1000 resultados para Ácido glutâmico Teses


Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

A presente dissertao tem com objetivo o desenvolvimento de um biossensor com base nos polmeros de impresso molecular para a deteo de uma molcula alvo, o cido glutâmico que convertido em glutamina pela glutamina sintetase, recorrendo potenciometria. Nas clulas neoplsicas a glutamina no sintetizada podendo-se considerar que o cido glutâmico um potencial agente anti-cancro. A tcnica de impresso molcular utilizada foi a polimerizao em bulk, combinando a acrilamida e a bis acrilamida com o cido glutâmico. Para se verificar se a resposta potenciomtrica obtida era de facto da molcula alvo foram preparados em paralelo com os sensores, materiais de controlo, ou seja, molculas sem impresso molcular (NIP). Para se controlar a constituo qumica dos vrios sensores nomeadamente, do NIP e do polmero de impresso molecular (MIP) antes e aps a remoo bem como a molcula foram realizados estudos de Espetroscopia de Infravermelhos de Transformada de Fourier (FTIR), Scanning electron microscope (SEM) e Espetroscopia de Raios X por disperso em energia (EDS). Os materiais desenvolvidos foram aplicados em vrias membranas que diferiam umas das outras, sendo seletivas ao io. A avaliao das caractersticas gerais das membranas baseou-se na anlise das curvas de calibrao, conseguidas em meios com pHs diferentes, comparando os vrios eltrodos. O pH 5 foi o que apresentou melhor resultado, associado a uma membrana que continha um aditivo, o p-tetra-octilphenol, e com o sensor com percentagem de 3%. Posto isto, testou-se em material biolgico, urina, com as melhores caractersticas quer em termos de sensibilidade (18,32mV/dcada) quer em termos de linearidade (1,6x10-6 a 1,48x10-3 mol/L). Verificou-se ainda que aplicando ies interferentes na soluo, estes no interferem nesta, podendo ser aplicados na amostra sem que haja alterao na resposta potenciomtrica. O eltrodo capaz de distinguir o cido glutâmico dos restantes ies presentes na soluo.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

Abstract The aim of this study was to evaluate the effect of phytogenic additives and glutamine plus glutamic acid, associated or not, on histomorphometry of bursa of Fabricius and small intestine, oocyst count and lesion scores, and carbon turnover of duodenal mucosa of broiler chickens infected with Eimeria acervulina. A total of 450 male broiler chickens was distributed into a completely randomized design with six treatments and three replications. Treatments consisted of control diet (CD); CD + coccidiosis vaccine; CD + antibiotic performance enhancers and anticoccidial (APE/AC); CD + glutamine and glutamic acid (Gln/Glu); CD + phytogenic additives (PA); CD + Gln/Glu + PA. Birds on treatment CD + vaccine were vaccinated via drinking water at three days of age against coccidiosis. At 16 days of age all birds of all treatments were inoculated orally and individually with 500,000 oocysts of Eimeria acervulina. There was no treatment effect on lesion score in the intestinal epithelium of birds. The smaller number of excreted oocysts was observed in groups of birds fed diets containing APE/AC and PA. Were observed better results of villus height and crypt depth for duodenum and ileum of birds of treatments containing Gln/Glu at 7 days of age, and Gln/Glu and PA at 21 days of age. Higher percentage of cortical area from bursa follicles was observed in birds fed diets supplemented with Gln/Glu and PA at 7, 14 and 21 days of age. Increased turnover of intestinal mucosa was observed in treatments containing Gln/Glu, indicating acceleration in development and regeneration of damaged tissue. Glutamine plus glutamic acid and phytogenic additives can provide improvements to structure, and thus to intestinal function, as well as to better immune response against the infectious challenges. Phytogenic additives can be used for coccidiosis control of broiler chickens where the use of antibiotic performance enhancers and anticoccidials is prohibited.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

Coordenao de Aperfeioamento de Pessoal de Nvel Superior (CAPES)

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

Coordenao de Aperfeioamento de Pessoal de Nvel Superior (CAPES)

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

Coordenao de Aperfeioamento de Pessoal de Nvel Superior (CAPES)

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

Fundao de Amparo Pesquisa do Estado de So Paulo (FAPESP)

