemble. Comme la plupart des édifices sont, menacés de démolition, à l'exception d'un petit nombre d'entre eux qui bénéficient d'un bon entretien, un inventaire photographique des constructions d'Erétrie datant du XIXe et du début du XXe siècle a été constitué entre 1994 et 2005, complété par des photographies anciennes. Il en ressort que les formes et les techniques de construction sont représentatives de l'architecture privée à l'époque de la création de l'Etat. Enfin, le plan directeur d'Erétrie, réalisé en 1975-1976 par un séminaire du Département d'architecture de l'Ecole polytechnique fédérale de Zurich avec l'appui de l'Ecole suisse d'archéologie en Grèce, est publié ici intégralement pour la première fois. Le présent ouvrage rend ses lettres de noblesse à un ensemble urbain néoclassique, certes modeste, mais issu d'un projet urbanistique ambitieux, témoin significatif du programme politique du nouvel Etat grec. SUMMARY Translated by William Eisler This book gives an account of the history of modern Eretria. It encompasses the rediscovery of the ancient city, the 1834 urban plan for the new town designed to accommodate the refugees from the island of Psara - destroyed by the Ottomans in 1824 - and also the urban development of Eretria/Nea Psara in the 19th and 20th centuries. The name Eretria carries a rich heritage: the ancient city, the neoclassical town designed by the Germen architect Eduard Schaubert (1804-1860), and the modern village. These three distinct historical layers ancient ruins, neoclassical plan and more recent constructions - can be seen within this urban area and are interlinked with each other. The account of the archeological investigations fills a gap in the historiography of the ancient city. This started with the early rediscovery of the ancient site by Ciriaco de'Pizzicolli d'Ancona in 1436, and was followed by systematic research by travellers/ archeologists from the 19th century onward. Furthermore, this shows the close relationship between archeology and urbanism in the 19th century. The exploration of Greece prier te its independence in 1827 was mainly red by archeologists, historians and philologists. Subsequently, geologists, engineers and topographers working for the young state's economic development travelled across the country, with their attention focused not only on Antiquity but are on the future. The history of Eretria's rediscovery gives new insights on various aspects related to the development of the Greek state. In 1834, Eduard Schaubert's project, planning a neoclassical town built upon the ancient Eretria, took place alongside the development of other new cities and the modernization of existing ones du ring the Ottoman domination. By doing so, the new Greek state wanted to build its legitimacy and identity, based upon the ideal (or idealized) values of Classical Antiquity. In the urban development of Eretria, the close connection between archeology and urbanism, and the reference to Antiquity, are obvious. Eduard Schaubert began by tracing on his plan ail of the ancient ruins, thus showing the knowledge of the archeological site at that time. On this basis, the architect planned the neoclassical town, incorporating the principal ruins which were to serve as visual references embodying the ideological link between Antiquity and King Otto's absolute monarchy. In Eretria, two principal visual axes linked the port to the acropolis and the Naval School to the ancient theatre. The integration of ancient ruins in an urban project had already been achieved by Stamatios Kleanthes and Eduard Schaubert in 1831-1832 in their plan for modern Athens, before it became the capital of Greece. The two architects had therefore anticipated the ideal character of Athens at the beginning of the Greek state. The importance of this plan and that of Piraeus (designed