982 resultados para Ode II, 12


Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

Pääteillä esiintyvien häiriöiden, kuten onnettomuuksien, tietöiden, tapahtumien ja poikkeuksellisten ruuhkatilanteiden varalle tarvitaan varareittejä, joille liikenne voidaan häiriön sattuessa ohjata joko kokonaan tai osittain. Varareitit ja niiden opastus tulee olla ennalta suunniteltuja, jolloin niiden käyttöönotto sujuu häiriötilanteessa mahdollisimman vaivattomasti eri viranomaisten yhteistyönä. Häiriötilanteiden hallinnassa paitsi suunnitellut varareitit ja niiden liikenteen ohjaus, myös tiivis yhteistyö eri viranomaisten välillä on oleellista tilanteen sujuvan hoitamisen kannalta. Tässä raportissa on esitetty valtatiellä 18 välillä Ähtäri–Jyväskylä liikenteen häiriötilanteissa käytettävät varareitit, häiriöpaikalla tapahtuvan liikenteenohjauksen periaatekuva sekä varareittien liikenteenohjaussuunnitelmat. Suunnittelualueella on, kuten pääsääntöisesti koko Suomen tieverkolla, varsin vähän lyhyitä ja aina kaikelle liikenteelle soveltuvia varareittejä. Tämän vuoksi suunnitelmassa määritettiin varsinkin raskaan liikenteen tarpeita ajatellen myös pidempiä varareittejä. Pidemmille varareiteille liikennettä ohjattaessa korostuu tiedotuksen ja liikenteenohjauskaluston tärkeys. Varareitin aktivoinnissa ja liikenteenohjauksen järjestämisessä korostuu yhteistyö liikenneviraston tieliikennekeskuksen kanssa. ELY-keskus vastaa kustannuksista, urakoitsijan kanssa tehdyn sopimuksen mukaisesti, jotka syntyvät urakoitsijan toiminnasta häiriöhallintatilanteen purkamisessa. Tämä työ on saanut rahoitusta NECL II –hankkeesta, joka saa puolestaan EU-rahoitusta Itämeren maiden ohjelmasta. Lisäksi työ on saanut rahoitusta Keski-Suomen ELY-keskukselta.

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

Julkaisun osa I on Maatalousalueiden yleissuunnitelma, joka tehtiin Karvianjoen koskien valuma-alueella kesällä ja syksyllä 2012. Työssä kartoitettiin peltojen suojavyöhyketarvetta ja päivitettiin aikaisemmat suojavyöhykesuositukset sekä etsittiin luonnon monimuotoisuuskohteita, perinnebiotooppeja ja sopivia paikkoja kosteikoille. Suojavyöhyketarvetta vesistöjen varsien pelloilla todettiin olevan yhteensä yli 18 kilometrin matkalla. Lisäksi suojavyöhykkeitä suositellaan yhteensä n. 250 ha:lle tulvapeltoja ja pohjavesialueiden peltoja Suunnitelmaan sisältyy yhteensä 14 kosteikkokohdetta, joista suuri osa on toteutettava kaivamalla. Kosteikoista 12 on sellaisia, jotka voidaan perustaa ei-tuotannollisten investointien tuella. Maatalousalueiden monimuotoisuuskohteita löytyi yhteensä 63 ja perinnebiotooppeja vain 18 kohdetta. Yhteensä niiden ala kattaa reilut 70 ha. Lumokohteisiin kuuluu runsaasti rantojen lehtoisia metsäkaistoja sekä peltoalueiden erilaisia saarekkeita. Yleissuunnitelman tavoitteena on innostaa viljelijöitä vesiensuojelutoimiin sekä vaalimaan maiseman ja luonnon monimuotoisuutta. Toimenpiteiden toteuttaminen on maanomistajille vapaaehtoista. Suunnitelman tietoja voidaan käyttää yksityiskohtaisen suunnittelun tukena haettaessa rahoitusta kohteiden toteuttamiseen. Suunnitelma perustuu kohteiden maastoinventointeihin, jotka kohdistettiin karttatarkastelun sekä eri tahoilta saatujen tietojen perusteella. Kartoituksen tuloksista luotiin myös paikkatietoaineisto. Raportissa kerrotaan asiaan liittyvää perustietoa alueesta sekä kohteiden perustamisesta ja hoidosta. Julkaisun osa II on Metsäalueiden vesiensuojelullinen valuma-aluetarkastelu, joka niinikään toteutettiin Karvianjoen koskien valuma-alueella. Selvityksessä käsitellään yleisesti metsätalouden vesistökuormitusta, vesiensuojelutoimenpiteiden mahdollisuuksia valuma-alueella ja paikkatietomenetelmien hyödyntämistä vesiensuojelukohteiden paikantamisessa. Tarkastelussa esitellään kokeiltu ns. RLGIS-menetelmä ja sen käyttäminen tällä pilottialueella sekä arvioidaan menetelmän tuottamia tuloksia. Loppupäätelmä on, että menetelmää kyllä voidaan käyttää apuvälineenä suunnittelussa ja vesiensuojelutoimenpiteiden kohdentamisessa, mutta maastokartoitusta se ei korvaa. Toki, jos saatavissa on kattavasti tarkkaa korkeusmallia ja maaperäaineistoa, menetelmän käyttökelpoisuus paranee.

