363 resultados para Costaria costata


Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

No município de Araponga, Estado de Minas Gerais, foi estudada a possibilidade de antecipar a colheita do caquizeiro 'Costata', e obter preços mais elevados no mercado através da quebra de dormência artificial. A cianamida hidrogenada nas doses de 2,4; 7,3; 12,2 mLL-1 , combinadas com 8,0 mLL-1 de óleo mineral, foi aplicada em 9-6, 30-6, 21-7 e 11-8-1999, quando as gemas se encontravam dormentes. Quando comparada com as plantas-testemunha, a aplicação de 7,3 a 12,2 mLL-1 de cianamida hidrogenada e 8,0 mLL-1 de óleo mineral, no período de 9-6 a 16-6, antecipou a brotação, o florescimento e a colheita em 12; 10 e 10 semanas, respectivamente. Desse modo, a colheita pôde ser realizada a partir de dezembro. A fixação dos frutos foi maior com o aumento da concentração e a aplicação realizada entre 7-7 e 11-8, a maior massa dos frutos foi obtida com a aplicação de 0,1 a 2,9 mLL-1, no período de 26-7 a 11-8, o teor de sólidos solúveis aumentou, a acidez titulável diminuiu e a firmeza da polpa não foi alterada.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Members of the flightless genus Apterotheca Gebien (Coleoptera : Tenebrionidae) are mostly restricted to the high elevation rainforests of the Wet Tropics World Heritage Area of north-eastern Australia. This region has been recognised as an 'epicentre of evolution for low vagility animals'. The genus Apterotheca is the most diverse low vagility insect taxon known in this region. Forty-four species are included here in a revision of the genus. Three of these species were previously included in Apterotheca (A. antaroides (Pascoe), A. besti (Blackburn) and A. punctipennis Carter), four were previously included in other genera (A. australis (Kulzer), comb. nov. and A. punctifrons (Gebien), comb. nov. in Apterophenus Gebien, A. costata (Buck), comb. nov. in Caxtonana Buck and A. pustulosa (Carter), comb. nov. in Austropeus Carter) and 37 are new. The monotypic genera Austropeus Carter, syn. nov. and Caxtonana Buck, syn. nov. are proposed as new synonyms of Apterotheca. A lectotype for A. punctipennis and A. besti are designated. A key to the species of Apterotheca and a phylogenetic analysis based on the morphological features of adults, as well as a discussion of character evolution, are also included. Data presented here represent the framework for future studies on the determinants of the patterns of diversity found in the Wet Tropics.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Seven genera are treated: Acaulona Wulp, 1888 = Forcipophasia Townsend, 1935 syn. nov., Euacaulona Townsend, 1908, Itaxanthomelana Townsend, 1927, Melanorophasia Townsend, 1934, Urucurymyia Townsend, 1934, Xanthomelanopsis Townsend, 1917, and Mahauiella gen. nov. Two new species are described: Mahauiella nayrae sp. nov. (Brasil, Santa Catarina) and Mahauiella sforcini sp. nov. (Brasil, Santa Catarina). New synonyms proposed: Acaulona costata Wulp, 1888 = Forcipophasia fusca Townsend, 1935 syn. nov. = Acaulona brasiliana Townsend, 1937 syn. nov.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Durante «El Niño» (EN) de 1982 - 1983 se realizaron 2 experimentos en la Bahía de Ancón, a fin de reconocer las principales características de la reco­lonización en la biocenosis de Semimytilus algosus (zona mediolitoral), utilizando áreas cuadradas denudadas de 0,0625 m2 ; y en la de Aulacomya ater (a 5 metros de profundidad), colocando prismas triangulares de 0,2 m2 de área junto a un pequeño banco de este mitílido. Se analizaron periódicamente los cambios en el número de especies, densidad, biomasa, diversidad y velocidad de crecimiento de los principales coloniza­ dores. Paralelamente se tomaron datos oceanográficos y muestras periódicas de zooplancton y fitoplancton. En medio año de colonización, las características estructurales y tróficas de las 2 comunidades en suce­ sión han seguido patrones distintos, pero con un evidente proceso de tropicalización en ambos casos. Las larvas planctónicas con mayor abundancia a lo largo de todo el año pertenecieron al braquiópodo Discinisca lamellosa, a cirrípedos, gasterópodos y pelecípodos. En los experimentos, los mejores colonizadores primarios resultaron : Viva costata y Semimytilus algosus, en los cuadrados ; Hydroides parvus e Hydroides norvegica, en los prismas. Los mecanismos de competencia fueron más importantes en los cuadrados, destacando la ejercida por especies foráneas de aguas cálidas ( Pollicipes elegans, Pomatoceros sp.). En los prismas destacan los mecanismos de predación y resalta también la colonización por especies de aguas cálidas (Pomatoceros sp., Pteria sterna ) y por especies tradicionalmente escasas en la bahía (Argopecten purpuratus).

