765 resultados para International Politics
Resumo:
Scott, L. (2006). Labour and the Bomb: The First Eighty Years. International Affairs. 82(4), pp.685-700 RAE2008
Resumo:
Jackson, R. (2007). Language, Policy and the Construction of a Torture Culture in the War on Terrorism. Review of International Studies. 33(3), pp.353-371 RAE2008
Resumo:
Hughes, R. (2002). 'We are not Seeking Strength for its Own Sake': The British Labour Party, West Germany and the Cold War, 1951-64. Cold War History. 3(1) pp.67-94 RAE2008
Resumo:
Scott, L. (2004). Secret Intelligence, Covert Action and Clandestine Diplomacy. Intelligence and National Security. 19(2), pp.322-341 RAE2008
Resumo:
Priest, A. (2005). In Common Cause: The NATO Multilateral Force and Mixed-Manning Demonstration on USS Claude V. Ricketts, 1964-1965. Journal of Military History, 69 (3), 759-789. RAE2008
Resumo:
Edkins, J. and Pin-Fat, V. (2005). Through the Wire: Relations of Power and Relations of Violence. Millennium - Journal of International Studies. 34(1), pp.1-24 RAE2008
Resumo:
Taylor, L. (2004). Client-ship and Citizenship in Latin America. Bulletin of Latin American Research. 23(2), pp.213-227. RAE2008
Resumo:
Gunning, Jeroen. Hizballah and the logic of political participation, In: 'Terror, Insurgency and the State: Ending Protracted Conflicts', Heiberg, Marianne, O'Leary, Brendan & Tirman, John (Philadelphia: University of Pennsylvania Press), p.157-188, 2007. RAE2008
Resumo:
Woods, T. (2003). Giving and Receiving: Nuruddin Farah's Gifts, or, the Postcolonial Logic of Third World Aid. Journal of Commonwealth Literature, 38 (1), 91-112.
Resumo:
Autor książki: Wielka szachownica. Cele polityki amerykańskiej (Warszawa 1998) postrzega stosunki wzajemne pośród uczestników areny międzynarodowej jako wielką szachownicę, na której toczy się pomiędzy nimi „Wielka Polityka” (gra). Sytuacja światowa rozgrywa się, według niego, na jednej szachownicy (arenie międzynarodowej), a uczestnicy „gry” zajmują pozycje pionków. Jest to, więc swoista partia szachów, gdzie silniejszy zdobywa prestiż, pieniądze i władzę, natomiast słabszy przegrywa wszystko, osiągając marginalne znaczenie na globalnej szachownicy. Z kolei J. Nye eksponuje trzy płaszczyzny tej samej szachownicy, a mianowicie: potęgę militarną, gospodarczą oraz „miękkie środki oddziaływania politycznego”, wokół których toczy się polityka międzynarodowa. Jego trylogia poświęcona postrzeganiu potęgi państw powinna być lekturą obowiązkową, skierowaną przede wszystkim do polityków i mężów stanu, z przesłaniem, aby wskazane przez autora czynniki siły stosowali w praktyce, co pomoże im lepiej władać państwem. Jest to także książka przeznaczona dla wszystkich zainteresowanych polityką i jej zagadnieniami związanymi z percepcją potęgi. W niniejszej rozprawie naukowej skoncentrowałam się na trzech najważniejszych książkach J. Nye’a, stanowiących analizę atrybutów potęgi i wyjaśniających jej znaczenie. Są to: Bound to Lead. The Changing Nature of American Power (New York 1991), The Paradox of American Power. Why the World’s Only Superpower Can’t Go It Alone (Oxford 2002) oraz Soft Power. The Means to Success in World Politics (New York 2004; wyd. polskie: Soft Power. Jak osiągnąć sukces w polityce światowej, Warszawa 2007). Stanowią one podstawę do zrozumienia percepcji pojęcia potęgi Stanów Zjednoczonych. Choć autora zajmują także kwestie innych państw, to jednak właśnie mocarstwowość USA jako najpotężniejszego kraju na świecie, posiadającego wszelkie czynniki wzmacniające jego potęgę (władzę), stanowi podstawę rozważań J. Nye’a.
Resumo:
Many commentators explain recent transatlantic rifts by pointing to diverging norms, interests and geopolitical preferences. This paper proceeds from the premise that not all situations of conflict are necessarily due to underlying deadlocked preferences. Rather, non-cooperation may be a strategic form of soft balancing. That is, more generally, if they believe that they are being shortchanged in terms of influence and payoffs, weaker states may deliberately reject possible cooperation in the short run to improve their influence vis-à-vis stronger states in the long run. This need not be due to traditional relative gains concern. States merely calculate that their reputation as a weak negotiator will erode future bargaining power and subsequently their future share of absolute gains. Strategic non-cooperation is therefore a rational signal of resolve. This paper develops the concept of strategic non-cooperation as a soft balancing tool and applies it to the Iraq case in 2002-2003. © 2005 Palgrave Macmillan Ltd.
Resumo:
The view that states which claim sovereign status must comply with the responsibility to protect their own citizens is gaining ground in international politics. When a state is unable or unwilling to meet this responsibility, the international community is justified in intervening militarily to end widespread human rights violations. This article argues that a diffuse responsibility to protect, as currently conceived, may have important negative consequences. By using the ongoing tragedy of Darfur as an example, the article argues that the responsibility to protect is reactive and focused on the short term, contributes to the outbreak of violence and perversely provides repressed groups with a further incentive to continue their armed struggle after war breaks out. The tragedy of Darfur shows that effective protection requires case-specific policies aimed at prevention, democratization and economic and political development.