Prawda - istina w horyzoncie anthropos w myśli rosyjskiego renesansu religijno-filozoficznego

Wydział Nauk Społecznych: Instytut Filozofii

Samorozwój studenta jako proces i efekt kształcenia

Idea uczenia się przez całe życie jest jedną z istotnych założeń w budowaniu społeczeństwa opartego na wiedzy. Jest również jednym z kluczowych czynników Procesu Bolońskiego. Pragnienie uczenia się przez całe życie ma na celu stworzenie społeczeństwa wiedzy. Jednakże możliwe jest to tylko wówczas, gdy wyzwolimy w jednostkach takie mechanizmy samorozwojowe jak: samopoznanie, samoocena, poczucie własnej skuteczności, samokształcenie. Uwalniają się one oraz dojrzewają jako skutek komunikacji interpersonalnej. Znaczącą rolę w rozwoju wspomnianych mechanizmów odgrywają nauczyciele akademiccy. Niniejszy artykuł zawiera rozważania teoretyczne oraz doniesienia z badań empirycznych.

Językowe środki wyrażania postawy mówiącego w łotewskich debatach sejmowych

Wydział Neofilologii: Instytut Językoznawstwa

Lektura twórcza w edukacji humanistycznej

Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej UAM: Instytut Filologii Polskiej

Problemy z pojęciem wiedzy w ramach epistemicznej koncepcji znaczenia Michaela Dummetta

According to epistemic theory of meaning the meaning is not understanding-transcendent – understanding is a kind of knowledge and the meaning is the content of this knowledge. The main problem of such a theory is to provide an adequate characteristic of the notion of knowledge. Dummett claims that understanding cannot be reduced neither to purely practical abilities, nor to explicit theoretical knowledge. In his opinion the most important part of the knowledge that constitutes understanding is a kind of implicit knowledge, something halfway between practical ability and theoretical knowledge. Unfortunately is not so simple to provide sufficiently clear characteristics of it. Moreover, because of implicitness of this knowledge, there is problem with manifestation of possession of such knowledge. Understanding should be related to the practice of making assertions. In the article I try to argue for soundness of thesis that important part of knowledge that constitutes understanding is a kind of procedural knowledge. This type of knowledge (called “knowledge-how”) cannot be reduced to propositional or conceptual knowledge (“knowledge-that”). Procedural knowledge has manifestation in activities doing in accordance with some set of the rules, but possession of this knowledge does not require explicit knowledge-that of the rules. Procedural knowledge is also located in the middle of the spectrum – between reflex actions and theoretical knowledge.

O naruszaniu podstawowych zasad postępowania naukowego. “Wzgórze przeznaczenia archeologii” górą skandalu

„We are paying a high price for the increasingly unequivocal equation drawn between knowledge and science and ordinary market product. The ideal of perfectly unrestrained cognition, the true mother of science, is threatened by the mass drive towards practical use and application of knowledge, a looming departure into nothingness. Politicians and managers of scientific life are guilty of considerable contribution in corrupting respectable university structures, and thus undermining culture of science and scholarly ethics. (…). Acquisition of funds, sponsorship, media presence, popularisation or even striving for commercial gain are recognised by politicians and scientific consultants, but most of all they are accepted by the university management as objectives worthy of effort, not to say the foremost goals of science. University rectors are nowadays interested primarily in the amounts of acquired moneys. The outcomes of research thus financed is subject to virtually no control, nor does it arouse any interest, unless it turns out to be fit to be announced in the media as a sensation, thereby serving the ‘prestige’ of the university”.