837 resultados para Self-Description Questionnaire III
Resumo:
Background: Diverse projects and guidelines to assist hospitals towards the attainment of comprehensive smoke-free policies have been developed. In 2006, Spain government passed a new smoking ban that reinforce tobacco control policies and banned completely smoking in hospitals. This study assesses the progression of tobacco control policies in the Catalan Network of Smokefree Hospitals before and after a comprehensive national smoking ban. Methods: We used the Self-Audit Questionnaire of the European Network for Smoke-free Hospitals to score the compliance of 9 policy standards (global score = 102). We used two crosssectional surveys to evaluate tobacco control policies before (2005) and after the implementation of a national smoking ban (2007) in 32 hospitals of Catalonia, Spain. We compared the means of the overall score in 2005 and 2007 according to the type of hospital, the number of beds, the prevalence of tobacco consumption, and the number of years as a smoke-free hospital. Results: The mean of the implementation score of tobacco control policies was 52.4 (95% CI:45.4-59.5) in 2005 and 71.6 (95% CI: 67.0-76.2) in 2007 with an increase of 36.7% (p < 0.01). The hospitals with greater improvement were general hospitals (48% increase; p < 0.01), hospitals with > 300 beds (41.1% increase; p < 0.01), hospitals with employees' tobacco consumption prevalence 35-39% (72.2% increase; p < 0.05) and hospitals that had recently implemented smoke-free policies (74.2% increase; p < 0.01). Conclusion: The national smoking ban appears to increase tobacco control activities in hospitals combined with other non-bylaw initiatives such as the Smoke-free Hospital Network.
Resumo:
BACKGROUND: The considerable malaria decline in several countries challenges the strategy of chemoprophylaxis for travellers visiting moderate- to low-risk areas. An international consensus on the best strategy is lacking. It is essential to include travellers' opinions in the decision process. The preference of travellers regarding malaria prevention for moderate- to low-risk areas, related to their risk perception, as well as the reasons for their choices were investigated. METHODS: Prior to pre-travel consultation in the Travel Clinic, a self-administered questionnaire was given to travellers visiting moderate- to low-risk malaria areas. Four preventive options were proposed to the traveller, i.e., bite prevention only, chemoprophylaxis, stand-by emergency treatment alone, and stand-by emergency treatment with rapid diagnostic test. The information was accompanied by a risk scale for incidence of malaria, anti-malarial adverse drug reactions and other travel-related risks, inspired by Paling palettes from the Risk Communication Institute. RESULTS: A total of 391 travellers were included from December 2012 to December 2013. Fifty-nine (15%) opted for chemoprophylaxis, 116 (30%) for stand-by emergency treatment, 112 (29%) for stand-by emergency treatment with rapid diagnostic test, 100 (26%) for bite prevention only, and four (1%) for other choices. Travellers choosing chemoprophylaxis justified their choice for security reasons (42%), better preventive action (29%), higher efficacy (15%) and easiness (15%). The reasons for choosing stand-by treatment or bite prevention only were less medication consumed (29%), less adverse drug reactions (23%) and lower price (9%). Those who chose chemoprophylaxis were more likely to have used it in the past (OR = 3.0 (CI 1.7-5.44)), but were not different in terms of demographic, travel characteristics or risk behaviour. CONCLUSIONS: When travelling to moderate- to low-risk malaria areas, 85% of interviewees chose not to take chemoprophylaxis as malaria prevention, although most guidelines recommend it. They had coherent reasons for their choice. New recommendations should include shared decision-making to take into account travellers' preferences.