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

Plantas de soja das cultivares Santa Rosa e IAC-2 foram tratadas, em diferentes épocas após o início do florescimento, com o desse cante paraquat na dose de 2 l/ha do produto comercial. Objetivou-se avaliar os possíveis efeitos sobre a infecção de sementes por microorganismos prejudiciais a sua qualidade. As aplicações do produto foram feitas semanalmente a partir dos 72 e 75 dias após o início do fl orescimento, para as cultivares IAC -2 e Santa Rosa. respectivamente (teores de umidade das sementes de 56,8 e 57,5%). Para todas as épocas tratadas, existiam as suas respectivas comparações que não receberam o produto. As testemunhas foram colhidas seguindo-se os critérios usuais dos agricultores que trabalham com soja, aos 100 e 103 dias após o inicio do florescimento, respectivamente para as cultivares IAC-2 e Santa Rosa. A incidência de fungos prejudiciais à qualidade das sementes foi sempre menor para as parcelas que receberam dessecamento e au mentou com o retardamento da colheita, principalmente nas parcelas não tratadas.

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

Foram, conduzidos experimentos de campo com os cultivares Santa Rosa e IAC-2 em dois tipos de solos, Latossol Roxo e Latossol Vermelho Escuro - fase arenosa, no Município, de Jaboticabal (SP), com o objetivo de estudar a influência do período de competição das plantas daninhas sobre algumas características morfológicas relacionadas à produção e composição química dos grãos, na cultura da soja. O delineamento experimental utilizado foi o de blocos ao acaso, sendo os cultivares mantidos sem e com matocompetição por períodos cujas extensões foram 0, 10, 20, 30, 40, 50 e 60 dias após a emergência. Com base nos resultados obtidos, pode-se chegar à conclusão que um período inicial curto (20 a 30 dias) livre da matocompetição, foi suficiente para que não ocorressem efeitos negativos, estatisticamente significativos, na altura final das plantas, no diâmetro do caule e na altura de inserção da vagem mais baixa, além de ser suficiente para que os teores de proteína, extrato-etéreo e cinzas, dos grãos, se mantivessem dentro dos valores normais esperados para os dois cultivares, nos solos estudados.

