975 resultados para Endocarditis Bacteriana
Resumo:
Estudi prospectiu observacional realitzat entre gener 2003-juny 2010 amb casos diagnosticats de EI. Vam estudiar l’epidemiologia i els factors de risc de l'endocarditis infecciosa associada al medi hospitalari (EIAMH). Vam incloure 212 casos, el 34,9% eren EIAMH. Observarem un augment en la incidència en els darrers 4 anys (del 45,9% al 54,1%). La EIAMH s'ha associat a pacients grans i amb més comorbiditat. Staphylococcus aureus (21,7%) va ser el més freqüent. Aquests pacients van ser rebutjats per a la cirurgia amb major freqüència (40% vs 22%) i van presentar una major mortalitat (44,6% vs 19,6%) respecte al grup d'endocarditis comuniataria.
Resumo:
Lactococcus garvieae is a Gram-positive, catalase negative coccus arranged in pairs or short chains, well-known as a fish pathogen. We report a case of Infective Endocarditis (IE) by L. garvieae in a native valve from a 68-year-old male with unknown history of contact with raw fish and an extensive history of heart disease. This case highlights the reliability of MALDI-TOF MS compared to conventional methods in the identification of rare microorganisms like this.
Resumo:
We report a case of bacterial endocarditis caused by nonhemolytic group B streptococcus (GBS) in a 67-year-old man with no predisposing risk factors. Nonhemolytic GBS strains rarely cause illness and are usually detected in perinatal infections. We believe this to be the first reported case of endocarditis caused by a nonhemolytic strain of GBS.
Resumo:
Tesis (Maestría en Salud Pública con Especialidad en Odontología Social ) U.A.N.L.
Resumo:
Introducción y objetivos: La endocarditis infecciosa (EI) es una enfermedad grave producida por diversos gérmenes que afectan las válvulas cardiacas y el tejido endomiocárdico. El objetivo fue describir las características epidemiológicas, clínicas, ecocardiográficas y microbiológicas de la endocarditis infecciosa por Staphylococcus aureus (S. aureus) meticilino sensible y resistente de la Fundación Cardioinfantil – Instituto de Cardiología (FCI-IC) en el periodo de tiempo 2010- 2015. Métodos: Cohorte retrospectiva de casos de EI por S. aureus en la FCIIC para el período 2010-2015. Se realizó descripción de las variables generales de la población a estudio utilizando medidas de tendencia central y dispersión. Análisis de desenlaces teniendo cuenta la concentración inhibitoria mínima de vancomicina. Resultados: En el estudio se presentaron 27 casos de EI, con una mayor proporción de pacientes de sexo masculino, con hipertensión, diabetes y hemodiálisis. La fiebre fue la manifestación más frecuente seguida de fenómenos vasculares. La válvula más comprometida fue la mitral, principalmente nativa. Discusión: La presentación clínica de los pacientes con EI por S. aureus es aguda por lo que la fiebre es la principal manifestación clínica presentada, lo anterior favorece un rápido diagnóstico clínico. De las cepas de S. aureus causante de EI no se encontró gérmenes con sensibilidad intermedia ni resistente a la vancomicina según criterios establecidos por CLSI. Se encontró mayor proporción de pacientes con un valor de CMI para vancomicina mayor a 0,5μg/ml lo cual es importante dado que podemos estar enfrentándonos a cepas hetero VISA (hVISA).
Resumo:
Los antibióticos pueden administrarse de forma terapéutica -en una infección ya establecida-o de forma profiláctica. La necesidad de profilaxis antibiótica en cirugía bucal es un tema controvertido, así como su correcta administración. Debe realizarse únicamente en aquellos procedimientos que supongan un elevado riesgo de infección (extracciones traumáticas del tercer molar o qúe haya sufrido repetidos procesos de pericoronaritis) y en determinados casos de pacientes médicamente comprometidos. El antibiótico de elección es la penicilina, aunque en determinados casos puede usarse algún medicamento alternativo como el metronidazol. En pacientes sanos debe administrarse una dosis preoperatoria doble a la terapéutica y una o dos dosis postoperatorias. En pacientes médicamente comprometidos con riesgo a sufrir una endocarditis bacteriana se seguirán las recomendaciones de la British Society for Antimicrobial Chemoterapy (BSAC) o de la American Heart Association (AHA).
