883 resultados para Coastal basins


Relevância:

70.00% 70.00%

Publicador:

Resumo:

Em ambientes de riacho, fatores relacionados à estrutura dos habitats e limnologia interagem regulando os padrões de transferência de energia e matéria, afetando a composição da comunidade de peixes. Em bacias costeiras do sudeste do Brasil as características limnológicas e estrutura dos habitats diferem entre riachos de águas claras e pretas. Os primeiros são compostos por uma variedade de tipos de substrato, possuem velocidades de corrente mais elevadas e baixa condutividade, enquanto os últimos apresentam substrato arenoso, baixas velocidades de corrente e águas escuras e ácidas. Neste trabalho analisamos a importância relativa da estrutura dos habitats e das variáveis limnológicas como preditores dos padrões de composição em comunidades de peixes de riachos. Oito riachos de primeira a terceira ordem foram amostrados na planície costeira da bacia do rio Itanhaém. Capturamos 34 espécies e verificamos que a composição das comunidades foi influenciada por fatores estruturais e limnológicos, sendo os primeiros mais importantes. Uma fração de variação que não pode ser totalmente decomposta, deve-se à influência conjunta da limnologia e estrutura dos habitats. Algumas das espécies restritas aos riachos de águas pretas provavelmente apresentam adaptações fisiológicas e comportamentais para lidar com os baixos níveis de pH. Quando foram examinados somente os riachos de águas claras, toda a variação explicada na composição da comunidade de peixes foi atribuída aos fatores estruturais, devido a preferências específicas por diferentes características de hábitats.

Relevância:

70.00% 70.00%

Publicador:

Resumo:

A relative sea-level curve for the Holocene is constructed for Polyarny on the Kola Peninsula, northwest Russia. The curve is based on 18 radiocarbon dates of isolation contacts, identified from lithological and diatomological criteria, in nine lake basins situated between 12 and 57 m a.s.l. Most of the lakes show a conformable, regressive I-II-III (marine-transitional-freshwater) facies succession, indicating a postglacial history comprising an early (10,000-9000 radiocarbon years BP) phase of rapid, glacio-isostatically induced emergence (~5 cm/year) and a later phase (after 7000 years BP,) having a moderate rate of emergence (<0.5 cm/year). Three lakes together record a phase of very low rate of emergence or slight sea-level rise at a level of ~27 m a.s.l., between 8500 and 7000 years BP, which correlates with the regional Tapes transgression. Pollen stratigraphy in the highest lake shows that the area was deglaciated before the Younger Dryas and that previously reconstructed Younger Dryas glacier margins along the north Kola coast lie too far north

Relevância:

70.00% 70.00%

Publicador:

Resumo:

Patterns of mangrove vegetation in two distinct basins of Florida Coastal Everglades (FCE), Shark River estuary and Taylor River Slough, represent unique opportunities to test hypotheses that root dynamics respond to gradients of resources, regulators, and hydroperiod. We propose that soil total phosphorus (P) gradients in these two coastal basins of FCE cause specific patterns in belowground biomass allocation and net primary productivity that facilitate nutrient acquisition, but also minimize stress from regulators and hydroperiod in flooded soil conditions. Shark River basin has higher P and tidal hydrology with riverine mangroves, in contrast to scrub mangroves of Taylor basin with more permanent flooding and lower P across the coastal landscape. Belowground biomass (0–90 cm) of mangrove sites in Shark River and Taylor River basins ranged from 2317 to 4673 g m-2, with the highest contribution (62–85%) of roots in the shallow root zone (0–45 cm) compared to the deeper root zone (45–90 cm). Total root productivity did not vary significantly among sites and ranged from 407 to 643 g m-2 y-1. Root production in the shallow root zone accounted for 57–78% of total production. Root turnover rates ranged from 0.04 to 0.60 y-1 and consistently decreased as the root size class distribution increased from fine to coarse roots, indicating differences in root longevity. Fine root biomass was negatively correlated with soil P density and frequency of inundation, whereas fine root turnover decreased with increasing soil N:P ratios. Lower P availability in Taylor River basin relative to Shark River basin, along with higher regulator and hydroperiod stress, confirms our hypothesis that interactions of stress from resource limitation and long duration of hydroperiod account for higher fine root biomass along with lower fine root production and turnover. Because fine root production and organic matter accumulation are the primary processes controlling soil formation and accretion in scrub mangrove forests, root dynamics in the P-limited carbonate ecosystem of south Florida have a major controlling role as to how mangroves respond to future impacts of sealevel rise.