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

O Brasil figura entre os dez principais pases produtores de ma mundial, produzindo em torno de 1.378.617 milhes de toneladas de ma (55% da variedade Gala, 40% de Fuji e 5% de outras) na safra 2014/2015 (IBGE, 2016). As cultivares que representa a maior parte da produo brasileira, pertencem basicamente ao grupo ?Gala? e ?Fuji? - que possuem alto requerimento em frio. Porm, suas exigncias climticas no so plenamente atendidas, fazendo com que muitas gemas vegetativas e florferas permanecem dormentes, mesmo em condies ambientais favorveis ao crescimento. A falta de brotao nas gemas terminais e laterais tem efeito acumulativo com o passar dos anos, o que pode desencadear uma queda nas produes futuras. Com isso, necessrio o uso de prticas culturais que possam reverter esse quadro e promover a uniformidade de brotao dessas fruteiras. Dentre as prticas mais utilizadas est o uso de produtos qumicos. A cianamida hidrogenada hoje a principal substncia utilizada na cadeia produtiva de ma para induzir a brotao de gemas aps o perodo hibernal. Contudo, a busca de novas alternativas para induo da brotao de gemas faz-se necessria para dispor ao setor produtivo indutores de 23 brotao que agreguem elevada eficincia de brotao de gemas, menor custo de utilizao e menor toxidade ao homem e impacto ambiental. Nesse sentido, objetivou-se com esse trabalho avaliar a utilizao de diferentes combinaes de cido glutâmico (Sycron 26 ) para induo de brotao de macieiras 'Fuji Kiku' na regio de Vacaria, RS

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Dissertao apresentada para obteno do Grau de Doutor em Biologia (especialidade Microbiologia), pela Universidade Nova de Lisboa, Faculdade de Cincias e Tecnologia

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Cerca de 30% dos adultos com morfeia apresentam simultaneamente outras doenas auto-imunes, o que suporta a presena de mecanismos de auto-imunidade na patognese desta doena fibrosante da pele e tecidos subjacentes. Os autores descrevem o caso de um doente do sexo masculino, 27 anos, que notou o aparecimento na regio abdominal,cerca de 1 ano antes da observao, de placa eritematosa, ovalada, endurada,assintomtica, com crescimento progressivo. Referiu vitiligo acro-facial desde os 12 anos de idade e antecedentes maternos de vitiligo e tiroidite de Hashimoto. A avaliao histopatolgica evidenciou escasso infiltrado inflamatrio perivascular e espessamento das fibras de colagnio, suportando o diagnstico clnico de morfeia. Na avaliao laboratorial destacou-se a marcada elevao no ttulo do auto-anticorpo anti-descarboxilase do cido glutâmico, permitindo o diagnstico de diabetes auto-imune latente do adulto (LADA), uma forma de diabetes tipo 1 de incio tardio. A morfeia e o vitiligo so dermatoses raramente descritas em simultneo, apesar da sua provvel etiologia auto-imune. Neste doente, a investigao de outras doenas auto-imunes permitiu o diagnstico de LADA. Esta associao, raramente descrita, favorece a hiptese auto-imune.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Neste trabalho trabalho produziram-se micropartculas de polissacardeos contendo um frmaco anticancergeno, o 5-Fluorouracil, ou um anti-inflamatrio, a Prednisolona, utilizando como matrizes encapsulantes o quitosano e o FucoPol. As micropartculas foram produzidas pelo mtodo de secagem por atomizao (spray-drying). Foram estudados vrios reticulantes biocompatveis: o cido glutâmico; o cido ctrico e a lisina. As micropartculas produzidas foram caracterizadas em termos de morfologia, tamanho, propriedades qumicas, propriedades trmicas, cristalinidade e eficincia de encapsulamento recorrendo a tcnicas como microscopia electrnica de varrimento (SEM), Espectro de infravermelho por transformada de Fourier (FT-IR), calorimetria diferencial de varrimento (DSC), difraco de raios-X (XRD) e espectroscopia UV. Os perfis de concentrao foram obtidos realizando ensaios de libertao em dois meios distintos, em Suco Gstrico Simulado (pH=1,2) e Suco Intestinal Simulado (pH=6,8) e foram calculadas as velocidades de libertao para cada ensaio. Verificou-se que os ensaios com o frmaco modelo Prednisolona em matrizes de quitosano em meio cido, pH=1,2, apresentam uma libertao mais lenta. Os reticulantes mais adequados para o quitosano so o cido glutâmico para a libertao no estmago, a pH=1,2, e o cido ctrico para a libertao no intestino, a pH=6,8. Em relao ao FucoPol, a concentrao de reticulante mais adequada para ambos os meios de libertao revelou ser a de 50% em massa de lisina relativamente massa de FucoPol.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