Resumo:
In this study the authors present the frequency and types of congenital heart malformations (CHM) among Down Syndrome (DS) patients emphasizing the prevention of infectious endocarditis (IE) with appropriate antibiotic prophylaxis (ABP). Out of 390 DS patients, 312 (80%) were considered free from any CHM. 78 (20%) presented some CHM; from these 11,54% (n=9) have more than one CHM; ABP to prevent IE was recommended for 41,03% (n=32). Ventricular septal defect was the most frequent CHM (20,51%, n=16). Dentists must know about the patients’ cardiologic diagnosis before a treatment that could cause bleeding, because they have to administer antibiotics to prevent IE. Although some CHM doesn’t need ABP, according to the protocol of the American Heart Association, there are systemic conditions in DS that are relevant to the prescription of antibiotics.
Resumo:
A 66-year-old female with Streptococcus viridans aortic and tricuspid infective endocarditis develops, during the course of antibiotic therapy, rupture of a right coronary sinus of Valsalva aneurysm to the right ventricle. An urgent cardiac surgery is preformed with implantation of a mechanical aortic prosthesis and a right coronary sinus plasty. Six months later a huge aortic pseudoaneurysm is diagnosed and she is submitted to a second uneventful surgery. A review is done for the significant features with discussion of diagnosis and therapy.
Resumo:
Infective endocarditis (IE) is now rare in developed countries, but its prevalence is higher in elderly patients with prosthetic valves, diabetes, renal impairment, or heart failure. An increase in health-care associated IE (HCAIE) has been observed due to invasive maneuvers (30% of cases). Methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) and Enterococcus are the most common agents in HCAIE, causing high mortality and morbidity. We review complications of IE and its therapy, based on a patient with acute bivalvular left-sided MRSA IE and a prosthetic aortic valve, aggravated by congestive heart failure, stroke, acute immune complex glomerulonephritis, Candida parapsilosis fungémia and death probably due to Serratia marcescens sepsis. The HCAIE was assumed to be related to three temporally associated in-hospital interventions considered as possible initial etiological mechanisms: overcrowding in the hospital environment,iv quinolone therapy and red blood cell transfusion. Later in the clinical course,C. parapsilosis and S. marcescens septicemia were considered to be possible secondary etiological mechanisms of HCAIE.
Resumo:
Kocuria rosea belongs to genus Kocuria (Micrococcaceae family, suborder Micrococcineae, order Actinomycetales) that includes about 11 species of bacteria. Usually, Kocuria sp are commensal organisms that colonize oropharynx, skin and mucous membrane; Kocuria sp infections have been described in the last decade commonly affecting immunocompromised patients, using intravenous catheter or peritoneal dialysis. These patients had mainly bacteremia/recurrent sepsis. We hereby describe the case of a 10-year-old girl, immunocompetent, who had endocarditis/sepsis by K. rosea which was identified in five different blood cultures by Vitek 2 ID-GPC card (BioMérieux, France). Negative HIV serology, blood count within normal range of leukocytes/neutrophils and lymphocytes, normal fractions of the complement, normal level of immunoglobulins for the age; lymphocyte immunophenotyping was also within the expected values. Thymus image was normal at chest MRI. No catheters were required. Identification of K. rosea was essential to this case, allowing the differentiation of coagulase-negative staphylococci and use of an effective antibiotic treatment. Careful laboratory analysis of Gram-positive blood-born infections may reveal more cases of Kocuria sp infections in immunocompetent patients, which may collaborate for a better understanding, prevention and early treatment of these infections in pediatrics.
Resumo:
OBJETIVOS: o objetivo deste trabalho foi verificar a incidência de cárie dentária em um programa de prevenção aplicado durante 25 anos em clínica particular. METODOLOGIA: participaram desse programa 640 crianças de ambos os gêneros, na faixa etária de 3 a 15 anos de idade. O programa foi baseado no controle mecânico da placa bacteriana dentária por meio da profilaxia profissional com jato de bicarbonato de sódio com uma periodicidade mensal. A incidência de cárie foi verificada por meio de exames clínicos durante as sessões de atendimento e radiográficos anualmente. A média de idade das crianças ao ingressarem no programa foi de 7,8 anos. RESULTADOS: antes de ingressar no programa, as crianças apresentaram, em média, 5,3 faces cariadas, enquanto após o programa a média foi de 0,18. A incidência de cáries por ano antes do programa foi de 0,9 faces cariadas e durante o programa de 0,03. O tempo de permanência das crianças no programa foi, em média, de 52,6 meses, e a média de faltas foi de 0,5 falta por ano. Esses resultados demonstram o sucesso do programa, principalmente por ter uma filosofia que procura o equilíbrio da biodiversidade da cavidade bucal, sem o risco de produzir efeitos colaterais indesejáveis. CONCLUSÕES: conclui-se, assim, que esse parece ser o caminho mais curto para resolver o problema da cárie dentária, ou seja, o controle mecânico da placa bacteriana dentária através da profilaxia profissional mensal, pois é um método de prevenção possível de ser aplicado em qualquer criança, independentemente de suas condições psicomotoras e sociais, e que proporciona a melhor relação custo-benefício, além de estar de acordo com os conceitos mais atuais de cárie e de seus fatores etiológicos. Em função da faixa etária das crianças, o programa é de suma importância para clínicas de Odontopediatria e Ortodontia.
