978 resultados para LI-7(N,GAMMA)LI-8
Resumo:
The caudal pressor area (CPA) is a brainstem area located close to the spinal cord. The activation of the CPA increases sympathetic activity and mean arterial pressure (MAP) by mechanisms dependent on the commissural nucleus of the solitary tract (commNTS) and rostroventrolateral medulla, however, the signals that activate the CPA to produce these responses are still unknown. Therefore, in the present study, we investigated the activity of glutamatergic and GABAergic mechanisms from the CPA and commNTS in rats exposed to hypoxia and the effects of the inhibition of CPA neurons on cardiorespiratory responses to peripheral chemoreceptor activation with i.v. sodium cyanide (NaCN). Male Sprague-Dawley rats (250-280 g, n=5-8/group) were used. In conscious rats, most of the commNTS neurons (66 +/- 11%) and part of the CPA neurons (36 +/- 7%) activated by hypoxia (8% O2) were glutamatergic (contained VGLUT2mRNA). Small part of the neurons activated during hypoxia was GABAergic (contained GAD-67mRNA) in the commNTS (9 +/- 4%) or the CPA (6 +/- 2%). In urethane anesthetized rats, the inhibition of CPA neurons with bilateral injections of muscimol (GABA-A agonist, 2 mM) reduced baseline MAP, splanchnic sympathetic nerve discharge (SND) and phrenic nerve discharge (PND). Muscimol into the CPA also reduced by around 50% the pressor and sympathoexcitatory responses and the increase in PND to peripheral chemoreceptor activation with NaCN (50 mu g/kg i.v.), without changing sympathetic baroreflex responses. These data suggest that CPA mechanisms facilitate cardiorespiratory responses to peripheral chemoreflex activation. Immunohistochemistry results also suggest that at least part of the CPA mechanisms activated by hypoxia is glutamatergic. (C) 2011 IBRO. Published by Elsevier Ltd. All rights reserved.
Resumo:
Lonomia obliqua caterpillar bristle extract induces hemolysis in vitro on washed human and rat erythrocytes, in either the absence or presence of exogenous lecithin. In the former condition, phospholipases A(2) are key enzymes involved in hemolysis. However, the mechanism whereby this extract causes direct hemolysis is not known. Thus, the aim of this study was to investigate the hemolytic mechanism of the crude extract of the caterpillar L obliqua on human erythrocytes in the absence of lecithin. The extract significantly increased the erythrocyte osmotic fragility and promoted the removal of glycophorins A and C, and band 3 from the erythrocyte membrane. The use of Ca(2+) and Mg(2+) ions significantly potentiated glycoprotein removal, remarkably of erythrocyte band 3. The composition of fatty acids was analyzed by HPLC in both L obliqua caterpillar bristle extract and human erythrocyte membranes incubated with the extract. The levels of unsaturated fatty acids were remarkably augmented in erythrocytes incubated with the extract than in control erythrocytes, modifying thereby the saturated/unsaturated fatty acid ratio. Altogether, evidence is provided here that the interplay of at least three mechanisms of action accounts for the direct activity of the bristle extract on erythrocyte membrane, leading to hemolysis: the removal of glycoproteins and band 3; the insertion of fatty acids; and the action of phospholipases. Such mechanisms might affect erythrocyte flexibility and deformability, which may induce hemolysis by increasing erythrocyte fragility. However, whether the direct hemolytic activity of L obliqua caterpillar is the major cause of intravascular hemolysis during envenomation still needs further investigation. (C) 2010 Elsevier Ltd. All rights reserved.
Resumo:
Taxonomic characterization was performed on the putative N-2-fixing microbiota associated with the coral species Mussismilia hispida, and with its sympatric species Palythoa caribaeorum, P. variabilis, and Zoanthus solanderi, off the coast of Sao Sebastiao (Sao Paulo State, Brazil). The 95 isolates belonged to the Gammaproteobacteria according to the 16S rDNA gene sequences. In order to identify the isolates unambiguously, pyrH gene sequencing was carried out. The majority of the isolates (n = 76) fell within the Vibrio core group, with the highest gene sequence similarity being towards Vibrio harveyi and Vibrio alginolyticus. Nineteen representative isolates belonging to V. harveyi (n = 7), V. alginolyticus (n = 8), V. campbellii (n = 3), and V parahaemolyticus (n = 1) were capable of growing six successive times in nitrogen-free medium and some of them showed strong nitrogenase activity by means of the acetylene reduction assay (ARA). It was concluded that nitrogen fixation is a common phenotypic trait among Vibrio species of the core group. The fact that different Vibrio species can fix N, might explain why they are so abundant in the mucus of different coral species. (C) 2008 Published by Elsevier GmbH.