Relevância:

70.00% 70.00%

Publicador:

Resumo:

We report sedimentological evidence for a tsunami from a coastal lake at Innaarsuit, Disko Bugt (west Greenland), which was most likely generated by a rolling iceberg. The tsunami invaded the lake c. 6000 years ago, during a period of time when relative sea level (RSL) was falling quickly because of isostatic rebound. We use the background rate of RSL fall, together with an age model for the sediment sequence, to infer a minimum wave run-up during the event of c. 3.3 m. The stratigraphic signature of the event bears similarities to that described from studies of the early-Holocene Storegga slide tsunami in Norwegian coastal basins. Conditions conducive to iceberg tsunami include a supply of icebergs, deep water close to the shore, a depositional setting protected from storms or landslide tsunami, and a coastal configuration that has the potential to amplify the height of tsunami waves as water depths shallow and the waves approach and impact the coast. Future warming of polar regions will lead to increased calving and iceberg production, at a time when human use of polar coasts will also grow. We predict, therefore, that iceberg-generated tsunami will become a growing hazard in polar coastal waters, especially in areas adjacent to large, fast-flowing, marine-terminating ice streams that are close to human populations or infrastructure.

Relevância:

60.00% 60.00%

Publicador:

Resumo:

S'ha estudiat l'estructura i dinàmica del sistema bentònic de llacunes costaneres de la maresma dels aiguamolls de l'Empordà (NE de la península Ibèrica) i els factors que les determinen. Amb aquesta finalitat es van prendre mostres d'organismes del bentos (mensualment), nutrients i pigments de l'aigua (setmanalment) i el sediment (mensualment), així com paràmetres físics de l'aigua (setmanalment), durant dos cicles d'inundació (1997-1998 i 1998-1999). En aquesta maresma els factors determinants per als organismes bentònics i el contingut en nutrients del sediment són principalment físics: el grau de permanència de l'aigua, el confinament i la granulometria. De manera que els factors tròfics tenen menys pes que els físics tal com es posa de manifest amb les associacions de nematodes. El règim hídric de les llacunes integra des del grau de permanència de l'aigua fins a la salinitat i el confinament, per la qual cosa a partir de la caracterització dels diferents tipus de règim hídric es poden discriminar les tres tipologies d'ambients amb comunitats bentòniques diferenciades en l'estructura, la composició i la dinàmica temporal. Així, les tres comunitats diferenciades són: (1) la d'aigües permanents caracteritzada per una riquesa i diversitat elevades i constants en el temps, i per un nombre més elevat de tàxons sense adaptacions per passar situacions adverses; (2) la d'aigües semipermanents i temporànies d'inundació pulsativa, caracteritzada per una menor riquesa i diversitat, i per la dominància d'organismes amb estructures de resistència per passar la fase seca i aguantar condicions desfavorables, i (3) la d'aigües temporànies d'inundació continuada, caracteritzada per una major variabilitat de la riquesa i diversitat al llarg del cicle i per una singularitat taxonòmica més elevada, ja que s'observen cladòcers i una major representació taxonòmica dels insectes. Durant la realització d'aquest estudi els dos cicles d'inundació van suposar entrades d'aigua en el sistema diferents, per això es va diferenciar un cicle humit (1997-1998) i un de sec (1998-1999). En relació amb la major importància de les entrades d'aigua en el sistema, es va observar un contingut en nutrients de l'aigua significativament superior durant el cicle humit. Pel que fa al sediment, la seva major inèrcia explicaria la manca de diferències significatives en el contingut en nutrients del sediment del cicle humit i del sec. Ara bé, sí que s'observa diferència en la composició d'organismes. Així, la variabilitat interanual en l'estructura de la comunitat bentònica de la maresma es pot atribuir a una situació d'estrès provocada pel cicle sec. Aquesta situació va comportar un augment de la diversitat per disminució de la dominància a totes les llacunes estudiades, determinada, en gran manera, per la disminució de l'abundància original de poblacions dominants i característiques d'ambients permanents, Corophium orientale, o temporànies, Gammarus aequicauda. No existeix un patró estacional en les comunitats estudiades, sinó que els principals canvis en el plàncton i el bentos són deguts a pertorbacions hídriques. Aquestes pertorbacions provoquen que s'estableixi una situació en què dominen uns tàxons característics en el plàncton (Synchaeta i Eutintinnus) i, en canvi, que en el bentos es perdi l'estructura pròpia de les comunitats característiques dels diferents ambients (comunitats dominades per Corophium orinetale en aigües permanents i per Chironomus salinarius en temporànies). La severitat és diferent en funció del grau de permanència de l'aigua, i és més alta en ambients permanents i més baixa en els temporanis. La major severitat en ambients permanents ve determinada per la menor adaptació del bentos d'aigües permanents a les fluctuacions ambientals i a l'efecte de la predació sobre el plàncton. A més, tant en el bentos com en el plàncton es donen fenòmens d'histèresi, segons els quals l'efecte de la pertorbació no solament depèn de la causa pertorbadora sinó també de l'estat en què es troba la comunitat en el moment de la pertorbació.