Resumo:
FUNDAMENTO: A doença periodontal representa risco à gestante portadora de valvopatia reumática, seja para contrair endocardite infecciosa, seja por propiciar complicações obstétricas. OBJETIVO: Estudar a frequência da doença periodontal em portadoras de valvopatia reumática durante a gravidez. MÉTODOS: Foram estudadas 140 gestantes, comparáveis quanto a idade e o nível socioeconômico, divididas em: 70 portadoras de doença valvar reumática e 70 mulheres saudáveis. Todas se submeteram a: 1) avaliação clínica odontológica que incluiu a análise dos seguintes parâmetros: 1.1) profundidade à sondagem, 1.2) distância da linha esmalte-cemento à margem gengival, 1.3) nível clínico de inserção, 1.4) índice de sangramento, 1.5) índice de placa bacteriana, e, 1.6) comprometimento de furca; e, 2) exame microbiológico nas amostras de saliva e do cone que considerou o controle positivo para as cepas das bactérias Porphyromonas gingivalis, Tannerella forsithia e Aggregobacter actinomycetemcomitans. RESULTADOS: A lesão valvar mitral foi prevalente (65 casos = 92,8%) dentre as gestantes cardiopatas. A comparação entre os grupos mostrou não haver diferenças entre idade e a paridade, e embora tenham sido verificadas diferenças entre as medidas da distância da linha esmalte-cemento à margem gengival (p = 0,01) e o índice de placa (p=0,04), a frequência da doença periodontal identificada em 20 (14,3%) gestantes, não foi diferente entre os grupos (p = 0,147). O exame microbiológico mostrou uma proporção maior da bactéria P. gingivalis na saliva de gestantes saudáveis (p = 0,004). CONCLUSÃO: O estudo clínico e microbiológico periodontal durante a gravidez demonstrou igual frequência da doença periodontal em portadoras de valvopatia reumática quando comparada às mulheres saudáveis.
Resumo:
Nocardia is a rare opportunistic agent, which may affect immunocompromised individuals causing lung infections and exceptionally infective endocarditis (IE). There are few reports of IE caused by Nocardia sp., usually involving biological prostheses but rarely in natural valves. Its accurate microbiological identification may be hampered by the similarity with Rhodococcus equi and Corynebacterium spp. Here we report a case of native mitral valve IE caused by this agent in which the clinical absence of response to vancomycin and the suggestion of Nocardia sp. by histology pointed to the misdiagnosis of Corynebacterium spp. in blood cultures. The histological morphology can advise on the need for expansion of cultivation time and use of extra microbiological procedures that lead to the differential diagnosis with Corynebacterium spp. and other agents, which is essential to establish timely specific treatment, especially in immunocompromised patients.
Resumo:
The incidence of Streptococcus agalactiae is widely recognized as increasing in nonpregnant adults. This report describes a retrospective case series of S. agalactiae endocarditis at the Heart Institute of Sao Paulo, Brazil, between 2000 and 2006. Early diagnosis and valve surgery seem to have contributed to improved patient outcomes. (Heart Lung (R) 2010;39:331-334.)
Resumo:
Objectives: A rapid-growing mycobacteria biological prosthetic valve (BPV) endocarditis related to prosthetic manufacturing process is described in Brazil. Methods: From 1999 to 2008, thirty-nine patients underwent BPV replacement due to culture-negative suspected endocarditis. All these cases had histological sections stained by Ziehl-Neelsen method. Clinical and microbiological data were reviewed in all acid-fast bacilli (AFB) positive cases. The 16S-23S internal transcribed sequence (ITS) was amplified using DNA extracted from paraffin-embedded samples, digested with restrictions enzymes and/or sequenced. Results: Eighteen AFB positive BPV (18/39)(46%) were implanted in 13 patients and were from the same manufacturer. Four of them were implanted in other hospitals. Thirteen BPV were histologically proven endocarditis and five showed a colonization pattern. The examination of six non-implanted ""sterile"" BPV from this manufacturer resulted in 5 AFB positive. Mycobacterium chelonae was the AFB identified by ITS restriction analysis and sequencing. Conclusions: Rapid-growing mycobacteria infections must be suspected and Ziehl-Neelsen stain always performed on histology of either early or late BPV endocarditis, particularly when blood cultures are negative. (C) 2010 The British Infection Society. Published by Elsevier Ltd. All rights reserved.