along the same model) has long been recognized by urban historians. By contrast, the plan of Eretria based open the same principles has been only partly studied. This book explains clearly that the Eretria project was the most elaborate. The three cities are characterized by a system of roads radiating from the seat of government (the royal residences in Athens and Piraeus, the town hall in Eretria). This fan-like arrangement of streets includes the Acropolis in Athens and the harbour in Piraeus, whereas in Eretria it is twofold, orientated towards the acropolis and the harbour on account of the topography. This double fan-like arrangement shows the ideological link with Antiquity and, with its opening onto the harbour, the government's desire for economic development. The plan of Eretria is a typical ex- ample of the programmatic urbanism of Greece under Otto I (1832-1862). The book discusses the completion of Schaubert's project, which was not fully carried out as expected by the government. The poor development of Eretria can be explained primarily by the excessive scale of the project, the modest public finances, the endemic malaria and an economic policy unsuitable to the commercial traditions of the Psariotes. Delays, even regressions in the implementation of the project in the course of the 19th and the beginning of the 20th centuries, followed by the growing urbanization of Eretria starting in the 1960's, led urban historians and town planners to underestimate or even to ignore the historical value of this concept. Nevertheless, the neoclassical project was carried out steadfastly, and references to the Schaubert plan can still be seen in the modern layout of the town. Trees were planted in the 1960's all along the circumference of the ancient city, where Schaubert had planned a tree-lined promenade. A big public square serving as a weekly market place was created in the centre of Eretria, where the principal agora had been originally planned. In 2001 a small church dedicated to the Panhagia Paravouniotissa was built on a plot of land in the eastern district, where this had been intended by Schaubert. Important elements of Schaubert's projects, which are barely perceptible in modern-day Athens and Piraeus, remain visible in Eretria. Green areas, for example, occupy a significant place within the private properties. In spite of the urban densification, characteristic plots still include isolated houses of one or two stories facing the street, with large gardens in the rear, separated from neighbours by stone or mudbrick walls. Eretria therefore deserves a more prominent position in the history of urbanism, as it contributes to a better understanding of ifs two sister cities. The study of the urban project is enriched by a typological approach to the neoclassical constructions of Eretria, underlining once again the historical value of this heritage. Since only a small number of the buildings have benefited from good maintenance and the greater part is threatened with demolition, a photographic inventory of the constructions of Eretria dating from the 19tIt and early 20th centuries was produced between 1994 and 2005, supplemented by old photographs. This documentation clearly shows that the forms and techniques of construction are characteristic of private architecture at the beginning of modern Greece. Finally, the master plan of Eretria drafted in 1975-1976 by a seminar of the Department of Architecture of the Swiss Federal Institute of Technology, Zurich, with the support of the Swiss School of Archeology in Greece, is published here in full for the first time. This book gives credit to a neoclassical urban heritage which, although modest in scale, derives from an ambitious project that embodies the political programme of the new Greek state. ΠΕΡΙΛΗΨΗ Μετάβραση Ελενή Δημητρακοπούλου Η