999 resultados para Agregação de Receptores
Resumo:
A região costeira de Itaipu, Rio de Janeiro é guarnecida por três ilhas, formando uma enseada semi-abrigada porém com ampla comunicação com o mar. Esta enseada recebe o aporte de águas do complexo lagunar Itaipu-Piratininga, além da influência de massas d'água oceânicas, constituindo uma área de intensa atividade pesqueira artesanal. Utilizando-se dados provenientes do monitoramento mensal da pesca artesanal (arrastos-de-praia, redes de emalhe e linha de mão), de arrastos experimentais em zona de arrebentação, censos visuais sub-aquáticos (ilhas da Menina, Mãe e Pai) e um experimento multiamostral na lagoa de Itaipu, elaborou-se uma lista de espécies de peixes que ocorrem na região, observando-se as suas conectividades e afinidades aos diversos habitats locais, incluindo a enseada, os recifes rochosos, a zona de arrebentação e a lagoa de Itaipu. Foram identificadas 183 espécies, sendo 26 Elasmobranchii, agrupados em 13 famílias e 157 espécies de Actinopterygii (63 famílias). A pesca de arrasto-de-praia capturou o maior número de espécies (112), seguida das redes de emalhe (94) e da linha de mão (35). Os arrastos na zona de arrebentação (picaré), capturaram apenas 49 espécies (oito exclusivas), principalmente juvenis e sem importância comercial. Os censos visuais identificaram um total de 41 espécies, sendo 21 exclusivas e de caráter críptico. No interior da lagoa de Itaipu foram registradas 46 espécies, 18 exclusivas de caráter ocasional. A análise de agrupamento, incluindo 106 espécies de ocorrência não exclusiva, resultou na formação de oito grupos. Os grupos A e B foram constituídos por espécies associadas exclusivamente às atividades de pesca na enseada, incluindo algumas espécies de interesse comercial. O grupo C reuniu as espécies comuns às pescarias cujos juvenis ocorrem na zona de arrebentação. O grupo D classificou espécies de ocorrência comum à pesca e às ilhas. O grupo E foi representado por espécies associadas à pesca e ocorrentes na lagoa (mugilídeos, gerreídeos e clupeídeos); o grupo F, por espécies ausentes apenas nas ilhas; o grupo G, por espécies ausentes apenas na lagoa e o grupo H, por espécies comuns a todas as áreas amostradas. Comparativamente a outras áreas do sudeste brasileiro, a região costeira de Itaipu representa uma importante área de agregação de diversidade e biomassa da ictiofauna, possibilitando a formação de associações de espécies e a conectividade entre os diferentes habitats locais.
Resumo:
Los ratones BALB/c inmunizados SC con promastigotes no viables de Leishmania mexicana pifanoi, desarrollaron respuestas de hipersensibilidad tardia (RHT) contra el parásito. En contraposición, los ratones BALB/c infectados crónicamente con L.m. pifanoi y aquellos inmunizados IV con una dosis supraóptima de parásitos muertos, mostraron inhibición de la RHT. La supresión de la RHT en los animales infectados, estuvo precedida por un estado transitorio de inmunidad celular, manifestado durante la fase inicial del desarrollo de las lesiones (4-12 semanas). La inhibición de la RHT observada en los animales infectados o inmunizados con dosis supraóptimas, fue causada por un mecanismo activo, transferible a receptores singénicos a través de las células esplénicas de los donantes suprimidos. La población de células supresoras fue no adherente a "nylon", sensible al tratamiento con un suero anti-timocitos de ratón y C', y de acción específica sobre la RHT contra antígenos leishmánicos. Se propone que la ocurrencia de células T supresoras de la RHT en los animales infectados crónicamente o inmunizados con dosis supraóptimas, es causada por el exceso de carga antigénica. Esta última, en el caso de los animales infectados, secundaria a una falla primaria en el control inmunológico de la población parasitaria.
