971 resultados para Abdominal Aortic-aneurysm
Resumo:
BACKGROUND & AIMS: The mechanisms underlying abdominal pain perception in irritable bowel syndrome (IBS) are poorly understood. Intestinal mast cell infiltration may perturb nerve function leading to symptom perception. We assessed colonic mast cell infiltration, mediator release, and spatial interactions with mucosal innervation and their correlation with abdominal pain in IBS patients. METHODS: IBS patients were diagnosed according to Rome II criteria and abdominal pain quantified according to a validated questionnaire. Colonic mucosal mast cells were identified immunohistochemically and quantified with a computer-assisted counting method. Mast cell tryptase and histamine release were analyzed immunoenzymatically. Intestinal nerve to mast cell distance was assessed with electron microscopy. RESULTS: Thirty-four out of 44 IBS patients (77%) showed an increased area of mucosa occupied by mast cells as compared with controls (9.2% +/- 2.5% vs. 3.3 +/- 0.8%, respectively; P < 0.001). There was a 150% increase in the number of degranulating mast cells (4.76 +/- 3.18/field vs. 2.42 +/- 2.26/field, respectively; P = 0.026). Mucosal content of tryptase was increased in IBS and mast cells spontaneously released more tryptase (3.22 +/- 3.48 pmol/min/mg vs. 0.87 +/- 0.65 pmol/min/mg, respectively; P = 0.015) and histamine (339.7 +/- 59.0 ng/g vs. 169.3 +/- 130.6 ng/g, respectively; P = 0.015). Mast cells located within 5 microm of nerve fibers were 7.14 +/- 3.87/field vs. 2.27 +/- 1.63/field in IBS vs. controls (P < 0.001). Only mast cells in close proximity to nerves were significantly correlated with severity and frequency of abdominal pain/discomfort (P < 0.001 and P = 0.003, respectively). CONCLUSIONS: Colonic mast cell infiltration and mediator release in proximity to mucosal innervation may contribute to abdominal pain perception in IBS patients.
Resumo:
OBJECTIVE: The objective of the study was to examine body fat distribution using computed tomography (CT), dual-energy X-ray absorptiometry (DEXA), and anthropometry in relation to type 2 diabetes in urban Asian Indians. RESEARCH DESIGN AND METHODS: This is a case-control study of 82 type 2 diabetic and 82 age- and sex-matched nondiabetic subjects from the Chennai Urban Rural Epidemiology Study, an ongoing epidemiological study in southern India. Visceral, subcutaneous, and total abdominal fat were measured using CT, while DEXA was used to measure central abdominal and total body fat. Anthropometric measures included BMI, waist circumference, sagittal abdominal diameter (SAD), and waist-to-hip ratio. RESULTS: Visceral and central abdominal fat showed a strong correlation with each other (P <0.0001), and kappa analysis revealed a fairly good agreement between tertiles of visceral and central abdominal fat (kappa=0.44, P <0.0001). Diabetic subjects had significantly higher visceral (P=0.005) and central abdominal (P=0.011) fat compared with nondiabetic subjects. Waist circumference and SAD showed a strong correlation with visceral (P <0.01) and central abdominal (P <0.0001) fat in both diabetic and nondiabetic subjects. Logistic regression analysis revealed visceral (odds ratio [OR] 1.011, P=0.004) and central abdominal (OR 1.001, P=0.013) fat to be associated with diabetes, even after adjusting for age and sex. CONCLUSIONS: Visceral and central abdominal fat showed a strong association with type 2 diabetes. Both measures correlated well with each other and with waist circumference and SAD in diabetic and nondiabetic urban Asian Indians.
Resumo:
Dairy intake, despite its high saturated fatty acid (SFA) content, is associated with a lower risk of cardiovascular disease and diabetes. This in vitro study determined the effect of individual fatty acids (FA) found in dairy, and FA mixtures representative of a high SFA and a low SFA dairy lipid on markers of endothelial function in healthy and type II diabetic aortic endothelial cells.
