1000 resultados para material de propagação
Resumo:
Earthen fills and back slopes resulting from highway building and other construction projects pose problems with respect to erosion stabilization and establishing vegetation cover. Sediments from such slopes create stream pollution while the erosion itself results in maintenance problems. Furthermore, adverse conditions aggravated by erosion prevent satisfactory establishing of vegetative cover. A dense vegetative cover is very effective in controlling erosion but even with optimum weather and soil conditions there is a delay of about 10 weeks between seeding and the establishment of a vegetative cover. Under actual field conditions, 3 months to a year may elapse between completion of construction and establishment of a vegetative cover. A research project was initiated early in 1974 to determine the effectiveness of a rock mulch of crushed limestone aggregates in controlling soil losses on highway construction back slopes in Iowa and to find the influence of such treatments on stand establishment of grasses and legumes.
Resumo:
Semi-automatic capillary gas chromatographic method with classical flame ionization detection, which satisfies the conditions for required performance and gave acceptable results within the framework of an interlaboratory certification programme for PAHs in sewage sludge, is described. The interesting feature of the procedure is that it incorporates automatic operations such as sample fractionation by semi-preparative HPLC, fraction collection at signal level recognition and evaporation under nitrogen flow. Multiple injections in the GC capillary column are performed in the on-column mode via an autosampler with temperature-programmable injector. Automatic data acquisition and chromatogram treatment are made via computer software. This partially automatic procedure releases personnel from tedious and time-consuming tasks and its robust character was validated through the certification of reference material for PAHs in sewage sludge, demonstrating its reliable performance.
Resumo:
In forensic pathology routine, fatal cases of contrast agent exposure can be occasionally encountered. In such situations, beyond the difficulties inherent in establishing the cause of death due to nonspecific or absent autopsy and histology findings as well as limited laboratory investigations, pathologists may face other problems in formulating exhaustive, complete reports, and conclusions that are scientifically accurate. Indeed, terminology concerning adverse drug reactions and allergy nomenclature is confusing. Some terms, still utilized in forensic and radiological reports, are outdated and should be avoided. Additionally, not all forensic pathologists master contrast material classification and pathogenesis of contrast agent reactions. We present a review of the literature covering allergic reactions to contrast material exposure in order to update used terminology, explain the pathophysiology, and list currently available laboratory investigations for diagnosis in the forensic setting.
Resumo:
A micropropagação de genótipos selecionados pode contribuir para atender a demanda de plantas matrizes e mudas de qualidade genética e sanitária comprovadas de videira (Vitis spp.) no Estado de Santa Catarina. O objetivo deste trabalho foi estabelecer e multiplicar in vitro porta-enxertos de videira e avaliar parâmetros morfofisiológicos fundamentais à micropropagação e aclimatização. Os porta-enxertos VR043-43, VR039-16, Paulsen 1103, R110, SO4 e Kober 5BB foram estabelecidos e multiplicados in vitro pelo método de gemas axilares em meio de cultura DSD1. Quarenta e dois por cento dos explantes foram estabelecidos in vitro. Houve variabilidade de crescimento, área foliar e matéria seca entre os genótipos. O porta-enxerto Paulsen 1103 foi numericamente superior aos demais no desenvolvimento in vitro em comprimento de caule (6,2 cm), produção de biomassa (34,8 mg) e área foliar (18,1 cm²) in vitro. O teor de clorofila total variou entre os porta-enxertos e o ambiente de cultura, com 0,7 e 2,8 mg/g de matéria fresca do R110 (in vitro) e VR043-43 (ex vitro), respectivamente. A maior (216,4/mm²) e a menor (119,2/mm²) densidade estomática foram apresentadas pelo VR039-16 in vitro e pelo SO4 ex vitro, respectivamente. A taxa de sobrevivência de plantas na aclimatização foi em média 90,3±1,1% por genótipo. Os porta-enxertos de videira avaliados apresentaram características morfofisiológicas apropriadas para a propagação in vitro e a transferência ex vitro.
