1000 resultados para Ley 24,522


Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

FUNDAMENTO: Mudanças no comportamento do ritmo circadiano podem ser deletérias, levando à lesão de órgãos-alvo, o que sugere ser de importante significado prognóstico e, eventualmente, podem também demandar intervenção terapêutica. OBJETIVO: Descrever e comparar os ritmos circadianos de pressão arterial (PA) entre mulheres idosas normotensas e portadoras de hipertensão do avental branco (HAB). MÉTODOS: Estudo transversal em uma amostra de 36 pacientes, com idades entre 60-83 anos, submetidas à monitorização ambulatorial de pressão arterial (MAPA) durante 24 horas. Dezenove idosas normotensas e 17 com HAB foram comparadas quanto à queda noturna e variabilidade de PA, ascensão matinal da PAS, pressão de pulso, hipotensão pós-prandial e correlação de médias de PA de 24 horas. Na análise estatística, utilizou-se o teste t de Student, teste do qui-quadrado, teste exato de Fisher e teste de correlação linear de Pearson. RESULTADOS: As idosas com HAB apresentaram níveis mais elevados de PAS do que as normotensas, entre 8-12 horas (133 ± 8,0 mmHg vs 123 ± 9,0 mmHg, respectivamente, p < 0,001). A variabilidade da PA foi mais elevada no grupo de HAB apenas no período de vigília (entre 7-23 horas, p = 0,02). Constatou-se correlação positiva entre o IMC e as médias de PAS, à noite, apenas nas idosas com HAB (r = 0,578; p = 0,015 e r = 0,488; p = 0,055, respectivamente). CONCLUSÃO: As idosas portadoras de HAB apresentaram médias de PAS e PAD mais elevadas na vigília. Nas primeiras horas da manhã, as idosas com HAB apresentaram médias significativamente mais altas de PAS.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

FUNDAMENTO: As consequências e os riscos do exercício físico contínuo por períodos prolongados não estão esclarecidos. OBJETIVO: Avaliar os efeitos do exercício prolongado em participantes de uma ultramaratona de 24 horas. MÉTODOS: Vinte corredores foram selecionados para avaliação, um dia antes e imediatamente após a prova em que os corredores devem percorrer a maior distância em 24 horas. Foram obtidos dados clínicos, laboratoriais e ecocardiográficos. RESULTADOS: A distância média percorrida foi de 140,3 ± 18,7 km. Os corredores apresentaram redução do peso corpóreo (p < 0,001) e da pressão arterial sistólica (p < 0,001) e diastólica (p = 0,004). As alterações hematológicas foram compatíveis com o estresse fisiológico. A concentração plasmática de creatinofosfoquinase (CPK) aumentou significativamente (163,4 ± 56,8 versus 2978,4 ± 1921,9 U/L; p < 0,001) e esteve inversamente correlacionada com a distância percorrida: os que correram maiores distâncias apresentaram níveis mais baixos de CPK (Pearson r = 0,69; p = 0,02). Após a corrida, dois corredores apresentaram discreta elevação de troponina T. Em um deles, houve queda concomitante na fração de ejeção (coronariopatia foi excluída subsequentemente). O ecocardiograma na avaliação basal mostrou hipertrofia de ventrículo esquerdo em um e aumento do volume atrial esquerdo em cinco corredores. Após a prova, houve redução na relação E/A (p < 0,01). CONCLUSÃO: O exercício físico prolongado está associado a alterações cardiovasculares e metabólicas. As alterações cardiológicas encontradas sugerem que o fenômeno de fadiga cardíaca pode ocorrer nessa modalidade de corrida. O efeito a longo prazo dessas alterações, com a manutenção da prática desse tipo de atividade, ainda é desconhecido.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