παρούσα εργασία προτείνει μια. ιστορία της σύγχρονης πόλης της Ερέτριας, ξεκινώντας από την αποκάλύψη του αρχαιολογικού χώρου, περνώντας από την σύνταξη, το 1834, του ρυμοτομικού σχεδίου για μια νέα. πόλη που σκοπό είχε να υποδεχθεί τούς πρόσφυγες από τα Ψαρά. - που καταστράφηκαν ολοσχερώς το 1824 από τούς Οθωμανούς - και εξετάζοντας τέλος την πολεοδομική εξέλιξη της Ερέτριας/Νέων Ψαρών κατά τον 19° και τον 20° αι. Πίσω από το όνομα της Ερέτριας κρύβονται τρία διαφορετικά. ιστορικά στρώματα,: η αρχαία πόλη, η νεοκλασική πόλη πού σχεδιάστηκε από τον γερμανό αρχιτε κτονα "Εντοναρντ Σάουμπερτ (1804-1860) και η σύγχρονη πόλη που κτίστηκε πάνω στά. σχέδια του τελευταίού. Κάθε ένα από αυτά τα στρώματα - αρχαία κατάλοιπα. νεοκλασικός πολεοδομικός ιστός και νεώτερα κτίσματα - γίνεται αντιληπτό στο πλαίσιο αυτού του πολεοδομικού συνόλου και βρίσκεται σε άμεση σχέση με τα άλλα δύο. Ηπαρονσίαση των αρχαιολογικών ερευνών, που ξεκινούν το 1436 με την αποκάλυψη τον αρχαιολογικού χώρού από τον Ciriaco de' Pizzicolli d'Ancona (Κυριάκος ο Αγκωνίτης) και συνεχίζονται συστηματικά. από περιηγητές_αρχαιολόγούς κατά το 19° αι., καλύπτει ένα κενό στην ιστοριογραφία της έρεύνας της αρχαίας πύλης. Η προσέγγιση αυτή φωτίζει επίσης τη στενή σχέσημεταξύαρχαιολογίας και πολεοδομίας κατά τον 190 αι. Αν η εξερεύνηση της Ελλάδος, ως την ανεξαρτησία της το 1827, ήταν έργο κνρϊως αρχαιολόγων, ιστορικών και φιλολόγων, μετά από αυτήν την χρονολογία., γεωλόγοι, μηχανικοί και τοπογράφοι που εργάζονταν για την οικονομική ανάπτυξη τον νεοσύστατου Ελληνικού Κράτούς, άρχισαν επίσης να περιτρέχονν όλη την χώρα., με το βλέμμα. στραμμένο όχι μόνο προς την Αρχαιότητα, αλλά και προς το μέλλον. Η ιστορία της αποκάλυψης της Ερέτριας φωτίζει έτσι και διάφορες όψεις που συνδέονται με την γένεση του Ελληνικού Κράτους. Το 1834, υ 'Εντοναρντ Σάουμπερτ εκπόνησε το σχέδιο μιας νεοκλασικής πόλης που Θα επικαθόταν στα; ερείπια. της αρχαίας Ερέτριας?το έργο εντάσσεται στο δίκτυο δημιουργίας νέων πόλεων και εκσυγχρονισμού των υπαρχυυσών από το νεοσύστατο Ελληνικό Κράτος. το οποίο, μετά την Οθωμανική κυριαρχία, επεδίωκε να Θεμελιώσει την νομιμότητα και την ταυτότητά του πάνω στις ιδανικές ή εξιδανικευμένες αξίες της κλασικής αρχαιότητας. Στο σχέδιο της πολεοδομικής ανάπτυξης της Ερέτριας, η στενή σχέση μεταξύ αρχαιολογίας και πολεοδομίας και, κατ επέκταση. οι σαφείς αναφορές στην Αρχαιότητα. είναι εμφανείς: ο Εντοναρντ Σάουμπερτ άρχισε σχεδιάζοντας στο τοπογραφικό τον όλα τα αρχαία. ερείπια, καταγράφοντας έτσι τις τότε αρχαιολογικές γνώσεις για, το χώρο. Σε αυτή τη βάση, ο αρχιτέκτονας συνέλαβε την νεοκλασική πόλη εντάσσοντας σε αυτήν τα κυριότερα αρχαία μνημεία, τα οποία χρησίμευαν ως οπτικά σημεία αναφοράς, ενώ συγχρόνως υλοποιούσαν την ιδεολογική σχέση της απόλύτης μοναρχίας με την Αρχαιότητα. Στην Ερέτρια, δυο βασικοί άξονες συνέδεαν το λιμάνι με την Ακρόπολη και τη Ναυτική Σχολή με το Αρχαίο Θέατρο. Η ένταξη αρχαίων ερειπίων σε ένα πολεοδομικό σχέδιο είχε ήδη πραγματοποιηθεί από τούς Σταμάτιο Κλεάνθη και'Εντουαρντ Σάουμπερτ στα 1831-1832, στον σχεδιασμό της νέας Αθήνας, πριν αυτή ανακηρυχθεί σε πρωτεύουσα. της Ελλάδος. Οι δυο αρχιτέκτονες προεξόφλησαν έτσι τον συμβολικό χαρακτήρα της Αθήνας στην διαδικασία. γένεσης του Ελληνικού Κράτούς, Η σημασία αυτού τον σχεδίου καθώς και εκείνου που συνέταξαν, πάνω στο ίδιο πνεύμα, για τον Πειραιά έχει αναγνωριστεί από τους σύγχρονούς πολεοδόμους. Αντίθετα, το σχέδιο της Ερέτριας, παρ όλο που ακολούθεί τις ίδιες αρχές, μελετήθηκε πολύ λίγο. Η παρούσα μονογραφία δείχνει ότι το σχέδιο της Ερέτριας ήταν το πιο ολοκληρωμένο από τα τρία. Βασικό χαρακτηριστικό των σχεδίων αυτών είναι ένα σύστημα οδών που αναπτύσσονται ακτινωτά από το κέντρο εξουσίας (βασιλική κατοικία στην Αθήνα και τον Πειραιά, δημαρχείο στην Ερέτρια). Αυτή η ακτινωτή διάταξη των οδών συμπεριλαμβάνει στην Αθήνα την Ακρόπολη και στον Πειραιά το λιμάνι, ενώ στην Ερέτρια είναι αμφίροπη, προσανατολισμένη, λόγω της τοπογραφίας, προς την ακρόπολη αλλά και προς τον όρμο του λιμανιού. Αυτή η διπλή ακτινωτή διάταξη από τη μια δημιούργεί τον ιδεολογικό δεσμό ιιε την Αρχαιότητα, ενώ από την άλλη τονίζει, με το άνοιγμά της προς το λιμάνι, την οικονομική άνθηση της πόλης που επιθυμούσε η κεντρική εξουσία. Τα σχέδιο της Ερέτριας αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα της προγραμματικής πολεοδομίας της Ελλάδος κατά τα, χρόνια της Βασιλείας του "Οθωνος (1832-1862). Η υλοποίηση του σχεδίου του Σάουμπερτ δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες της κυβέρνησης. Η μικρή ανάπτύξη της Ερέτριας οφείλεται κυρίως στούς ανεδαφικούς, μεγαλεπί βολονς στόχους του σχεδίού, στα μέτρια δημόσια οικονομικά, στην ενδημική ελονοσία λόγω των υφισταμένων ελών καθώς και σε μια, οικονομική πολιτική που ήταν ξένη στις εμπορικές παραδόσεις των Ψαριανών. Οι αργοί ρυθμοί της πραγματοποίησης του σχεδίού και μάλιστα κάποιες περικοπές τον κατά τη διάρκεια τον 19°ν και στις αρχές του 2θ αι., και στη συνέχεια η ταχεία πολεοδομική εξέλιξη της Ερέτριας από τη δεκαετία του 1960, είχαν σαν συνέπεια να υποτιμηθεί ή κατ να αγνοηθεί η ιστορική αξία του πολεοδομικού σχεδίου από τους ιστορικούς της πολεοδομίας. Ωστόσο, η εκτέλεση τον νεοκλασικού σχεδίου ακολουθήθηκε με συνέπεια, ενώ αναφορές στο σχέδιο του Σάουμπερτ μπορούν να παρατηρηθούν, ακόμα. και σήμερα. στις νεώτερες διευθετήσεις τον χώρου. Ετσι, στη δεκαετία του 1960, κατά μήκος του αρχαίού τείχούς της πόλης φυτεύθηκαν δέντρα, στη Θέση όπού ο Σάουμπερτ είχε προβλέψει τη δημιουργία ενός δεντροφυτεμένου περιπάτου. Στο κέντρο της Ερέτριας, εκεί όπου Θα έπρεπε να διαμορφωθεί η κύρια αγορά της πόλης, δημιουργήθηκε μια μεγάλη δημόσια πλατεία όπου γίνεται η εβδομαδιαία λαϊκή αγορά. Στην ανατολική συνοικία, χτίστηκε, το 2001, μια μικρή εκκλησία αφιερωμένη στην Παναγία, την Παραβοννιώτισσα, στο οικόπεδο όπου ο Σάουμπερτ είχε προβλέψει μια εκκλησία. Σημαντικά στοιχεία των σχεδίων του Σάουμπερτ, που δεν γίνονται πια καθόλου αντιληπτά στην ΑΘήνα και στον Πειραιά, μπορούν να παρατηρηθούν στην Ερέτρια. Το πράσινο, για παράδειγμα, καταλαμβάνει σημαντική Θέση τον ιδιωτικού χώρου: παρά την πύκνωση τον πολεοδομικού ιστού, χαρακτηριστικά είναι τα οικόπεδα που περιέχούν ακόμα μεμονωμένα σπίτια, μονώροφα ή διώροφα, επί προσώπου οδού, με ένα μεγάλο κήπο στο πίσω μέρος, που χωρίζονται από τα, γειτονικά οικόπεδα με ένα μαντρότοιχο πέτρινο ή από ωμές πλίνθους. Η Ερέτρια οφείλει λοιπόν να λάβει τη Θέση που της αξίζει στην ιστορία της Νεοελληνικής πολεοδομίας, εφόσον συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση των σχεδίων των δυο αυτών αδελφών πόλεων. Η μελέτη τον πολεοδομικού σχεδίού συμπληρώνεται από μια τυπολογική προσέγγιση των νεοκλασικών κτηρίων της Ερέτριας, η οποία υπογραμμίζει ακόμα περισσότερο την ιστορική αξία του συνόλου αυτού. Καθώς τα περισσότερα κτήρια απειλούνται με κατεδάφιση, με εξαίρεση λίγα από αυτά που είχαν την τύχη να συντηρούνται σωστά, μεταξύ 1994 και 2005, καταρτίστηκε ένα φωτογραφικό αρχείο των κτιρίων της Ερέτριας που χρονολογούνται στο 19° και στις αρχές τον 200υ αι., συμπληρωμένο και από παλιές φωτογραφίες. Από αυτό προκύπτει ότι οι μορφές κατ οι τεχνικές δομήσεως είναι αντιπροσωπευτικές της ιδιωτικής αρχιτεκτονικής κατά την εποχή της σύστασης τον Ελληνικού Κράτους. Τέλος, το γενικό ρυθμιστικό σχέδιο της Ερέτριας, που εκπονήθηκε στα 1975-1976 από μελετητική ομάδατης σχολής Αρχιτεκτόνων του Ομοσπονδιακού Πολυτεχνείου της Ζυρίχης, με την υποστήριξη της Ελβετικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Ελλάδα., δημοσιεύεται εδώ για πρώτη φορά στην πλήρη μορφή του. Η παρούσα εργασία, αφορά ένα νεοκλασικό πολεοδομικό σύνολο, ταπεινό ίσως, αλλά αποτέλεσμα ενός φιλόδοξου πολεοδομικού σχεδιασμού, ο οποίος αποτελεί σημαντικό μάρτυρα του πολιτικού προγράμματος τον νεοσύστατού Ελληνικού Κράτους.