Resumo:
BACKGROUND: Diabetes represents an increasing health burden worldwide. In 2010, the Public Health Department of the canton of Vaud (Switzerland) launched a regional diabetes programme entitled "Programme cantonal Diabète" (PcD), with the objectives to both decrease the incidence of diabetes and improve care for patients with diabetes. The cohort entitled CoDiab-VD emerged from that programme. It specifically aimed at following quality of diabetes care over time, at evaluating the coverage of the PcD within this canton and at assessing the impact of the PcD on care of patients with diabetes. METHODS/DESIGN: The cohort CoDiab-VD is a prospective population-based cohort study. Patients with diabetes were recruited in two waves (autumn 2011--summer 2012) through community pharmacies. Eligible participants were non-institutionalised adult patients (≥ 18 years) with diabetes diagnosed for at least one year, residing in the canton of Vaud and coming to a participating pharmacy with a diabetes-related prescription. Women with gestational diabetes, people with obvious cognitive impairment or insufficient command of French were not eligible. Self-reported data collected, included the following primary outcomes: processes-of-care indicators (annual checks) and outcomes of care such as HbA1C, (health-related) quality of life measures (Short Form-12 Health Survey--SF-12, Audit of Diabetes-Dependent Quality of Life 19--ADDQoL) and Patient Assessment of Chronic Illness Care (PACIC). Data on diabetes, health status, healthcare utilisation, health behaviour, self-management activities and support, knowledge of, or participation to, campaigns/activities proposed by the PcD, and socio-demographics were also obtained. For consenting participants, physicians provided few additional pieces of information about processes and laboratory results. Participants will be followed once a year, via a mailed self-report questionnaire. The core of the follow-up questionnaires will be similar to the baseline one, with the addition of thematic modules adapting to the development of the PcD. Physicians will be contacted every 2 years. DISCUSSION: CoDiab-VD will allow obtaining a broad picture of the care of patients with diabetes, as well as their needs regarding their chronic condition. The data will be used to evaluate the PcD and help prioritise targeted actions. TRIAL REGISTRATION: This study is registered with ClinicalTrials.gov, identifier NCT01902043, July 9, 2013.
Resumo:
The aims were twofold: to examine the gambling habits of emerging adult males in the French-speaking regions of Switzerland and to what extent these habits predict problem gambling within this population. We also evaluated problem gambling rates and provided data concerning variables such as gambling location, level of information about problem gambling and awareness of treatment centers. 606 Swiss male conscripts, aged 18-22 years, completed a self-report questionnaire. This was administered during their army recruitment day in 2012. Problem gambling was assessed through the Problem Gambling Severity Index (PGSI) (Ferris and Wynne 2001). 78.5% of the respondents were lifetime gamblers, 56.1% were past-year gamblers. Four out of ten past-year gamblers played in private spaces and in back rooms. The PGSI indicated that 10.8% of past-year gamblers presented with moderate gambling problems, whilst 1.4% appeared to be problem gamblers. The majority of respondents had never received information about problem gambling. Moreover, they were unaware of the existence of treatment centers for problem gambling in their region. PGSI scores were significantly predicted by the variety of games played. Problem gambling rates among young men appear to be higher than those of the general Swiss population. This confirms that emerging adult males are a particularly vulnerable population with regards to gambling addiction. The implications of this are considered for youth gambling-prevention programs.
Resumo:
Objective: The objective of this study was to collect data on the prevalence of smokers among Catalonian dentists (by age and sex) and compare them with existing data on the general population, doctors, registered nurses and pharmacists. The overall prevalence of smokers in Catalonia (2006) was 34.5% of men and 24.3% of women. Data available on the prevalence of smoking among doctors (26.3% men and 22.1% women), pharmacists (19.8% men and 20.6% women) and registered nurses (34.1% men and 35.3% women) relates to the year 2002. Study design: In September 2006, Catalonian dentists (n=3,799) were asked about their habits in relation to tobacco in a self-administered questionnaire, on use and opinions with respect to dental amalgam. Five hundred and seventynine questionnaires were received, of which 538 answered the question on smoking (14.2% of the sample universe). Results: The prevalence of smokers among dentists is lower (24.9% of men and 18.4% of women) than in the general population and other healthcare professionals. In dentists in the age group between 25 and 34 years, the prevalence was 26.1% in men and 14.9% in women, while the prevalence in this age group in the general population was 43.6% and 37.1%, respectively. Conclusion: Catalonian dentists have a much lower prevalence of tobacco use than the general population and lower even than other healthcare professionals. Given that non-smoking healthcare professionals have better awareness for providing recommendations for smoking prevention and cessation, Catalonian dentists may be a valid group for performing this task for which there is scientific evidence.