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

A presente pesquisa foi conduzida no município de Conchal - SP, Brasil, em um Latossol Vermelho Amarelo com 1,75% de matéria orgânica com o objetivo de veri fic ar o efeito do uso cont inuo dos principais herbicidas no desenvolvimento, produção e qualidade dos frutos em um pomar de laranja 'Pera' Citrus sinensis (L.) Osbeck), en xertada sobr e limão cravo (Citrus lionia Osbeck). O delineamento experimental adotado foi o de blocos ao acaso, com 12 tratamentos e 4 repetições. Os tratamentos utilizados com as respectivas doses do i. a. em kg/h a foram: terbacil a 3,2; simazine a 4,0; ametryne + secbumetone 4,5; dichlobenil a5,0 ; diuron a3,2 ; bromacila 3,2; bromacil + diuron a 3,2; paraquat a 0,6; glyphosate a 1,61 e MSMA a 1,77 alem de uma testemunha que recebia uma capina anualmente, e outra que era capinada sempre que a cobertura pelas plantas daninhas atingia 25% da área da parcela. O pomar foi plantado em meio/ 75 e a 1a aplicação dos herbicidas foi realizada em outubro de 1977. As parcelas continham 4 plantas em uma area de 3,0 x 18,0 m (54 m2). A última aplic ação foi realizada em 1992. O efeito no desenvolvimento foi feito pela medida do diâmetro do caule a 10 m acima do ponto de enxertia, pelo diâmetro da copa na altura mediana e pela altura das plantas. Todas essas medidas eram realizadas 2 vezes por ano. Para avaliação da produção, eram colhidos os frutos de quatro plantas por parcela. A qualidade dos frutos foi avaliada através das medidas do diâmetro longitudinal e transversal, albedo, peso e número de sementes, peso médio dos frutos, % de suco, % de sólidos solúveis e % de acidez. Pelos dados obtidos , verifica - se que não houve influência dos herbicidas no desenvolvimento das plantas de citros, e na produção. As influencias na qualidade dos frutos foram mínimas, e dependeram do ano de amostragem.

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

Um experimento foi conduzido em Olímpia-SP, com o objetivo de avaliar os efeitos de períodos de convivência e controle das plantas daninhas na produtividade da cultura da cana-de-açúcar. A cana foi plantada em maio de 1995, sendo colhida 15 meses após; a cultura anterior havia sido pastagem de Brachiaria decumbens e, em conseqüência, esta espécie foi a principal planta daninha presente na área experimental. Essa época de plantio é caracterizada por grande deficiência hídrica; mesmo assim, a população de B. decumbens tendeu a apresentar acúmulo crescente de biomassa seca durante todo o período de avaliação. Esse comportamento proporcionou intensa interferência na cultura da cana-de-açúcar, ocasionando 82% de redução na produtividade de colmos. A cultura pôde conviver com a comunidade infestante até 89 dias após o plantio (DAP), sem sofrer redução significativa na produtividade. O período mínimo de controle, para assegurar a máxima produtividade, foi de 138 DAP. Dessa forma, o controle das plantas daninhas foi crítico no período compreendido entre 89 e 138 DAP.

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

O objetivo deste trabalho foi de estudar a anatomia das folhas das espécies de plantas daninhas de grande ocorrência no Brasil: Bidens pilosa, Emilia sonchifolia, Ageratum conyzoides e Sonchus asper, visando aprofundar o conhecimento sobre as barreiras que cada espécie impõe à penetração dos herbicidas e, assim, fornecer subsídios para a busca de estratégias para superar esses obstáculos. As folhas completamente expandidas do terceiro ao quinto nó foram coletadas de plantas de ocorrência espontânea no campo. Das folhas de cada espécie foram obtidas três amostras da região central mediana, com aproximadamente 1 cm². Foram realizados estudos de estrutura e clarificação e observações em microscópio eletrônico de varredura (MEV). Todas as espécies avaliadas são anfiestomáticas. As principais barreiras potenciais foliares à penetração de herbicidas constatadas na planta daninha B. pilosa foram a alta densidade tricomática, a baixa densidade estomática na face adaxial e o alto teor de cera epicuticular, principalmente na face adaxial. Alto teor de cera epicuticular, grande espessura da cutícula da face adaxial e baixa densidade estomática nas duas faces foram os obstáculos constatados nas folhas de E. sonchifolia. Já em relação a A. conizoides, a baixa densidade estomática na face adaxial foi o principal obstáculo detectado. S. asper apresentou como principais barreiras foliares à penetração de herbicidas a baixa densidade estomática na face adaxial e a grande espessura da epiderme da face adaxial.

