"Lancea", Lusitanian Word, and the "Lancienses" Ethnogenesis

Analysis of the word lancea, of Hispanic origin after Varro, and of place names, people´s names and personal names derived from it. It confirms that the spear was the most important weapon in the Bronze Age, belonging to the iuventus and used as heroic and divine symbol. This analysis confirms also the personality of the Lusitanians, a people related to the Celts but with more archaic archaeological, linguistic and cultural characteristics originated in the tradition of the Atlantic Bronze in the II millennium BC. It is also relevant to better know the organisation of Broze and Iron Age societies and the origin of Indo-Europeans peoples in Western Europe and of pre-Roman peoples of Iberia.

Ruxia i Ruxianos w romansach rycerskich autorstwa Feliciano de Silva

W niniejszym artykule przeanalizowany został sposób wykorzystania przez Feliciano de Silva autentycznego toponimu Ruxia (Ruś) przy konstruowaniu świata przedstawionego w romansie rycerskim. Jak zostaje wykazane, Feliciano de Silva jedynie częściowo wpisuje się w tendencję zaobserwowaną wcześniej m.in. u Garci Rodrigueza de Montalvo, który w swoich dziełach nakreśla jasną opozycję pomiędzy chrześcijańskim światem błędnego rycerstwa a złym i nikczemnym pogaństwem. Autor z Ciudad Rodrigo, chcąc nawiązać do chwały średniowiecznego Konstantynopola, powraca do czasów konfliktu bizantyńsko-ruskiego, który twórczo wykorzystuje w aż trzech księgach Florisel de Niquea. Ruxia, jeden z głównych przeciwników greckiego rodu, przedstawiona zostaje jako pogańska potęga militarna, której przewodzą władcy odważni, lecz zarazem owładnięci żądzą, niemoralni i okrutni.