Resumo:
A extensa área em que há transmissão de esquistossomose (11% do território do país) e o fato de que a distribuição é sempre focal, dependente de condições locais, faz com que o controle seja metodológica e operacionalmente difícil. Desde o ano de 1976, com o Programa Especial de Controle da Esquistossomose (PECE), tem sido cumpridas atividades regulares, desde então sistematizadas em um programa vertical, que assim se manterá até que se alcance taxas de prevalência iguais ou inferiores a 5% em exames coproscópicos, rotineiramente realizados sob a forma de inquéritos que orientam o tratamento humano. A partir daí, os serviços permanentes de saúde deverão assumir as ações de controle. O uso de moluscicidas vem sendo racionalizado, a partir de uma melhor definição dos criadouros de importância epidemiológica. O saneamento e as atividades de educação em áreas localizadas, e nos limites dos recursos disponíveis, são ações complementares algumas vezes, desenvolvidas, em caráter até aqui mais ou menos esporádico. Os resultados colhidos indicam claramente a redução do número de casos de forma grave da doença, e a redução da morbidade, quando examinados os dados a um maior nível de agregação.
Resumo:
Este trabajo tiene como objetivo diseñar e implementar un receptor multifrecuencia requerido para aplicaciones Galileo centradas a realizar correcciones de errores y estudios de la ionosfera. Estas características obligan a buscar alternativas respecto los receptores superheterodinos convencionales dado que para éstos los retardos de propagación entre las diferentes bandas de interés son inaceptables. Por ello, se presenta un receptor basado en la técnica de muestreo paso banda, que permite trasladar el espectro mediante el conversor ADC a través de un aliasing intencionado, eliminando así los retardos de propagación entre bandas de interés, dado que todas se albergan en un mismo canal. En este trabajo nos hemos centrado únicamente en las etapas críticas del receptor presentado, siendo éstas la etapa de filtrado y conversión digital. La etapa de filtrado requerirá filtros muy selectivos, ya que el ruido existente fuera de banda se solapará a nuestra banda de interés, degradando la SNR del sistema a medida que tenga más potencia. Esta etapa se ha realizado mediante una estructura duplexora conjuntamente con dos filtros de líneas acopladas. La etapa de conversión se ha realizado fabricando el layout de un conversor comercial, del cual se ha validado el correcto funcionamiento para la aplicación requerida.
Resumo:
El problema de controlar les emissions de televisió digital a tota Europa pel desenvolupament de receptors robustos i fiables és cada vegada més significant, per això, sorgeix la necessitat d’automatitzar el procés d’anàlisi i control d’aquests senyals. Aquest projecte presenta el desenvolupament software d’una aplicació que vol solucionar una part d’aquest problema. L’aplicació s’encarrega d’analitzar, gestionar i capturar senyals de televisió digital. Aquest document fa una introducció a la matèria central que és la televisió digital i la informació que porten els senyals de televisió, concretament, la que es refereix a l’estàndard "Digital Video Broadcasting". A continuació d’aquesta part, l’escrit es concentra en l’explicació i descripció de les funcionalitats que necessita cobrir l'aplicació, així com introduir i explicar cada etapa d’un procés de desenvolupament software. Finalment, es resumeixen els avantatges de la creació d’aquest programa per l’automatització de l’anàlisi de senyal digital partint d’una optimització de recursos.
Resumo:
El nostre objectiu és avaluar l’impacte de la utilització de fetges de donants anti-HBc positius en pacients trasplantats per hepatitis B, els quals van ser revisats de manera retrospectiva. La probabilitat acumulada d’hepatitis B post-trasplantament al 1er, 5é i 10é any va ésser del 3,7%, 8,3% i 8,3% en els receptors d’un empelt anti-HBc+ en comparació amb el 2,7%, 9,8% i 9,8% en els que varen rebre un empelt anti-HBc- (p=0,99). La probabilitat de supervivència al 1er, 5é i 10é any dels receptors d’un òrgan anti-HBc+ va ésser del 87%, 82% i 58% front al 87%, 82% i 74% en els que varen rebre un anti-HBc- (p=0,73). La utilització de donants anti-HBc positius no afecta ni a la supervivència ni al desenvolupament de hepatitis B en pacients trasplantats per VHB.
