170 resultados para Encefalopatia de Wernicke
Resumo:
Introdução - Síndroma maligna dos neurolépticos (SMN) é um efeito secundário raro potencialmente fatal destes fármacos. Relato de caso - Sexo masculino, 18 anos, encefalopatia não progressiva, atraso global do desenvolvimento, epilepsia, perturbação do comportamento (medicada com haloperidol). Iniciou febre elevada, desidratação, hematemeses e hematúria. Apresentava hipertermia, taquicardia, polipneia, tensão arterial instável, hipertonia generalizada e deterioração da consciência. Laboratorialmente destacava-se neutrofilia, trom bocitopénia, proteína C reactiva ligeiramente aumentada, elevação da creatina-cinase, alterações hepáticas e renais. Sépsis e SMN foram hipóteses de diagnóstico. Apesar da suspensão do haloperidol e início da terapêutica de suporte, ocorreu agravamento progressivo e óbito. Conclusão – Os antipsicóticos são frequentemente utilizados no atraso do desenvolvimento com alterações do comportamento. Os efeitos adversos graves exigem elevado grau de suspeição e início rápido de terapêutica.
Resumo:
Descrevemos um lactente com doença neurológica grave caracterizada por convulsões mioclónicas e tónicas, com início no período neonatal, refractárias a vários anticonvulsivantes, assim como, tetraparésia espástica. A tomografia computorizada e a ressonância magnética cerebrais evidenciaram imagens de leucomalácia periventricular e, posteriormente, de atrofia cerebral progressiva e encefalomalácia quística. Os exames bioquímicos e o estudo da actividade enzimática permitiram o diagnóstico de défice do cofactor molibdénio. O défice do cofactor molibdénio é uma doença rara, autossómica recessiva, que se comporta como um défice combinado da sulfito oxidase e da xantina desidrogenase (ou xantina oxidase) alterando o metabolismo das purinas e da cisteína. A terapêutica é controversa e o prognóstico reservado. O nosso objectivo é relembrar esta patologia no diagnóstico diferencial das convulsões neonatais e da encefalopatia hipóxico- -isquémica, sobretudo quando os exames imagiológicos sugerem lesões de leucomalácia no recém-nascido de termo. Salientamos a importância deste diagnóstico diferencial, apesar do prognóstico pobre, devido à possibilidade de aconselhamento genético adequado e diagnóstico pré-natal.
Resumo:
Os autores fazem uma revisão de 103 casos de endocardites infecciosas, dos quais 52 apresentaram manifestações neurológicas. Dos 52 que não tiveram problemas neurológicos, 39 faleceram 175%), enquanto que dos 51 que não tiveram alterações do sistema nervoso, apenas 18 evoluíram para o óbito 135,3%). A endocardite infecciosa com manifestações neurológicas, na presente série, foi dominante no sexo masculino. Os grupos etários mais envolvidos foram as crianças, adolescentes e adultos jovens. Houve outro pico importante em pacientes acima de 50 anos. Os critérios para o diagnóstico de endocardite infecciosa utilizados no presente estudo, foram os clássicos, acrescidos de outros considerados de extrema utilidade, à medida que a experiência foi sendo acumulada, acompanhando paralelamente as modificações dos padrões etiológicos, assim como as alterações dos espectros clínicos da doença, conseqüentes a muitos fatores aqui discutidos. Os principais distúrbios neurológicos observados foram as manifestações meningeias, 25/52 148,1%), alterações do comportamento, 20/52 (38,4%), fenômenos motores (paralisias e paresias), 20/52 (38,4%). Alterações do nível de consciência (torpor ou coma), ao lado de outras menos comuns, como cefaléia 16/52 (26,9%), convulsões, 10/52 (19,2%), afasia 7/52 (13,5%) e manchas de Roth, 7/53 (13,5%). As manifestações neurológicas frequentemente foram múltiplas em um mesmo paciente. Nas formas de endocardite, foram em muitos casos praticamente as alterações que abriram e dominaram a cena clínica. As mais comuns foram: síndrome meningeia, síndrome vascular e encefalopatia tóxica. Foi difícil, em conseqüência de múltiplas manifestações neurológicas num mesmo paciente, estabelecer critérios entre a lesão neurológica e o prognóstico, embora o coma profundo, as convulsões, os distúrbios motores acentuados, a meningite e as alterações do comportamento, isoladamente ou em associação, façam com que o mesmo seja bem mais sério. O germe mais encontrado em nossa série foi oStaphylococcus aureus, relacionado com formas agudas da infecção endocárdica, aliado a processos destrutivos valvulares e a sérias alterações neurológicas tais como meningite, encefalite, infartos, hemorragias e abcessos cerebrais. Os principais achados neurológicos referentes à patologia, no estudo de 15 casos, são apresentados ao lado de conclusões tiradas de reflexões sobre o material analisado e da experiência vivida. Uma revisão da literatura é feita desde os trabalhos iniciais sobre a doença até os dias de hoje, ficando evidenciada a importância do tema pelas grandes contribuições apresentadas pelos diferentes autores.