FUNDAMENTO: A hipertensão arterial sistêmica (HAS) é um importante fator de risco cardiovascular, no entanto os níveis de controle pressórico persistem inadequados. A avaliação da adesão ao tratamento anti-hipertensivo com a utilização da monitoração ambulatorial da pressão arterial (MAPA) de 24 horas pode representar um importante auxílio na busca de metas de controle da HAS. OBJETIVO: Avaliar a adesão ao tratamento anti-hipertensivo e a sua relação com os valores de PA obtidos pela MAPA de 24 horas entre pacientes hipertensos de centros de atenção primária à saúde (APS). MÉTODOS: Estudo transversal com 143 pacientes hipertensos de amostra representativa de serviço de APS do município de Antônio Prado, RS. Foi realizada aplicação do teste de Morisky e Green para avaliar a aderência ao tratamento e a verificação do número de medicamentos utilizados, seguida pela aplicação da MAPA de 24 horas. RESULTADOS: Observou-se que 65,7% da amostra foram considerados aderentes ao tratamento proposto, 20,3% eram moderadamente aderentes, enquanto somente 14% foram classificados como não aderentes. Do total de 143 pacientes avaliados, 79 (55,2%) foram identificados como HAS controlada (<130/80 mmHg) pelas medidas da MAPA de 24 horas, 64 (44,8%) não estavam controlados (>130/80 mmHg), 103 (72%) apresentaram ausência de descenso noturno da PA e 60 (41,9%) não estavam controlados durante o período de vigília. CONCLUSÃO: Verificamos, no presente estudo, que não há um controle adequado da HAS, com consequente perda de oportunidade dos profissionais envolvidos na APS de ajuste adequado das metas de PA preconizados. Esse fato ocorre a despeito de apropriada adesão ao tratamento anti-hipertensivo dos pacientes vinculados ao ambulatório de APS.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

The A. and his co-workers captured in trips in the hinterland of Brazil more tham 17.000 flebotomi from which 35 are new ones, 11 discribed by, him in previous papers. The A. found these insects in groups of species living in different habitats, some ones of them not yet known: ondoors, or outdoors attracted by light or animal baits, without Shannon’s trap, in great or small caves, in the jungle in tree’s holes, holes in stones, holes in the soil habited by animals like armadillos, pacas (Aguti paca), wild rats, cururú toad (Bufo sp.). He observed the life history of 13 species: Flebotomus longipalpis Lutz& Neiva, 1912, Flebotomus intermedius Lutz & Neiva, 1912, Flebotomus avellari Costa Lima, 1932, Flebotomus aragãoi costa Lima, 1932, Flebotomus lutzianus Costa Lima, 1932, Flebotomus limai fonseca, 1935, Flebotomus rickardi Costa Lima, 1936, Flebotomus dasipodogeton Castro, 1939, Flebotomus oswaldoi n. sp., Flebotomus villelai n. sp., Flebotomus triacanthus n. sp., Flebotomus longispinus n. sp. And flebotomus travassosi n. sp. He describes the male of 24 n. sp., explaining the differential diagnose of group or nearly allied species. He inclued F. rooti n. sp. And F. hirsutus n. sp. In the sub-genus Shannonomyia. The first one, very allied to F. davisi Root is different from it, for presenting in the dorsal side of the abdomen bristles and not scales and to have the median claspers longer than his inner appendage and F. hirsutus quite different from the others which show 3 spines on distal segment of the upper clasper and for being the only one who presents the bristles of inner appendage of median clasper longer than it. Only the females of F. amazonensis Root and f. chagasi Costa Lima, are known and then it is possible that they belong to one of the species of this sub-genus from whom only the male have been described. F. choti Floch & Abonnenc, captured also at Pará, F. triacanthus n. sp. F. trispinosus n. sp. And F. equatorialis n. sp. Are very related and to this group the A. proposes the same of Pressatia as sub-genus in honor to whom demonstrated the medical importance of the flebotomi, considering F. triacanthus as the type specie of this sub-genus. In this sub-genus the V papal joint is very long, longer than III + IV, the antennae with geniculated spines without posterior outgrowth. At the genitalia the basal segment of the upper clasper presents two types of bristles ou the inner face, arranged in tuft; the distal segment with 3 spines and 2 thin bristles something difficult to see one of them situated near the apical spine and the other on the base of tubercle where the median spine is articulated; the median clasper is unarmed and compressed; the inferior clasper is also unarmed and longer than de basal segment of the upper clasper; the pompeta is longer than the basal segment of the upper clasper. Following it is presented a key for the determination of the males of the four species of this sub-genus. F. micropygus n. sp., F. minasensis n. sp. e F. dandrophylus n. sp., f. shannoni, F. monticolus, F. pestanai, F. lanei and F. cayenensis constitute a group with many similars characters. F. micropygus is the only American species who present α smaller than β and for that reason and others is allied to. F. minuts and others related species, but presents two terminal spines on the distal segment of the upper clasper. F. micropygus and f. minasensis are quite different because they have very small genitalia, smaller than their heads. F. dendrophylus presents on the median clasper a naked area near the apex and for this and others characters is different from the others of the group. F. flaviscutellatus n. sp., F. oliverioi, F. intermedius and whithmani, are very allied but the first one can be very easily distinguished because it’s scutellum is light. Flebotomus barrettoi n. sp., F. coutinhoi n. sp., F. aragãoi, F. brasiliensis, F. lutzianus, F. texanus, F. pascalei, F. atroclavatus and F. tejeraae are very allied forming a natural group. The two last ones are not well known but the A. A. who have studied them described very long clipeus so long as the head and for that reason can be distinguished from all the others included the two new ones. F. coutinhoi is the only one who presents the apecis of the penis filaments twisted. F. barrettoi n. sp., can be distinguished from aragãoi, texamus and coutinhoi by the length of the penis filaments and from atrocavatus, tejeraae, lutzianus and brasiliensis by the arrangement of the spines of distal segment of the upper clasper. Flebotomus ubiquitalis n. sp., F. auraensis n. sp., F. affinis and F. microps e F. antunesi have many common characters. F. microps n. sp., can be distinguished from any one by the size of the eyes and the presence od well developed genae. This species and other new species are different from F. antunesi by the arrangement of the spines of the distal segment of the upper clasper of the latter. F. ubiquitalis n. sp. can be distinguished from others by the figure of the median clasper. F. auraensis n. sp. Can be distinguished from F. affinis n. sp. By the tuft hairs on the inner face of the basal segment and by arrangement of the spines of the sital segment of the upper clasper. Flebotomus brachipygus n. sp. Seemed to be F. rostrans, specie not well known, by the characters of the genitalia but can not be identified to her by the clypeus size and the palpi’s characters. Flebotomus costalimai, n. sp., f. tupynambai n. sp., and f. castroi Barreto & Coutinho, 1941, are very allied species and the A. proposes to included them the new sub-genus Castromyia, in honor to Dr. G. M. de Oliveira Castro, appointing like typespecies F. castroi with the V joint longer than III + IV; antennae with geniculated spines without posterior prolongation. Genitalia: the basal segment of the upper clasper with a tuft of hairs and the distal segment with 4 spines, one of them at the apex and near it a thin and straight bristle difficult to see; the median clasper with one spinous hair isolated...