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

A partir de 36 muestras de sedimento superficial, obtenidas en la zona norte del mar del Perú, frente a los puertos de Pimentel (6°45 'S a 7°19 'S), Salaverry (8°11 'S a 9°01 'S) y Huarmey (10°05 'S a 10°25 'S), durante cruceros realizados entre 1976 y 1982, se estudió la composición y al distribución de la biofacies de foraminíferos bentónicos recientes, determinándose un total de cincuenta y dos especies. En base a los análisis de similaridad y el uso de índice biológico se determinó que la biofacies del área estudiada está caracterizada por Bifarina hancocki, Bolivina costata, Bolivina piclata, Bolivina seminuda var. humilis, Cassidulina auka, Epistominella pacifica, Hanzawaia concentrica, Robulus rotulatus, Uvigerina striata, Valvulineria inflata y una especie no identificada de Bolivina.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Em costaria iniciar aquest discurs de presentació de Paulo Freire, a qui la Universitat de Barcelona té avui el goig de retre homenatge investint-lo Doctor Honoris Causa, sense fer prèviament tres coses. En primer lloc, agrair molt sincerament l'encàrrec que se m'ha fet de dirigir-vos aquestes paraules. En segon lloc, referir-me a un deis significats d'aquest acte. Paulo Freire serà el primer Doctor Honoris Causa de la Universitat de Barcelona proposat per la recentment creada Facultat de Pedagogia i per la Divisió de Ciències de l'Educació amb el suport de l'Escola de Formació del Professorat d'EGB i de l'ICE. Amb una unanimitat total, els centres d'aquesta universitat que tenen com a objecte específic la formació d'educadors i la recerca pedagògica han volgut honorar-se incorporant a la seva comunitat qui és avui, probablement, el pedagog viu més universalment conegut i reconegut.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

O presente trabalho teve por objetivo avaliar alguns aspectos relacionados à zoogeografia e ecologia dos ostracodes da plataforma interna norte do Rio de Janeiro, próximo à cidade de Cabo Frio. O material de estudo resultou da análise de 43 amostras sedimentológicas coletadas durante a expedição GEOCOSTA RIO II. Este estudo permitiu o reconhecimento de 16 famílias, 49 gêneros, 66 espécies e dois gêneros que permaneceram em nomenclatura indeterminada. A descrição de uma nova espécie, Actinocythereis brasiliensis sp. n., também foi realizada no âmbito do presente trabalho. As famílias mais representativas quanto à abundância e o número de espécies foram Thaerocytheridae e Cytheruridae, respectivamente. A espécie mais constante na área foi Caudites ohmerti e, dentre as com maior dominância estão, Caudites ohmerti, Meridionalicythere? dubia, Callistocythere litoralensis, Paracytheridea bulbosa, Urocythereis dimorphica, Henryhowella inflata, Oculocytheropteron delicatum, Xestoleberis umbonata, Henryhowella macrocicatricosa e Brasilicythere reticulispinosa. As preferências sedimentológicas e batimétricas das espécies são também discutidas neste trabalho. É sugerido que se estenda a distribuição zoogeográfica, um pouco mais ao norte, para sete espécies: Cushmanidea variopunctata, Neocytherideis impudicus, Hemingwayella advena, Hemingwayella sp., Urocythereis dimorphica, Munseyella cornuta e Basslerites costata. A grande maioria das espécies são características da plataforma continental sul, sendo que destas o maior percentual pertence à Subprovíncia Sul-Brasileira. De acordo com a fauna registrada, predominantemente de águas frias, chegamos a conclusão que a sua presença se deve, em grande parte, à influência da ressurgência marinha na área de estudo A proporção sexual foi de 1,19 machos para 1 fêmea. Fêmeas ovígeras encontradas entre abril e setembro e o ingresso de juvenis na população (recrutamento) foi observado em novembro e dezembro de 2000.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