Relevância:

60.00% 60.00%

Publicador:

Resumo:

The integration of outcrop and subsurface information, including micropaleontological data, facies and sequence stratigraphic studies, and oxygen isotope analysis, allow us to present a new stratigraphic model for the Cretaceous continental deposits of the Bauru Group, Brazil. Thirty-eight fossil taxa were recovered from these deposits, including 29 species of ostracodes and 9 species of charophytes. Seven of these ostracode species and three subspecies are new and formally described here. The associations of Chara barbosai - Ilyocypris cf. riograndensis, found in the Adamantina Formation, and Amblyochara sp. - Neuquenocypris minor mineira nov. subsp., found in the Marília Formation. Ponte Alta Member, represent two distinct groups that are respectively Turonian-Santonian and Maastrichtian (probably Late Maastrichtian) in age. Therefore, a hiatus, encompassing more than 11 Ma, separates those two formations. From bottom to top, four depositional cycles were recognized in the Bauru Group in western São Paulo: cycles 1 and 2 belong to Caiuá Formation (fluvio-lacustrine and lacustrine deposits in the Presidente Prudente region), cycle 3 to the Santo Anastácio and lower Adamantina Formation (respectively fluvial and lacustrine deposits), and cycle 4 to the upper Adamantina Formation (fluvio-lacustrine facies). An erosional unconformity separates the Caiuá and Santo Anastácio Formations (between cycles 2 and 3). The Marília Formation is a distinct unit from the underlying succession; it does not occur in western São Paulo, but is found in restricted areas of São Paulo, Minas Gerais, Mato Grosso do Sul and Goiás States. During the deposition of the Bauru Group (Aptian? to Maastrichtian) the climate was hot and arid-semiarid. Shallow lakes underwent fluctuations in expansion (wet phases) and contraction (dry phases), as well as variations in salinity. During the deposition of the Adamantina Formation (Turonian-Santonian) there were long, dry periods that caused segmentation of large lakes (due to topographic irregularities in the basaltic substrate) and sometimes exposures of the lake floors; when flooded these lake floors were colonized by extensive meadows of single species of charophytes. Small ephemeral ponds, that were hydrochemically unstable and colonized by multiple species of charophytes, were the depositional sites for the marls and mudstones of Ponte Alta Member (Maastrichtian, Late Maastrichtian?). Our micropaleontological age control, combined with the Late Cretaceous ages of volcanic ashes found in the southeastern Brazil coastal basins, and the stratigraphic position of analcimites from the Jaboticabal-SP region, suggest a Late Coniacian-Santonian age for important magmatic events occurred in the interior of Brazil (north-central São Paulo State, Triângulo Mineiro, and southwestern Goiás State).

