Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu w Web 2.0 - rozwój przyjaznej komunikacji cyfrowej i wynikające z niej korzyści

Poster pokazuje metody komunikacji z czytelnikiem stosowane w Bibliotece Uniwersyteckiej w Poznaniu w technologii mediów cyfrowych. Cyfrowe narzędzia komunikacji stały się bardzo pomocne, niemal niezbędne w pozyskiwaniu nowych czytelników, podtrzymywaniu i rozwijaniu współpracy w społeczności w sieci Web.2.0, zarówno tej globalnej, jak i lokalnej akademickiej. Strona WWW jako statyczna komunikacyjnie jest wspierana przez fora dyskusyjne, chaty, wideokonferencje, warsztaty informacyjne, które są prowadzone w czasie rzeczywistym. Twórczą siłę relacji społecznych z biblioteką rozwinęły interaktywne serwisy społecznościowe (Facebook) oraz komunikatory internetowe integrowane na platformie Ask a Librarian. Biblioteka stała się Biblioteką 2.0 ukierunkowaną na komunikację z czytelnikiem. Aktywne uczestnictwo i udział czytelników przy tworzeniu zasobów naukowych wdrożyliśmy w projekcie instytucjonalnego repozytorium - Adam Mickiewicz Repository (AMUR). Biblioteka zmienia się dla czytelników i z czytelnikami. Wykorzystywane platformy i serwisy społecznościowe dostarczają unikatowych danych o nowych potrzebach informacyjnych i oczekiwaniach docelowego Patrona 2.0, co skutkuje doskonaleniu usług istniejących i tworzeniu nowych. Biblioteka monitoruje usługi i potrzeby czytelników przez prowadzone badania społeczne. Technologie cyfrowe stosowane w komunikacji sprawiają, iż biblioteka staje się bliższa, bardziej dostępna, aby stać się w rezultacie partnerem dla stałych i nowych czytelników. Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu bierze udział w programach europejskich w zakresie katalogowania i digitalizacji zasobu biblioteki cyfrowej WBC, w zakresie wdrożenia nowych technologii i rozwiązań podnoszących jakość usług bibliotecznych, działalności kulturotwórczej (Poznańska Dyskusyjna Akademia Kominksu, deBiUty) i edukacji informacyjnej. Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu jest członkiem organizacji międzynarodowych: LIBER (Liga Europejskich Bibliotek Naukowych), IAML (Stowarzyszenie Bibliotek Muzycznych, Archiwów i Ośrodków Dokumentacji), CERL - Europejskie Konsorcjum Bibliotek Naukowych.

Form, fi gure, and the experience of time in seven southern composers of the 1950s-60s

After the 1980s it is diffi cult, following stylistic criteria, to draw a map of contemporary academic music. All styles are compossible, and all are practiced. In this context, the geographical entity “South of Italy” does not stand out for a musical identity with special technical-stylistic features. Rather, at a socio-cultural level, the South remains today – in music no less than in all areas where there is a gap between top development and stagnation – a land of emigrants: six out of the seven composers treated (Ivan Fedele, Giuseppe Colardo, Rosario Mirigliano, Giuseppe Soccio, Nicola Cisternino, Biagio Putignano, Paolo Aralla) live in the North of Italy. The positive aspect of this is the affi nity of the South with the transnational and superstructural community of contemporary music, which from European and Western has now become almost global. The composers under consideration belong to the generation of the ‘50s, rooted in the serial and post-serial movements (from which Franco Donatoni, Luciano Berio, Luigi Nono, Salvatore Sciarrino, Giacinto Scelsi, are the principals models, to mention only the Italians), dipped in the general phenomenon of timbrism (particularly spectralism), and acquainted with electronics. They draw from these sources various instruments of compositional technique and aspects of their poetics. In particular these composers, active from the ‘80s, develop new ways of construction of the temporal form of music. They share the goal to establish a new continuity, different from the tonal one but at the same time transcending the serial and post-serial disintegration and fragmentation. The primary means to this end is a new enhancement of the category of fi gure, as a clear and distinct, recognizable aggregate of pitches, intervals, register, durations, timbre, articulation, dynamics, and texture. Each composer elaborates the atonal fi gural material in different ways, emphasizing one aspect or another. For example, Fedele (1953) is a master in the management of form per se, Colardo (1953) in the activation of disturbed harmonic effects, Mirigliano (1950) in the creation of a slight tension from the smallest vibrations of sound, Soccio (1950) in the set up of movement by means of accumulations and discharges of energy, Cisternino (1957) in a Cagean-Scelsian emphasis on sound as such, Putignano (1960) in the suspension of time through the succession and transformation of images, Aralla (1960) in the foundation of form from below, from the concreteness of sound.

Filmy dla muzyki. Egar Varèse i Bill Viola

Anno Mungen focuses on “films made for music��� and on the rare phenomenon of ‘music depicted by picture’ (S. Kracauer). The narration about historical metamorphoses of varied forms of coexistence between music and picture is accompanied by a reflection on the laws of audiovisual perception. The main examples are discussed, these concentrating on the artistic ideas of Walt Disney’s animated film Fantasia and – first of all – on Edgard Varèse’s bold ideal of spatial music, attained post mortem in Bill Viola’s Déserts (1994). After a detailed analysis of Viola’s film the author admits that the movie pictures deduced from music are able to render the latter its own substantial visual power.

Polskie tradycje muzyczne na południowo-wschodniej Syberii i ich rola w kształtowaniu tożsamości narodowo-etnicznej

Wydział Historyczny: Katedra Muzykologii

Radiowe audycje umuzykalniające Marii Wieman jako forma wychowania muzycznego w przedszkolu. Analiza audycji z lat 1948-1976

Wydział Studiów Edukacyjnych: Zakład Edukacji Artystycznej