Resumo:
Low-frequency noise in an electrolyte-insulator- semiconductor (EIS) structure functionalized with multilayers of polyamidoamine (PAMAM) dendrimer and single-walled carbon nanotubes (SWNT) is studied. The noise spectral density exhibits 1/f(gamma) dependence with the power factor of gamma approximate to 0.8 and gamma = 0.8-1.8 for the bare and functionalized EIS sensor, respectively. The gate-voltage noise spectral density is practically independent of the pH value of the solution and increases with increasing gate voltage or gate-leakage current. It has been revealed that functionalization of an EIS structure with a PAMAM/SWNTs multilayer leads to an essential reduction of the 1/f noise. To interpret the noise behavior in bare and functionalized EIS devices, a gate-current noise model for capacitive EIS structures based on an equivalent flatband-voltage fluctuation concept has been developed.
Resumo:
Flow injection analysis (FIA) using a carbon film sensor for amperometric detection was explored for ambroxol analysis in pharmaceutical formulations. The specially designed flow cell designed in the lab generated sharp and reproducible current peaks, with a wide linear dynamic range from 5 x 10(-7) to 3.5 x 10(-4) mol L-1, in 0.1 mol L-1 sulfuric acid electrolyte, as well as high sensitivity, 0.110 A mol(-1) L cm(-2) at the optimized flow rate. A detection limit of 7.6 x 10(-8) mol L-1 and a sampling frequency of 50 determinations per hour were achieved, employing injected volumes of 100 mu L and a flow rate of 2.0 mL min(-1). The repeatability, expressed as R.S.D. for successive and alternated injections of 6.0 x 10(-6) and 6.0 x 10(-5) mol L-1 ambroxol solutions, was 3.0 and 1.5%, respectively, without any noticeable memory effect between injections. The proposed method was applied to the analysis of ambroxol in pharmaceutical samples and the results obtained were compared with UV spectrophotometric and acid-base titrimetric methods. Good agreement between the results utilizing the three methods and the labeled values was achieved, corroborating the good performance of the proposed electrochemical methodology for ambroxol analysis. (C) 2008 Elsevier B.V. All rights reserved.
Resumo:
The development and application of a functionalized carbon nanotubes paste electrode (CNPE) modified with crosslinked chitosan for determination of Cu(II) in industrial wastewater, natural water and human urine samples by linear scan anodic stripping voltammetry (LSASV) are described. Different electrodes were constructed using chitosan and chitosan crosslinked with glutaraldehyde (CTS-GA) and epichlorohydrin (CTS-ECH). The best voltammetric response for Cu(II) was obtained with a paste composition of 65% (m/m) of functionalized carbon nanotubes, 15% (m/m) of CTS-ECH, and 20% (m/m) of mineral oil using a solution of 0.05 mol L(-1) KNO(3) with pH adjusted to 2.25 with HNO(3), an accumulation potential of 0.3V vs. Ag/AgCl (3.0 mol L(-1) KCl) for 300 s and a scan rate of 100 mV s(-1). Under these optimal experimental conditions, the voltammetric response was linearly dependent on the Cu(II) concentration in the range from 7.90 x 10(-8) to 1.60 x 10(-5) mol L(-1) with a detection limit of 1.00 x 10(-8) mol L(-1). The samples analyses were evaluated using the proposed sensor and a good recovery of Cu(II) was obtained with results in the range from 98.0% to 104%. The analysis of industrial wastewater, natural water and human urine samples obtained using the proposed CNPE modified with CTS-ECH electrode and those obtained using a comparative method are in agreement at the 95% confidence level. (C) 2009 Elsevier B. V. All rights reserved.