Resumo:
Com o objetivo de determinar a incidência das direrentes afecções que podem atingir o Sistema Nervoso Central (SNC) na Síndrome da Imunodeficiência Adquirida (SIDA) realizou- se um estudo retrospectivo através de necrópsias realizadas no Hospital de Clínicas de Porto Alegre. Para tanto, foram examinadas 138 necrópsias de pacientes portadores de SIDA que haviam morrido entre janeiro de 1985 e dezembo de 1990. Todos os cérebrosforam analisados macroscópica e microscopicamente através da hematoxilina-eosina e, quando necessário, colorações, especiais como Grocott, PAS, Giemsa e Ziehl-Nielsen, foram empregadas. As principais lesões encontradas foram: toxoplasmose cerebral em 29 casos (21 %); criptococose em 17 (12%); tuberculose em dois (1%) e um (0,7%) de candidíase. Além destas lesões inflamatórias foram observados 15 casos (10%) com lesões vasculares; oito (6%) com gliose e sete (5%) com achados sugestivos de encefalopatia pelo HIV. Podemos concluir que o SNC é um dos principais órgãos-alvo da SIDA e que a toxoplasmose cerebral é a principal forma de acometimento do SNC nestes pacientes.
Resumo:
As infecções bacterianas cursam com altos índices de morbilidade e mortalidade na cirrose hepática. O objetivo do nosso trabalho foi avaliar se também na hepatite alcoólica as infecções bacterianas são fatores de mau prognóstico. Na avaliação retrospectiva de 681 pacientes hospitalizados em um único centro, por período de 6 anos, foram bem documentados 52 (7,5%) casos de hepatite alcoólica, sendo 73,1% com biópsia hepática para análise histopatológica e os restantes por diagnóstico clínico-bioquímico. Houve predomínio do sexo masculino (relação 3,3:1,0), com idade média de 40 anos e ingestão média de etanol puro de 193g/dia por mais de 3 anos. As principais complicações foram: encefalopatia hepática (n=5), insuficiência renal (n=4) e hemorragia digestiva alta (n=3). Houve infecção bacteriana em 11 (21,1%) pacientes, sendo pulmonar (n=5), peritonite bacteriana espontânea (PBE) (n=2), urinária (n=3) e dermatológica (n=1). Óbito precoce, durante o período de internação ocorreu em 8 (15,4%) casos e a análise comparativa entre eles e os sobreviventes mostrou serem fatores de mau prognóstico a presença de encefalopatia hepática (p=0,012), bilirrubinas > 20mg% (p=0,012) e associação com infecções graves (pulmonar/PBE), com p=0,004. Em conclusão, demonstramos que as infecções bacterianas são fatores de mau prognóstico na hepatite alcoólica. Recomendamos, portanto, que a profilaxia com antibióticos que se faz durante hemorragia digestiva alta na cirrose e em casos de insuficiência hepática fulminante, seja estendida para a hepatite alcoólica, em sua forma grave, com finalidade de evitar infecções bacterianas e mortalidade precoce.
Resumo:
Desde os anos cinqüenta uma doença similar a febre amarela, porém considerada como nova doença, ocorre em áreas dos vales dos Rios Juruá, Purus e Madeira. Temida pelos residentes locais pela alta letalidade, sendo clinicamente uma hepato-encefalopatia de evolução fulminante (média de 5 a 6 dias). Dos que apresentam manifestações neurológicas 90% evoluem a óbito. A doença é popularmente conhecida como febre negra de Lábrea e pelos patologistas como hepatite de Lábrea pela histopatologia hepática mostrar o aspecto vacuolar dos hepatócitos, daí considerarem-na uma nova doença. Incide principalmente em crianças e adolescentes do sexo masculino. O achado do HBsAg e de marcadores de vírus da hepatite D no soro e fígado dos pacientes, levaram os pesquisadores a considerarem a febre negra de Lábrea como uma superinfecção ou coinfecção do HDV. Na falta de vacina específica contra o HDV, a vacinação contra hepatite B aplicada após o nascimento é a prevenção recomendada.