Resumo:
TE-keskusten toimenkuvaan ei ole kuulunut systemaattisesti selvittää hankkeen päätyttyä tuen vaikutuksia. Vaikuttavuusarviointi on ollut lähinnä hankkeen aloitusajankohdan tietojen keräämistä yrityksiltä. Ensimmäisen ohjelmakauden 1995 - 1999 yritystukien vaikuttavuutta ei ole tutkittu Etelä-Karjalassa jälkikäteisarvioinnilla. Tutkimus selvitti, mitä yhteiskunnallisia ja yrityskohtaisia vaikutuksia TE-keskuksen yritystuilla on ollut 3-5 vuoden jälkeen viimeisestä tukirahan maksatuksesta. Vaikuttavuutta mitattiin laaditulla kyselylomakkeella. Lisäksi tutkimustuloksia verrattiin TE-keskuksen etukäteisarviointituloksiin tukien vaikutuksista. Tutkimustulokset painottuvat eri vaikuttavuustekijöihin kuin TE-keskuksen tuloksissa. Kysely osoitti suurimmiksi tukien vaikutuksiksi yrityksen kilpailukyvyn muutoksen, muun rahoituksen helpomman saannin ja hankkeen nopeamman toteuttamisen. Muut merkittävimmät vaikutukset olivat yritysten tuotteiden ja palveluiden laadun sekä teknologiatason parantaminen ja tuotantomenetelmien kehittäminen. Yritystuilla on myös muita vaikutuksia, mutta ne jäävät alueella pieniksi. Vuoden 2003 lopussa yritystukea saaneista 366 yrityksestä vain 49 % oli toiminnassa olevaa ja 51 % todennäköisesti toimintansa lopettanutta. Tuilla luotiin vain 184 uutta työpaikkaa Etelä-Karjalaan. Keskimäärin syntyi yksi uusi työpaikka yritystä kohden, joka maksoi 38 200 euroa. Tehty arviointi osoittaa tukien vaikuttavuuden jäävän pienemmäksi kuin TE-keskuksen etukäteisarvioinnissa.
Resumo:
A problematização, quando realizada na comunidade, potencializa a interação com a realidade. Um tema que pode ser destacado na prática da atenção primária é o diagnóstico precoce. O objetivo do presente trabalho é relatar uma experiência de problematização com o segundo ano de Medicina da Faculdade de Ciências Médicas de Sorocaba. Foi realizado um estudo transversal no período de agosto a setembro de 2004 nos bairros onde está implantado o Programa Saúde da Família (PSF). Utilizou-se o Self Report Questionnaire-20 (SRQ-20) como instrumento de rastreamento dos Transtornos Mentais Comuns (TMC). Também foram obtidas informações sociodemográficas e de co-morbidade. Os resultados foram apresentados à Prefeitura para a definição da intervenção. Realizadas as entrevistas com 184 indivíduos, a prevalência de TMC foi de 35,3%, havendo diferença significante na prevalência segundo idade, co-morbidade, renda per capita, bairro e escolaridade. A estratégia de intervenção proposta dividiu-se em individual e coletiva, consistindo na referência dos possíveis portadores de TMC para consulta, terapia comunitária e trabalho em promoção à saúde. O trabalho realizado se mostrou uma eficaz metodologia de ensino. Os alunos entraram em contato com uma realidade social díspar da sua, que os conduziu a reflexões úteis na sua formação humana e acadêmica.
Resumo:
OBJETIVO: Descrever os critérios para formação de grupos no internato e a avaliação que os alunos fazem do relacionamento grupal, analisando as variáveis associadas. MÉTODO: Trata-se de um estudo transversal, que utilizou questionário autopreenchido, com perguntas sobre dados sociodemográficos, autoavaliação do desempenho escolar, critérios para formação e satisfação com grupo de internato. Sofrimento psíquico foi avaliado a partir do Self Report Questionnaire. Utilizou-se o teste do qui-quadrado e regressão logística para análise multivariada. RESULTADOS:A taxa de resposta no internato foi de mais de 90%. A maioria dos alunos utilizou critérios ligados à rede social (82,6%) e predominaram sujeitos satisfeitos com seu grupo (81,2%). Após análise multivariada, apenas autoavaliação do desempenho escolar "boa ou ótima" e critérios de escolha relacionados à rede de apoio se mantiveram associados à satisfação com o grupo. CONCLUSÕES: Apesar de ser um estágio da formação profissional, os alunos se escolheram por questões ligadas à rede social. Sendo uma profissão na qual o trabalho em equipe é inerente, deveriam ser criadas estratégias durante o curso médico para elaborar as dificuldades de relacionamento grupal entre alunos de Medicina.
Resumo:
A carreira médica pode desencadear alterações patológicas na saúde mental, que podem ter início já na graduação. O objetivo deste estudo foi identificar a prevalência de Transtornos Psiquiátricos Menores (TPMe) e a procura por ajuda em estudantes de um curso de Medicina. Trata-se de um estudo transversal, com uma população de 343 estudantes da primeira à quarta série, maiores de 18 anos. Foram realizadas entrevistas, em salas de aula, por meio de dois questionários estruturados, o Self Reporting Questionnaire (SRQ-20) e outro elaborado pelos autores. Análises descritiva, univariada, bivariada e estatística foram utilizadas mediante o programa Microsoft Excel. Os resultados evidenciaram que, entre os acadêmicos com TPMe, 41,6% (a maioria) moravam sozinhos e 75% eram mulheres. Entre os acometidos, 59,2% não conheciam qualquer programa e apenas 9,1% procuraram ajuda. O uso de medicamento foi duas vezes mais prevalente em mulheres com TPMe do que em homens, sendo antidepressivos e ansiolíticos os mais usados. A prevalência de 26,1% de TPMe nos alunos, associada a baixa procura por cuidados e a relatos de automedicação, demonstra a inefetividade dos atuais programas de apoio.