Resumo:
The essential oil from seeds of Licaria puchury-major was isolated by hydrodistillation. The chemical composition of the oil was analyzed by GC and GUMS. Sixteen compounds were identified, representing 91.4% of the total oil. The major components were safrole (58.4%), dodecanoic acid (13.7%) and alpha-terpineol (8.4%). Oxygenated monoterpenoids were the main group of compounds.
Resumo:
Syftet med denna studie var att beskriva i vilken utsträckning mammor vid ett regionsjukhus i Mellansverige ansåg sig vårdats under förlossnings- och BB-tiden i enlighet med några av UNICEF/WHOs riktlinjer (”Tio steg till lyckad amning”) för en amningsvänlig vård. Syftet var vidare att undersöka vilket samband bakgrundsvariablerna mammans ålder, utbildning och paritet hade med deras upplevelser av vården. Studien ingår som en del i en större undersökning där datainsamlingen har genomförts med hjälp av telefonintervjuer utifrån en enkät då barnet var omkring 9 månader. Resultatet visade att mammorna ansåg sig blivit vårdade i enlighet med riktlinjerna när det gällde steg 4 (att låta barnet suga på mammans bröst inom två timmar efter förlossning), steg 6 (att endast ge tillägg på medicinsk indikation), steg 7 (tillämpa samvård), steg 8 (uppmuntra fri amning), steg 9 (inte ge sug- eller dinappar), steg 10 (uppmuntra till att bilda amningshjälpsgrupper) samt delvis med steg 3 (informera alla gravida om amning och dess fördelar). Mammans ålder var ej relaterat till någon av riktlinjerna, medan paritet var relaterat till steg 3 och utbildningsnivå till steg 7 och 9. Förstföderskor ansåg i högre grad än omföderskor att de fått amningsråd under förlossnings- och BB-tiden. Omföderskor ansåg i större omfattning än förstföderskor att de fått stöd och hjälp vid amningsstund under BB-tiden, dock ej under förlossningstiden. Mammor med lägre utbildningsnivå hade i högre grad varit åtskilda från sina nyfödda barn än de med högre utbildningsnivå. Däremot gav de högutbildade mammorna sina barn napp i högre utsträckning. De statistiskt säkerställda sambanden visade att mammans utbildningsnivå, samt om hon är förstföderska eller omföderska hade en viss betydelse för hur hon upplevde vården.
Resumo:
Este trabalho consistiu no pós-tratamento de efluente de reator anaeróbio, em um sistema de reator seqüencial em batelada (RSB), com vistas à remoção biológica de nitrogênio e fósforo. Primeiramente, em escala de laboratório, verificou-se a eficiência de três RSBs, com ciclos operacionais diferenciados, tratando o efluente produzido por um reator seqüencial em batelada anaeróbio (RSBAn), alimentado por esgoto sintético, caracteristicamente doméstico. Neste experimento, também acoplou-se um sistema de aquisição de dados aos RSBs, para monitorar continuamente os parâmetros pH, redox e OD, com o objetivo de obter pontos inferenciais de controle dos processos de nitrificação, desnitrificação e remoção biológica de fósforo. Subseqüente a este experimento, desenvolveu-se um sistema de RSB em escala piloto, tratando o efluente anaeróbio real de um UASB (Upflow Anaerobic Sludge Blanket), no intuito de analisar o efeito da mudança de escala e do tipo de esgoto, que passou de sintético a real, na performance do RSB. No experimento em escala de laboratório, os resultados obtidos demonstraram boas eficiências de remoção de DQO e SS, e uma ótima eficiência no processo de nitrificação. As eficiências médias de remoção de DQO, SS e nitrificação, foram respectivamente de 93,3%, 90,7% e 98,9%. O processo de desnitrificação não desenvolveu-se satisfatoriamente devido às baixas concentrações de matéria orgânica do efluente anaeróbio. O processo de remoção biológica de fósforo, além das baixas DQO afluentes, foi prejudicado pelas idades de lodo extremamente longas estabelecidas nesta fase experimental, em função da aplicação da estratégia de controle de processo baseada na concentração de SSV no licor. Objetivando-se aumentar