147 resultados para IRGA 422CL


Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Pós-graduação em Geociências e Meio Ambiente - IGCE

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

The objective of the present study was to evaluate the efficiency of X-rays in identifying fissures in artificially dried rice seeds and the relationship between damage and seed performance in the germination test. Irrigated rice seeds of the IRGA 417 and IRGA 420 cultivars were harvested with 23.3 and 24.5% water content respectively and submitted to stationary drying treatments at 32, 38, 44 and 50 °C. X-rays were taken of subsamples of 100 seeds for each treatment, using an MX-20 X-ray equipment. The X-rayed seeds were classified from 1 to 3, where 1 corresponded to seeds without fissures, 2 to seeds with non-severe fissures and 3 to seeds with severe fissures. The same X-rayed seeds were planted and on the seventh day the seedlings (normal or abnormal) and dead seeds were photographed and evaluated to verify any relationship between the fissures and physiological potential. Higher drying temperature increased the percentage of fissures in the two cultivars, which can adversely affect their germination. Seeds with fissures can be identified using X-rays.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Rising levels of atmospheric carbon dioxide could be curbed by large-scale sequestration of CO2 in the deep sea. Such a solution requires prior assessment of the impact of hypercapnic, acidic seawater on deep-sea fauna. Laboratory studies were conducted to assess the short-term hypercapnic tolerance of the deep-sea Tanner crab Chionoecetes tanneri, collected from 1000 m depth in Monterey Canyon off the coast of central California, USA. Hemolymph acid- base parameters were monitored over 24 h of exposure to seawater equilibrated with ~1% CO2 (seawater PCO2 ~6 torr or 0.8 kPa, pH 7.1), and compared with those of the shallow-living Dungeness crab Cancer magister. Short-term hypercapnia-induced acidosis in the hemolymph of Chionoecetes tanneri was almost uncompensated, with a net 24 h pH reduction of 0.32 units and a net bicarbonate accumulation of only 3 mM. Under simultaneous hypercapnia and hypoxia, short-term extracellular acidosis in Chionoecetes tanneri was completely uncompensated. In contrast, Cancer magister fully recovered its hemolymph pH over 24 h of hypercapnic exposure by net accumulation of 12 mM bicarbonate from the surrounding medium. The data support the hypothesis that deep-sea animals, which are adapted to a stable environment and exhibit reduced metabolic rates, lack the short-term acid-base regulatory capacity to cope with the acute hypercapnic stress that would accompany large-scale CO2 sequestration. Additionally, the data indicate that sequestration in oxygen-poor areas of the ocean would be even more detrimental to deep-sea fauna.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

The effects of CO2-induced seawater acidification on plankton communities were also addressed in a series of 3 mesocosm experiments, called the Pelagic Ecosystem CO2 Enrichment (PeECE I-III) studies, which were conducted in the Large-Scale Mesocosm Facilities of the University of Bergen, Norway in 2001, 2003 and 2005, respectively. Each experiment consisted of 9 mesocosms, in which CO2 was manipulated to initial concentrations of 190, 350 and 750 µatm in 2001 and 2003, and 350, 700 and 1050 µatm in 2005. The present dataset concerns PeECE I.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Arcobacter spp. é um micro-organismo Gram negativo que provoca diarreia aquosa e sepse em seres humanos. A. butzleri, A. cryaerophilus e A. skirrowii são espécies patogênicas para humanos. O objetivo deste estudo foi detectar a presença de Arcobacter spp. na carne de aves comercializadas em açougues na cidade de São Paulo, verificando os genes de virulência e o perfil genotípico. Um total de 300 cortes de carne de frango foram submetidos ao cultivo e isolamento sob condições aeróbicas, a 30°C por 72 horas. Colônias suspeitas de Arcobacter spp. foram selecionadas para a detecção molecular pela reacção em cadeia da polimerase (PCR), a fim de determinar as espécies e os genes de virulência. Os resultados revelaram a presença de Arcobacter spp. em 18.3% (55/300) de amostras de carne de aves, sendo identificado como A. butzleri 63,6% (35/55) e A. cryaerophilus 36,3% (20/55). Os genes de virulência pesquisados demonstraram positividade de 100% (55/55) para o ciaB e mviN, seguidos de cj1349 98,1% (54/55), pldA 94,4% (52/55), cadF 72,7% (40/55), tlyA 92,7% (51/55), hecA 49% (27/55), irgA 47,2% (26/55) e hecB 34,5% (19/55). Estas cepas foram submetidas ao AFLP gerando dois dendogramas. Foram identificados 19 perfis genotípicos para A. butzleri e 17 para A. cryaerophilus. Os resultados desta pesquisa apontam a presença de A. butzleri e A. cryaerophilus na fase final da distribuição de carne de frangos nos açougues. A falta de inocuidade dos alimentos de origem animal, bem como a presença de estirpes virulentas representam riscos de Saúde Pública, com especial atenção para a possibilidade de contaminação cruzada gerados por alimentos crus e utensílios de cozinha