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

As perdas de produtividade das culturas em decorrência da competição de plantas concorrentes geralmente aumentam quanto mais semelhantes forem suas características morfofisiológicas. O objetivo deste trabalho foi avaliar os efeitos da competição de cultivares de soja, simulando espécies daninhas dicotiledôneas, sobre cultivares de soja portadores de características diferenciais de planta. Para isso, conduziu-se um experimento em campo, em Eldorado do Sul-RS. Os fatores e tratamentos comparados foram: três condições de competição (ausência de plantas de soja concorrentes e presença de plantas concorrentes do cultivar de soja BRS 205 ou Cobb); e quatro cultivares reagentes de soja à competição (IAS 5, BR-16, CD 205 e Fepagro RS-10). Avaliaram-se variáveis relacionadas à produtividade dos cultivares e outras correlatas. Características dissimilares em plantas de cultivares de soja, como estatura e ciclo, resultaram em habilidade competitiva diferenciada com plantas concorrentes. O cultivar de soja CD 205, de estatura elevada e ciclo tardio, mostrou alta habilidade competitiva; IAS 5, de baixa estatura e ciclo precoce, apresentou baixa tolerância à competição, enquanto BR-16 e Fepagro RS-10 são intermediários. Cultivares com elevada habilidade competitiva, além de tolerarem a competição, preservando o potencial de produtividade, também suprimem a produção de grãos das plantas concorrentes.

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

Objetivou-se com este trabalho testar a seletividade dos herbicidas diuron+hexazinone, azafenidin+hexazinone, metribuzin e isoxaflutole, aplicados em pósemergência inicial e tardia das plantas de cana-de-açúcar, cultivar RB835089, na época das chuvas, em soqueira de terceiro corte, após colheita com queima prévia do canavial, em Araras-SP. O delineamento experimental foi o de blocos casualizados com testemunhas pareadas, com cinco tratamentos e quatro repetições, existindo uma testemunha capinada para cada tratamento químico dentro de cada bloco. Os tratamentos foram: diuron+hexazinone (1.170+330 g ha-1), azafenidin+hexazinone (192,5+247,5 g ha-1), metribuzin (1.920 g ha-1), isoxaflutole (127,5 g ha-1) e testemunha. Concluiu-se que os herbicidas foram mais fitotóxicos quando aplicados na pós-emergência tardia. Em pós-emergência inicial, o isoxaflutole foi o único produto que afetou a produtividade agrícola. Na pós-emergência tardia, todos os herbicidas prejudicaram a produtividade agrícola, sendo o diuron+hexazinone o único produto que não afetou as características tecnológicas e o rendimento de açúcar.

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

Soitinnus: lauluäänet, piano.

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

Pro gradu -tutkielma käsittelee Syyrian asevoimien kehitystä toisen maailmansodan jälkeen. Syyria itsenäistyi vuonna 1946. Asevoimat koostui silloin noin 12 000 miehestä organisoituina pataljooniin ja erillisiin osastoihin. Asevoimia tarvittiin ensimmäisen kerran oman valtion rajojen ulkopuolella vuonna 1948, jolloin Israel itsenäistyi. Israelin itsenäistymissodassa luotiin lähtökohdat tarpeelle kehittää Syyrian asevoimia. Itsenäistymisestä aina vuoteen 1991 Syyrian asevoimat on ollut mukana neljässä mittavassa sodassa. Pienempiä taisteluita se on ajanjakson aikana käynyt useampia. Tavoitteena Syyrialla on koko Israelin itsenäisyyden ajan ollut tuhota Israel. Tämä tavoite on ohjannut asevoimien kehitystä ja kehittämistä. Tavoite on yritetty saavuttaa sodissa. Tutkielma keskittyy maavoimiin ja ilmavoimiin, painottuen erityisesti jalkaväen, panssariaselajin ja ilmatorjunnan kehittymiseen. Tutkielmassa tarkastellaan kyseisten puolustushaarojen ja aselajien strategian, taktiikan, kaluston ja joukkojen määrän kehitystä suhteessa saavutettuun menestykseen sodissa, joita Syyria on toisen maailmansodan jälkeen käynyt. Tutkielma on kirjallisuustutkimus, jossa on pääasiassa käytetty ulkomaista aihetta käsittelevää kirjallisuutta.