Resumo:
Investigación producida a partir de una estancia en la University of Sidney, Australia, entre octubre del 2008 y enero del 2009. Se ha desarrollado el proyecto titulado "Papel de la interleucina 6 (IL6) en la regulación de la expresión de Osteopontina (OPN) y de CD44 tras axotomía del nervio facial". Tras efectuar una transección del nervio facial, se indujo una reactividad glial en el núcleo facial (NF) localizado en el tronco cerebral, utilizando ratones transgénicos que sobrexpresan IL6 bajo promotor GFAP (tg GFAP-IL6), es decir selectivamente en astrocitos. Se han utilizado técnicas histoquímicas e inmunohistoquímicas, así como también se ha completado el estudio utilizando análisis de RPA, western blotting y citometría de flujo para la identificación de poblaciones celulares. Los resultados obtenidos indican que la OPN se expresa constitutivamente en las neuronas del NF. Tras axotomía del nervio facial, la expresión de OPN y CD44 incrementa en los ratones WT, mientras que en los tg GFAP-IL6 disminuye significativamente, sugiriendo que la IL6 podría estar involucrada en la modulación de la expresión de ambas moléculas. Sin embargo, no se ha visto diferencias en otros receptores de OPN como la integrina Alpha-5. La ctometría de flujo corroboró algunos de los resultados histológicos sobre la reactividad microglial y permitió concluir que la proporción de microglía activada (CD11b+/CD45+mid) y macrófagos (CD11b+/CD45+high) que expresan CD44 incrementa en in los tg GFAP-IL6 versus WT donde la mayor parte de microglia activada mostraba un perfil CD11b+/CD45+low.
Resumo:
Antecedentes: La infección por CMV es la más frecuente que sufren los receptores de trasplante de órgano sólido (TOS) en los primeros meses del trasplante. Son abundantes las estrategias de prevención y tratamiento de la enfermedad por CMV que se han desarrollado. Métodos: El objetivo fue evaluar la incidencia y severidad de la enfermedad por CMV en 387 receptores de trasplante renal que recibieron tratamiento profiláctico (grupo de alto riesgo, n = 251) o realizaron seguimiento de PCR de CMV por ser grupo de bajo riesgo (n = 136) y recibieron tratamiento anticipado (n = 17) con valganciclovir oral (900 mg/día) cuando presentaron & 1000 copias/ml. Resultados: Presentaron enfermedad por CMV, 2 (11,76%) pacientes del grupo de riesgo estándar, descrita como enfermedad leve y 20 (7,96%) pacientes del grupo de alto riesgo, descrita como enfermedad leve en 15 casos y como enfermedad grave en 5 casos. Aquellos pacientes que desarrollaron la enfermedad, respondieron al tratamiento con ganciclovir endovenoso durante 14 días seguido de valganciclovir oral hasta completar tres meses. Conclusión: El tratamiento profiláctico con valganciclovir oral para la prevención de enfermedad o infección por CMV solamente es necesario en los receptores de TOS de alto riesgo.
Resumo:
L'objectiu d'aquest projecte és l'anàlisi, disseny i la seva corresponent implementació d'una solució basada en programari per a poder gestionar un conjunt de fabriques de televisors i monitors en quan a la gestió de l'estoc d'escandall, la gestió de les OF's i la gestió dels FR.