Resumo:
La nutrició animal a la Unió Europea (UE) ha estat afectada per vàries crisis, com la de les vaques boges (encefalopatia bovina espongiforme) (BSE), les hormones a la carn, la contaminació per les dioxines, els Organismes Genèticament Modificats (GMO) i l’ús d’antibiòtics com a promotors de creixement (AMGP). Des dels anys 70, la producció animal a la UE ha estat encaminada a buscar regulacions legals per a millorar la seva seguretat i eficàcia. Si més no, durant els últims cinc anys, casos com la BSE i d’altres han col·locat al sector en primera línia de les notícies, la qual cosa ha trencat la confiança dels consumidors en el consum de carn. Aquesta presentació intentarà explicar per què i com la UE està tractant aquests temes i què és el que el sector està fent per recobrar la confiança dels consumidors. La intenció és respondre a algunes qüestions que preocupen al sector, com per exemple: La producció animal europea, és menys segura que les altres? Per què les regulacions legals són més exigents per a nutrició animal que per als humans? El sector s’està preguntant si aquesta crisi pot produir un nou model europeu de producció animal. Finalment, l’actual sistema de ramaderia s’haurà de discutir: quantitat o qualitat.
Resumo:
L’ encefalopatia hepàtica és un complicació greu de la cirrosis. S’ha observat que pot aparèixer en presència o absència de factors precipitants i amb diferents graus de disfunció hepàtica; fet que fa pensar en la participació de factors predisposants genètics en els desenvolupament de la mateixa, sent la diana d’aquest estudi analitzar les característiques epidemiològiques, complicacions, tractament i dades analítiques que presenten els pacients en llista de transplantament hepàtic tot i estratificant-los entre aquells que han presentat encefalopatia hepàtica i aquells que no; per en un segon temps analitzar les variacions en la regió promotora del gen de la glutaminassa
Resumo:
A variety of acute neurologic disorders present with visual signs and symptoms. In this review the authors focus on those disorders in which the clinical outcome is dependent on timely and accurate diagnosis. The first section deals with acute visual loss, specifically optic neuritis, ischemic optic neuropathy (ION), retinal artery occlusion, and homonymous hemianopia. The authors include a discussion of those clinical features that are helpful in distinguishing between inflammatory and ischemic optic nerve disease and between arteritic and nonarteritic ION. The second section concerns disc edema with an emphasis on the prevention of visual loss in patients with increased intracranial pressure. The third section deals with abnormal ocular motility, and includes orbital inflammatory disease, carotid-cavernous fistulas, painful ophthalmoplegia, conjugate gaze palsies, and neuromuscular junction disorders. The final section concerns pupillary abnormalities, with a particular emphasis on the dilated pupil and on carotid artery dissection. Throughout there are specific guidelines for the management of these disorders, and areas are highlighted in which there is ongoing controversy.
Resumo:
Little is known about how human amnesia affects the activation of cortical networks during memory processing. In this study, we recorded high-density evoked potentials in 12 healthy control subjects and 11 amnesic patients with various types of brain damage affecting the medial temporal lobes, diencephalic structures, or both. Subjects performed a continuous recognition task composed of meaningful designs. Using whole-scalp spatiotemporal mapping techniques, we found that, during the first 200 ms following picture presentation, map configuration of amnesics and controls were indistinguishable. Beyond this period, processing significantly differed. Between 200 and 350 ms, amnesic patients expressed different topographical maps than controls in response to new and repeated pictures. From 350 to 550 ms, healthy subjects showed modulation of the same maps in response to new and repeated items. In amnesics, by contrast, presentation of repeated items induced different maps, indicating distinct cortical processing of new and old information. The study indicates that cortical mechanisms underlying memory formation and re-activation in amnesia fundamentally differ from normal memory processing.
Resumo:
Objetivo: describir las cefaleas en pacientes ingresados con neoplasias hematológicas, identificar los factores asociados a cefaleas secundarias graves. Estudio observacional prospectivo. Se incluyen 30 casos de cefalea correspondientes a 23 pacientes. Ocho cefaleas son primarias y 22 secundarias. Diez de estas, son secundarias a patología grave o potencialmente grave: encefalopatía hipertensiva, neoplasia intracraneal, hemorragia intracraneal, infección cefálica, trombosis venosa, fiebre tumoral e hipertensión sin encefalopatía. El riesgo de que una cefalea sea secundaria a patología grave es mayor en los casos que presentan esa cefalea por primera vez y en los que coincide con el debut de la enfermedad hematológica.
Resumo:
Background: Language processing abnormalities and executive difficulties are hallmark features of schizophrenia. The objective of this study is to assess the blood oxygenation level-dependent (BOLD) response at two different stages of the illness (i.e. comparison between adolescents and adults with schizophrenic symptoms) during a fluency task.Methods: BOLD responses during a covert verbal fluency task were compared between 11 psychotic adolescents with schizophrenic symptoms (mean age 16,9 years) and 14 adults with schizophrenia (mean age 33,4 years). fMRI data were analyzed with standard routine of spm5.Results: First, expected activation's network was found for both groups, separately. Secondly, adolescents showed greater activation in left rolandic opercule (BA 48), left angular (BA 39) and right hippocampus compared to adults. Thirdly, adults demonstrated greater activation in presupplementary motor area (BA 6) and in precentral area (BA 4) compared to adolescents.Conclusions: The adolescents seemed to recruit a verbal network (Broca and Wernicke) and memory abilities to perform a fluency task. In contrast, adults seemed to recruit more executive function abilities to perform a similar task. Despite the evolution of schizophrenia, which is known to have a deleterious influence on the prefrontal cortex development, adult patients seemed to be able to recruit such areas to perform a verbal fluency / executive function task.