Resumo:
A lattice Boltzmann method for simulating the viscous flow in large distensible blood vessels is presented by introducing a boundary condition for elastic and moving boundaries. The mass conservation for the boundary condition is tested in detail. The viscous flow in elastic vessels is simulated with a pressure-radius relationship similar to that of the Pulmonary blood vessels. The numerical results for steady flow agree with the analytical prediction to very high accuracy, and the simulation results for pulsatile flow are comparable with those of the aortic flows observed experimentally. The model is expected to find many applications for studying blood flows in large distensible arteries, especially in those suffering from atherosclerosis. stenosis. aneurysm, etc.
Resumo:
Background—Increased production of reactive oxygen species (ROS) throughout the vascular wall is a feature of cardiovascular disease states, but therapeutic strategies remain limited by our incomplete understanding of the role and contribution of specific vascular cell ROS to disease pathogenesis. To investigate the specific role of endothelial cell (EC) ROS in the development of structural vascular disease, we generated a mouse model of endothelium-specific Nox2 overexpression and tested the susceptibility to aortic dissection after angiotensin II (Ang II) infusion. Methods and Results—A specific increase in endothelial ROS production in Nox2 transgenic mice was sufficient to cause Ang II–mediated aortic dissection, which was never observed in wild-type mice. Nox2 transgenic aortas had increased endothelial ROS production, endothelial vascular cell adhesion molecule-1 expression, matrix metalloproteinase activity, and CD45+ inflammatory cell infiltration. Conditioned media from Nox2 transgenic ECs induced greater Erk1/2 phosphorylation in vascular smooth muscle cells compared with wild-type controls through secreted cyclophilin A (CypA). Nox2 transgenic ECs (but not vascular smooth muscle cells) and aortas had greater secretion of CypA both at baseline and in response to Ang II stimulation. Knockdown of CypA in ECs abolished the increase in vascular smooth muscle cell Erk1/2 phosphorylation conferred by EC conditioned media, and preincubation with CypA augmented Ang II–induced vascular smooth muscle cell ROS production. Conclusions—These findings demonstrate a pivotal role for EC-derived ROS in the determination of the susceptibility of the aortic wall to Ang II–mediated aortic dissection. ROS-dependent CypA secretion by ECs is an important signaling mechanism through which EC ROS regulate susceptibility of structural components of the aortic wall to aortic dissection.
Resumo:
SammanfattningSyftet med föreliggande systematiska litteraturstudie var att undersöka om ingreppet total abdominal hysterektomi (TAH) påverkade kvinnors sexualitet. Ett andra syfte var att granska huruvida kvinnors psykiska välmående förändrades efter operationen. För att klarlägga problemen insamlades artiklar via databaserna Blackwell Synergy, CINAHL, Elin och Pubmed. Sammanlagt 18 artiklar bedömdes med granskningsmodeller utarbetade efter bedömningsmallar av Forsberg och Wengström (2003) för artiklar med kvantitativ respektive kvalitativ ansats. Inalles 13 artiklar bedömdes såsom godkända (G) och 5 artiklar såsom väl godkända (VG). Av 18 studier rapporterades i 10 artiklar förbättrad sexualitet. Det betyder upplevelsen av bättre orgasm, ökad sexuell tillfredställelse eller lust. Beträffande psykiska symptom rapporterades ökat välbefinnande och bättre livskvalitet i 3 artiklar samt minskad ångest och depression i 5 av artiklarna. Resultaten diskuterades i termer av vikten av informerat samtycke i samråd med hälso- och sjukvårdspersonal vid fattandet av beslutet att avstå från livmodern.
