980 resultados para ROMA - HISTORIA - IMPERIO, 30 A.C. 476 D.C.


Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

Purpose: Bone turnover markers (BTM) - aminoterminal propeptide of type 1 collagen (P1NP) and C-terminal telopeptide of type 1 collagen (b-CTX) - are related to bone density and fracture risk. A high prevalence of osteopenia/osteoporosis and hypovitaminosis D has been reported in HIV patients, however there are few data about BTM in this population. Our aim was to analyse the prevalence of elevated serum levels of BTM in HIV patients before starting antiretroviral therapy (ART), and related factors. Methods: Cross-sectional study of a series of HIV-patients who started ART during June/11-June/12 in our hospital. Patients with presence of diseases or treatments known to affect bone metabolism were excluded. Epidemiological, clinical, and immunovirological data in addition to serum fasting levels of glucose, lipid profile, calcium, phosphate, alkaline phosphatase, 25-hydroxyvitamin D3 (25OHD), parathyroid hormone (PTH), P1NP, and β-CTX were collected. Definitions: hypovitaminosis D if 25OHD<30 ng/ml, vitamin D deficiency if 25OHD<20 ng/ml; elevated levels of BTM if β-CTX (ng/ml) >0.64 (men<70 years),>0.85 (men>70 years),>0.58 (pre-menopause women), >0.99 (post-menopause women), or P1NP (ng/mL)>69.4 (men<60 years), >71.1 (men>60 years), >55.7 (pre-menopause women), >61.2 (post-menopause women). Results: 47 patients were included, 91.5% men, median age 37.1 years (30.0-44.3), and 93.6% sexual transmission of HIV (34 HMX, 10 HTX). Median time since the diagnosis of HIV was 3.4 months (1.4- 31.7); there were 7 (14.9%) Aids cases, median CD4 count was 277/ mm3 (155-433), and HIV-VL 4.8 log10 (4.1-5.2). Median serum 25OHD was 29 mg/L (21.9-41.1), with a prevalence of hypovitaminosis of 52.2%, and deficiency of 17.4%. PTH was in range in all cases. Median serum P1NP was 33.3 ng/mL (24.5-52.5) and β-CTX 0.25 ng/mL (0.20-0.45); five (11.4%) patients presented high levels of BTM: 4 men, median age 37.1 years, median CD4 count 247/mm3, median HIV-VL 5.18 log10, and one with hypovitaminosis D. Elevated BTM were related with no clinical, analytical, immunovirological parameters nor with serum levels of 25OHD nor PTH. Conclusions: The prevalence of elevated BTM was high in this series of HIV-patients, mostly young men, with short time of HIV infection and with no immunovirologic control. BTM were related with no clinical nor analytical data.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

Estudi filològic d'un dels texts escrits més arcaics de la llengua catalana, el 'Jurament de compareixença'. S'analitzen els trets lingüístics, llatins i romànics, que presenta el text i s'hi conclou que la romanització de la llengua d'aquest text pot ser ja suficient com per a considerar-lo un dels primers texts escrits en llengua catalana.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

Cystatin C is considered the most important physiological inhibitor of endogenous cysteine proteases; the role of cystatin C is believed to be to modulate the activity of proteases secreted or released from damaged cells or in the process of necrosis, therefore cystatins being fundamental regulatory processes and a potential prevention of local proteolytic damage. Antiphospholipid antibodies are used to clarify the diagnosis of diseases like multiple sclerosis (MS) and other pathologies could present similar symptoms or paraclinical findings. The objective of the present work is to analyze the concentration of cystatin C and the presence or absence of antiphospholipid antibodies in patients diagnosed with relapsing remitting multiple sclerosis (RRMS) as markers of demyelization. This work was carried out jointly by the Vascular Risk Laboratory, the Laboratory of Autoimmunity and Multiple Sclerosis Unit, Hospital Universitario Virgen Macarena in Seville in one year. Two types of people were selected: Group 1 (n = 30) RRMS group and a control group, n = 30. Cystatin C and antiphospholipid antibodies IgG and IgM, IgG and IgM anticardiolipin, β2 glycoprotein IgG and IgM were determined. Patients showed negative titers of antiphospholipid antibodies IgG and IgM, IgG and IgM anticardiolipin, β2 glycoprotein IgG and IgM. Cystatin C concentration is lower in the group of patients diagnosed with MS, which could give rise to a decrease in the modulation of endogenous cysteine proteases. This would exacerbate the progress of demyelization in MS.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

