942 resultados para Truth.
Resumo:
从二维空间和三维空间2种角度研究误匹配滤波算法,提出在匹配前用于降低误匹配的灰度预处理算法和一种基于真实控制点的视差滤波算法。前者只针对2幅图像的重叠区域进行灰度均衡,可以减少计算量,后者在传统视差均值滤波的基础上可进一步提高误匹配的滤波效率。基于真实图像的实验结果表明,新算法可以有效滤除误匹配,提高三维重建精度,保证重建效果。
Resumo:
This paper presents a simple, sound, complete, and systematic algorithm for domain independent STRIPS planning. Simplicity is achieved by starting with a ground procedure and then applying a general and independently verifiable, lifting transformation. Previous planners have been designed directly as lifted procedures. Our ground procedure is a ground version of Tate's NONLIN procedure. In Tate's procedure one is not required to determine whether a prerequisite of a step in an unfinished plan is guarnateed to hold in all linearizations. This allows Tate"s procedure to avoid the use of Chapman"s modal truth criterion. Systematicity is the property that the same plan, or partial plan, is never examined more than once. Systematicity is achieved through a simple modification of Tate's procedure.
Resumo:
SIR is a computer system, programmed in the LISP language, which accepts information and answers questions expressed in a restricted form of English. This system demonstrates what can reasonably be called an ability to "understand" semantic information. SIR's semantic and deductive ability is based on the construction of an internal model, which uses word associations and property lists, for the relational information normally conveyed in conversational statements. A format-matching procedure extracts semantic content from English sentences. If an input sentence is declarative, the system adds appropriate information to the model. If an input sentence is a question, the system searches the model until it either finds the answer or determines why it cannot find the answer. In all cases SIR reports its conclusions. The system has some capacity to recognize exceptions to general rules, resolve certain semantic ambiguities, and modify its model structure in order to save computer memory space. Judging from its conversational ability, SIR, is a first step toward intelligent man-machine communication. The author proposes a next step by describing how to construct a more general system which is less complex and yet more powerful than SIR. This proposed system contains a generalized version of the SIR model, a formal logical system called SIR1, and a computer program for testing the truth of SIR1 statements with respect to the generalized model by using partial proof procedures in the predicate calculus. The thesis also describes the formal properties of SIR1 and how they relate to the logical structure of SIR.
Resumo:
Purpose and rationale The purpose of the exploratory research is to provide a deeper understanding of how the work environment enhances or constrains organisational creativity (creativity and innovation) within the context of the advertising sector. The argument for the proposed research is that the contemporary literature is dominated by quantitative research instruments to measure the climate and work environment across many different sectors. The most influential theory within the extant literature is the componential theory of organisational creativity and innovation and is used as an analytical guide (Amabile, 1997; Figure 8) to conduct an ethnographic study within a creative advertising agency based in Scotland. The theory suggests that creative people (skills, expertise and task motivation) are influenced by the work environment in which they operate. This includes challenging work (+), work group supports (+), supervisory encouragement (+), freedom (+), sufficient resources (+), workload pressures (+ or -), organisational encouragement (+) and organisational impediments (-) which is argued enhances (+) or constrains (-) both creativity and innovation. An interpretive research design is conducted to confirm, challenge or extend the componential theory of organisational creativity and innovation (Amabile, 1997; Figure 8) and contribute to knowledge as well as practice. Design/methodology/approach The scholarly activity conducted within the context of the creative industries and advertising sector is in its infancy and research from the alternative paradigm using qualitative methods is limited which may provide new guidelines for this industry sector. As such, an ethnographic case study research design is a suitable methodology to provide a deeper understanding of the subject area and is consistent with a constructivist ontology and an interpretive epistemology. This ontological position is conducive to the researcher’s axiology and values in that meaning is not discovered as an objective truth but socially constructed from multiple realties from social actors. As such, ethnography is the study of people in naturally occurring settings and the creative advertising agency involved in the research is an appropriate purposive sample within an industry that is renowned for its creativity and innovation. Qualitative methods such as participant observation (field notes, meetings, rituals, social events and tracking a client brief), material artefacts (documents, websites, annual reports, emails, scrapbooks and photographic evidence) and focused interviews (informal and formal conversations, six taped and transcribed interviews and use of Survey Monkey) are used to provide a written account of the agency’s work environment. The analytical process of interpreting the ethnographic text is supported by thematic analysis (selective, axial and open coding) through the use of manual analysis and NVivo9 software Findings The findings highlight a complex interaction between the people within the agency and the enhancers and constraints of the work environment in which they operate. This involves the creative work environment (Amabile, 1997; Figure 8) as well as the physical work environment (Cain, 2012; Dul and Ceylan, 2011; Dul et al. 2011) and that of social control and power (Foucault, 1977; Gahan et al. 2007; Knights and Willmott, 2007). As such, the overarching themes to emerge from the data on how the work environment enhances or constrains organisational creativity include creative people (skills, expertise and task motivation), creative process (creative work environment and physical work environment) and creative power (working hours, value of creativity, self-fulfilment and surveillance). Therefore, the findings confirm that creative people interact and are influenced by aspects of the creative work environment outlined by Amabile (1997; Figure 8). However, the results also challenge and extend the theory to include that of the physical work environment and creative power. Originality/value/implications Methodologically, there is no other interpretive research that uses an ethnographic case study approach within the context of the advertising sector to explore and provide a deeper understanding of the subject area. As such, the contribution to knowledge in the form of a new interpretive framework (Figure 16) challenges and extends the existing body of knowledge (Amabile, 1997; Figure 8). Moreover, the contribution to practice includes a flexible set of industry guidelines (Appendix 13) that may be transferrable to other organisational settings.
