628 resultados para KU
Resumo:
Uranium isotopes were measured in waters and suspended particulate matters (SPM) of the main channel of Yellow River, China that were sampled during four field trips between August 2005 and July 2006. The results show that the concentration of dissolved U (2.04-7.83 mu g/l) and the activity ratio of U-234/U-238 (1.36-1.67) are much higher than the average U concentrations and activity ratios of global major rivers. Mass balance calculations using the results of simulated experiments and measurement data show that the section of the Yellow River between Lanzhou and Sanmenxia has its dissolved U derived from two sources: suspended sediments (68%) and groundwater/runoff from loess deposits (32%). Both sources are related to the heavy erosion of the Chinese Loess Plateau. (C) 2008 Elsevier Ltd. All rights reserved.
Resumo:
Three different forms of PS I complexes were isolated from a siphonous marine green alga, Codium fragile, by Triton X-100 sucrose gradient centrifugation. Zone III had a Chl a/b>20, and designated as PS I. core complex CC I because it created only CP I band in mild PAGE. Zone IV and V had absorption at 436 and 674 nm, 467 and 650 nm, and 540 nm, suggesting the presence of Chl a, Chl b, siphonaxanthin and siphonein, Chl a/b were 3.23 and 2.4, respectively. Both CP I and CP I a bands were observed when they were subjected to mild PAGE. Therefore, Zone IV and V were different forms of PS I complexes that consisted of CC I and different amount of light-harvesting complex LHC I. Zone III contained only 66 and 56 ku peptides in SDS-PAGE, while Zone IV and V had 4 different LHC I peptides of 25, 26, 26.2 and 27.5 ku in addition to 66, 56 ku peptides. Fluorescence emission spectra showed that efficient energy transfer were kept among pigments in isolated PS I complexes. Excitation energy absorbed by Chl b, siphonaxanthin and siphonein can be transferred to Chl a.
Resumo:
A new member of antimicrobial protein genes of the Crustin family was cloned from haemocytes of the Chinese shrimp Fenneropenaeus chinensis by 3' and 5' RACE. The full-length cDNA of Crustin-like gene contains a 390 bp open reading frame, encoding 130 amino acids. The deduced peptide contains a putative signal peptide of 17 amino acids and mature peptide of 113 amino acids. The molecular mass of the deduced mature peptide is 12.3 ku. It is highly cationic with a theoretical isoelectric point of 8.5. The deduced amino acids sequence of this Crustin showed high homology with those of Penaeus (Litopenaeas) setferus. Northern blotting showed that the cloned Crustin gene was mainly expressed in haemocytes, gill, intestine, and RNA in situ hybridization indicated that the Crustin gene was constitutively expressed exclusively in haemocytes of these tissues. Capillary electrophoresis RT-PCR analysis showed that Crustin was up-regulated dramatically from 12 to 48 h after a brief decrease of mRNA during first 6 h in response to microbe infection. The level of Crustin mRNA began to restore at 72 h post-challenge. This indicated that Crustin gene might play an important role when shrimps are infected by bacterial pathogen.
Resumo:
A new model is proposed to estimate the significant wave heights with ERS-1/2 scatterometer data. The results show that the relationship between wave parameters and radar backscattering cross section is similar to that between wind and the radar backscattering cross section. Therefore, the relationship between significant wave height and the radar backscattering cross section is established with a neural network algorithm, which is, if the average wave period is <= 7s, the root mean square of significant wave height retrieved from ERS-1/2 data is 0.51 m, or 0.72 m if it is >7s otherwise.
Resumo:
A new algorithm is proposed to estimate significant wave height from QuikSCAT scatterometer data. The results show that the relationship between wave parameters and the radar backscattering cross section is similar to that between wind and the radar backscattering cross section. Therefore, the relationship between significant wave height and the radar backscattering cross section is established with a neural network algorithm. If the average wave period is less than or equal to 7 s, the root mean square errors of the significant wave height retrieved from QuikSCAT data are 0.58 m for HH polarization (HH-pol) and 0.60 m for VV polarization (VV-pol). If the average wave period is greater than 7 s, the root mean square errors of the significant wave height retrieved from QuikSCAT data are 0.83 m (HH-pol) and 1.10 m (VV-pol), respectively.
Resumo:
海浪是重要的海洋动力环境参数之一,迄今为止,合成孔径雷达是唯一测量海浪谱的传感器,然而,由于它存在方位波数的截止和能量短缺,限制了其应用。卫星高度计可以测量全球有效波高,但其二维空间分辨率低,其应用也受到了限制。因此,发展一个能够全天候全天时测量海浪参数的有效方法迫在眉睫。 本论文希望利用散射计提取波浪参数,主要研究工作如下: 1、利用二尺度理论模拟了涌浪对C-波段后向散射系数的影响,并与前人在L-波段 和 Ku-波段模拟的结果进行了比较,验证了涌浪对雷达后向散射截面的影响随雷达频率增加而减小,同样也随入射角增大而减小。 2、根据浮标和散射计匹配的数据发现,当海浪参数和雷达入射角给定后,雷达后向散射截面同方位角的关系显示二阶余弦函数关系,为此建立了一种BP神经网络波浪参数反演模式。 3、分别发展了ERS卫星和QuikSCAT卫星散射计资料反演海浪参数的方法,利用NDBC浮标数据分别对它们反演的波浪参数进行了验证。并发现风浪占优势时反演有效波高的结果好于涌浪占优势;C-波段反演有效波高的结果要好于Ku波段,且在Ku波段,水平极化好于垂直极化;波陡反演的结果不受海况影响。 关键词:散射计,风浪,涌浪,有效波高,平均周期,波陡,神经网络
Resumo:
The Yellow River (Huanghe) is the second largest river in China and is known for its high turbidity. It also has remarkably high levels of dissolved uranium (U) concentrations (up to 38 nmol l(-1)). To examine the mixing behavior of dissolved U between river water and seawater, surface water samples were collected along a salinity gradient from the Yellow River plume during September 2004 and were measured for dissolved U concentration, U-234:U-238 activity ratio, phosphate (PO43-), and suspended particulate matter. Laboratory experiments were also conducted to simulate the mixing process in the Yellow River plume using unfiltered Yellow River water and filtered seawater. The results showed a nonconservative behavior for dissolved U at salinities < 20 with an addition of U to the plume waters estimated at about 1.4 X 10(5) mol yr(-1). A similarity between variations in dissolved U and PO43- with salinity was also found. There are two major mechanisms, desorption from suspended sediments and diffusion from interstitial waters of bottom sediments, that may cause the elevated concentrations of dissolved U and PO43- in mid-salinity waters. Mixing experiments indicate that desorption seems more responsible for the elevated dissolved U concentrations, whereas diffusion influences more the enrichment of PO43-.
Resumo:
Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa: Stosunki Międzynarodowe
Resumo:
Wydział Nauk Społecznych: Instytut Filozofii
Resumo:
Tematem artykułu jest książka bezpośrednio nie zaliczana do literatury Holocaustu, wybitna powieść Życie i los, rosyjskiego pisarza i dziennikarza Wasilija Grossmana, który dziś uznawany jest za jednego z najważniejszych twórców rosyjskich XX wieku. Życie i los okazuje się przykładem ujęcia dramatu Shoah na tle wojny jako części wielkiej Historii poddanej szaleństwom ideologii i polityki nazistów oraz terroru i rosnącego z drugiej strony antysemityzmu w państwie bolszewickim. Jednocześnie Zagłada pozostaje w tym utworze przede wszystkim tragedią konkretnych osób, widziana w porządku pojedynczej ludzkiej egzystencji, która nie daje się nigdy całkowicie sprowadzić do tego, co bezosobowe i masowe. Indywidualna perspektywa humanizuje obraz historii, ale też i go podważa w jego ogólnych strukturach i narracjach. Artykuł opisuje elementy, które składają się na żydowski wątek utworu. Dla jego odczytania ważny okazuje się szerszy kontekst biografii Grossmana i historia powstania oraz wydania powieści Życie i los. Jak widać – rosyjski pisarz dokonał dwóch znaczących gestów w odniesieniu do problemu reprezentacji Zagłady: z jednej strony zwrócił się ku konwencjom literackim, wykorzystał epicki rozmach, kompozycję wielowątkową i panoramiczne ujęcia wraz z ich koncepcją realizmu, wehikularności słowa, a jednocześnie wyszedł poza estetyczne ramy tekstu literackiego, wprowadził elementy lirycznych opisów i autobiograficzne akcenty oraz podkreślił etyczny wymiar całości – jako formy pamięci o tych niezliczonych ofiarach nie tylko Zagłady, ale i każdego XX wiecznego totalitaryzmu.
