998 resultados para 800


Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Com o objetivo de se conhecer a ação de vários produtos químicos contra o ácaro rajado, principal praga algodão em diversas áreas do Estado de São Paulo, foi instalado campo de experimentação em Americana. A aplicação foi feita em 17.02.1984, por meio de atomizador costal de 12 litros de capacidade, à razão de 200 litros de água por hectare. Tratamentos: oito, com quatro repetições, em delineamento experimental de blocos ao acaso. Cada parcela (canteiro) media 150 m² (portanto, 600 m² por tratamento). A- testemunha; B - triazofós, 300 g; C - monocrotofós, 600 g; D- bifentrina, 55 g; E - fempropatrina , 150 g; - bifentrina, 60 g; G - binapacril, 800 g; H- clofentezina, 750 g. As quantidades citadas acima são de ingre diente ativo por hectare. Os melhores foram a clofentezina e a bifentrina (Quadros II e III).

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Devido aos grandes prejuízos causados pelo "ácaro rajado" 'Tetranychus urticaKoch, 1836, ã cotonicu1tura brasileira , foi realizado o presente trabalho. Vários produtos foram experimentados ,totalizando oito tratamentos: clofentezina (25O e 750 g/ha com uma aplicação cada e 25O g/ha com duas aplicações), fempropatrina (75 e 150 g/ha), binapacril (800 g/ha), cipermetrina + profenofós (50 g + 500 g/ha) e testemunha. A análise dos resultados mostra que as três dosagens de clofentezina constituíram os únicos tratamentos viáveis desta seleção, apresentando ótimos resultados contra o ácaro e efeito residual relativamente longo.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Estudou-se o efeito de aplicação de diferentes níveis de N P K: N = 0,200, 400; P = 0,400, 800 e K = 0,200, 400 kg/ha, em condições de campo na produção de mudas, por sementes, do hedíquio amarelo, Hedyohium gardnerianum Sheppard ex Ker-Gawl, Zingiberaceae, e sua influência sobre o peso da matéria seca. Através dos dados obtidos concluiu-se que a maior produção da matéria seca total, incluindo-se a parte aérea e o rizoma foram obtidos com os níveis de: a) 20g de N; 80 de P e 20 de K/m² b) 40g de N; 80 de P e 40 de K/m² c) 20g de N; 40 de P e 40 de K/m².

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

The specific composition and abundance variation of the ciliate community from a wastewater discharge zone in the Bahía Blanca estuary, Argentina, were studied all throughout a year, from June 1995 to May 1996. The polluted area exhibited high values of particulate organic matter and nutrients, particularly phosphates. Aloricate ciliates were represented by 15 species belonging to the genera Strombidium Claparède & Lachmann, 1859; Strombidinopsis Kent, 1881; Cyrtostrombidium Lynn & Gilron, 1993; Strobilidium Schewiakoff, 1983; Lohmmanniella Leegaard, 1915 and Tontonia Fauré-Fremiet, 1914. Tintinnids were represented by nine species belonging to the genera Tintinnidium Kent, 1881, Tintinnopsis Stein, 1867 and Codonellopsis Jörgensen, 1924. The total abundance of aloricate ciliates reached a peak of 1,800 ind. 1-1 and the total abundance of tintinnids reached a peak of 9,400 ind. 1-1. Tintinnidium balechi Barría de Cao, 1981 was the most abundant ciliate in the community. Considerations on the presence and abundance of ciliates are made in relation to physicochemical and biochemical parameters.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Se estudió la diversidad de los ácaros (Prostigmata, Mesostigmata y Astigmata) habitantes del estrato suelo-hojarasca de un Matorral y un Bosque Deciduo del Parque Universitario de la UCLA (Universidad Centroccidental Lisandro Alvarado), Estado Lara, Venezuela, desde diciembre 2000 a noviembre 2001. El muestreo se realizó usando trampas de caída colocadas a lo largo de una transecta de 1.800 m en ambas localidades. Todos los morfotipos fueron montados en láminas microscópicas usando líquido de Hoyer. Se registró un total de 51 morfotipos de ácaros con predominancia del número de individuos pertenecientes a Prostigmata (2528) respecto a Mesostigmata (926) y Astigmata (12). En ambas localidades, Eupodidae (Prostigmata) y Macrochelidae (Mesotigmata) fueron las familias más abundantes. Se determinó mayor riqueza (S= 43), diversidad (H'= 2,67) y uniformidad (E= 0,69) de morfotipos en el Bosque Deciduo al ser comparado con los valores obtenidos en el Matorral (S= 36, H'= 2,12 y E= 0,52). Ambas zonas mostraron un índice de similitud (J') de 0,59. La pendiente de la curva de diversidad-dominancia permitió inferir que el Matorral constituye un hábitat más disturbado que el Bosque Deciduo a pesar de albergar mayor número de individuos. Se requiere realizar estudios más detallados que sirvan de base para determinar el rol de la acarofauna en el equilibrio de la red trófica de suelo de las regiones tropicales.