A literatura cientfica pobre a respeito de frutas da Amaznia, como o murici, e suas caractersticas qumicas devem ser estudadas. Por isso, esta pesquisa teve por proposta determinar o perfil aminoacdico das polpas de bacuri, cupuau e murici sob diferentes valores de pH (3,3, 5,8, 8,0 e 12,0), sem aquecimento ou com aquecimento por 12 horas/100 C com agitao e refluxo. Valores de pH, glicose, frutose e sacarose tambm foram determinados nas polpas sem aquecimento. Os nutrientes foram determinados por CLAE (Cromatografia Lquida de Alta Eficincia). As polpas de bacuri, cupuau e murici apresentaram valores de pH 3,2, 3,6 e 3,35, respectivamente. A sacarose foi, quantitativamente, o principal carboidrato nas polpas de cupuau (38,34%) e bacuri (36,93%), sendo que os teores de frutose e glicose foram similares, tanto na polpa de cupuau (8,93% e 9,03%) como na de bacuri (12,63% e 11,65%), respectivamente. Em contraste, a polpa de murici foi quase isenta de sacarose (0,57%), mas no de frutose (11,51%) ou glicose (11,39%). Nas polpas sem aquecimento, os principais aminocidos foram: cido glutâmico (46,6 mg/kg), cido asprtico (28,8 mg/kg) e arginina (25,3 mg/kg) na polpa de bacuri; cido asprtico (56,3 mg/kg), cido glutâmico (44,0 mg/kg) e alanina (24,2 mg/kg) na polpa de cupuau; prolina (73,5 mg/kg), cido glutâmico (23,7 mg/kg) e cido asprtico (23,5 mg/kg) na polpa de murici. O aquecimento reduziu as concentraes de todos os aminocidos nas 3 polpas. O meio fortemente alcalino (pH 12) produziu a maior degradao de aminocidos. Lisina foi mais sensvel ao aquecimento do que outros aminocidos em pH 12.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Tese de Doutoramento em Cincias (rea de especializao em Qumica)