Resumo:
O camu-camu [Myrciaria dubia (Humb., Bonpl. & Kunth) McVaugh], da família Myrtaceae, é encontrado em áreas inundáveis da Região Amazônica e utilizado como conservante em antioxidantes por seu alto teor de ácido ascórbico. O objetivo deste trabalho foi avaliar porta-enxertos desta família, adaptados a terra firme, visando à propagação vegetativa de camu-camu. Selecionaram-se duzentas e quarenta mudas de camu-camu, goiabeira (Psidium guajava L.) e pitangueira (Eugenia uniflora L.), que receberam quatro tipos de enxertia, originando doze tratamentos de sessenta plantas, com cinco repetições. Apenas o porta-enxerto de camu-camu se mostrou compatível. A incompatibilidade entre camu-camu e os porta-enxertos de goiabeira e pitangueira foi demonstrada por análises anatômicas.
Resumo:
Foram testados os efeitos de diferentes concentrações de sacarose sobre a taxa multiplicativa de brotos in vitro e sobre a anatomia dos órgãos vegetativos de plântulas de macieira. A micropropagação foi obtida por organogênese direta a partir de ápices caulinares e segmentos internodais. Na análise estrutural, utilizou-se plântula desenvolvida em meio MS após 30 dias de cultura. A ausência de sacarose no meio de cultura ocasionou a morte ou atrofiamento do explante. A maior taxa de brotos foi obtida com os explantes de ápices caulinares, e o tamanho médio dos brotos, nas concentrações 30, 45 e 60 g L-1, variou entre 1 e 3 cm. A folha apresentou alterações estruturais de acordo com as concentrações de sacarose do meio.
Resumo:
O objetivo deste trabalho foi avaliar a eficiência da enxertia in vitro na propagação de dois clones híbridos de Eucalyptus urophylla e E. grandis. Foram utilizados porta-enxertos juvenis obtidos de sementes de E. grandis e E. urophylla germinadas in vitro. As plantas enxertadas apresentaram pegamento de até 93% aos 50 dias de idade para as combinações de enxerto e porta-enxerto. Quanto ao crescimento em altura, verificaram-se melhores resultados em relação ao porta-enxerto E. urophylla. A análise histológica das plantas enxertadas comprovou a eficiência do processo de cicatrização do calo formado na região de conexão, seguida da reconstituição vascular.
Resumo:
La presència de pesticides en el medi ambient pot comportar efectes nocius pel propi medi i la salut humana, fet que, en alguns casos, converteix en necessària la seva eliminació. Un dels mètodes utilitzats per dur a terme aquesta eliminació és la sorció de contaminats sobre materials adsorbents. Per tal de fer d’aquest mètode un procés sostenible cal investigar nous materials capaços de retenir els contaminants. El suro és la part més externa de l’escorça de l’alzina surera: Quercus Suber L. S’extreu cada 5- 10 anys depenent de la regió i es caracteritza per ser una font natural, renovable i biodegradable amb una heterogènia composició química que el converteix en un material potencialment apte com a adsorbent d’un ampli rang de contaminants. En aquest context, l’objectiu principal d’aquest treball és investigar l’afinitat d’adsorció del suro amb quatre pesticides de diferent hidrofobicitat i estructura química i estudiar el paper que hi juguen els seus compostos químics (extractius, suberina, lignina i polisacàrids) en aquest procés de sorció. Els pesticides investigats han estat: Metamitron: poc hidrofòbic (logKow = 0.83) i de caràcter molecular, Alaclor: moderadament hidrofòbic (logKow = 2.80) i de caràcter iònic (pKa = 0.62), 2,4-D: moderadament hidrofòbic (logKow = 2.81) i de caràcter iònic (pKa = 2.64) i Clorpirifos: molt hidrofòbic (logKow = 4.92) i de caràcter molecular
Resumo:
Síntesis actualizada de los estudios monográficos realizados sobre las cerámicas comunes y ánforas de la ciudad de Tarraco desde finales del s. IV hasta inicios del s. VIII. Se hace especial hincapié en los últimos hallazgos del siglo VII que reflejan una intensificación de la presencia de materiales orientales en la ciudad.