Estabelecida a hipótese de que a antecipação da adubação nitrogenada promove acréscimo no rendimento de grãos de milho pela maior disponibilidade de N nos estádios iniciais de desenvolvimento, foi realizado um trabalho com o objetivo de avaliar diferentes manejos de N para o milho cultivado em sucessão a plantas de cobertura de solo. O experimento foi desenvolvido em área do Departamento de Solos da Universidade Federal de Santa Maria (RS), nos anos agrícolas de 1996/97, 1997/98 e 1998/99, em Argissolo Vermelho distrófico arênico (Hapludalf). O delineamento experimental foi de blocos ao acaso com parcelas subdivididas e três repetições. Nas parcelas principais (25 x 5 m), foram cultivadas três espécies para cobertura de solo no inverno: aveia preta (Avena strigosa Schieb), aveia preta + ervilhaca (Vicia sativa L.) e nabo forrageiro (Raphanus sativus). Nas subparcelas (5 x 5 m), aplicou-se N para o milho da seguinte maneira: (a) 00-00-00, (b) 00-30-90, (c) 30-30-60, (d) 60-30-30 e (e) 90-30-00, cuja seqüência para cada tratamento corresponde à quantidade de N em kg ha-1 aplicado em pré-semeadura-semeadura-cobertura do milho. A aplicação de N em pré-semeadura foi realizada após o manejo das plantas de cobertura de solo no inverno, enquanto em cobertura o N foi aplicado quando as plantas de milho estavam com quatro a seis folhas desenroladas. Utilizou-se uréia como fonte de N. Segundo os resultados, o milho cultivado em sucessão ao consórcio com aveia preta + ervilhaca mostrou melhor desempenho do que quando cultivado sobre resíduos de aveia preta e nabo forrageiro. A aplicação de N em pré-semeadura do milho é uma atitude de risco, sendo mais segura a aplicação de N na semeadura e em cobertura.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

A sucessão aveia preta (Avena strigosa L.)/milho (Zea mays) é tradicionalmente utilizada no Sul do Brasil, sendo o manejo da adubação nitrogenada importante para o êxito desta sucessão, especialmente no sistema plantio direto. O objetivo do trabalho foi avaliar a possibilidade de transferir, parcial ou totalmente, o nitrogênio que seria aplicado em cobertura no milho para a época de perfilhamento da aveia preta ou na pré-semeadura do milho. O trabalho foi realizado na área experimental do Departamento de Solos da Universidade Federal de Santa Maria (RS), no ano agrícola de 1999/2000, em um Argissolo Vermelho distrófico arênico (Hapludalf). O delineamento experimental foi em blocos ao acaso, com quatro repetições, e os manejos de nitrogênio foram os seguintes: (a) 00-00-00-00, (b) 15-00-30-45, (c) 30-00-30-30, (d) 45-00-30-15, (e) 60-00-30-00, (f) 00-15-30-45, (g) 00-30-30 30, (h) 00-45-30-15, (i) 00-60-30-00 e (j) 00-00-30-60, cuja seqüência corresponde à quantidade de N em kgha-1 aplicado no perfilhamento da aveia preta (114dias antes da semeadura do milho), pré-semeadura do milho (17dias antes da semeadura do milho), semeadura do milho e cobertura do milho (4 a 6folhas desenroladas), totalizando uma aplicação final de 90kgha-1de N. Os resultados mostraram que o aumento da quantidade de nitrogênio no perfilhamento da aveia preta, ocarretou em aumento da quantidade de matéria seca produzida e diminuição nos teores de nitrogênio mineral no solo, no período imediatamente anterior ao da semeadura do milho. A taxa de decomposição do resíduo da parte aérea da aveia preta foi influenciada mais pela quantidade produzida do que pelo teor de N mineral do solo. A produtividade de grãos de milho diminuiu à medida que se retirou nitrogênio que seria aplicado em cobertura no milho para aplicar no perfilhamento da aveia preta. A aplicação de N em pré-semeadura do milho aumentou a disponibilidade de nitrogênio no início do ciclo do milho, mas ficou demonstrado que deve ser mantida a aplicação de N em cobertura.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