Hospital Universitari Vall d'Hebron. Institut de Recerca

En los transplantes de progenitores hematopoyéticos, la sangre de cordón umbilical es una fuente establecida de células madre hematopoyéticas que presenta como mayor ventaja una menor incidencia de enfermedades de injerto contra el huésped. Sin embargo, el bajo número de células madre obtenidas de una sola unidad limita su utilización a un número reducido de pacientes. Las células madre hematopoyéticas se definen por su capacidad de automantenimiento y reconstitución de todo el sistema hematopoyético de un huésped trasplantado. En ratón, la combinación de los marcadores de superficie Lin- LSK junto con los marcadores de la familia SLAM, ha permitido establecer una jerarquía en las poblaciones de células madre y progenitores hematopoyéticos. Sin embargo, la población de células madre hematopoyéticas humanas CD34+CD38- es heterogénea y las subpoblaciones de progenitores y células madre no están bien establecidas. Uno de los objetivos de este trabajo es determinar si los marcadores de la familia SLAM podrían redefinir la población de células madre hematopoyéticas humanas CD34+CD38- de forma similar a lo sucedido en ratón. En este trabajo se describe una nueva población de progenitores hematopoyéticos en sangre de cordón umbilical caracterizada por el fenotipo CD34+CD38-CD150+CD135-. Lon ensayos realizados tanto in vitro como in vivo han demostrado que esta población esta formada por células con capacidad de autorrenovación, de diferenciación a todos los linajes hematopoyéticos, y de reconstitución a corto y largo plazo de un modelo murino inmunodeficiente irradiado. Por otro lado, con la finalidad de obtener un número suficiente de progenitores hematopoyéticos para ser trasplantados, se han estudiado diferentes sistemas de expansión in vitro. Se ha observado que el ácido valproico (un inhibidor de las histona deacetilasas) y la activación de la vía de Notch, promueven el mantenimiento y expansión de los progenitores hematopoyéticos reduciendo los procesos de diferenciación.