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Numerosos estudios indican que la amgdala, se encuentra estrechamente ligada a la generacin y modulacin de los procesos emocionales. Aunque el complejo de la amgdala generalmente se define por varios grupos distintos de clulas, los ncleos de la amgdala basolateral que se conectan con el ncleo central y el ncleo de la estra terminal son los que proyectan a las reas del sistema nervioso central involucradas en el control de las respuestas autnomas, los procesos cognitivos y la respuesta emocional. Adems de los ampliamente estudiados sistemas glutamatrgico, gabargico, endorfinrgico, CRH, CCK entre otros, en estas reas de la amgdala se encuentran receptores AT1 del sistema renina-angiotensina cerebral y llegan fibras del sistema de la pre-pro-hormona MCH (ppMCH) de la que se derivan la hormona concentradora de melanina (MCH) y otros dos pptidos biolgicamente activos: el neuropptido glicina (G)-cido glutmico (E) (NGE) y el neuropptido glutamina (E)- isoleucina (I) (NEI). Entre las reas a las que se proyectan los ncleos de la amgdala se destaca la inervacin de ncleos dopaminrgicos a travs del rea tegmental ventral y su influencia sobre la funcin del eje hipotlamo-hipfiso-adrenal (HHA) por la modulacin de la descarga de ACTH a travs de la inervacin del ncleo hipotalmico paraventricular. Este proyecto tiene como objetivo evaluar los efectos de los neuropptidos derivados de la ppMCH y Angiotensina II en la amgdala basolateral, sobre: el estado de ansiedad, conducta de exploracin, activacin del eje HHA y la trasmisin dopaminrgica en las reas de proyeccin de la amgdala. Se emplear un modelo de miedo potenciado en ratas, que provoca una mayor activacin de la amgdala y el establecimiento de un estado de ansiedad por la exposicin previa a una situacin de estrs. En este modelo se desencadenan respuestas similares a las encontradas en pacientes que sufren desrdenes de ansiedad, lo que nos permite estudiar el rol de los neuromoduladores en su fisiopatogenia.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Objetivos Generales: Mediante el abordaje experimental desde el punto de vista fisiolgico, bioqumico y molecular se pretende conocer la respuesta adaptativa de <i> P. aeruginosa </i> frente a diferentes estmulos ambientales tales como osmolaridad, pH y distintos tipos de ayuno nutricional. Objetivos Especficos: Aspectos Bioqumicos a) Se continuarn los estudios de las propiedades cinticas y fisicoqumicas de la fosforilcolina fosfatasa de <i> P. aeruginosa.</i> b) Se caracterizarn los sistemas de transporte en <i> P. aeruginosa</i> para: compuestos de amonio cuaternario (colina, betana, carnitina, N-trimetillisina); aminocidos bsicos (lisina, arginina) y cidos (glutmico); poliaminas y Pi. Se tratar de establecer la presencia o ausencia de protenas unidoras periplsmicas para estos compuestos. c) Se tratar de establecer la relacin entre el metabolismo de colina y otros compuestos de amonio cuaternario con el metabolismo del cido glutmico y trealosa en <i> P. aeruginosa</i> crecidas en medios iso e hiperosmolares obtenidos con soluciones salinas y solutos no ionizables. d) Se tratar de establecer en <i> P. aeruginosa</i> el recambio o destino metablico del Pi y colina que se produce cuando la bacteria se enfrenta a diferentes situaciones nutricionales y otros tipos de estmulos tales como pHs extremos y distinta osmolaridad, tanto a nivel de protenas periplsmicas, citoslicas, de membranas interna y citoslica, fosfolpidos, glucofosfolpidos, glucolpidos y lipopolisacridos (LPS) y compuestos fosforilados de bajo peso molecular, ej. acetilfosfato, alarmonas, etc. Aspectos Genticos y Moleculares a) Se obtendrn mutantes de <i> P. aeruginosa</i> con fenotipos caractersticos relacionados con los puntos anteriores. (...) b) Se construir la librera genmica de <i> P. aeruginosa</i> en csmido, plsmido y cDNA. Posteriormente se pretende la identificacin, clonado y secuenciacin de los genes relacionados con: 1) La sntesis de la fosfatasa cida, colinesterasa y PLC. 2) El transporte de compuestos de amonio cuaternario, teniendo en cuanta que, al menos para colina, existen dos componententes, uno de alta y otro de baja afinidad. 3) La sntesis de las enzimas responsables de la oxidacin de colina hasta betana, va la formacin de aldehdo de betana. (...) 4) La sntesis de las enzimas responsables de la degradacin de betana hasta glicina. (...) 5) La sntesis de las enzimas responsables del metabolismo de carnitina en condiciones de alta y baja osmolaridad. (...) 6) La adaptabilidad de la bacteria al pH en condiciones de baja osmolaridad. (...)

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Numerosos estudios indican que la amgdala, se encuentra estrechamente ligada a la generacin y modulacin de los procesos emocionales. Aunque el complejo de la amgdala generalmente se define por varios grupos distintos de clulas, los ncleos de la amgdala basolateral que se conectan con el ncleo central y el ncleo de la estra terminal son los que proyectan a las reas del sistema nervioso central involucradas en el control de las respuestas autnomas, los procesos cognitivos y la respuesta emocional. Adems de los ampliamente estudiados sistemas glutamatrgico, gabargico, endorfinrgico, CRH, CCK entre otros, en estas reas de la amgdala se encuentran receptores AT1 del sistema renina-angiotensina cerebral y llegan fibras del sistema de la pre-pro-hormona MCH (ppMCH) de la que se derivan la hormona concentradora de melanina (MCH) y otros dos pptidos biologicamente activos: el neuropptido glicina (G)-cido glutmico (E) (NGE) y el neuropptido glutamina (E)- isoleucina (I) (NEI). Entre las reas a las que se proyectan los ncleos de la amgdala se destaca la inervacin de ncleos dopaminrgicos a travs del rea tegmental ventral y su influencia sobre la funcin del eje hipotlamo-hipfiso-adrenal (HHA) por la modulacin de la descarga de ACTH a travs de la inervacin del ncleo hipotalmico paraventricular. Este proyecto tiene como objetivo evaluar los efectos de los neuropptidos derivados de la ppMCH y Angiotensina II en la amgdala basolateral, sobre: el estado de ansiedad, conducta de exploracin, activacin del eje HHA y la trasmisin dopaminrgica en las reas de proyeccin de la amgdala. Se emplear un modelo de miedo potenciado en ratas, que provoca una mayor activacin de la amgdala y el establecimiento de un estado de ansiedad por la exposicin previa a una situacin de estrs. En este modelo se desencadenan respuestas similares a las encontradas en pacientes que sufren desrdenes de ansiedad, lo que nos permite estudiar el rol de los neuromoduladores en su fisiopatogenia.