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Os autores descreveram as características morfológicas de Triatoma klugi Carcavallo, Jurberg, Lent & Galvão, 2001 pertencente ao grupo de espécies que compõem o "complexo T. oliveirai". Até o presente tem sido difícil separar essas espécies com base nas características ninfais, o que justifica o desenvolvimento deste trabalho. Os espécimes foram coletados em frestas de rochas no morro Malavok na localidade de Linha Brasil, município de Nova Petrópolis, no Estado do Rio Grande do Sul. O local de captura dos triatomíneos situa-se entre 700 e 800 m de altitude (29º18'38''S, 51º04'57''W). Juntamente com T. oliveirai (Neiva, Pinto & Lent, 1939), espécie morfologicamente mais próxima, são as únicas do complexo que não foram encontradas, até o momento, no Estado do Mato Grosso, Mato Grosso do Sul e Goiás, Brasil. Em condições experimentais, já foi testada e comprovada a sua susceptibilidade à infecção pelo Trypanosoma cruzi (Chagas, 1909) e Trypanosoma rangeli (Tejera, 1920). A análise comparativa das ornamentações do exocório dos ovos e de três estádios ninfais de T. klugi por microscopia óptica e microscopia eletrônica de varredura mostrou algumas particularidades morfológicas, com destaque para: a face ventral da cabeça, o sulco estridulatório e os últimos segmentos abdominais (IX, X - futura genitália e XI - tubo anal). Esses dados contribuem para a ampliação dos parâmetros diferenciais visando à diagnose de T. klugi durante o seu desenvolvimento ninfal.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

I) the A. presents a method developed for the preparation of thick blood films, specially old desiccated smears. The observations are based on the experience of more than 53000 blood samples collected in the laboratory of the “Serviço de Malaria do Nordeste” as well as in the research department of the “Serviço de Malaria da Baixada Fluminenese”. II) As in introductory matter, he emphasizes the value of the obstacles presented by overdrying of the thick blood films occurring systematically in great malaria control organizations in which the laboratory receives materials from more or less remote localities, particularly in the Brazilian northeast, in regions invaded by Anopheles gambiae. III) An analysis of the causes of failure of the methods of Chorine and Knowles recorded in the literature for such purposes is given, as well as its adaptability for the simultaneous preparation of large numbers of samples. IV) The method is based the protective action of a previous fixation by a dilute solution of formalin, which, without preventing further dehemoglobinization, prevents morphological alterations in the parasites by the action of Knowles solution which is retained in this metod without modification. V) For washing out the acids of the dehemoglobinizating solution as well as for diluting the Giemsa stain, the A. proposes a very simple technique, extremely convenient for such purpose, which consists in adding acetic acid to the distilled water in the proportion of 1 drop for each 10cc of water, and then increasing the hydrogeni-on concentration to pH 7.2 with a 2% sol. of sodium carbonate. As indicator a 0.02% solution purple-bromcresol prepared in accordante to Medalia, is used. In this reaction there is the formation of the acetic acid ↔ sodium acetate, buffer system very suitable for giving a convenient pH and for preventing the precipitation of the dye, which can be used for two or three batches of 700 or 800 slides each, without changing the staining solution. VI) – The method can be summarized as follow: For a small number of samples, Coplin’s or any other staining jar can be used. Large number of slides must be placed in groups of 10 or 15 units each, the slides being separated by a piece of cardboard, according to Barber & Komp. A) Fix in dilute formalin (2%), during 5 minutes. b) Without washing, put in Knowles solution (see the formula in the text), no more than 20 minutes. c)Two successive washings in distilled water, buffered as explained above (which can be used several times). d) Dry and stain with Giemsa solution, prepared by using 1 drop of the stain for each c. c. of buffered distilled water. Time: 1 hour. E) Was in distilled water and dry.