Resumo:
C.H. Orgill, N.W. Hardy, M.H. Lee, and K.A.I. Sharpe. An application of a multiple agent system for flexible assemble tasks. In Knowledge based envirnments for industrial applications including cooperating expert systems in control. IEE London, 1989.
Resumo:
Lee, M. H., Lacey, N. J. (2003). The Influence of Epistemology on the Design of Artificial Agents. Minds and Machines, 13 (3), 367-395
Resumo:
Koven, M. (2007). Most Haunted and the Convergence of Traditional Belief and Popular Television. Folklore. 118(2), pp.183-202. RAE2008
Resumo:
Grande, Manuel; Kellett, B.; Howe, C.; Perry, C.H., 'The D-CIXS X-ray spectrometer on the SMART-1 mission to the Moon - First Results', Planetary And Space Science (2007) 55(4) pp.494-502 RAE2008
Resumo:
Wydział Nauk Społecznych: Instytut Filozofii
Resumo:
Artykuł koncentruje się na etycznym aspekcie „Familiaris Consortio”, zakładając równocześnie bogatą problematykę pastoralną. Pytanie etyczne, które pojawiało się wraz z ukazaniem się tego dokumentu wiązało się z nastrojami wahania i oczekiwania w wyniku ujawnienia się silnej opozycji wobec nauki zawartej w encyklice „Humanae Vitae” Pawła VI. Adhortacja nie podejmuje bezpośredniej polemiki z przeciwnikami nauki Kościoła, lecz przedstawia pozytywny wykład całościowej nauki na temat powołania małżeństwa i rodziny. Powołanie stanowi w tym dokumencie podstawową kategorię teologiczno-moralną, wyjaśniającą i uzasadniającą istotne wymogi moralne małżeństwa i rodziny i przenoszącą życie ludzkie na poziom świętości. Powołanie ma swe źródło w Boskim planie zbawienia i objawia się wraz z dokonaniem dzieła zbawienia w Jezusie Chrystusie. Tajemnica powołania uobecnia się w dziejach ludzkości jako ukryta a zarazem objawiona w misterium Chrystusa i Kościoła. Powołanie rzuca istotne światło na stworzenie mężczyzny i kobiety czyli stworzenie rodziny opartej na fundamencie małżeństwa. Odtąd prawda antropologiczna posiada wymiar sakramentalny. Powołanie przenikając wewnętrznie rzeczywistość stworzoną, umieszcza w samej głębi bytu „nie dające się stłumić wezwanie: rodzino, stań się tym, czym jesteś” (FC 17). Bóg Stwórca i Odkupiciel powierzył człowiekowi – mężczyźnie i kobiecie- zadanie budowania rodziny mocą tej samej Miłości, przez którą istnieje świat i człowiek, oraz tej samej Miłości, którą Objawił Syn Boży na Krzyżu, ustanawiając nowy porządek stworzenia. Odtąd prawda życia ludzkiego i prawda miłości musi być odczytywana wyłącznie w świetle tajemnicy Paschalnej. To wezwanie płynące z głębi sakramentu odzywa się mocą łaski w sercu małżeństwa, w sercu męża i żony, którzy są wezwani do miłowania się tą samą Miłością, która płynie z Misterium Krzyża. Ta koncepcja powołania, wypływająca z sakramentalnego charakteru chrześcijańskiego istnienia stanowi klucz do rozstrzygania szczegółowych pytań mogących się pojawić w kontekście życia małżeńskiego. Wizja przedstawiona przez „Familiaris Consortio” jest jednorodna i charyzmatyczna, jest teologiczna i antropologiczna zarazem, dotyczy bowiem człowieka jako człowieka, a nie tylko „pewnych jednostek” ludzkich uwikłanych w sidła małżeńskie. W „Familiaris Consortio” jest jedna norma małżeńska i jedna norma rodzicielska: to jest zawsze ta sama Miłość, która z Serca Boga poprzez sakrament przenika do serca małżonków. Dlatego miłość małżeńska jest miłością rodzicielską, czyli odpowiedzialną za świętość tajemnicy zrodzenia, to jest równocześnie za świętość Boga – Stwórcy i za godność człowieka powoływanego na świat. Zarówno miłość małżeńska jak miłość rodzicielska, nie mogą istnieć bez czystości małżeńskiej. Tu leży prawdopodobnie główna przyczyna powodująca opór wobec nauki „Humanae Vitae”. „Familiaris Consortio” odrzuca wszelką manipulację antykoncepcyjna, podkreślając sprzeczność postawy antykoncepcyjnej nie tylko z prawem Bożym, ale i z istotą człowieczeństwa. Zawiera się to w twierdzeniu, które głosi, że pomiędzy prawidłowym życiem małżeńskim a antykoncepcją zachodzi nie tylko różnica moralna, lecz także antropologiczna (FC 32). Jest to surowy osąd tej praktyki, ale prawdziwy: ci, którzy stosują antykoncepcję, staczają się na poziom poniżej-ludzki.