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

We study the relation between the number of firms and market power in experimental oligopolies. Price competition under decreasing returns involves a wide interval of pure strategy equilibrium prices. We present results of an experiment in which two, three and four identical firms repeatedly interact in this environment. Less collusion with more firms leads to lower average prices. With more than two firms, the predominant market price is 24. A simple imitation model captures this phenomenon. For the long run, the model predicts that prices converge to the Walrasian outcome, but for the intermediate term the modal price is 24

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

El I Plan Nacional de Accesibilidad 2004-2012 (PNdA) es el mecanismo por el cual la Administración General del Estado se propone acometer de forma ordenada y conjunta con otras administraciones y entidades, la transformación de entornos, servicios y productos, para hacerlos plenamente accesibles a todas las personas, especialmente a aquellas con alguna discapacidad. Por ello la exigencia de desarrollo del Plan surge del articulado de una ley, la Ley 51/2003 sobre igualdad de oportunidades, no discriminación y accesibilidad universal de las personas con discapacidad. Su plazo de ejecución comprende hasta el año 2012.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

Se estudia el procedimiento de impugnación de disposiciones y resoluciones autonómicas, regulado en el título V de la LOTC, en desarrollo del art. 161.2 CE. En el mismo, el Gobierno central goza de la legitimación activa para impugnar cualquier actividad infralegal, normativa o no, de una Comunidad Autónoma, por motivo de una inconstitucionalidad no competencial. Se trata de una impugnación residual de otros procedimientos, como el recurso de inconstitucionalidad o los conflictos positivos de competencia. El Gobierno central ostenta, así, importantes instrumentos para frenar la actividad de las Comunidades Autónomas en su integridad, en una asimetría procesal que dota a los órganos centrales de unos poderes “preventivos” no imprescindibles. De esta manera, se manifiesta una concepción de la organización territorial del Estado español, no deferente con las Comunidades Autónomas. El desarrollo extensivo que se ha realizado del art. 161.2 CE, asignándose al Gobierno central un papel prepotente y asimétrico respecto de los órgano autonómicos, se estudia desde la perspectiva técnico-jurídica del procedimiento jurisdiccional y desde el trasfondo político del mismo que tiene su máxima expresión en el auto que inadmite la impugnación contra el “Plan Ibarretxe” (Auto 135/2004, de 20 de abril).