Resumo:
Bakgrund: Över 150 000 människor i Sverige behandlas årligen för hjärt- och kärlsjukdom. En vanlig form är ateroskleros, åderförkalkning. Av alla de som idag avlider på grund av annan orsak än naturligt åldrande, gör de flesta det av komplikationer till aterosklerossjukdom. En av dessa komplikationer är aortaanerysm, mera känt som ”pulsåderbråck”. Det vanligast förekommande är abdominellt aortaanerysm, bukaortaaneurysm. Syfte: Syftet med denna studie var att belysa livssituationer, livskvalitet och omvårdnadsbehov hos patienter med diagnosen AAA samt att visa på omvårdnadsåtgärder som främjar hälsa hos patienter med denna diagnos. Metod: En litteraturgranskning gjordes i databaserna PubMed, Chinal och Psychinfo samt Högskolan Dalarnas sökmotor Elin. Artiklarna valdes ut efter relevans till syftet. Dess kvalitet värderades med hjälp av granskningsmallar. Fyra kvalitativa och 16 kvantitativa ansatser ingick i studien. Resultat: Det framkom att HRQoL hos patienter som fick diagnosen AAA försämrades signifikant perioperativt. Oro och rädsla samt känslor av overklighet, nära döden upplevelser och existentiella frågor var vanligt perioperativt. Ingen påvisbar skillnad före och efter screening i HRQoL eller upplevd hälsa iakttogs. Mer information kring exempelvis sexualitet perioperativt kunde lindra oro och rädsla. Diskussion: Omvårdnaden är otillräcklig vid diagnostillfället samt postoperativt. Screening har positiv inverkan på patienternas generella hälsa. Konklusion: Studien visade på ökat behov av omvårdnad i samband med att diagnosen ställts samt efter utskrivning postoperativt.
Resumo:
Introdução: a videolaparoscopia proporciona adequado diagnóstico do testículo impalpável e difundiu a orquidopexia estagiada pela técnica de Fowler- Stephens; entretanto, não há relatos de que a divisão dos vasos espermáticos poderia ocasionar alterações histológicas no testículo intra-abdominal. O objetivo do presente trabalho foi avaliar a viabilidade e comparar a histologia e o volume dos testículos intraabdominais antes e após a divisão dos vasos espermáticos. Métodos: foram avaliados 44 testículos de 35 pacientes com idades variando de 4 a 168 meses com testículos intra-abdominais, que foram submetidos a videolaparoscopia para diagnóstico e tratamento. Foi realizada biópsia e medição do volume do testículo antes e após a ligadura e divisão dos vasos espermáticos, com intervalo de seis meses, pela técnica de Fowler-Stephens. A análise volumétrica e a histologia dos testículos foram comparadas. Resultados: 40% dos testículos impalpáveis se localizaram na região intraabdominal; 97,7% dos testículos permaneceram viáveis. Os achados histológicos e o volume testicular antes e após a divisão dos vasos espermáticos não demonstraram diferença estatisticamente significativa (p > 0,05). Conclusões: o estudo foi eficaz para avaliar a viabilidade dos testículos. A divisão dos vasos espermáticos não ocasionou alterações no volume e nos achados histológicos dos testículos intra-abdominais. Unitermos: criptorquia, testículo intra-abdominal, videolaparoscopia, histologia testicular.