Resumo:
Schizophrenia is postulated to be the prototypical dysconnection disorder, in which hallucinations are the core symptom. Due to high heterogeneity in methodology across studies and the clinical phenotype, it remains unclear whether the structural brain dysconnection is global or focal and if clinical symptoms result from this dysconnection. In the present work, we attempt to clarify this issue by studying a population considered as a homogeneous genetic sub-type of schizophrenia, namely the 22q11.2 deletion syndrome (22q11.2DS). Cerebral MRIs were acquired for 46 patients and 48 age and gender matched controls (aged 6-26, respectively mean age = 15.20 ± 4.53 and 15.28 ± 4.35 years old). Using the Connectome mapper pipeline (connectomics.org) that combines structural and diffusion MRI, we created a whole brain network for each individual. Graph theory was used to quantify the global and local properties of the brain network organization for each participant. A global degree loss of 6% was found in patients' networks along with an increased Characteristic Path Length. After identifying and comparing hubs, a significant loss of degree in patients' hubs was found in 58% of the hubs. Based on Allen's brain network model for hallucinations, we explored the association between local efficiency and symptom severity. Negative correlations were found in the Broca's area (p < 0.004), the Wernicke area (p < 0.023) and a positive correlation was found in the dorsolateral prefrontal cortex (DLPFC) (p < 0.014). In line with the dysconnection findings in schizophrenia, our results provide preliminary evidence for a targeted alteration in the brain network hubs' organization in individuals with a genetic risk for schizophrenia. The study of specific disorganization in language, speech and thought regulation networks sharing similar network properties may help to understand their role in the hallucination mechanism.
Resumo:
O objetivo deste trabalho foi detectar traços de farinha de carne e ossos bovinos, em ovos de poedeiras alimentadas com dietas comerciais com inclusão de ingredientes vegetais alternativos e leveduras. A detecção foi feita pela técnica dos isótopos estáveis do carbono e do nitrogênio. Foram utilizadas 384 poedeiras, distribuídas aleatoriamente em oito tratamentos. Os tratamentos consistiram de uma dieta-controle - à base de milho e farelo de soja - e sete dietas com inclusão de farinha de carne e ossos bovinos, acrescidas ou não de outros ingredientes (farelo de trigo, quirera de arroz, farelo de algodão, glúten de milho, levedura de cana e levedura de cerveja). No 35º dia, foram tomados aleatoriamente 24 ovos por tratamento: 12 para análise de ovo e 12 para análise de gema e albúmen, em separado. Após análise isotópica de carbono e nitrogênio, os resultados foram submetidos à análise multivariada de variância. As médias dos pares isotópicos dos ovos, gema e albúmen, em todos os tratamentos, diferiram daquelas do tratamento-controle. A técnica dos isótopos estáveis permite detectar, nos ovos, gema e albúmen, a farinha de carne e ossos bovinos utilizada na dieta de poedeiras, mesmo com a inclusão de outros ingredientes vegetais e leveduras.
Resumo:
Scrapie is a transmissible spongiform encephalopathy with a wide PrPres dissemination in many non-neural tissues and with high levels of transmissibility within susceptible populations. Mechanisms of transmission are incompletely understood. It is generally assumed that it is horizontally transmitted by direct contact between animals or indirectly through the environment, where scrapie can remain infectious for years. In contrast, in utero vertical transmission has never been demonstrated and has rarely been studied. Recently, the use of the protein misfolding cyclic amplification technique (PMCA) has allowed prion detection in various tissues and excretions in which PrPres levels have been undetectable by traditional assays. The main goal of this study was to detect PrPres in fetal tissues and the amniotic fluid from natural scrapie infected ewes using the PMCA technique. Six fetuses from three infected pregnant ewes in an advanced clinical stage of the disease were included in the study. From each fetus, amniotic fluid, brain, spleen, ileo-cecal valve and retropharyngeal lymph node samples were collected and analyzed using Western blotting and PMCA. Although all samples were negative using Western blotting, PrPres was detected after in vitro amplification. Our results represent the first time the biochemical detection of prions in fetal tissues, suggesting that the in utero transmission of scrapie in natural infected sheep might be possible.