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

El present treball| estudia l'efecte dels discursos mediàtics en les reformes promogudes en la Llei de Responsabilitat Penal del Menor. Entre 2003 i 2003, 4 esdeveniments delictius, comesos per menors, van causar fort impacte segons l'opinió pública espanyola. A partir de la teoria de l'agenda-setting, observem una transferència de rellevància de l'agenda dels mitjans cap a l'agenda pública que, posteriorment, es va fer present a l'agenda política. Entenem que els professionals de la política van legislar sota la immediatesa d'aquests esdeveniments i el seu eco mediàtic, no contemplant principis constitucionals, en una clara accepció de populisme punitiu.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

Este artículo pretende contribuir al debate sobre el papel que desempeñan los adherentes y activistas y, de modo especial, a intentar plantear de nuevo el problema de su influencia dentro del partido. Para ello se revisa el trabajo de May (1973), sus posteriores desarrollos empíricos, y se intenta comprobar su validez en los principales ejes que marcan la competencia política catalana. Una vez comprobada la existencia de disparidades ideológicas en el caso catalán, el papel se centra en discutir algunas de las limitaciones del modelo de May. Ello permite, a su vez, sugerir la necesidad de elaborar un nuevo modelo de conflicto partidista que tenga presente tanto las relaciones de poder verticales (entre dirigentes y activistas) como horizontales (entre los mismos dirigentes). Para mostrar empíricamente las debilidades señaladas en el modelo de May, el análisis termina con un caso estudio que intenta ilustrar la dificultad de asociar disparidades con conflicto interno.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

BACKGROUND: Low 24-hour urine volume (24 UV) may be a significant risk factor for decline in kidney function. We therefore aimed to study associated markers and possible determinants of 24 UV in a sample of the Swiss population. METHODS: The cross-sectional Swiss Salt Study included a population-based sample of 1535 (746 men and 789 women) individuals from three linguistic regions of Switzerland. Data from 1300 subjects were available for the present analysis. 24 UV was measured using 24-hour urine collection. Determinants of 24 UV were identified using multivariable linear regression models. RESULTS: In bivariate analysis, 24 UV was higher in women compared to men (2000 ml/24 h [interquartile range (IQR): 1354, 2562] versus 1780 ml/24 h [IQR: 1244, 2360], p = 0.002). In multivariable regression analyses, independent associated markers of 24 UV were female sex (β = 280, 95% confidence interval [CI]: 174, 386, p < 0.0001), fluid intake (β = 604, 95% CI: 539, 670, p < 0.0001), sodium excretion (β = 4.2, 95% CI: 3.4, 4.9, p < 0.0001) age (β = 6.6, CI: 3.4, 9.7, p < .0001), creatinine clearance (β = 2.4, CI: 0.2, 4.6, p = 0.04), living in the German-speaking part of Switzerland (β = 124, CI: 29, 219, p = 0.01), alcohol consumption (β = 41, CI: 9, 73, p = 0.01 for increasing categories of alcohol consumption), body mass index (β = -32, CI: -45, -18, p < 0.0001), current smoking (β = -146, CI: -265, -26, p = 0.02), and consumption of meat and cold cut (β = -56, CI: -108, -5, p = 0.03). CONCLUSION: In this large population-based, cross-sectional study, we found several strong and independent correlates for 24 UV. These findings may be important to improve our understanding in the development of chronic kidney disease.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

Aquest treball descriu i s’analitza el procés d’aprovació de la Llei de la Corporació Catalana de Mitjans Audiovisuals, així com la seva impulsació i la posada en funcionament de tal legislació. Després de fer un repàs al context pel qual sorgeix la llei, es fa un anàlisi de les controvèrsies que ha generat, al voltant de l’independència política que busca, amb menys o més èxit l’ens que engloba els mitjans de comunicació públics de Catalunya.