Construcció d'un Sistema d'Informació Geogràfica per a la gestió de rutes en camins no cartografiats
Resumo:
La resolució de la problemàtica exposada al llarg d'aquest treball s'aborda en dues fases. Una primera constitueix un estudi teòric dels diversos conceptes implicats: SIG, cartografia, geodèsia i GPS, amb especial atenció al tipus de receptors GPS disponibles al mercat. La segona part és eminentment pràctica i està formada per l'exposició de la solució adoptada per a respondre a les necessitats de l'empresa
Resumo:
Background: Androgens are key regulators of prostate gland maintenance and prostate cancer growth, and androgen deprivation therapy has been the mainstay of treatment for advanced prostate cancer for many years. A long-standing hypothesis has been that inherited variation in the androgen receptor (AR) gene plays a role in prostate cancer initiation. However, studies to date have been inconclusive and often suffered from small sample sizes. Objective and Methods: We investigated the association of AR sequence variants with circulating sex hormone levels and prostate cancer risk in 6058 prostate cancer cases and 6725 controls of Caucasian origin within the Breast and Prostate Cancer Cohort Consortium. We genotyped a highly polymorphic CAG microsatellite in exon 1 and six haplotype tagging single nucleotide polymorphisms and tested each genetic variant for association with prostate cancer risk and with sex steroid levels. Results: We observed no association between AR genetic variants and prostate cancer risk. However, there was a strong association between longer CAG repeats and higher levels of testosterone (P = 4.73 × 10−5) and estradiol (P = 0.0002), although the amount of variance explained was small (0.4 and 0.7%, respectively). Conclusions: This study is the largest to date investigating AR sequence variants, sex steroid levels, and prostate cancer risk. Although we observed no association between AR sequence variants and prostate cancer risk, our results support earlier findings of a relation between the number of CAG repeats and circulating levels of testosterone and estradiol.
Resumo:
The TNF-related apoptosis inducing ligand (TRAIL)/TRAIL receptor system participates in crucial steps in immune cell activation or differentiation. It is able to inhibit proliferation and activation of T cells and to induce apoptosis of neurons and oligodendrocytes, and seems to be implicated in autoimmune diseases. Thus, TRAIL and TRAIL receptor genes are potential candidates for involvement in susceptibility to multiple sclerosis (MS). To test whether single-nucleotide polymorphisms (SNPs) in the human genes encoding TRAIL, TRAILR-1, TRAILR-2, TRAILR-3 and TRAILR-4 are associated with MS susceptibility, we performed a candidate gene case-control study in the Spanish population. 59 SNPs in the TRAIL and TRAIL receptor genes were analysed in 628 MS patients and 660 controls, and validated in an additional cohort of 295 MS patients and 233 controls. Despite none of the SNPs withstood the highly conservative Bonferroni correction, three SNPs showing uncorrected p values<0.05 were successfully replicated: rs4894559 in TRAIL gene, p = 9.8×10(-4), OR = 1.34; rs4872077, in TRAILR-1 gene, p = 0.005, OR = 1.72; and rs1001793 in TRAILR-2 gene, p = 0.012, OR = 0.84. The combination of the alleles G/T/A in these SNPs appears to be associated with a reduced risk of developing MS (p = 2.12×10(-5), OR = 0.59). These results suggest that genes of the TRAIL/TRAIL receptor system exerts a genetic influence on MS.