Resumo:
OBJECTIVES: Disturbances in eating behavior significantly affect young adults. This study aimed to estimate the prevalence of abnormal eating behaviors, according to the Eating Attitudes Test - 26 (EAT-26) in medical students at a university in southern Santa Catarina State, Brazil. METHODS: Self-reported questionnaire, based on the EAT-26 scale, was administered to medical students. Additional questions about age, gender, study period of the course, weight and height were asked. A total of 391 medical students were assessed, amounting to 93.3 percent of the 419 students enrolled. RESULTS: Ten percent of the surveyed subjects had positive EAT-26 scores. This outcome measure was positive associated with females (PR 6.5), body mass index (BMI) ≤ 25 kg/m² (PR 4.5), age ≤ 20 years (PR 1.3) and being student from 1st to 5th semester of the course (PR 1.7). A higher proportion of women gave positive responses to behaviors related to control of food intake or weight loss than men. CONCLUSION: The significant prevalence of behaviors related to eating disorders, predominantly among women, suggests the implementation of preventive measures targeting this population.
Resumo:
OBJETIVO: O objetivo do estudo foi estimar a prevalência de Transtornos Mentais Menores (TMM) entre os estudantes do curso de Medicina da Universidade Federal da Paraíba (UFPB) e avaliar possíveis correlações entre TMM e fatores de risco. MÉTODOS: Estudo transversal realizado de abril a agosto de 2012 com 384 alunos do curso de Medicina. O questionário utilizado foi autoaplicável e anônimo. Foram coletados dados sociodemográficos e a rede de apoio social. Para o rastreamento de TMM, utilizou-se o Self-Reporting Questionnaire (SRQ-20). RESULTADOS: A prevalência total de TMM encontrada foi de 33,6%, que esteve independentemente associada ao período do curso (p < 0,001; 9,7% a 63,3%), à idade (p < 0,05; 25% a 42,6%), a não seguir uma religião (p < 0,05; 44,8%). CONCLUSÃO: Os dados demonstram elevada prevalência de TMM nessa população e a importância de subsidiar ações para prevenção e cuidado com a saúde mental dos estudantes de Medicina, melhorando sua qualidade de vida.
Resumo:
A formação em Medicina é densa e com grandes responsabilidades. Contato com a morte, ambiente competitivo, privação de lazer e sensação de insegurança técnica funcionam como um retrato da formação. Objetiva-se descrever os diferentes processos que interferem no sofrimento psíquico discente em todas as escolas médicas do Ceará. O estudo acompanhou, do segundo ao sexto ano, 40 alunos da Universidade Estadual do Ceará (Uece) e 20% dos demais estudantes com ingresso comum em todas as outras escolas cearenses. Utilizou-se o Self-Report Questionnaire-20 para avaliar transtornos mentais leves (TML) . A maior prevalência de suspeitos de portar TML foi de 53,3% na Uece, com 20% dos alunos procurando ajuda psicológica. Nas outras escolas, 48,5% foram suspeitos e 18,2% procuraram ajuda. Depressão, insônia, problema pessoal, privação de lazer e insegurança técnica atuaram sobre o sofrimento. A formação médica representa um período de dúvidas, receios e tensões. Os currículos p recisam considerar como os estudantes lidam com a formação. As escolas devem tornar seus serviços de apoio mais integrados à execução dos currículos, focando os dois últimos anos, oferecendo suporte às tensões pessoais e familiares.