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Seis sifiliticos foram tratados com penicilina em doses baixas, no Hospital Evandro Chagas, do Instituto Oswaldo Cruz. Protossifilomas foram bacterioscópicamente negativos entre 3 e 6 dias e cicatrizaram completamente entre 10 e 13 idas, com a aplicação de 1.200 a 2.400 unidades Oxford por 24 horas. Condilomas sifiliticos e placas mucosas hipertróficos tiveram bacterioscopia negativa entre 6 e 8 dias, cicatrizaram completamente entre 10 e 20 dias, com a aplicação de 1.200 unidades por 24 horas. Porém, doses de 4.800 unidades, no mesmo espaço de tempo, forma insuficientes para controlar outras manifestações luéticas secundárias (roséolas, placas mucosas). Em 3 casos sob contrõle sorológico, verificou-se que a negatividade das reações não acompanha imediatamente a cura clínica. Além disso, conforme já foi observado também com a bouba, os resultados dos testes sorológicos oscilam mezes a fio, negativando e voltando à positividade.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Los consorcios han sido una de las novedades más influyentes en la realidad bibliotecaria mundial de los últimos cinco años. Su expansión territorial y en actividades los ha convertido en un fenómeno que ha cambiado profundamente las formas tradicionales de definir los servicios bibliotecarios. El examen atento de las actividades que ha desarrollado el Consorcio de Bibliotecas Universitarias de Cataluña (CBUC) en el ámbito de las bibliotecas digitales es una muestra de las posibilidades de cooperación existentes en estos inicios del Siglo XXI. El CBUC inició sus actividades de contratación de contenidos digitales en el 1998. Los productos y servicios licenciados se agruparon bajo el nombre de Biblioteca Digital de Catalunya (BDC). La BDC contiene actualmente unas 6.800 revistas-e, 58 BBDD y 4.100 libros-e. De forma bastante paralela en el tiempo nacieron un servidor de sumarios electrónicos de revistas y un servidor de tesis doctorales a texto completo. La evolución de las necesidades de las bibliotecas ha comportado que hoy en el CBUC se tenga la visión de la BDC como un servicio formado de dos grandes partes: a) los productos exteriores sujetos a contratación y accesibles remotamente a través de servicios comerciales, y, b) servidores de aquellos objetos digitales generados en el ámbito del CBUC y que solo pueden ser puestos en la red por nosotros mismos. Para gestionar esta segunda parte de la BDC debemos constituir almacenes o repositorios digitales. Entre las diferentes posibilidades, el CBUC ha optado por crear repositorios institucionales colectivos de diferente tipo según los materiales que contienen. Hasta el momento se han creado tres repositorios: uno para tesis, uno para revistas y uno para literatura gris de investigación. Está previsto crear un cuarto repositorio para imágenes. La ponencia finaliza con los aprendizajes del CBUC en materia de repositorios. El principal es que la mayor dificultad para crearlos no son los elementos tecnológicos sino establecer mecanismos de relación con el profesorado y la universidad para que los diferentes documentos creados de forma electrónica pasen a formar parte de los repositorios institucionales correspondientes.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Six patients of terciary yaws, were treated with Penicillin in small dosis at Evandro Chagas Hospital of the Oswaldo Cruz Institute. The lesions presented by the patients were: gummatous ulcerations, periostitis, osteitis, osteoporosis and gangoza (rhinopharyngitis mutilans). In all cases, clinic recovery were obtained, the time of treatment varying from 2 to 8 months. The total amount of oxford units 'per" subject varied from 48.000 to 586.800 Patients with bone lesions, ever after the treatment, has not showed complete recomposition of the bone structure, ever so aparently healing and with negative sorologics tests. Identical results has been observed in patient showing the same lesions and treated with neo-arsphenamine. The patients are still under observations at the Hospital.