Resumo:
Introduction: Testing for HIV tropism is recommended before prescribing a chemokine receptor blocker. To date, in most European countries HIV tropism is determined using a phenotypic test. Recently, new data have emerged supporting the use of a genotypic HIV V3-loop sequence analysis as the basis for tropism determination. The European guidelines group on clinical management of HIV-1 tropism testing was established to make recommendations to clinicians and virologists. Methods: We searched online databases for articles from Jan 2006 until March 2010 with the terms: tropism or CCR5-antagonist or CCR5 antagonist or maraviroc or vicriviroc. Additional articles and/or conference abstracts were identified by hand searching. This strategy identified 712 potential articles and 1240 abstracts. All were reviewed and finally 57 papers and 42 abstracts were included and used by the panel to reach a consensus statement. Results: The panel recommends HIV-tropism testing for the following indications: i) drug-naïve patients in whom toxicity or limited therapeutic options are foreseen; ii) patients experiencing therapy failure whenever a treatment change is considered. Both the phenotypic Enhanced Trofile assay (ESTA) and genotypic population sequencing of the V3-loop are recommended for use in clinical practice. Although the panel does not recommend one methodology over another it is anticipated that genotypic testing will be used more frequently because of its greater accessibility, lower cost and shorter turnaround time. The panel also provides guidance on technical aspects and interpretation issues. If using genotypic methods, triplicate PCR amplification and sequencing testing is advised using the G2P interpretation tool (clonal model) with an FPR of 10%. If the viral load is below the level of reliable amplification, proviral DNA can be used, and the panel recommends performing triplicate testing and use of an FPR of 10%. If genotypic DNA testing is not performed in triplicate the FPR should be increased to 20%. Conclusions: The European guidelines on clinical management of HIV-1 tropism testing provide an overview of current literature, evidence-based recommendations for the clinical use of tropism testing and expert guidance on unresolved issues and current developments. Current data support both the use of genotypic population sequencing and ESTA for co-receptor tropism determination. For practical reasons genotypic population sequencing is the preferred method in Europe.
Resumo:
BACKGROUND The etiology of Ulcerative Colitis (UC) and Crohn's Disease (CD), considered together as Inflammatory Bowel Diseases (IBD), involves environmental and genetic factors. Although some genes are already known, the genetics underlying these diseases is complex and new candidates are continuously emerging. The CD209 gene is located in a region linked previously to IBD and a CD209 functional polymorphism (rs4804803) has been associated to other inflammatory conditions. Our aim was to study the potential involvement of this CD209 variant in IBD susceptibility. METHODS We performed a case-control study with 515 CD patients, 497 UC patients and 731 healthy controls, all of them white Spaniards. Samples were typed for the CD209 single nucleotide polymorphism (SNP) rs4804803 by TaqMan technology. Frequency comparisons were performed using chi2 tests. RESULTS No association between CD209 and UC or CD was observed initially. However, stratification of UC patients by HLA-DR3 status, a strong protective allele, showed that carriage of the CD209_G allele could increase susceptibility in the subgroup of HLA-DR3-positive individuals (p = 0.03 OR = 1.77 95% CI 1.04-3.02, vs. controls). CONCLUSION A functional variant in the CD209 gene, rs4804803, does not seem to be influencing Crohn's disease susceptibility. However, it could be involved in the etiology or pathology of Ulcerative Colitis in HLA-DR3-positive individuals but further studies are necessary.
Resumo:
The changes in nutritional parameters and adipocytokines after structured intermittent interruption of highly active antiretroviral treatment of patients with chronic HIV infection are analyzed. Twenty-seven patients with chronic HIV infection (median CD4+ T cell count/microl: nadir, 394; at the beginning of structured interruptions, 1041; HIV viral load: nadir, 41,521 copies/ml; at the beginning of structured interruptions <50 copies/ml; median time of previous treatment: 60 months) were evaluated during three cycles of intermittent interruptions of therapy (8 weeks on/4 weeks off). CD4+ T cell count, HIV viral load, anthropometric measures, and serum concentrations of triglycerides, cholesterol, leptin, and tumor necrosis factor and its soluble receptors I and II were determined. After the three cycles of intermittent interruptions of therapy, no significant differences in CD4+ T cell count/microl, viral load, or serum concentrations of cholesterol or triglycerides with reference to baseline values were found. A near-significant higher fatty mass (skinfold thicknesses, at the end, 121 mm, at the beginning, 100 mm, p = 0.100), combined with a significant increase of concentration of leptin (1.5 vs. 4.7 ng/ml, p = 0,044), as well as a decrease in serum concentrations of soluble receptors of tumor necrosis factor (TNFRI, 104 vs. 73 pg/ml, p = 0.022; TNFRII 253 vs. 195 pg/ml, p = 0.098) were detected. Structured intermittent interruption of highly active antiretroviral treatment of patients with chronic HIV infection induces a valuable positive modification in markers of lipid turnover and adipose tissue mass.