Role of the microenvironment on epithelial stem cell fate

Stratified epithelia of mammals contain adult stem/progenitor cells that are instrumental for renewal, regeneration and repair. We have recently demonstrated, using clonal and functional analysis, that all stratified epithelia contain clonogenic stem cells that can respond to skin morphogenetic signals, while cells obtained from simple or pseudo-stratified epithelia cannot. A genome-wide expression analysis favors multilineage priming rather than reprogramming. Collectively, these observations are reminiscent of epithelial metaplasia, a phenomenon in which a cell adopts the phenotype of another epithelial cell, often in response to repeated environmental stress, e.g. smoking, alcohol and micro-traumatisms. Furthermore, they support the notion that metaplasia results from the expression of an unseen potency, revealed by an environmental deficiency. The thymus supposedly contains only progenitor epithelial cells but no stem cells. We have demonstrated that the thymus also contains a small population of clonogenic cells that can function as bona fide multipotent hair follicle stem cells in response to an inductive skin microenvironment and a genome-wide expression analysis indicates that it correlates with robust changes in the expression of genes important for thymus identity. Hence, multilineage priming or reprogramming can account for the fate change of epithelial stem/progenitor cells in response to a varying microenvironment.

Modelo de estadios de cambio: compatibilidad con relatos biográficos de mujeres que sufren violencia doméstica

This study aims to analyze the adjustment of women, victims of intimate partner violence, by applying the Prochaska and Di Clemente Stages of Change Model. An interpretative qualitative study was made in 35 domestic violence victims women detected in primary care, women who recognized their relationship as abusive (perceived maltreatment). This is a multicentric study, with participation of six health centers of Malaga city. Biographical Narration technique by audio-recorded and transcribed interview was used; about this, thematic analysis adjustment to Transtheoretic Model phases was applied. ATLAS-TI 5.0 program was used for codification. Precontemplative, maintenance and ending stages were more represented while action phases were poorly mentioned. Main phases characteristics were: "blindness" and inexplicability in precontemplative stage; pros / cons analysis in contemplative phase; making decisions difficulty in action phases; suffering and going ahead purpose in maintenance stage, and determination and analysis capacity in the ending stage. Keys for intervention according to the phase of the process were offered.

Genetics of colouration in birds.

Establishing the links between phenotype and genotype is of great importance for resolving key questions about the evolution, maintenance and adaptive function of phenotypic variation. Bird colouration is one of the most studied systems to investigate the role of natural and sexual selection in the evolution of phenotypic diversity. Given the recent advances in molecular tools that allow discovering genetic polymorphisms and measuring gene and protein expression levels, it is timely to review the literature on the genetics of bird colouration. The present study shows that melanin-based colour phenotypes are often associated with mutations at melanogenic genes. Differences in melanin-based colouration are caused by switches of eumelanin to pheomelanin production or by changes in feather keratin structure, melanoblast migration and differentiation, as well as melanosome structure. Similar associations with other types of colourations are difficult to establish, because our knowledge about the molecular genetics of carotenoid-based and structural colouration is quasi inexistent. This discrepancy stems from the fact that only melanin-based colouration shows pronounced heritability estimates, i.e. the resemblance between related individuals is usually mainly explained by genetic factors. In contrast, the expression of carotenoid-based colouration is phenotypically plastic with a high sensitivity to variation in environmental conditions. It therefore appears that melanin-based colour traits are prime systems to understand the genetic basis of phenotypic variation. In this context, birds have a great potential to bring us to new frontiers where many exciting discoveries will be made on the genetics of phenotypic traits, such as colouration. In this context, a major goal of our review is to suggest a number of exciting future avenues.

Development of the Iowa Drainage Law Manual, March 2005

Although Iowa has some of the most productive agricultural land in the nation, it also maintains a very extensive road network.Consequently, landowners and roadway officials often must deal with drainage issues affecting private lands and public highways. However, many individuals are unfamiliar with legal drainage requirements, practices, and procedures, which can result in misunderstandings concerning maintenance responsibilities for drainage facilities, sometimes leading to litigation. To assist propertyowners, public agencies, and others with interest in better understanding drainage maintenance responsibilities, a reference manual was developed to describe Iowa’s drainage laws and offer interpretations in a clear and concise manner. To develop a comprehensive drainage manual, researchers identified and reviewed current available literature. These resources described pertinent drainage issues and presented explanations of legal responsibilities. The literature review included manuals and guides from Iowa, surrounding states, and federal agencies. Researchers developed a survey to assess the needs and interestsof potential users of an Iowa drainage law manual. Survey responses were used to identify common problems and concerns among individuals who encounter drainage issues on a regular basis. Issues mentioned in the survey responses included interpretation of drainage laws and commonly encountered questions relating to public improvements and private interests. Many individuals, including county engineers, stated interest in specific topics such as maintenance and/or diversion of drainage, landowner issues, and upstream and downstream impacts. Overall, the survey provided researchers with valuable information regarding drainage issues, problems, current policies, and concerns. A comprehensive manual of Iowa drainage law will assist agencies and individuals in interpreting current code requirements and in implementing effective and beneficial solutions when dealing with drainage issues.