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Os autores procuraram verificar a influência dos granulos de HEINZ no desenvolvimento de leucocitóse após injeção de acetilfenilhidrazina em animais. Injetaram dóses elevadas (70 mg. p.q.c.) em animais de grande pórte e em seguida no 5.° dia retiraram por sangria á branco o sangue do animal, hemolisaram e lavaram os granulos assim obtidos com solução fisiológica. O material conseguido por esta fórma foi injetado em cão de pequeno pórte, para obter-se uma alta concentração na circulação. Os resultados foram os seguintes: Cão 353. No dia 0 contava 8.900 leucocitos por mm3. Injetamos na veia 50 cm3 de soro fisiológico contendo granulos. No dia seguinte apresentava 20.000 leucocitos por mm3. Injetamos 80 cm3 na mesma via de solução de granulos, havendo o número de leucocitos caido para 16.800 por mm3. No 6. ° dia da prova o número de leucocitos retornava ao valor normal. Cão 350. No dia 0 leucocitose de 16.000 leucocitos por mm3. Injeção de 35 cm3 de solução de granulos elevou-a para 35.800 por mm3. Nova injeção no dia 2 apos o número de leucocitos haver descido para 23.000 por mm3 elevou-se para 31.000. No 6. ° dia, da mesma fórma que na experiência anterior, o número de leucocitos mostrou-se próximo a cifra do dia 0. Quando o número e normal, o aumento, após injeção dos granulos de HEINZ, e cerca de 3 vezes aquele número, ao contrário, quando inicialmente a cifra é elevada o aumento de leucocitos é unicamente de 1.2 vezes.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Em um foco de bouba existente na Baixada Fluminense (Estado do Rio de Janeiro), onde já foram tratados pela penicilina cêrca de 800 doentes, foram encontradas 7 pessoas da raça negra com quadro clínico semelhante a pinta terciária. Todas referiam um passado boubático que pode ser considerado indiscutível, uma vez que pràticamente todas as pessoas de suas famílias tinham tido ou estavam com a moléstia. É feito um apanhado geral da pinta (mal del pinto, carate, purú-purú), e faz-se referência a um foco estudado pelo autor, existente, na cidade de Labrea, no Rio Purús. Comenta-se a semelhança de pintides aí observadas com pianides tardias vistas no foco de bouba acima referido, e de um modo mais geral, a semelhança de lesões encontradas nas diferentes treponematoses: bouba, sífilis, pinta e bejel. É feito o estudo histopatológico das lesões cutâneas de dois dos 7 pacientes e de um nódulo juxta-articular de um dêles. Na pele foram encon¬tradas alterações semelhantes a outras descritas para casos de pinta no México e em Cuba e no nódulo juxta-articular, as mesmas descritas por Ferris & Turner (7) além de lesões vasculares não encontradas pelos autores referidos. Nos cortes impregnados (método de Lavaditi) tanto da pele, como do nódulo, não foram encontrados treponemas. Com o tratamento feito pela penicilina em 3 casos, observou-se: desaparecimento da queratose palmar e plantar; volta da pele ao seu aspecto brilhante, normal (que antes era mumificada. exfoliativa ao nível das zonas com discromios); desaparecimento dos nódulos juxta-articulares em ambos os casos. As manifestações discrômicas não mostraram alterações apreciáveis. A reação de Wassermann, antes fortemente positiva em todos os casos, nos tratados tornou-se negativa. Mesmo estes três casos apresentaram períodos de oscilação de positividade e negatividade, fato que é comum nas treponematoses, particularmente na bouba. Três doentes apresentavam flexão permanente do dedo mínimo, o que é considerado por Pronk como característico do terciarismo boubático (16). A lesão é devida à queratose e atrofia palinar, não havendo comprometimento ósseo. Um dos 7 casos apresentava ainhum, tendo perdido o dedo mínimo do pé direito, em conseqüência de uma lesão boubatica («cravo»), segundo informou o paciente. É referida e ilustrada a presença de lesões ainhumóides boubaticas. A relação do ainhum com a bouba já tinha sido referida por Clarke e Ramos e Silva (18).