Resumo:
Erythrina falcata Benth. tem sido usada na recuperação de ecossistemas degradados, como planta ornamental e em sistemas agroflorestais. Entretanto, a produção de mudas por sementes é difícil. O objetivo deste trabalho foi avaliar a propagação vegetativa de E. falcata utilizando estacas caulinares provenientes de árvores adultas (estacas herbáceas, semilenhosas e de rebrota) e mudas, coletadas em quatro épocas do ano e o efeito do ácido indolbutírico (AIB) no enraizamento de estacas dessa espécie. Depois de preparadas, as estacas foram imersas em ácido indolbutírico (AIB, 0, 1,5 e 3 g L-1). O material se desenvolveu em tubetes de plástico (55 mL), em casa de vegetação climatizada, a uma temperatura de 25 a 30ºC e umidade relativa do ar acima de 80%, em substrato de vermiculita granulometria média. Maior porcentagem de enraizamento (73%), comprimento das quatro maiores raízes (46 mm) e número de raízes (6,2) foram obtidos em estacas de mudas coletadas no verão. Não houve enraizamento em estacas semilenhosas, provenientes de árvores adultas. A imersão das estacas em AIB não exerceu qualquer influência no enraizamento. As estacas de mudas coletadas no verão são as de melhor propagação vegetativa em virtude de melhor porcentagem de enraizamento e sobrevivência.
Resumo:
INTRODUCTION: Osteoset(®) T is a calcium sulphate void filler containing 4% tobramycin sulphate, used to treat bone and soft tissue infections. Despite systemic exposure to the antibiotic, there are no pharmacokinetic studies in humans published so far. Based on the observations made in our patients, a model predicting tobramycin serum levels and evaluating their toxicity potential is presented. METHODS: Following implantation of Osteoset(®) T, tobramycin serum concentrations were monitored systematically. A pharmacokinetic analysis was performed using a non-linear mixed effects model based on a one compartment model with first-degree absorption. RESULTS: Data from 12 patients treated between October 2006 and March 2008 were analysed. Concentration profiles were consistent with the first-order slow release and single-compartment kinetics, whilst showing important variability. Predicted tobramycin serum concentrations depended clearly on both implanted drug amount and renal function. DISCUSSION AND CONCLUSION: Despite the popularity of aminoglycosides for local antibiotic therapy, pharmacokinetic data for this indication are scarce, and not available for calcium sulphate as carrier material. Systemic exposure to tobramycin after implantation of Osteoset(®) T appears reassuring regarding toxicity potential, except in case of markedly impaired renal function. We recommend in adapting the dosage to the estimated creatinine clearance rather than solely to the patient's weight.
Resumo:
This Implementation Package summarizes the result of an effort to develop a more durable traffic marking material-Epoxy Thermoplastic (ETP). The report includes background information on the development of ETP, a discussion of the field tests and evaluations, the material composition and equipment modifications for applying ETP. The package also includes material specifications for purchasing ETP and specifications for the application of ETP by contract.
Resumo:
Since the 1980s, the Iowa Department of Transportation has increased its use of recycled Portland Cement Concrete (PCC) as drainable base material below some new pavements. Water flowing out of the longitudinal drains on projects having recycled PCC drainable bases was found to have a high pH value. The high pH water impedes vegetation growth and becomes a contributing factor to soil erosion at the drain outlet. In addition, the high pH water contributes to the growth of crystalline deposits on the drain outlet wire mesh rodent guard and in some cases caused it to become completely blocked. This research determined which of three choices of recycled PCC drainable base material, gradation, and design would give the lowest pH value in the drain discharge water. The drainable base material having its fines separated out and placed as a 2-in. (5.1-mm) bottom layer, below the remaining coarse material, generally gave pH values around 11.2 while other designs tested gave pH values around 11.5.