Short- and long-term effect of oxytocin on Na+ transport and Na-K-ATPase biosynthesis in the toad bladder, and the potential interaction of this hormone with aldosterone have been studied, leading to the following observations. An early Na+ transport response (oxytocin, 50 mU/ml) peaked at 10-15 min of hormone addition. At maximal stimulation a three- to fourfold increase in Na+ transport was observed, a sustained Na+ transport response (about two-fold control base line) was observed as long as the hormone was present in the medium and for up to 20 h of incubation. Pretreatment for 30 min with actinomycin D (2 micrograms/ml) did not inhibit the early response, but significantly impaired the sustained response, suggesting that de novo protein synthesis was required. The simultaneous addition of the two hormones led within 60 min to a marked potentiation of the action on Na+ transport. This synergism could be mimicked by exogenous cyclic adenosine monophosphate (cAMP). Oxytocin alone (18 h exposure, 50 mU/ml) increased the relative rate of synthesis of both alpha and beta subunits of Na-K-ATPase (1.9- and 1.6-fold, respectively; P less than 0.05), whereas aldosterone (80 nM) increased the relative rate of synthesis of the same subunits (2.6- and 2.2-fold, respectively; P less than 0.02). Finally, in contrast to what was observed at the physiological level, the interaction of oxytocin and aldosterone did not lead to a similar potentiation at the biochemical level, i.e., induction of Na-K-ATPase biosynthesis (2.7- and 2.9-fold, for alpha and beta subunits, respectively; P less than 0.025).

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

In the plant-beneficial, root-colonizing strain Pseudomonas fluorescens CHA0, the Gac/Rsm signal transduction pathway positively regulates the synthesis of biocontrol factors (mostly antifungal secondary metabolites) and contributes to oxidative stress response via the stress sigma factor RpoS. The backbone of this pathway consists of the GacS/GacA two-component system, which activates the expression of three small regulatory RNAs (RsmX, RsmY, RsmZ) and thereby counters translational repression exerted by the RsmA and RsmE proteins on target mRNAs encoding biocontrol factors. We found that the expression of typical biocontrol factors, that is, antibiotic compounds and hydrogen cyanide (involving the phlA and hcnA genes), was significantly lower at 35 degrees C than at 30 degrees C. The expression of the rpoS gene was affected in parallel. This temperature control depended on RetS, a sensor kinase acting as an antagonist of the GacS/GacA system. An additional sensor kinase, LadS, which activated the GacS/GacA system, apparently did not contribute to thermosensitivity. Mutations in gacS or gacA were epistatic to (that is, they overruled) mutations in retS or ladS for expression of the small RNAs RsmXYZ. These data are consistent with a model according to which RetS-GacS and LadS-GacS interactions shape the output of the Gac/Rsm pathway and the environmental temperature influences the RetS-GacS interaction in P. fluorescens CHA0.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

OBJECTIVE: To compare the heart-rate monitoring with the doubly labelled water (2H2(18)O) method to estimate total daily energy expenditure in obese and non-obese children. DESIGN: Cross sectional study of obese and normal weight children. SUBJECTS: 13 prepubertal children: six obese (4M, 2F, 9.1 +/- 1.5 years, 47.3 +/- 9.7 kg) and seven non-obese (3M, 4F, 9.3 +/- 0.6 years, 31.8 +/- 3.2 kg). MEASUREMENTS: Total daily energy expenditure was assessed by means of the doubly labelled water method (TEEDLW) and of heart-rate monitoring (TEEHR). RESULTS: TEEHR was significantly (P < 0.05) higher than TEEDLW in obese children (9.47 +/- 0.84 MJ/d vs 8.99 +/- 0.63 MJ/d) whereas it was not different in non-obese children (8.43 +/- 2.02 MJ/d vs 8.42 +/- 2.30 MJ/d, P = NS). The difference of TEE assessed by HR monitoring in the obese group averaged 6.2 +/- 4.7%. At the individual level, the degree of agreement (difference between TEEHR and TEEDLW +/- 2s.d.) was low both in obese (-0.36, 1.32 MJ/d) and in non-obese children (-1.30, 1.34 MJ/d). At the group level, the agreement between the two methods was good in nonobese children (95% c.i. for the bias:-0.59, 0.63 MJ/d) but not in obese children (0.04, 0.92 MJ/d). Duration of sleep and energy expenditure during resting and physical activity were not significantly different in the two groups. Patterns of heart-rate (or derived energy expenditure) during the day-time were similar in obese and non-obese children. CONCLUSION: The HR monitoring technique provides an estimation of TEE close to that assessed by the DLW method in non-obese prepubertal children. In comparison with DLW, the HR monitoring method yields a greater TEE value in obese children.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