a concentração de matéria orgânica imediatamente disponível no afluente, com o conseqüente acréscimo de eficiência nos processos de desnitrificação e remoção biológica de fósforo, introduziu-se um pré-fermentador, para gerar metade do efluente anaeróbio a ser tratado nos RSBs. O controle do processo passou a ser efetuado através da aplicação de uma idade de lodo pré-estabelecida de 20 dias. Observou-se um aumento bastante significativo do processo de desnitrificação, atingindo uma eficiência da ordem de 70,4%. No entanto, as maiores concentrações de matéria orgânica solúvel, com a introdução do pré-fermentador, não foram suficientes para estimular o desenvolvimento das bactérias removedoras de fósforo. Um aumento de DQO do esgoto sintético foi necessário para permitir a simultaneidade dos processos de desnitrificação e remoção de fósforo. Porém, apesar de apresentar ciclos operacionais com eficiências de 100% de remoção de fósforo, este processo não mostrou-se confiável, alternando entre fases de boas, médias e más eficiências. Provavelmente as idades de lodo, ainda muito altas para promover a remoção de fósforo do sistema, justificam a permanência bastante irregular na eficiência deste processo. Neste período, a concentração média de DQO necessária para atingir-se uma eficiência satisfatória nos processos conjuntos de nitrificação e desnitrificação, foi de 644,6 mg/L. As seguintes eficiências foram observadas: 95,8% na remoção de DQO, 98,7% na nitrificação, 76,8% na desnitrificação e 74,5% na remoção de nitrogênio. O acompanhamento "on line" de pH, redox e OD mostrou-se como uma eficiente ferramenta inferencial no controle de processos biológicos, principalmente daqueles referentes à remoção de nitrogênio. Dentre os três parâmetros monitorados, o pH apresentouse como o mais representativo. No experimento em escala piloto, o processo de nitrificação não desenvolveu-se possivelmente devido ao efeito conjunto de baixos tempos de detenção nas etapas aeróbias dos ciclos operacionais dos RSBs, com a ação tóxica de sulfetos produzidos no tratamento anaeróbio. O processo de remoção biológica de fósforo, similarmente ao experimento em escala de bancada, não mostrou-se confiável, apresentando períodos alternados de eficiência. Por fim, com vistas a verificar o desenvolvimento de processo inibitório por efluentes de tratamento anaeróbio em sistemas aeróbios, realizou-se uma série de testes de inibição com o efluente anaeróbio e também especificamente com sulfeto. Os testes respirométricos (DBO última e em batelada), foram de essencial importância para analisar a tratabilidade biológica de esgoto contendo composto tóxico. Pôde-se comprovar que o sulfeto, presente no efluente anaeróbio real, ou o efeito de sua combinação com outras substâncias contidas no lodo ativado, alterou a cinética dos processos biológicos desenvolvidos no sistema de tratamento do tipo lodo ativado.
Resumo:
Encontro com o cineasta Eduardo Escorel, coordenador acadêmico da Pós-Graduação em Cinema Documentário da FGV. Apresentação sobre o surgimento e desenvolvimento do que hoje se conhece como cinema documentário e sobre as noções de 'documento' e de 'verdade' que são a ele associados. [Parte 1: Introdução, Sinos da Profundeza, Werner Herzog, Encenação no Documentário]. [Parte 2: Origem do curso de Cinema Documentário da FGV]. [Parte 3: Matuszewsk, Imagem como Documento]. [Parte 4: Matuszewsk, Edward S. Curtis]. [Parte 5: Edward S. Curtis, Na Terra dos Caçadores de Cabeça]. [Parte 6: Flaherty, Moana]. [Parte 7: Grierson, Drifters]. [Parte 8: Fury, Fritz Lang, Credibilidade do Documentário]. [Parte 9: A Imagem como Prova, Carta da Sibéria, Chris Marker]. [Parte 10: Shoah, Claude Lanzmann]. [Parte 11: Shoah, Claude Lanzmann]. [Parte 12: Sinos da Profundeza, Werner Herzog, Informações sobre a Pós-Graduação em Cinema Documentário da FGV]. [Parte 13: Informações sobre a Pós-Graduação em Cinema Documentário da FGV].