Relevância:

60.00% 60.00%

Publicador:

Resumo:

Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado de São Paulo (FAPESP)

Relevância:

60.00% 60.00%

Publicador:

Resumo:

Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico (CNPq)

Relevância:

60.00% 60.00%

Publicador:

Resumo:

Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico (CNPq)

Relevância:

60.00% 60.00%

Publicador:

Resumo:

O histórico de prospecção de hidrocarbonetos da Bacia Paleozoica do Parnaíba, situada no norte-nordeste do Brasil, sempre foi considerado desfavorável quando comparado aos super-reservatórios estimados do Pré-Sal das bacias da Margem Atlântica e até mesmo interiores, como a Bacia do Solimões. No entanto, a descoberta de gás natural em depósitos da superseqüência mesodevoniana-eocarbonífera do Grupo Canindé, que incluem as formações Pimenteiras, Cabeças e Longá, impulsionou novas pesquisas no intuito de refinar a caracterização paleoambiental, paleogeográfica, bem como, entender o sistema petrolífero, os possíveis plays e a potencialidade do reservatório Cabeças. A avaliação faciológica e estratigráfica com ênfase no registro da tectônica glacial, em combinação com a geocronologia de zircão detrítico permitiu interpretar o paleoambiente e a proveniência do reservatório Cabeças. Seis associações de fácies agrupadas em sucessões aflorantes, com espessura máxima de até 60m registram a evolução de um sistema deltaico Devoniano influenciado por processos glaciais principalmente no topo da unidade. 1) frente deltaica distal, composta por argilito maciço, conglomerado maciço, arenito com acamamento maciço, laminação plana e estratificação cruzada sigmoidal 2) frente deltaica proximal, representada pelas fácies arenito maciço, arenito com laminação plana, arenito com estratificação cruzada sigmoidal e conglomerado maciço; 3) planície deltaica, representada pelas fácies argilito laminado, arenito maciço, arenito com estratificação cruzada acanalada e conglomerado maciço; 4) shoreface glacial, composta pelas fácies arenito com marcas onduladas e arenito com estratificação cruzada hummocky; 5) depósitos subglaciais, que englobam as fácies diamictito maciço, diamictito com pods de arenito e brecha intraformacional; e 6) frente deltaica de degelo, constituída pelas fácies arenito maciço, arenito deformado, arenito com laminação plana, arenito com laminação cruzada cavalgante e arenito com estratificação cruzada sigmoidal. Durante o Fammeniano (374-359 Ma) uma frente deltaica dominada por processos fluviais progradava para NW (borda leste) e para NE (borda oeste) sobre uma plataforma influenciada por ondas de tempestade (Formação Pimenteiras). Na borda leste da bacia, o padrão de paleocorrente e o espectro de idades U-Pb em zircão detrítico indicam que o delta Cabeças foi alimentado por áreas fonte situadas a sudeste da Bacia do Parnaíba, provavelmente da Província Borborema. Grãos de zircão com idade mesoproterozóica (~ 1.039 – 1.009 Ma) e neoproterozóica (~ 654 Ma) são os mais populosos ao contrário dos grãos com idade arqueana (~ 2.508 – 2.678 Ma) e paleoproterozóica (~ 2.054 – 1.992 Ma). O grão de zircão concordante mais novo forneceu idade 206Pb/238U de 501,20 ± 6,35 Ma (95% concordante) indicando idades de áreas-fonte cambrianas. As principais fontes de sedimentos do delta Cabeças na borda leste são produto de rochas do Domínio Zona Transversal e de plútons Brasilianos encontrados no embasamento a sudeste da Bacia do Parnaíba, com pequena contribuição de sedimentos oriundos de rochas do Domínio Ceará Central e da porção ocidental do Domínio Rio Grande do Norte. No Famenniano, a movimentação do supercontinente Gondwana para o polo sul culminou na implantação de condições glaciais concomitantemente com o rebaixamento do nível do mar e exposição da região costeira. O avanço das geleiras sobre o embasamento e depósitos deltaicos gerou erosão, deposição de diamictons com clastos exóticos e facetados, além de estruturas glaciotectônicas tais como plano de descolamento, foliação, boudins, dobras, duplex, falhas e fraturas que refletem um cisalhamento tangencial em regime rúptil-dúctil. O substrato apresentava-se inconsolidado e saturados em água com temperatura levemente abaixo do ponto de fusão do gelo (permafrost quente). Corpos podiformes de arenito imersos em corpos lenticulares de diamicton foram formados pela ruptura de camadas pelo cisalhamento subglacial. Lentes de conglomerados esporádicas (dump structures) nos depósitos de shoreface sugere queda de detritos ligados a icebergs em fases de recuo da geleira. A elevação da temperatura no final do Famenniano reflete a rotação destral do Gondwana e migração do polo sul da porção ocidental da América do Sul e para o oeste da África. Esta nova configuração paleogeográfica posicionou a Bacia do Parnaíba em regiões subtropicais iniciando o recuo de geleiras e a influência do rebound isostático. O alívio de pressão é indicado pela geração de sills e diques clásticos, estruturas ball-and-pillow, rompimento de camadas e brechas. Falhas de cavalgamento associadas à diamictitos com foliação na borda oeste da bacia sugerem que as geleiras migravam para NNE. O contínuo aumento do nível do mar relativo propiciou a instalação de sedimentação deltaica durante o degelo e posteriormente a implantação de uma plataforma transgressiva (Formação Longá). Diamictitos interdigitados com depósitos de frente deltaica na porção superior da Formação Cabeças correspondem a intervalos com baixo volume de poros e podem representar trapas estratigráficas secundárias no reservatório. As anisotropias primárias subglaciais do topo da sucessão Cabeças, em ambas as bordas da Bacia do Parnaíba, estende a influência glacial e abre uma nova perspectiva sobre a potencialidade efetiva do reservatório Cabeças do sistema petrolífero Mesodevoniano-Eocarbonífero da referida bacia.

