1000 resultados para Cão - Oftalmologia - Cirurgia
Resumo:
Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado de São Paulo (FAPESP)
Resumo:
Pós-graduação em Medicina Veterinária - FMVZ
Resumo:
O objetivo do trabalho foi reportar o planejamento cirúrgico, a técnica operatória, a instrumentação e os resultados da substituição completa do terço médio distal do fêmur, do platô tibial e da articulação do joelho por prótese em um cão acometido por osteossarcoma no fêmur esquerdo. A prótese foi confeccionada em aço, apresentando três componentes articulados, mantendo o movimento semelhante à articulação do joelho. As porções femorais e tibiais da prótese foram cimentadas aos respectivos ossos, após ostectomia do fêmur e do platô tibial. O animal foi submetido a seis sessões de quimioterapia, com doxorrubicina e carboplatina, intercaladas mensalmente, objetivando inibir o crescimento de possíveis metástases pulmonares. Durante os seis primeiros dias, o animal apresentou neuropraxia e impotência funcional do membro. Aos 10 dias, o cão iniciou leve apoio e aos 30 dias já utilizava o membro pélvico de forma mais efetiva, porém, o ângulo de extensão da articulação foi reduzido de 150° a 100° devido à contratura muscular e à fibrose na região da fossa poplítea. Após um ano de observação, não houve melhora do ângulo de extensão do joelho, porém, o animal fazia uso do membro com claudicação. Aos 425 dias de pós-operatório, o animal veio a óbito por insuficiência renal. Nesse tempo não ocorreram metástases pulmonares ou locais visíveis radiograficamente, mas o proprietário não permitiu a realização da necropsia do paciente, sendo impossível confirmar outros dados que pudessem esclarecer melhor a causa morte. Conclui-se que a substituição total do joelho de cão é uma cirurgia factível, que permite a preservação e a utilização do membro após ressecção da neoplasia, embora outras pesquisas devam ser conduzidas para obtenção de melhores resultados pós-cirúrgicos.
Resumo:
A ausência completa do bulbo ocular é muito rara em cães e gatos, enquanto a hidrocefalia é comumente observada como distúrbio congênito em cães de raças miniatura ou braquicefálicas, com menos de um ano de idade. O presente trabalho relata a ocorrência de anoftalmia clínica bilateral associada à hidrocefalia congênita em um cão da raça poodle, sendo este o primeiro relato de caso da associação dessas alterações no Brasil.
Resumo:
Pós-graduação em Cirurgia Veterinária - FCAV
Resumo:
PROPÒSIT: Estudiar l'efecte de la cirurgia LASIK en la llum dispersa i la sensibilitat al contrast. MÈTODES: Vint-i-vuit pacients van ser tractats amb LASIK. La qualitat visual es va avaluar abans de l'operació i dos mesos després. RESULTATS: La mitjana de llum dispersa i la sensibilitat al contrast abans de l'operació no va canviar en dos mesos després. Només un ull tenia un marcat augment en la llum dispersa. Nou ulls van presentar una lleugera disminució en la sensibilitat al contrast. S'han trobat dues complicacions. CONCLUSIÓ: Després de LASIK la majoria dels pacients (80%) no van tenir complicacions i van mantenir la seva qualitat visual. Uns pocs pacients (16%) van tenir una mica de qualitat visual disminuïda. Molt pocs (4%) van tenir complicacions clíniques amb disminució en la qualitat visual.
Resumo:
Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado de São Paulo (FAPESP)
Resumo:
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES)
Resumo:
Pós-graduação em Cirurgia Veterinária - FCAV
Resumo:
Pós-graduação em Cirurgia Veterinária - FCAV
Resumo:
This study aims, by a literature review, to evaluate the effects of the phacoemulsification surgery into the endothelial cells of the cornea, especially on dogs. The phacoemulsification is a surgical technique of cataract surgery, and presents a series of factors pre, trans and post operation that can affect the cornea endothelium. Knowing that the cornea transparency is essential to the preservation of the visual acuity, and that the endothelium cells do not demonstrate an adequate regeneration, it is important to the surgeon to be aware of these factors in order to avoid or to minimize them. Among then can be mentioned: previous diseases, surgical and chemical trauma, intra-ocular lens, uveitis etc. As consequence, a reduction on the number of endothelium cells and edema can be observed, which can lead to a loss of vision by definitive cornea opacity or to late visual recuperation
Resumo:
Osteosarcoma is the primary osseous neoplasia frequently diagnosed in dogs and it’s the main answerable for more than 85% of the neoplasias origened from the skeleton. The average age of onset of the lesion is 7 years, especially in large breeds and giant, with males being more affected than females. In general, 75% of osteosarcomas develop in the appendicular skeleton and 25% in the axial. The forelimbs are more affected than the hindlimbs, since support 60% of body weight. The osteosarcoma diagnosis is made by the analys of the animal’s clinic historic, detailed physique exams, blood exams alkaline phosphatase, xray exams, cytology, biopsy. The treatment of choice is the amputation associated to the chemotherapy. However, in some cases the member is preserved by the allograft technic. The chemotherapy associated to the surgery reduces the total load of the tumor, lengthens the interval of the life and improves the quality of pacient’s life. The most used medicines are cisplatin and doxorubicin. They can be used in separated or associated ways. The prognostic of dogs with osteosarcoma is reserved
Resumo:
Pós-graduação em Cirurgia Veterinária - FCAV
Resumo:
Dissertação de Mestrado Integrado em Medicina Veterinária
Resumo:
Purpose: To analyze the efficacy and safety of intraope-rative mitomycin C (MMC) in combined procedures (extra-capsular cataract extraction + trabeculectomy). Methods: Twenty-four patients were randomized to either MMC (0.5 mg/ml) (n = 14) or saline solution (n = 10) for 3 minutes during the combined procedure. Results: Twelve months after surgery, mean IOP in the MMC group (13.2 ± 2.9 mmHg) was significantly lower than in the control group (16.3 ± 3.9 mmHg) (p = 0.02). The mean number of medications used during the 12-month follow-up in the control group (1.33 ± 0.5) was significantly higher than in the MMC-treated group (0.5 ± 0.5) (p = 0.005). Life table analysis showed a significantly higher probability of IOP control in the MMC group than in the control group (p < 0.01). Conclusions: Intraoperative MMC is safe and effective in pro-moting a better IOP control and reducing the need for postoperative antiglaucoma medications. We suggest intraope-rative MMC to be routinely employed in combined procedures.