Resumo:
Este trabalho analisa, sob uma perspectiva quantitativa, a retenção de clientes durante o processo de renegociação de créditos inadimplentes. O foco principal é entender quais são as variáveis que explicam a retenção destes clientes e, portanto, aprimorar o processo de cobrança de uma instituição financeira no Brasil. O tema se torna relevante à medida em que vários fatores tornam a competitividade mais difícil no ambiente de crédito no país: a concentração bancária vivida na última década, o aumento da oferta de crédito nos últimos anos, a redução dos spreads bancários, e por fim a crise econômica global que afeta em especial o setor financeiro. A pesquisa procura investigar quais variáveis melhor explicam o fenômeno da retenção. Para tanto, foram segregados clientes projetados como rentáveis pela cadeia de Markov. Em seguida, testou-se a aderência de variáveis cadastrais e contratuais à variável-resposta retenção, por duas metodologias: o algoritmo CHAID da árvore de decisão e o método stepwise da regressão logística. Os resultados indicam que o método CHAID selecionou 7 e o stepwise 8 variáveis, sendo algumas de natureza cadastral e outras que vêm do próprio contrato de renegociação. Dado que as condições do contrato influenciam a retenção e portanto o valor do cliente, sugere-se que o processo de oferta incorpore operacionalmente a noção de retenção na atividade da cobrança.
Resumo:
This article discusses some issues in communicating experience, based on a life history interview with 83-year-old Brazilian jurist Evandro Lins e Silva conducted by the Getúlio Vargas Foundation’s oral history program (Centro de Pesquisa e Documentação de História Contemporânea do Brasil, or CPDOC) between August 1994 and January 1995.1The text focuses especially on two images used by the interviewee, which consolidate both the experiences that have been communicated to him and the experience that he himself endeavors to communicate regarding his activities as an attorney and the status of truth within the field of law.
Resumo:
Introdução: Os colesteatomas podem ocorrer tanto em crianças como em adultos, porém nas crianças pareceriam ter um crescimento mais agressivo e extenso. A atividade das colagenases poderia explicar este perfil. Objetivo: Comparar, histologicamente, a perimatriz de colesteatomas adquiridos de crianças com os de adultos. Métodos: Foram estudados 74 colesteatomas, 35 pediátricos, coletados em cirurgias otológicas, fixados em formol 10% e processados pelas técnicas histológicas habituais. Foram preparadas uma lâmina em Hematoxilina-Eosina (HE) e outra em Picrossírios, de cada amostra, e analisadas ao microscópio óptico. A leitura foi “cega”, efetuada por meio de imagens digitais, no software ImagePro Plus. A análise estatística foi realizada através dos coeficientes de correlação de Pearson e Spearman e dos testes t e χ2, sendo considerados como estatisticamente significativos os valores de P<0,05. Resultados: Dos 74 colesteatomas coletados, 17 - sete do grupo pediátrico e dez do adulto - foram excluídos por não terem presença de matriz e perimatriz nas lâminas processadas. A média±dp da idade, no grupo pediátrico, foi de 12,85±3,63; e no adulto, 33,69±13,10. Na análise histológica, o número médio de camadas de células epiteliais da matriz foi igual a oito, nos dois grupos, 60% das amostras apresentavam inflamação, de moderada a acentuada; quanto à fibrose, nas crianças, 71,4% e nos adultos, 62,1%; o granuloma apareceu em 10,7% e 13,8%, respectivamente; a presença de epitélio cubóide simples delimitando a perimatriz foi encontrada em 29% dos infantis e 14% dos adultos, entretanto, nenhuma dessas variáveis apresentou diferença estatisticamente significativas quando comparadas por faixa etária (P>0,05). Quanto à espessura da perimatriz, no grupo pediátrico, as medianas (intervalo interquartil) dos parâmetros foram: média=79 (41 a 259); mediana=77 (40 a 265); soma=1.588 (831 a 5.185); delta=82 (44 a 248); mínimo=53 (16 a 165) e máximo=127 (64 a 398); já no grupo de adultos foram: média=83 (26 a 174); mediana=68 (30 a 181); soma=1.801 (558 a 3.867); delta=92 (45 a 190); mínimo=27 (12 a 100) e máximo=136 (53 a 280). O coeficiente de Spearman mostrou correlação inversa, moderada, entre a espessura da perimatriz e a idade; também houve correlação, forte, entre a espessura da perimatriz e o número de camadas da matriz, porém não houve correlação entre essa com a idade. Conclusão: Histologicamente, a perimatriz de colesteatomas adquiridos, de crianças e adultos, vista à microscopia óptica, apresenta-se como um tecido conjuntivo denso de espessura variável (intra e interpacientes), que, por vezes, exibe infiltrado inflamatório linfoplasmocitário e/ou tecido de granulação e reação de corpo estranho; em alguns casos é delimitada em plano profundo por epitélio cubóide simples. Há correlação inversa, de fraca a moderada, entre o tamanho da perimatriz, medida em micrômetros e a idade do paciente na data da cirurgia. O grau de inflamação da perimatriz apresenta correlação, de moderada a forte, com a espessura da perimatriz. As espessuras da matriz e da perimatriz estão fortemente correlacionadas.