Resumo:
Wartość poznawcza zamieszczonych w tomie artykułów polega na oglądzie gier jako nowego zjawiska w kulturze i na staraniach o zrozumienie ich atrakcyjności oraz na wysiłku poszukiwania ich pozytywnej roli wobec użytkowników. Autorzy artykułów podejmują rozmaite tematy związane w pierwszym rzędzie z grami komputerowymi i fabularnymi. Przedstawiają ich nowe cechy, oświetlają je z różnych punktów widzenia: medialnego, socjologicznego, psychologicznego, etycznego. I co równie interesujące, dostrzegają wiele powiązań z dobrze zakorzenionymi w kulturze dziedzinami, na przykład z literaturą czy filozofią. Czytelnik zyskuje wgląd w dzisiejszy stan badań nad grami. Nie tylko otrzymuje obraz wstępnych refleksji, ale ma szansę zetknąć się z postawą badawczą w stosunku do gier. (z recenzji wydawniczej prof. dr hab. Maryli Hopfinger)
Resumo:
Wydział Nauk Geograficznych i Geologicznych: Zakład Centrum Turystyki i Rekreacji
Resumo:
Wydział Studiów Edukacyjnych
Resumo:
Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej: Instytut Filologii Polskiej
Resumo:
„Dziś jego postawa zapiera dech. Dać żyjącym exempla...”, powiada Paul Veyne w eseju Ostatni Foucault i jego moralność, i powiada tak o Foucault, ale gdy się nad tym zastanowić, w tradycji filozoficznej można odnaleźć cały ciąg postaci, które w pewnych okresach życia pragnęły jednego - właśnie chciały „dać żyjącym exempla”. Takim przykładem wśród jeszcze nie piszących filozofów mógłby być Sokrates. Tacy byli cynicy, a zwłaszcza bodaj najgłośniejszy z nich, Diogenes. Tacy wreszcie byli i stary Kant, i stary Nietzsche. Ich życie i ostatnie dzieła to często swoiste podręczniki życia, jednak nie tyle zobowiązujące powszechnością i obiektywnością wypowiadanych twierdzeń, co raczej przekonujące subiektywnością i jednostkowością przykładu. Każdy z nich, na swój sposób, dawał przykład jako filozof. Filozofował, dając przykład — swoim życiem, swoim dziełem. Czasami i jednym, i drugim. Istnieje grono filozofów, których życie było niezwykle blisko związane z działalnością filozoficzną, u których często trudno oddzielić filozofię od życia, u których konstytuuje się (Foucaulta) „ethos, filozoficzny sposób życia.” Sokrates, który nie ucieka przed sądem, choć może, i nie unika śmierci, choć może; Diogenes, kochany przez Ateńczyków skandalista, o którym Żywoty i poglądy słynnych filozofów powiadają, że „w byle jakim miejscu załatwiał wszystkie swoje sprawy”; Kant, który przez całe życie wstaje dokładnie o 4:55 na hasło swojego sługi, Lampego, Es ist Zeit, Herr Professor! i którego przechadzki po Królewcu mogą zastępować wskazania zegara; Nietzsche kończący w Turynie Ecce homo, jakby w przewidywaniu zbliżającej się katastrofy; i wreszcie umierający na AIDS i gorączkowo poprawiający na szpitalnym łóżku ostatnie dwa tomy Historii seksualności Michel Foucault (pytanie o splot jego własnego życia z ostatnim fragmentem jego dzieła jest pytaniem niezwykle trudnym, a odpowiedzi nie są jednoznaczne). Można by powiedzieć, iż każdy z nich pragnął wzmocnić swoją filozofię przykładem swojego życia. Asceza Kanta jest przecież nieodłączna od jego etyki, „troska o siebie” Foucaulta jest nieodłączna od jego „estetyki egzystencji”, śmierć Sokratesa i Nietzschego odejście od świadomego życia jedynie wzmacniają moc ich filozoficznych i etycznych wyborów (można by wręcz zastanawiać się, co stałoby się z Sokratesa „przykładem”, gdyby zdecydował się na ucieczkę z Aten, podobnie z myślą Nietzschego, gdyby, jak Hegel pod koniec życia, jedynie grał w karty...). Kant w trzeciej części Sporu fakultetów, Nietzsche w Ecce homo, Foucault w ostatnich częściach Historii seksualności (i pracach ją dopełniających), poza wszystkim innym, dają siebie za przykład: nie tyle od razu i po prostu wart naśladowania, lecz właśnie na początek jedynie wart przemyślenia. Paradoksalnie, to właśnie w ostatniej pracy Kanta i ostatniej pracy Nietzschego ich życie splata się z dziełem w jeden węzeł, to książki pisane własną krwią (jak powiedziałby Bataille, uważny czytelnik Nietzschego), własnym życiem.