Resumo:
A infecção por Helicobacter pylori (Hp) é uma das infecções bacterianas mais comuns em todo o mundo. As maiores prevalências da infecção foram encontradas nos países em desenvolvimento, onde, em geral são altas já na infância. O método diagnóstico considerado mais acurado para a infecção por Hp, em crianças, é o exame endoscópico com biópsias gástricas. Alguns autores referem que o único aspecto macroscópico que pode predizer a infecção é o da presença de nodosidades na mucosa gástrica. Este aspecto é denominado de gastrite endoscópica nodular. A especificidade da gastrite endoscópica nodular para a infecção por Hp, entretanto, recentemente foi questionada por outros autores. Realizamos um estudo transversal em uma amostra de crianças (um a 12 anos) com dor abdominal crônica, que preenchiam os critérios para a realização de endoscopia digestiva alta, no Hospital da Criança Conceição e no Hospital de Clínicas de Porto Alegre, de setembro de 1997 a setembro de 1999. O objetivo principal foi verificar a associação entre a infecção por Hp e a gastrite endoscópica nodular nessas crianças. A amostra foi constituída de 185 crianças de ambos os sexos, com baixa renda familiar, cujos pais apresentavam baixo nível de escolaridade. Foi realizado estudo histológico das lâminas de biópsia gástrica (no mínimo cinco fragmentos, corados com H-E ou Giemsa), conforme o Sistema Sydney modificado. A infecção por Hp foi caracterizada pela presença de Hp na lâminas de biópsias gástricas dos pacientes e a gastrite folicular, pela presença de folículos linfóides bem formados, em mucosa gástrica inflamada. A prevalência da infecção por Hp nas crianças com dor abdominal crônica foi de 27% (IC 95%: 20,8-34,0). Foi demonstrada uma associação muito forte entre a infecção por Hp e a gastrite endoscópica nodular nessas crianças (P<0,001; RP = 29,7). Houve um aumento da prevalência tanto da infecção por Hp como da gastrite endoscópica nodular com a idade dos pacientes. A gastrite endoscópica nodular , embora tenha demostrado uma baixa sensibilidade (44,0%), apresentou um valor preditivo positivo de 91,7% para a infecção por Hp. Tanto o teste de urease, como a gastrite endoscópica nodular mostraram-se muito específicas, 94,5% e 98,5%, respectivamente, para o diagnóstico da infecção. Quando se combinou o teste de urease com o aspecto de gastrite endoscópica nodular, encontrou-se, uma sensibilidade muito baixa (34,7%), mas uma especificidade de 100% para a infecção por Hp. A sensibilidade do teste de urease, isolado, para a infecção foi de 60,4% e o seu valor preditivo positivo de 80,5%. O aspecto endoscópico (gastrite endoscópica nodular) teve associação com o microscópico (gastrite folicular) (P<0,001). Houve uma forte e significativa associação entre a infecção por Hp e a gastrite crônica ativa ( P<0,001; RP = 10,8). O mesmo foi demonstrado entre a gastrite nodular e a gastrite crônica ativa (P<0,001; RP = 8,6). Também foi verificado um nítido aumento das razões de prevalência da gastrite crônica ativa e da gastrite endoscópica nodular, com a acentuação dos graus de densidade de Hp. Finalmente, foi demonstrada a importante correlação entre o grau de intensidade da gastrite, verificado no exame histológico, e a gastrite endoscópica nodular (r = 0,97; P<0,001). A prevalência da infecção por Hp encontrada em Porto Alegre, nas crianças, foi menor do que a de outras cidades brasileiras e similar àquela registrada em algumas cidades do primeiro mundo. A presença de nodosidade na mucosa gástrica foi a alteração, à endoscopia, mais freqüentemente verificada nas crianças com infecção por Hp. Considerando a baixa prevalência da infecção encontrada na nossa amostra, a presença de gastrite endoscópica nodular significa uma elevada probabilidade de infecção por Hp, dado o alto valor preditivo verificado. O achado negativo para a gastrite endoscópica nodular, entretanto, não exclui a possibilidade da presença de infecção por Hp. Uma maior colonização bacteriana da mucosa gástrica estaria associada ao aparecimento da gastrite endoscópica nodular, já que a sua prevalência aumentou com os graus de densidade de Hp, assim como ocorreu com a gastrite crônica ativa. E quando ocorre, nas crianças, há maior probabilidade de se tratar de uma gastrite mais ativa e mais intensa.