Resumo:
Objetivo: estudar os efeitos hemodinâmicos da solução salina hipertônica/dextran, comparada com solução salina normal, em pacientes com sepse grave. Modelo: ensaio clínico randomizado, prospectivo, duplo-cego, controlado. Local: Unidade de Terapia Intensiva de um hospital universitário. Pacientes: 29 pacientes com sepse grave, admitidos na UTI com pressão de oclusão da artéria pulmonar (POAP) menor que 12 mmHg. Intervenções: os pacientes foram randomizados para receber 250 ml da solução salina normal [NaCl 0,9%] (Grupo SS, n=16) ou solução salina hipertônica [NaCl 7,5%]/dextran 70 8% ( Grupo SSH, n=13). Medidas e resultados: para cada grupo foram coletadas medidas hemodinâmicas, gasometrias (arterial e venosa), lactato e sódio séricos nos tempos 0, 30 minutos, 60 minutos, 120 minutos e 180 minutos. Durante o período do estudo não foi permitida qualquer alteração na infusão tanto de fluidos quanto das drogas vasopressoras. A POAP foi maior no grupo SSH, com a diferença sendo maior em 30 minutos (10,7±3,2 mmHg vs. 6,8±3,2 mmHg) e 60 minutos (10,3±3 mmHg vs. 7,4±2,9 mmHg); p<0,05. O índice cardíaco aumentou apenas no grupo SSH, sendo que as diferenças foram maiores em 30 minutos (6,5±4,7 l min-1 m-2 vs. 3,8±3,4 l min-1 m-2), em 60 minutos (4,9±4,5 l min-1 m-2 vs. 3,7±3,3 l min-1 m-2) e em 120 minutos (5,0±4,3 l min-1 m-2 vs. 4,1±3,4 l min-1 m-2); p<0,05. O índice sistólico seguiu o mesmo padrão e foi maior em 30 minutos (53,6[39,2-62,8] ml m-2 vs. 35,6[31,2-49,2] ml m-2) e em 60 minutos (46,8[39,7-56,6] ml m-2 vs. 33,9[32,2-47,7] ml m-2); p<0,05. A resistência vascular sistêmica diminuiu no grupo SSH e foi menor nos tempos 30 minutos (824±277 dyne s-1 cm-5 m-2 vs. 1139±245 dyne s-1 cm-5 m-2), em 60 minutos (921±256 dyne s-1 cm-5 m-2 vs. 1246±308 dyne s-1 cm-5 m-2) e em 120 minutos (925±226 dyne s-1 cm-5 m-2 vs. 1269±494 dyne s-1 cm-5 m-2); p<0,05. O sódio sérico aumentou no grupo SSH e foi maior do que o grupo SS em 30 minutos (145±3 mEq l-1 vs. 137±7 mEq l-1), em 60 minutos (143±4 mEq l-1 vs. 136±77 mEq l-1), em 120 minutos (142±5 mEq l-1vs. 136±7 mEq l-1) e em 180 minutos (142±5 mEq l-1 vs. 136±87 mEq l-1); p<0,05. Conclusão: Solução salina hipertônica/dextran pode melhorar a performance cardiovascular na ressuscitação de pacientes com sepse grave. Os efeitos hemodinâmicos parecem estar relacionados tanto ao efeito no volume quanto a melhora da função cardíaca. A SSH/dextran podem ajudar a restaurar rapidamente a estabilidade hemodinâmica em pacientes sépticos, hipovolêmicos, sem apresentar efeitos indesejáveis significativos.