Goierriko garraioaren hobekuntza eta ingurumen inpaktua

[EU]Goierriko eskualdean egun batean burutzen diren bidai guztien %9a bakarrik burutzen da garraio publiko bidez. Hau gertatzearen bizilagunen “aitzakia” nagusia honakoa da: zerbitzua oso txarra da. Niri ordea, ondorengo zalantza datorkit burura: nahiz eta zerbitzua hobea izan, garraio publikoa gehiago erabiliko litzateke? Hau biraka dabilen gurpil zoroa da. Zerbitzua txarra delako ez dabil jende gehiago, baina ez du merezi zerbitzua hobetzea jende gutxi ibiltzen delako. Guzti hau argitzearren eta Goierriko garraio publikoaren hobekuntza sustatzeko zer egin daitekeen aztertzeko garatu da lan hau. Hobekuntza termino hau autobus gehiago jartzearekin erlazionatzen dugu gehienetan, baina nik beste planteamendu bat eman nahi izan diot. Bidaiari gutxi daudenez, ezin dira maiztasun handiz autobusak ezarri, proiektua ez baita bideragarria. Horregatik dagoen zerbitzua, gutxi bada ere, bizilagunei erabat moldatua egotea mahaigaineratu nahi izan dut, bizilagun hauen sentsibilizazioari arreta berezia eskainiz.

Uso pertinente del collarín cervical en el paciente traumático: una revisión sistemática.

Introducción y objetivo: El collarín cervical es un dispositivo que tiene como objetivo disminuir el movimiento del cuello para evitar lesiones secundarias en el manejo del paciente traumático en el ámbito prehospitalario. Mediante la realización de esta revisión sistemática se ha pretendido evaluar si la colocación del collarín cervical disminuye la movilidad del cuello en el paciente traumático, así como determinar si puede producir o evitar lesiones durante su manejo. Metodología: Revisión sistemática en base a las disposiciones PRISMA. Se elaboró un protocolo de búsqueda que se utilizó en cuatro bases de datos (Medline, Scopus, CINAHL y Web of Science) y se incluyeron ensayos clínicos y estudios observacionales publicados entre enero de 1995 y diciembre de 2014. Resultados: La revisión se realizó a partir de 10 ensayos clínicos no aleatorizados de modesta calidad metodológica: en 6 se utilizaron cadáveres con lesión cervical y en los otros 4 voluntarios sanos sin lesión cervical y un ensayo clínico aleatorizado de muestra pequeña realizado sobre cadáveres con lesión cervical. En los estudios realizados en pacientes sanos sin lesión cervical se observó que el collarín disminuía de forma significativa la movilidad del cuello frente a la no inmovilización. Por el contrario, en los estudios en los que participaban cadáveres con lesión cervical se determinó que el collarín cervical no disminuía la movilidad del cuello. Además en tres estudios se detectó un aumento de la separación intervertebral y en uno, un aumento de la presión venosa yugular. Conclusiones: Si bien la inmovilización cervical reduce la movilidad del cuello en pacientes sin lesión, este efecto no se produce en quienes presentan lesiones cervicales.

Jarduera fisikoak bizkarezur muinean lesioa izan duen pertsona batengan duen eragina

AURREKARIAK: Jarduera fisikoa eta bizkarrezur muineko lesioa lotzen dituen ikerketa oso gutxi daude. HELBURUA: Bizkarrezur-muinean lesioa izan duen pertsona batengan jarduera fisikoak dituen eraginak aztertzea izan zen. Zehazki, jarduera fisikoak pertsona tetraplegiko baten mugikortasun artikularrean dituen onurak eta onura horiek bere osasunaren pertzepzio subjektiboaren gan duten eragina ebaluatu da. METODOAK: Giltzadura ezberdinetako mugimendu-anplitudea neurtzeko video kamera eta Kinovea eta “Medi touch” programen bitartez aztertu ziren. SF-36 galdesorta erantzun zuen osasunaren pertzepzio subjektiboa neurtzeko. Sei asteko ariketa fisiko programa-interbentzio eran diseinatu zen. Proba guztiak interbentzioa ondoren errepikatu ziren konparaketa egiteko. EMAITZAK: Ariketa fisikoaren interbentzioaren ondoren neurturiko giltzadura ia guztietako mugikortasun anplitudean hobekuntzak jasan ditu lesionatuak (292oko mugikortasuna irabazten), giltzadura ertain-handietako hobekuntzak handiagoak izanik gehien murrizturiko mugimenduetan (guztiz galduriko mugimenduetan ez). Lesionatuaren osasunaren inguruko pertzepzio subjektiboak berriz, ez du aldaketa nabarmenik jasan. KONLKLUSIOAK: Lesionatuaren mugikortasuna hobetzeko oso aberasgarria izan daiteke jarduera fisiko indibidualizatua eta hobekuntza neurtzeko oso tresna baliagarria guk erabilitako balorazio protokoloa.

Angiotensina 1-7-ren eragina giza espermatozoideen mugikortasunean eta Akt-ren fosforilazioan

Ang 1-7-ak duen eragina giza espermatozoideen mugikortasunean aztertu dugu, baita molekula honek Akt-ren fosforilazioan dituen efektuak ere. Bestalde, Mas hartzailearen presentzia espermatozoideetan ikertu dugu.