Adipose tissue integrity as a prerequisite for systemic energy balance: a critical role for peroxisome proliferator-activated receptor gamma.

Peroxisome proliferator-activated receptor gamma (PPARgamma) is an essential regulator of adipocyte differentiation, maintenance, and survival. Deregulations of its functions are associated with metabolic diseases. We show here that deletion of one PPARgamma allele not only affected lipid storage but, more surprisingly, also the expression of genes involved in glucose uptake and utilization, the pentose phosphate pathway, fatty acid synthesis, lipolysis, and glycerol export as well as in IR/IGF-1 signaling. These deregulations led to reduced circulating adiponectin levels and an energy crisis in the WAT, reflected in a decrease to nearly half of its intracellular ATP content. In addition, there was a decrease in the metabolic rate and physical activity of the PPARgamma(+/-) mice, which was abolished by thiazolidinedione treatment, thereby linking regulation of the metabolic rate and physical activity to PPARgamma. It is likely that the PPARgamma(+/-) phenotype was due to the observed WAT dysfunction, since the gene expression profiles associated with metabolic pathways were not affected either in the liver or the skeletal muscle. These findings highlight novel roles of PPARgamma in the adipose tissue and underscore the multifaceted action of this receptor in the functional fine tuning of a tissue that is crucial for maintaining the organism in good health.

Keskitetyt IP-vaihdepalvelut

Tässä insinöörityössä käsitellään Elisa OYJ:ssä käytössä olevia keskitettyjä IP-vaihdepalveluja. Työn tarkoituksena on tarkastella kolmen eri vaihdevalmistajan, Siemensin, Ciscon ja Centilen, keskitettyjä IP-vaihderatkaisuja. Työn tarkoituksena on myös tu-tustuttaa perinteisen puhelintekniikan parissa työskenteleviä ihmisiä VOIP-järjestelmiin. Työssä tarkastellaan yleisesti VOIPia henkilöasiakkaan, yritysasiakkaan ja laitevalmistajan näkökulmista, perehdytään IP-vaihteiden rakenteisiin ja palveluihin, käsitellään IP-vaihteiden hallintaa, viankorjausta ja valvontaa sekä käydään läpi IP-vaihteiden kustannuksellis - toiminnallinen vertailu. Yhteenvetona voidaan todeta, että tällä hetkellä perinteisien puhelinjärjestelmävalmistajien IP-vaihteet tarjoavat monipuolisemmat toiminnot kuin uusien vaihdevalmistajien IP-vaihteet.