Resumo:
Zadaniem artykułu jest ukazanie dorobku piśmiennictwa pszczelniczego na Śląsku. Pretekstem do poruszenia tego tematu jest przypadająca w 2011 roku dwusetna rocznica urodzin wybitnego pszczelarza Jana Dzierżona. Osoba i dokonania najsłynniejszego chyba w świecie Ślązaka do tego stopnia zdominowały historię pszczelarstwa tego regionu, że właściwie bardzo niewiele mówi się o dorobku innych działających aktywnie śląskich pszczelarzach praktykach i publicystach. Tymczasem dorobek ten jest imponujący. W części pierwszej artykułu przypomniano Nickela Jacoba ze Szprotawy, autora pierwszej wydanej na Śląsku książki pszczelarskiej, uznanego jednocześnie za ojca niemieckiej bibliografii pszczelarskiej. Wśród pionierów niemieckiej literatury fachowej dotyczącej pszczół znajduje się też Johann Coler ze Złotoryi. W XVIII wieku swą działalność praktyczną i publicystyczną w znacznej mierze związali ze Śląskiem Łużyczanin Adam Gottlieb Schirach i Niemiec Johann Riem. W dziełach innych autorów z zakresu gospodarstwa wiejskiego pojawiają się również fragmenty poświęcone pszczelarstwu. Dorobek swych poprzedników wzbogacił i swą działalnością rozsławił śląskie pszczelarstwo ksiądz dr Jan Dzierżon, odkrywca partenogenezy, konstruktor nowoczesnego ula, autor licznych publikacji. „Księciu pszczół” poświęcona została druga część artykułu. Przedstawiono w niej pokrótce jego życie i działalność, dzieje walki o uznanie teorii partenogenezy, ogromny dorobek publicystyczny. Wskazano jednocześnie na brak opracowania pełnej bibliografii podmiotowej. Dzierżon był wydawcą jednego z pierwszych na Śląsku czasopism pszczelarskich. Dorobek śląskiego czasopiśmiennictwa pszczelarskiego jest bogaty i dziwi fakt, że właściwie w bardzo małym dotychczas stopniu został poznany. Część trzecią poświęcono niemieckim i polskim czasopismom pszczelarskim wydawanym na Śląsku. Uwzględniono tutaj tytuły samoistne oraz dodatki. W podsumowaniu wykazano, że we wszystkich obszarach bibliografia piśmiennictwa śląskiego wymaga kompleksowego rozpoznania. Stan opracowania piśmiennictwa pszczelarskiego na Śląsku stanowi w pewnej mierze odbicie stanu bibliografii tego zagadnienia na ziemiach polskich.
Resumo:
Wydział Neofilologii: Instytut Filologii Rosyjskiej
Resumo:
Wydział Anglistyki
Resumo:
Inspiracją dla autora artykułu stały się zebrane w Liście do moich kapłanów refleksje Prymasa Wyszyńskiego na temat tożsamości i misji prezbitera. Zawierają one wiele wątków, które niewątpliwie łączy przenikająca całe dzieło troska o jedność kapłanów w służbie eklezjalnej komunii. Dla Prymasa Tysiąclecia społeczna natura człowieka była czytelnym potwierdzeniem prawdy o jego powołaniu do życia we wspólnocie, nie tylko tej doczesnej, ale i tej nadprzyrodzonej. Należało tę naturalną zdolność do wchodzenia w relacje z innymi właściwie odczytać w świetle Bożego Objawienia. Bogate życie wewnętrzne pozwala kontemplować tajemnicę Trójcy Świętej i dostrzegać w Niej źródło eklezjalnej i międzyludzkiej komunii. Obdarowanie nadprzyrodzoną mocą wspólnoty z Bogiem w Kościele, uzdalnia wierzących w Chrystusa do nowych braterskich relacji, czyniąc z nich prawdziwą Bożą rodzinę. Proces ten dokonuje się dzięki pośrednictwu posługi kapłańskiej, dlatego też prezbiterzy są szczególnie wezwani, aby w ich wzajemnych relacjach jaśniał ten nowy, wspólnotowy styl życia. Osobista więź z Bogiem, relacja z ordynariuszem, pomiędzy prezbiterami, czy też z wiernymi świeckimi to podstawowe wymiary, w których kapłani mają jawić się jako świadkowie i słudzy komunii.
Resumo:
Wydział Nauk Społecznych