Training and competition in major track-and-field events, and for many team or racquet sports, often require the completion of maximal sprints in hot (>30 °C) ambient conditions. Enhanced short-term (<30 s) power output or single-sprint performance, resulting from transient heat exposure (muscle temperature rise), can be attributed to improved muscle contractility. Under heat stress, elevations in skin/core temperatures are associated with increased cardiovascular and metabolic loads in addition to decreasing voluntary muscle activation; there is also compelling evidence to suggest that large performance decrements occur when repeated-sprint exercise (consisting of brief recovery periods between sprints, usually <60 s) is performed in hot compared with cool conditions. Conversely, poorer intermittent-sprint performance (recovery periods long enough to allow near complete recovery, usually 60-300 s) in hotter conditions is solely observed when exercise induces marked hyperthermia (core temperature >39 °C). Here we also discuss strategies (heat acclimatization, precooling, hydration strategies) employed by "sprint" athletes to mitigate the negative influence of higher environmental temperatures.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

El concepte de ciutadania constitueix un d"aquells exemples en els quals l"evolució del significat del terme es vincula a processos d"interacció que han modificat l"essència de les relacions socials, tot i que de vegades no se sap ben bé si són els discursos els que s"adapten a la realitat o si és la realitat la que està construïda a partir de canvis en el discurs. De fet, en el context de la Grècia clàssica o de la Roma imperial, el concepte de ciutadania, portava aparellat una situació de privilegi, ja fos per diferenciar-se d"altres grups amb menor quota de poder social -el cas dels esclaus- ja fos per establir diferències en funció del lloc de naixement -els nascuts a Roma- que descrivia situacions diferenciades a les d"altres períodes històrics

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

BACKGROUND: Since its first detection, characterization of R. felis has been a matter of debate, mostly due to the contamination of an initial R. felis culture by R. typhi. However, the first stable culture of R. felis allowed its precise phenotypic and genotypic characterization, and demonstrated that this species belonged to the spotted fever group rickettsiae. Later, its genome sequence revealed the presence of two forms of the same plasmid, physically confirmed by biological data. In a recent article, Gillespie et al. (PLoS One. 2007;2(3):e266.) used a bioinformatic approach to refute the presence of the second plasmid form, and proposed the creation of a specific phylogenetic group for R. felis. METHODOLOGY/PRINCIPAL FINDINGS: In the present report, we, and five independent international laboratories confirmed unambiguously by PCR the presence of two plasmid forms in R. felis strain URRWXCal(2) (T), but observed that the plasmid content of this species, from none to 2 plasmid forms, may depend on the culture passage history of the studied strain. We also demonstrated that R. felis does not cultivate in Vero cells at 37 degrees C but generates plaques at 30 degrees C. Finally, using a phylogenetic study based on 667 concatenated core genes, we demonstrated the position of R. felis within the spotted fever group. SIGNIFICANCE: We demonstrated that R. felis, which unambiguously belongs to the spotted fever group rickettsiae, may contain up to two plasmid forms but this plasmid content is unstable.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

Os objetivos deste trabalho foram analisar o efeito da temperatura e da luz na germinação in vitro de urediniósporos de Phakopsoraeuvitis, assim como avaliar a viabilidade dos urediniósporos armazenados em diferentes temperaturas. Para a determinação do período de incubação foi avaliada a germinação dos urediniósporos em ágar-água 2%, após 2, 4, 6, 8, 10, 12 e 24 h. Para avaliar o efeito da temperatura e da luz na germinação, placas de Petri contendo suspensão de urediniósporos foram mantidas no escuro e sob luz contínua, nas temperaturas de 15, 20, 25 e 30 ºC, por um período de 24 h. No estudo de viabilidade, urediniósporos armazenados em tubos Eppendorf foram mantidos nas temperaturas de -20±2, 5±2, 23±2 e 33±2ºC, no escuro. Verificou-se o aumento contínuo na germinação dos esporos entre as avaliações com 6 a 24 horas de incubação. As temperaturas cardinais (mínima, ótima e máxima) para a germinação de urediniósporos in vitro estimadas foram de 11,6; 21,0 e 30,6 ºC; e 13,1; 21,0 e 30,0 ºC; respectivamente, nas condições de luz contínua e escuro. A viabilidade dos esporos foi reduzida drasticamente no período de 60 dias de armazenamento, verificando-se maior preservação na temperatura de 23±2 ºC.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