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Os elementos potencialmente tóxicos (EPTs) estão presentes nos solos em concentrações dependentes do material de origem e das ações antrópicas. A adição de EPTs ao solo pelas atividades antrópicas pode ocasionar risco à saúde humana, já que estes elementos podem ser acumulados no organismo por meio do contato dérmico com o solo, da inalação de partículas em suspensão, de ingestão de solo e de alimentos contaminados. A contaminação dos alimentos ocorre pelo cultivo em áreas com alta biodisponibilidade de EPTs, e nessa condição ocorre absorção e translocação para a parte aérea, com possível acúmulo dos metais nas porções comestíveis, como raízes, frutos e grãos. A biodisponibilidade dos EPTs é regulada pelas características químicas dos elementos e por atributos do solo, como a CTC, o pH e a matéria orgânica (MO). Sintomas de toxicidade e alterações morfológicas e fisiológicas podem aparecer dependendo da absorção e da movimentação dos EPTs nas plantas. Objetivou-se neste trabalho avaliar o efeito da adição de bário (Ba), de cádmio (Cd), de cobre (Cu), de níquel (Ni) e de zinco (Zn) em amostras de um Neossolo Quartzarênico e um Latossolo Vermelho distrófico, sob duas condições de saturação por bases (30% e 50 ou 70%, dependendo da cultura), no cultivo de arroz (Oryza sativa), alface (Lactuca sativa), girassol (Helianthus annuus) e tomate (Solanum lycopersicum). Os EPTs nos solos foram extraídos com EPA 3051a, Água Régia, DTPA, Mehlich 1, Mehlich 3, HNO3 (0,43 mol L-1) e CaCl2 (0,01 mol L-1), e seus teores correlacionados com os presentes nas raízes, na parte aérea, nos frutos e com a quantidade acumulada pelas plantas. Os fatores de bioconcentração (FBC) e de transferência (FT) foram calculados para as culturas. O índice SPAD (Soil Plant Analysis Development - Chlorophyll Meter) foi determinado na fase vegetativa da alface, do arroz e do girassol, enquanto a atividade fotossintética foi determinada pelo IRGA (Infrared gas analyzer). Os maiores teores de EPTs foram observados nas plantas cultivadas no Neossolo. As quantidades de Cu, Ni e Zn acumuladas nas plantas apresentaram correlação positiva com os teores extraídos pelo EPA 3051a e pela Água Régia. Os teores extraídos com HNO3 (0,43 mol L-1) apresentaram elevada correlação positiva com os teores reativos extraídos com DTPA e com Mehlich 3, e também com as quantidades de EPTs acumuladas pelas plantas. Os FBCs foram mais altos nos solos com baixa CTC, baixos teores de MO e baixos valores de pH. O arroz apresentou a menor translocação de Cd do sistema radicular para os grãos. O Cu, o Ni e o Zn causaram alterações no desenvolvimento da alface e do girassol, e diminuíram a transpiração e a condutância estomática da alface. O arroz apresentou a menor absorção de EPTs e a maior tolerância ao Ba, ao Cd, ao Ni e ao Zn, no entanto, as plantas apresentaram maiores condutividade estomática e transpiração.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

2011-ben műszeres vizsgálatokat végeztünk jó várostűrő Fraxinus excelsior ’Westhof’s Glorie’ fajtáján, Budapest két, különböző forgalmi terheltségű helyszínén, a közlekedésileg forgalmas Andrássy úton (WGS84 N47°30’36,1” E19°04’14,7”) és a kertvárosi jellegű Ménesi úton (WGS84: N47°28’52,0” E19°02’21,8”). A vizsgált növények sztómakonduktanciáját (gs), transzspirációját (E), nettó CO2 asszimilációját (A) és a fotoszintetikusan aktív besugárzás (PAR) mértékét infravörös gáz analizátor (IRGA) rendszerű LCi készülékkel mértük. A méréssorozatot augusztusban reggel 6 órától este 20 óráig, szeptemberben reggel 8 órától délután 18 óráig végeztük, két órás periódusokban ismételve. A két helyszínen mért PAR és a levélfelületi-hőmérséklet értékek, mint környezeti tényezők napi menete kisebb különbségekkel eltérően alakult. A nettó CO2 asszimiláció és a transzspiráció mértéke a sztómakonduktanciával szoros összefüggést mutatott. A nagyobb forgalmú helyszínen lévő fák esetében magasabb volt a sztómakonduktancia, a transzspiráció és a CO2 megkötés is, ami azt jelenti, hogy az itt elhelyezkedő fák többet párologtatnak, ellenben ezekben a növényekben nagyobb mértékű volt a szén beépülése. Ebből arra következtetünk, hogy a fák levélzete rugalmasan alkalmazkodik a rendelkezésre álló magasabb CO2 koncentrációhoz, viszont a nagyobb transzspiráció megnöveli ebben a környezetben a fák vízigényét.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Ocean acidification and global warming are occurring concomitantly, yet few studies have investigated how organisms will respond to increases in both temperature and CO2. Intertidal microcosms were used to examine growth, shell mineralogy and survival of two intertidal barnacle post-larvae, Semibalanus balanoides and Elminius modestus, at two temperatures (14 and 19°C) and two CO2 concentrations (380 and 1,000 ppm), fed with a mixed diatom-flagellate diet at 15,000 cells ml-1 with flow rate of 10 ml-1 min-1. Control growth rates, using operculum diameter, were 14 ± 8 µm day-1 and 6 ± 2 µm day-1 for S. balanoides and E. modestus, respectively. Subtle, but significant decreases in E. modestus growth rate were observed in high CO2 but there were no impacts on shell calcium content and survival by either elevated temperature or CO2. S. balanoides exhibited no clear alterations in growth rate but did show a large reduction in shell calcium content and survival under elevated temperature and CO2. These results suggest that a decrease by 0.4 pH(NBS) units alone would not be sufficient to directly impact the survival of barnacles during the first month post-settlement. However, in conjunction with a 4-5°C increase in temperature, it appears that significant changes to the biology of these organisms will ensue.