Resumo:
OBJETIVOS: estimar a prevalência de depressão puerperal (DP) sua associação com transtorno mental comum (TMC) nas mulheres atendidas por duas unidades do Programa de Saúde da Família (PSF) da cidade de São Paulo e identificar os fatores de risco associados à DP. MÉTODOS: estudo de corte transversal com 70 puérperas atendidas nas Unidades do PSF, Fazenda da Juta II e Jardim Sinhá, entre outubro de 2003 e fevereiro de 2004. Como instrumentos utilizaram-se: questionário com informações sociodemográficas econômicas e dados obstétricos e perinatais; Self-Report Questionnaire 20 (SRQ-20), para rastreamento de TMC e a Edinburgh Post-Natal Depression Scale (EPDS), para avaliação de DP. Para testar as associações entre variáveis explicativas (fatores de risco) e a presença de DP foram utilizados os testes t de Student, chi2 e chi2 de tendência linear, quando indicados. Para avaliar a concordância entre a EPDS e o SRQ foi utilizado o coeficiente de concordância kappa (kapa). RESULTADOS: a prevalência de TMC e de DP foi de 37,1%. As escalas apresentaram boa concordância (kapa = 0,75). As variáveis explicativas idade materna, cor, escolaridade, ocupação e estado civil, além de idade, ocupação e instrução do companheiro, renda familiar, número de gestações, paridade, abortamentos, filhos vivos, partos prematuros, idade gestacional, tipo do parto, planejamento da gestação, Apgar de 1º e 5º minuto, sexo e peso do recém-nascido e aleitamento materno não apresentaram significância estatística. Quanto maior a percepção de suporte social do marido, menor a prevalência de DP (p=0,03). CONCLUSÃO: devido à alta prevalência e impacto negativo sobre a mãe e seu filho, é valioso sensibilizar o profissional de saúde para a importância da DP.
Resumo:
OBJETIVO: Estudar a associação entre transtornos mentais pós-parto e fatores demográficos e psicossociais, pré e perinatais. MÉTODOS: Todas as familias com crianças de quatro meses da Vila Jardim - Porto Alegre (RS) - nascidos entre novembro de 1998 e dezembro de 1999 foram avaliadas. Utilizou-se o Self Report Questionnaire (SRQ-20) e entrevistas clínicas semiestruturadas individuais e do casal para fundamentar uma hipótese diagnóstica segundo os critérios do da quarta edição do Manual Diagnóstico e Estatístico de Transtornos Mentais (DSM-IV). Realizou-se a avaliação da relação conjugal e do relacionamento da mãe com as famílias de origem e a rede social utilizando-se a Escala de Avaliação Global do Funcionamento Relacional (GARF). RESULTADOS: Foram avaliadas 148 mães e os 116 pais que coabitavam. Segundo o SRQ, 34,4% das mães e 25,4% dos pais apresentaram suspeita de transtorno psiquiátrico. Clinicamente os percentuais foram maiores. Coabitar ou não com companheiro não esteve associado com transtorno mental materno. Na análise da totalidade do grupo de mulheres, estiveram associados: baixa renda familiar (OR=0,8; p<0,05) e a presença de transtorno materno no passado (OR=2,2; p<0,05). O estudo apenas das mulheres que coabitavam (n=116) mostrou associação exclusivamente com a má qualidade da relação conjugal (OR=7,3; p<0,05). CONCLUSÃO: Este estudo reforça a necessidade de se verificar a presença de transtorno mental materno da mãe nas consultas de pré-natal e puericultura, e introduz dados sobre o pai e, especialmente, sobre a importância da relação conjugal.
Resumo:
RESUMO OBJETIVO: avaliar a adaptação psicossocial na gravidez, por intermédio da tradução e adaptação de instrumento específico, para ser usado em gestantes brasileiras. MÉTODOS: estudo observacional de corte transversal. Foi realizada a tradução e adaptação transcultural do PSeQ (Prenatal Self-evaluation Questionnaire) seguindo todas as etapas metodológicas exigidas. aplicou-se um questionário contendo perguntas abertas e fechadas de forma a caracterizar os dados sócio-demográficos e clínicos das gestantes (n=36). a análise estatística constou de média, desvio padrão (DP), freqüência absoluta e relativa. Para análise da consistência interna utilizou-se o coeficiente alfa de Cronbach, por meio do SPSS versão 17.0. RESULTADOS: as voluntárias apresentaram baixo nível sócio-econômico, média de idade de 25,1 anos ( 5,5), idade gestacional média de 25,9 semanas ( 8,1). Destas, 58,3% não haviam planejado a atual gravidez. O pré-teste mostrou que 75% das gestantes consideraram o questionário de fácil entendimento. Quanto ao instrumento PSEQ, a identificação com o papel materno foi a sub-escala que apresentou maior média 24,8 ( 5,6), enquanto o relacionamento com a mãe apresentou a menor média 15,4 ( 7,7). a consistência interna variou entre 0,52-0,89. CONCLUSÃO:a avaliação psicossocial materna no pré-natal mostra-se importante no acompanhamento da progressão da gestação e permite a intervenção mediante ações de promoção e prevenção no bem-estar materno-infantil.