Safety Impacts of Pavement Edge Drop-offs, 2006

A vehicle may leave its travel lane for a number of reasons, such as driver error, poor surface conditions, or avoidance of a collision with another vehicle in the travel lane. When a vehicle leaves the travel lane, pavement edge drop-off poses a potential safety hazard because significant vertical differences between surfaces can affect vehicle stability and reduce a driver’s ability to handle the vehicle. Numerous controlled studies have tested driver response to encountering drop-offs under various conditions, including different speeds, vehicle types, drop-off height and shape, and tire scrubbing versus non-scrubbing conditions. The studies evaluated the drivers’ ability to return to and recover within their own travel lane after leaving the roadway and encountering a drop-off. Many of these studies, however, have used professional drivers as test subjects, so results may not always apply to the population of average drivers. Furthermore, test subjects are always briefed on what generally is to be expected and how to respond; thus, the sense of surprise that a truly naïve driver may experience upon realizing that one or two of his or her tires have just dropped off the edge of the pavement, is very likely diminished. Additionally, the studies were carried out under controlled conditions. The actual impact of pavement edge drop-off on drivers’ ability to recover safely once they leave the roadway, however, is not well understood under actual driving conditions. Additionally, little information is available that quantifies the number or severity of crashes that occur where pavement edge drop-off may have been a contributing factor. Without sufficient information about the frequency of edge drop-off-related crashes, agencies are not fully able to measure the economic benefits of investment decisions, evaluate the effectiveness of different treatments to mitigate edge drop-off, or focus maintenance resources. To address these issues, this report details research to quantify the contribution of pavement edge drop-off to crash frequency and severity. Additionally, the study evaluated federal and state guidance in sampling and addressing pavement edge drop-off and quantified the extent of pavement edge drop-off in two states. This study focused on rural two-lane paved roadways with unpaved shoulders, since they are often high speed facilities (55+ mph), have varying levels of maintenance, and are likely to be characterized by adverse roadway conditions such as narrow lanes or no shoulders.

Gene expression changes in chronic inflammatory demyelinating polyneuropathy skin biopsies.

Chronic-inflammatory demyelinating polyneuropathy (CIDP) is an immune-mediated disease with no known biomarkers for diagnosing the disease or assessing its prognosis. We performed transcriptional profiling microarray analysis on skin punch biopsies from 20 CIDP patients and 17 healthy controls to identify disease-associated gene expression changes. We demonstrate changes in expression of genes involved in immune and chemokine regulation, growth and repair. We also found a combination of two upregulated genes that can be proposed as a novel biomarker of the disorder.

2009-2013 Iowa Transportation Improvement Program

The Iowa Transportation Improvement Program (Program) is published to inform Iowans of planned investments in our state's transportation system. The Iowa Transportation Commission (Commission) and Iowa Department of Transportation (Iowa DOT) are committed to programming those investments in a fiscally responsible manner. Iowa's transportation system is multi-modal; therefore, the Program encompasses investments in aviation, transit, railroads, trails, and highways. A major component of the Program is the highway section. The FY2009-2013 highway section is financially balanced and was developed to achieve several objectives. The Commission's primary highway investment objective is the safety, maintenance and preservation of Iowa's existing highway system. The Commission has allocated an annual average of $321 million to achieve this objective. This includes $185 million in 2009 and $170 million annually in years 2010-2013 for preserving the interstate system. It includes $114 million in 2009, $100 million in 2010 and $90 million annually in years 2011-2013 for non-interstate pavement preservation. It includes $38 million annually in 2009 and 2010, and $35 million annually in years 2011-2013 for non-interstate bridges. In addition, $15 million annually is allocated for safety projects. However, due to increasing construction costs, flattened revenues and overall highway systems needs, the Commission acknowledges that insufficient funds are being invested in the maintenance and preservation of the existing highway system. Another objective involves investing in projects that have received funding from the federal transportation act and/or subsequent federal transportation appropriation acts. In particular, funding is being used where it will complete a project, corridor or useable segment of a larger project. As an investment goal, the Commission also wishes to advance highway projects that address the state's highway capacity and economic development needs. Projects that address these needs and were included for completion in the previous program have been advanced into this year's Program to maintain their scheduled completion. This program also includes a small number of other projects that generally either represent a final phase of a partially programmed project or an additional segment of a partially completed corridor. The TIME-21 bill, Senate File 2420, signed by Governor Chet Culver on April 22, provides additional funding to cities, counties and the Iowa DOT for road improvements. This will result in additional revenue to the Primary Road Fund beginning in the second half of FY2009 and gradually increase over time. The additional funding will be included in future highway programming objectives and proposals and is not reflected in this highway program. The Iowa DOT and Commission appreciate the public's involvement in the state's transportation planning process. Comments received personally, by letter, or through participation in the Commission's regular meetings or public input meetings held around the state each year are invaluable in providing guidance for the future of Iowa's transportation system. It should be noted that this document is a planning guide. It does not represent a binding commitment or obligation of the Commission or Iowa DOT, and is subject to change. You are invited to visit the Iowa DOT's Web site at iowadot.gov for additional and regular updates about the department's programs and activities.