Relevância:

60.00% 60.00%

Publicador:

Resumo:

Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado de São Paulo (FAPESP)

Relevância:

60.00% 60.00%

Publicador:

Resumo:

This work, in collaboration with the Romagna Reclamation Consortium, has the aim of studying the heavy metals concentration distribution in the drainage canals of the Ravenna coastal basins, Italy. Particular attention was given to the area of the V Fosso Ghiaia and VI Bevanella basins, where water and sediment samples were collected in the field and integrated with existing databases. The hydrological regime is controlled and managed by the Consortium, which has divided the territory into several mechanical drainage basins. XRF was performed on 21 sediment samples and pH, EC, T°, Fe2+ and Fetot were measured on 15 water samples by probes and spectrophotometer, respectively. Heavy metals concentrations exceeding legal limits of the D.LGS n ° 152/2006 were found for As, Co, Cr, Pb and Zn. These results were then integrated with canal sediment analyses provided by the Consortium to perform a Principal Component Analysis. PCA results show that the main variable affecting heavy metals distribution is the use of fertilizers, followed by distance from sea, and altimetry, which are directly linked to salinity. Heavy metals concentrations increase with increasing use of fertilizers, which are mainly due to the widespread agricultural practices and industrial land use in the area. High heavy metals concentrations are also found in the canals interested by higher salinity (especially Pinetale Ramazzotti). In fact, the area is affected by salinization caused by a water table below sea level and upward seepage of salty oxygen-poor saline water from the bottom of the aquifer. According to the literature, iron and manganese oxides were found to be an important factor in controlling the heavy metals distribution.

Relevância:

40.00% 40.00%

Publicador:

Resumo:

This paper presents a GIS-based multicriteria flood risk assessment and mapping approach applied to coastal drainage basins where hydrological data are not available. It involves risk to different types of possible processes: coastal inundation (storm surge), river, estuarine and flash flood, either at urban or natural areas, and fords. Based on the causes of these processes, several environmental indicators were taken to build-up the risk assessment. Geoindicators include geological-geomorphologic proprieties of Quaternary sedimentary units, water table, drainage basin morphometry, coastal dynamics, beach morphodynamics and microclimatic characteristics. Bioindicators involve coastal plain and low slope native vegetation categories and two alteration states. Anthropogenic indicators encompass land use categories properties such as: type, occupation density, urban structure type and occupation consolidation degree. The selected indicators were stored within an expert Geoenvironmental Information System developed for the State of Sao Paulo Coastal Zone (SIIGAL), which attributes were mathematically classified through deterministic approaches, in order to estimate natural susceptibilities (Sn), human-induced susceptibilities (Sa), return period of rain events (Ri), potential damages (Dp) and the risk classification (R), according to the equation R=(Sn.Sa.Ri).Dp. Thematic maps were automatically processed within the SIIGAL, in which automata cells (""geoenvironmental management units"") aggregating geological-geomorphologic and land use/native vegetation categories were the units of classification. The method has been applied to the Northern Littoral of the State of Sao Paulo (Brazil) in 32 small drainage basins, demonstrating to be very useful for coastal zone public politics, civil defense programs and flood management.