The Security Dilemma: Fear, Cooperation, and Trust in World Politics

Booth, Ken, and N. J. Wheeler, The Security Dilemma: Fear, Cooperation, and Trust in World Politics (Palgrave Macmillan, 2007), pp.xv+364 RAE2008

Rola Francji i Niemiec w procesie integracji europejskiej w latach 1992-2007

Francja i Niemcy przez stulecia walczyły o zdobycie władzy i przejęcie wpływów na kontynencie europejskim i traktowały siebie nawzajem jako największe zagrożenie. Jednak tragiczna pierwsza połowa XX wieku przyniosła z jednej strony pragnienie zapewnienia, iż okropności wojny już nigdy się nie powtórzą, a z drugiej strony poczucie, że nieodzowna jest zmiana dwustronnych stosunków panujących między Berlinem a Paryżem. Konieczność stworzenia przestrzeni wolności i współpracy doprowadziła niegdysiejszych wrogów do stworzenia idei integracji najważniejszych części gospodarki. Pomysł zjednoczenia krajów Europy Zachodniej przekształcił się w kolejnych latach w symbol zaangażowania francusko-niemieckiego. Dwie republiki stały się rdzeniem europejskiej współpracy i spiritus movens zmian politycznych, ekonomicznych i instytucjonalnych w powojennej Europie. Po upadku komunizmu w 1989 roku ich rola zyskała nowy wymiar w odmiennych warunkach geopolitycznych - od momentu podpisania Traktatu z Maastricht w 1992 roku francusko-niemiecki duet powiększył swe znaczenie i wpływ na politykę nowej Unii Europejskiej. Realizacja zapisów Traktatu z Maastricht i kolejnych dokumentów, w tym Traktatu z Lizbony, koncentracja na kwestiach reform instytucjonalnych, jak również przygotowania do wschodniego rozszerzenia UE mogą być rozpatrywane jedynie w odniesieniu do wspólnych działań prowadzonych przez nadreński tandem. Realizacja trzech filarów integracji: współpracy w wymiarze ekonomicznym i społecznym, wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, jak również współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych, podkreślają znaczenie couple franco-allemand i zwracają uwagę na rolę lidera, jaką Paryż i Berlin odgrywają w dziedzinie integracji.

China's performance in Sino-African cooperation and the impact in Africa's development

Trabalho de Dissertação apresentado à Universidade Fernando Pessoa como parte dos requisitos para a obtenção do grau de Mestre em Cooperação Internacional e Desenvolvimento

Christian cooperation in Latin America

http://www.archive.org/details/christiancoopera00inmauoft/

Cooperation and the world mission

http://www.archive.org/details/cooperationandth009506mbp

Cooperation between adsorbates accounts for the activation of atomic layer deposition reactions

Atomic layer deposition (ALD) is a technique for producing conformal layers of nanometre-scale thickness, used commercially in non-planar electronics and increasingly in other high-tech industries. ALD depends on self-limiting surface chemistry but the mechanistic reasons for this are not understood in detail. Here we demonstrate, by first-principle calculations of growth of HfO2 from Hf(N(CH3)2)4–H2O and HfCl4–H2O and growth of Al2O3 from Al(CH3)3–H2O, that, for all these precursors, co-adsorption plays an important role in ALD. By this we mean that previously-inert adsorbed fragments can become reactive once sufficient numbers of molecules adsorb in their neighbourhood during either precursor pulse. Through the calculated activation energies, this ‘cooperative’ mechanism is shown to have a profound influence on proton transfer and ligand desorption, which are crucial steps in the ALD cycle. Depletion of reactive species and increasing coordination cause these reactions to self-limit during one precursor pulse, but to be re-activated via the cooperative effect in the next pulse. This explains the self-limiting nature of ALD.

Strategic non-cooperation as soft balancing: Why Iraq was not just about Iraq

Many commentators explain recent transatlantic rifts by pointing to diverging norms, interests and geopolitical preferences. This paper proceeds from the premise that not all situations of conflict are necessarily due to underlying deadlocked preferences. Rather, non-cooperation may be a strategic form of soft balancing. That is, more generally, if they believe that they are being shortchanged in terms of influence and payoffs, weaker states may deliberately reject possible cooperation in the short run to improve their influence vis-à-vis stronger states in the long run. This need not be due to traditional relative gains concern. States merely calculate that their reputation as a weak negotiator will erode future bargaining power and subsequently their future share of absolute gains. Strategic non-cooperation is therefore a rational signal of resolve. This paper develops the concept of strategic non-cooperation as a soft balancing tool and applies it to the Iraq case in 2002-2003. © 2005 Palgrave Macmillan Ltd.

Bilateral Bargaining in Networks

Each connected pair of nodes in a network can jointly produce one unit of surplus. A maximum number of linked nodes is selected in every period to bargain bilaterally over the division of the surplus, according to the protocol proposed by Rubinstein and Wolinsky (Econometrica 53 (1985), 1133-1150). All pairs, that reach an agreement, obtain the (discounted) payoffs and are removed from the network. This bargaining game has a unique subgame perfect equilibrium that induces the Dulmage-Mendelsohn decomposition (partition) of the bipartite network (of the set of nodes in this network).

A weighted bilateral shift with cyclic square is supercyclic

It is shown, for a bounded weighted bilateral shift T acting on l(p)(Z), and for 1