Resumo:
No presente trabalho foram colhidas amostras da aponeurose da linha alba abdominal de 26 pacientes com idades entre 26 e 75 anos, portadores de hérnias da parede abdominal anterior, para avaliação qualitativa e quantitativa do colágeno total, tipo I e III. Oito desses pacientes foram operados no Hospital de Clínicas de Porto Alegre (HCPA), quatro no Hospital Pompéia de Caxias do Sul (HP) e 14 na Clínica Particular do autor (CPA) em Caxias do Sul. Todos os pacientes eram portadores de hérnias da parede abdominal anterior, sendo seis casos de hérnias incisionais, 11 casos de hérnias umbilicais e sete casos de hérnias epigástricas, um caso com duas hérnias: incisional e epigástrica e um outro caso também com duas hérnias, sendo uma epigástrica e outra umbilical. As amostras foram retiradas na linha média da linha alba, três centímetros acima da cicatriz umbilical e outra a dois centímetros abaixo dessa cicatriz. Uma vez no laboratório, as amostras foram subdivididas em duas. Em uma delas realizou-se a avaliação quantitativa do colágeno total e na outra a avaliação qualitativa dos colágenos tipo I e III. A avaliação quantitativa foi realizada por meio da coloração com picrosirius e contagem das fibras colágenas em microscópio de luz polarizada e análise digital por birrefringência, tendo sido utilizado o aplicativo Image Pro Plus (Media Cybernetics, Silver Spring, USA). A avaliação qualitativa foi feita por meio da imuno-histoquímica, com a utilização de anticorpos monoclonais anticolágeno tipo I e III. Os achados obtidos nesses pacientes foram comparados com os achados obtidos em um grupo-controle de cadáveres não formolizados do Instituto Médico Legal de Caxias do Sul. No grupo-controle de cadáveres sem hérnias, foram realizados os mesmos estudos dos pacientes cirúrgicos portadores de hérnias, para avaliar as diferenças das quantidades de colágeno total, tipo I e III entre os dois grupos. Os resultados mostraram que as quantidades de colágeno total eram 18,05% menores nos pacientes com hérnias da parede anterior do abdome, quando comparados com o grupo-controle de cadáveres sem hérnias (p 0,05). Já as quantidades do colágeno tipo I foram 20,50% menores nos pacientes (p 0,05). O mesmo ocorreu com o colágeno tipo III que apresentou uma percentagem 7,3% menor nesses mesmos pacientes (p = 0,383).
Resumo:
Introdução: A incidência da doença arterial coronária é uma das principais causas de morbidade e motalidade em diversos países e o estudo dos fatores de risco têm grande importância na prevenção e no tratamento dessa enfermidade. Entre outros fatores, a obesidade e a obesidade abdominal têm sido associadas com a maior incidência de DAC. A ingestão diária de nutrientes também pode estar relacionada com essa doença, porém, uma vez que a alimentação é complexa e contém diversos nutrientes, ainda não foi possível elucidar o impacto da alimentação no risco de desenvolver a doença arterial coronária. Objetivo: Avaliar a relação entre o consumo alimentar diário, a presença de obesidade abdominal e achados angiográficos de obstrução arterial em pacientes portadores de cardiopatia isquêmica, submetidos a cateterismo cardíaco. Métodos: Foi realizado um estudo transversal, com 284 pacientes submetidos a cateterismo cardíaco, da unidade de hemodinâmica de um hospital universitário. Foi avaliada a RCQ, o IMC, a ingestão alimentar diária através de um inquérito nutricional, a análise bioquímica do sangue e a avaliação do laudo do cateterismo cardíaco. Resultados: Dos pacientes avaliados, 172 indivíduos (60,6%) apresentavam alterações em uma ou mais artérias coronárias. A ingestão média diária de calorias foi de 2450,56 Kcal/dia. O consumo de proteínas foi em média 1,66 g/Kg/dia, de carboidratos foi de 3,83 g/Kg/dia e de lipídeos foi de 1,21 g/Kg/dia. A idade, o sexo masculino, os níveis séricos de triglicerídeos, o consumo de álcool e a glicemia em jejum foram estatisticamente significativos na análise multivariada. Conclusão: Nos pacientes avaliados, o consumo diário de calorias encontra-se adequado, porém a ingestão de proteínas, carboidratos e lipídeos estão inadequados. Em relação aos fatores de risco para DAC, as mulheres apresentaram maior associação para desenvolver a síndrome metabólica do que os homens.