O presente trabalho teve por objetivo avaliar alguns aspectos relacionados à zoogeografia e ecologia dos ostracodes da plataforma interna norte do Rio de Janeiro, próximo à cidade de Cabo Frio. O material de estudo resultou da análise de 43 amostras sedimentológicas coletadas durante a expedição GEOCOSTA RIO II. Este estudo permitiu o reconhecimento de 16 famílias, 49 gêneros, 66 espécies e dois gêneros que permaneceram em nomenclatura indeterminada. A descrição de uma nova espécie, Actinocythereis brasiliensis sp. n., também foi realizada no âmbito do presente trabalho. As famílias mais representativas quanto à abundância e o número de espécies foram Thaerocytheridae e Cytheruridae, respectivamente. A espécie mais constante na área foi Caudites ohmerti e, dentre as com maior dominância estão, Caudites ohmerti, Meridionalicythere? dubia, Callistocythere litoralensis, Paracytheridea bulbosa, Urocythereis dimorphica, Henryhowella inflata, Oculocytheropteron delicatum, Xestoleberis umbonata, Henryhowella macrocicatricosa e Brasilicythere reticulispinosa. As preferências sedimentológicas e batimétricas das espécies são também discutidas neste trabalho. É sugerido que se estenda a distribuição zoogeográfica, um pouco mais ao norte, para sete espécies: Cushmanidea variopunctata, Neocytherideis impudicus, Hemingwayella advena, Hemingwayella sp., Urocythereis dimorphica, Munseyella cornuta e Basslerites costata. A grande maioria das espécies são características da plataforma continental sul, sendo que destas o maior percentual pertence à Subprovíncia Sul-Brasileira. De acordo com a fauna registrada, predominantemente de águas frias, chegamos a conclusão que a sua presença se deve, em grande parte, à influência da ressurgência marinha na área de estudo.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Pós-graduação em Direito - FCHS

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico (CNPq)

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico (CNPq)

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Drilling at ODP Site 641 (on the western margin of Galicia Bank, off northwestern Spain) revealed a thin, but pronounced, interval of black shale and gray-green claystone. Our high-resolution study combines the sedimentology, micropaleontology (palynomorphs and others), organic and inorganic geochemistry, and isotopic values of this layer to demonstrate the distinct nature of the sediment and prove that the sequence represents the local sedimentary expression of the global Cenomanian/Turonian Oceanic Anoxic Event (OAE) of Schlanger and Jenkyns (1976), Arthur and Schlanger (1979), and Jenkyns (1980), also called the Cenomanian/Turonian Boundary Event (CTBE). The most striking evidence is that the strong positive d13C excursion characterizing the CTBE sequences in shallow areas can be traced into a pronounced deep-sea expression, thus providing a good stratigraphic marker for the CTBE in various paleosettings. The isotopic excursion at Site 641 coincides with an extremely enriched trace metal content, with values that were previously unknown for the Cretaceous Atlantic. Similar to other CTBE occurrences, the organic carbon content is high (up to 11%) and the organic matter is of dominantly marine origin (kerogen type II). The bulk mineralogy of the CTBE sediments does not differ significantly from the general trend of Cretaceous North Atlantic sediments (dominance of smectite and zeolite with minor amounts of illite and scattered palygorskite, kaolinite, and chlorite); thus, no evidence for either increased volcanic activity nor a drastic climatic change in the borderlands was found. Results from Site 641 are compared with the CTBE section found at Site 398, DSDP Leg 47B (Vigo Seamount at the southern end of the Galicia Bank).

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Benthic foraminifers of the Coniacian-Santonian through the Paleocene were recovered from a continuous pelagic carbonate section from Hole 516F on the Rio Grande Rise. Sixty-five genera and 153 species have been identified, most of which have been reported from other localities. Bathyal depths are reflected in the benthic assemblages dominated by gavelinellids (Gavelinella beccariiformis, G. velascoensis), Nuttallides truempyi, and various gyroidinids and buliminids. Rapid subsidence during the Coniacian-Santonian from nearshore to upper to middle bathyal depths was followed by much reduced subsidence, with the Campanian-Paleocene interval accumulating at middle bathyal to lower bathyal depths. A census study based on detailed sampling reveals major changes in benthic faunal composition at the Cretaceous/Tertiary boundary transition. It was a time of rapid turnover, with the extinctions of numerous species and the introduction of many new species. Overall, species diversity decreases about 20%, and approximately one-third of latest Maestrichtian species do not survive to the end of the Cretaceous. This shift indicates a significant environmental change in the deep sea, the precise nature of which is not apparent from the foraminifers or their enclosing sediments.