O rejuvenescimento de árvores que alcançaram a maturidade de acácia-negra (Acacia mearnsii De Wild.) torna-se necessário devido à dificuldade do enraizamento de ramos adultos. Desse modo, o objetivo do presente trabalho foi estudar a influência da altura de cepa no desenvolvimento de brotações e o melhor período para o corte das árvores. Os ensaios foram instalados em um plantio comercial de acácia-negra aos cinco anos de idade, desenvolvendo-se em espaçamentos de 1,0 x 1,30 m. Utilizou-se o delineamento em blocos ao acaso com seis repetições e seis plantas por parcela. Os tratamentos foram constituídos de diferentes alturas de cepa com corte à altura de: (a) 15 cm, (b) 30 cm, (c) 45 cm e (d) 60 cm. Os ensaios foram instalados no outono (março) e na primavera (setembro). Foram feitas avaliações aos 45, 90 e 150 dias, através da contagem de cepas com brotações e número de brotações por cepa. O corte das árvores na altura de 60 cm promoveu elevado índice de rebrota, com aproximadamente 90% das cepas apresentando brotações novas. Na primavera, obteve-se melhor rebrota de árvores adultas de acácia-negra, em comparação com o ensaio do outono. Esses resultados indicaram a influência da altura de cepa e do período do ano na capacidade de rebrota de indivíduos adultos de Acacia mearnsii.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

A Amburana cearensis (Allemão) A.C. Smith é uma espécie nativa da Região Nordeste, que vem sendo progressivamente explorada na movelaria fina, na perfumaria e na medicina, fazendo-se necessários estudos que auxiliem em sua preservação. Este trabalho teve como objetivo definir substratos e temperaturas para a condução de testes de germinação e vigor com sementes de A. cearensis. O experimento foi realizado em delineamento inteiramente casualizado com os tratamentos distribuídos em esquema fatorial 5 x 5, com os fatores temperaturas (20, 25, 30, 35 ºC constantes e 20-30 ºC alternadas) e substratos (rolo de papel Germitest, areia, vermiculita, bioplant® e plantmax®), em quatro repetições de 25 sementes. Foram analisadas as seguintes características: porcentagem e velocidade de germinação, comprimento e massa seca de plântulas (raiz e parte aérea). A temperatura de 35 ºC mostrou-se mais adequada para a condução dos testes de germinação e vigor, independentemente do substrato utilizado. Os substratos areia e vermiculita foram os mais apropriados para avaliação da qualidade fisiológica das sementes.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

Um experimento foi conduzido na Faculdade de Ciências Agronômicas, UNESP, Campus de Botucatu-SP, com o objetivo de avaliar os efeitos de períodos de controle de plantas daninhas sobre a população e o crescimento de plantas de B. plantaginea e R. raphanistrum em convivência com cultura de diferentes híbridos de milho. O delineamento experimental utilizado foi o de blocos ao acaso, com quatro repetições. Os tratamentos foram dispostos em esquema fatorial com quatro híbridos (C701, DINA170, XL678 e C125) e quatro períodos de controle através de capina manual [a. 15 dias após a emergência (DAE), b. 15 e 30 DAE, c. 15, 30 e 45 DAE e d. sem capina]. Os híbridos DINA170 e C125 diminuíram significativamente a densidade da planta daninha B. plantaginea. A presença dos híbridos C701, DINA170 e XL678 afetou o crescimento, mas não impediu o surgimento de novas plantas de R. raphanistrum. A realização da capina aos 15 DAE reduziu a matéria seca total de plantas daninhas, B. plantaginea e R. raphanistrum em 93,1, 95,4 e 89,2%, respectivamente, no momento da colheita dos quatro híbridos.