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

La producción de plantas ornamentales para jardinería y paisajismo ha experimentado una expansión considerable en todo el territorio español en el último decenio y particularmente en Catalunya. Refiriéndonos como ejemplo al viverismo ornamental de la demarcación de Girona en Catalunya, que el grupo proponente conoce con mayor detalle y se trata de la demarcación peninsular con mayor concentración y producción de leñosas ornamentales y forestales. Cabe destacar que la superficie de producción sobrepasaba las 800 ha a finales de 1999 y que el 90% de los viveristas se agrupaban mayoritariamente en la “Associació de Viveristes de Girona” (AVG), que integraba cerca de 50 asociados con un volumen de producción cercano a los 3000 millones de pesetas y una gama cercana a las 500 especies, presentadas en una gran variedad de formatos. Del conocimiento de este colectivo de viveristas, como resultado de actividades I+D+T previas, se conocía antes de iniciar del proyecto que la práctica de la fertirrigación mediante sistemas de riego de alta frecuencia (goteo o microaspersión) estaba relativamente poco difundida, pero el uso de fertilización mediante abonos de lenta liberación era una práctica común. Algunas evaluaciones de las eficiencias en el uso del agua y de los fertilizantes en dicho colectivo de viveristas indicaban que en general eran bajas y que los equipos y sensores para la automatización del riego eran escasos. Por otra parte los sustratos utilizados eran muy diversos y no se daba una cultura común en cuanto al aprovisionamiento, formulación, enmienda, fertilización de fondo de los sustratos y tampoco en el seguimiento y diagnóstico de la fertilidad de los mismos. Con este proyecto se ha pretendido contribuir a la mejora de la eficiencia del uso del agua y de los nutrientes en los viveros haciendo énfasis especial en el cultivo de especies leñosas autóctonas, empleando sustratos autóctonos y contando como herramientas la fertirrigación, su gestión automática (mediante sensores y actuadores apropiados) y el diagnóstico de la fertilidad del sustrato.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Aedes fluviatilis is susceptible to infection by Plasmodium gallinaceum and is a convenient insect host for the malaria parasite in countries where Aedees aegypti cannot be maintained in laboratories. In South America, for instance, the rearing of A. aegypti the main vector of urban yellow fever, is not advaisable because of the potential health hazard it represents. Our results of the comparative studies carried out between the sporogonic cycle produced with two lines of P. gallinaceum parasites into A. fuviatilis were as follows. As proved for A. aegypti, mosquito infection rates were variable when A. fluviatilis blood-fed on chicks infected with and old syringe-passaged strain of P. gallinaceum. Oocysts developed in 41% of those mosquitos and the mean peak of oocyst production was 56 per stomach. Salivary gland infections developed in about 6% of the mosquitos. The course of sporogony was unrelated to the size of the inoculum administered to chicks or to the route by which the birds were infected. The development of infected salivary glands was unrelated to oocyst production. Sporogony of P. gallinaceum was more uniform when mosquitos blood-fed on chicks infected with a sporozoite-passaged strain. Oocysts developed in about 50% of those mosquitoes and the mean peak of oocyst production was 138 per stomach, with some individuals having as many as 600-800 oocysts. Infected salivary glands developed in a mean of 27% of the mosquitos but, in some batches, was a high as 50%. Patterns of salivary gland parasitism were similar to those of oocyst production. The course of sporogony of P. gallinaceum in A. fluviatilis is analized in relation to degree of parasitemia and gametocytemia in the vertebrate host.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

L’objectiu d’aquest treball és l’anàlisi de la producció científica sobre els comportaments demogràfics diferencials de la població estrangera a Espanya durant el període 1986-2006. Per aquest motiu, s’ha realitzat una exploració bibliogràfica sobre migracions internacionals en general amb més de 1.800 referències; analitzant de forma exhaustiva la producció dedicada a l’estudi de les dinàmiques demogràfiques dels estrangers (natalitat i fecunditat, nupcialitat, mortalitat i migracions internes). Així mateix s’ha realitzat un recorregut per l’evolució recent dels tres factors que es consideren que incideixen en la producció científica: l’activitat legislativa, les mesures institucionals i la producció estadística.