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

ABSTRACT The objective of this research was to evaluate the occurance of multiple resistance of Sagittaria montevidensis (SAGMO) biotypes to acetolactate synthase (ALS) and photosystem II (PSII) inhibiting herbicides through dose-response experiments. The experiment was conducted in a greenhouse from October 2012 to March 2013, in Pelotas, RS. The experimental design was completely randomized, with four replications. Treatments were arranged in a triple factorial design: two biotypes of S. montevidensis(SAGMO 35 - susceptible to herbicides and SAGMO 32 - suspected to be multiple resistance to ALS and PSII inhibiting herbicides), four herbicides (penoxsulam, (imazethapyr+imazapic), bentazon and saflufenacil) and 8 rates of these herbicides (1/32x, 1/16x, 1/8x, 1/4x, 1/2x, 0x, 1x, 2x, 4x, 8x, 16x, 32x and 64x). SAGMO 32 biotype presented high levels of resistance to penoxsulam, (imazethapyr+imazapic) and bentazon. For a 50% reduction in dry matter of the resistant biotype rate of 138 and 2.46 times higher than the label required for the susceptible biotype of the herbicides (imazethapyr+imazapic) and bentazon, respectively, are required. Saflufenacil may be used successfully to controlSagittaria montevidensis resistant in irrigated rice.

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

The a-globin major genes from diploid and tetraploid Odontophrynus americanus were studied using PCR-based technology. The cloned and sequenced amplified fragments were shown to contain most of the exon II sequences as well as the whole exon III sequence of the a-globin gene. Unexpectedly, intron 2 was entirely absent in the amplified fragments of both 2n and 4n origin. High conservation was observed among the obtained sequences when compared to corresponding sequences from human and Xenopus laevis origin. The possibility that these sequences might be pseudogenes is raised

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

It has been shown that HLA class I molecules play a significant role in the regulation of the proliferation of T cells activated by mitogens and antigens. We evaluated the ability of mAb to a framework determinant of HLA class I molecules to regulate T cell proliferation and interferon gamma (IFN-g) production against leishmania, PPD, C. albicans and tetanus toxoid antigens in patients with tegumentary leishmaniasis and healthy subjects. The anti-major histocompatibility complex (MHC) mAb (W6/32) suppressed lymphocyte proliferation by 90% in cultures stimulated with aCD3, but the suppression was variable in cultures stimulated with leishmania antigen. This suppression ranged from 30-67% and was observed only in 5 of 11 patients. IFN-g production against leishmania antigen was also suppressed by anti-HLA class I mAb. In 3 patients IFN-g levels were suppressed by more than 60%, while in the other 2 cultures IFN-g levels were 36 and 10% lower than controls. The suppression by HLA class I mAb to the proliferative response in leishmaniasis patients and in healthy controls varied with the antigens and the patients or donors tested. To determine whether the suppression is directed at antigen presenting cells (APCs) or at the responding T cells, experiments with antigen-primed non-adherent cells, separately incubated with W6/32, were performed. Suppression of proliferation was only observed when the W6/32 mAb was added in the presence of T cells. These data provide evidence that a mAb directed at HLA class I framework determinants can suppress proliferation and cytokine secretion in response to several antigens.

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

In this study we investigated the effects of the injection into the supraoptic nucleus (SON) of non-peptide AT1- and AT2-angiotensin II (ANG II) receptor antagonists, DuP753 and PD123319, as well as of the arginine-vasopressin (AVP) receptor antagonist d(CH2)5-Tyr(Me)-AVP, on water and 3% NaCl intake induced by the injection of ANG II into the medial septal area (MSA). The effects on water or 3% NaCl intake were assessed in 30-h water-deprived or in 20-h water-deprived furosemide-treated adult male rats, respectively. The drugs were injected in 0.5 µl over 30-60 s. Controls were injected with a similar volume of 0.15 M NaCl. Antagonists were injected at doses of 20, 80 and 180 nmol. Water and sodium intake was measured over a 2-h period. Previous administration of the AT1 receptor antagonist DuP753 into the SON decreased water (65%, N = 10, P<0.01) and sodium intake (81%, N = 8, P<0.01) induced by the injection of ANG II (10 nmol) into the MSA. Neither of these responses was significantly changed by injection of the AT2-receptor antagonist PD123319 into the SON. On the other hand, while there was a decrease in water intake (45%, N = 9, P<0.01), ANG II-induced sodium intake was significantly increased (70%, N = 8, P<0.01) following injection of the V1-type vasopressin antagonist d(CH2)5-Tyr(Me)-AVP into the SON. These results suggest that both AT1 and V1 receptors within the SON may be involved in water and sodium intake induced by the activation of ANG II receptors within the MSA. Furthermore, they do not support the involvement of MSA AT2 receptors in the mediation of these responses.