1000 resultados para Philadelphia (Pa.).
Resumo:
Analiza los datos técnicas de la geometrÃa de la red obtenidos directamente con el sistema de control de capturas Scanmar RX 400.
Resumo:
En el crucero BIC Olaya 0205 (Callao-Puerto Pizarro), se monitoreó la selectividad de la red de arrastre de fondo Granton tipo 400x120 mm PA, empleando copo (90 mm) y sobrecopo (13 mm). La probabilidad de captura al 50%, en la subárea A fue de 4,52cm; en la B, de 25,46 cm y en la C de 26,14 cm. El L50% total de las subáreas A, B, C fue 25,15 cm, con un factor de selección 0,28 y un rango de selección de 8,55 cm.
Resumo:
Foi realizado um estudo micromorfológico em solos alterados após a exploração de bauxita, em sÃtios recuperados entre 1981 e 1987, em comparação ao Latossolo Amarelo inalterado (LA), como referência, para subsidiar indicadores de recuperação dos solos. O estudo foi desenvolvido no Platô Saracá, na mina de bauxita de Porto Trombetas, municÃpio de Oriximiná, no estado do Pará. Técnicas micromorfológicas e uso de microssonda de EDS, microscopia ótica e eletrônica de varredura foram avaliadas em conjunto com dados fÃsicos e quÃmicos dos solos alterados e do LA, nas profundidades de 0-10 e 40-50 cm. O Latossolo Amarelo mostrou forte microestrutura granular, enquanto os solos alterados apresentaram grande variabilidade em microestrutura e feições micropedológicas. O retorno do horizonte superficial, rico em matéria orgânica, favoreceu a microagregação. De modo geral, os solos alterados mostraram maior massividade e agregados mais coalescidos, em relação ao LA de referência. Análises microquÃmicas de EDS comprovaram a heterogeneidade dos solos superficiais alterados, com ocorrência de nódulos gibbsÃticos, ferruginosos, concreções, agregados caulinÃticos e plasma dominado por argilominerais 1:1, sob intensa pedobioturbação.
Resumo:
Aim: To compare a less intensive regimen based on high-dose imatinib (IM) to an intensive IM/HyperCVAD regimen in adults with Ph+ ALL, in terms of early response and outcome after stem cell transplantation (SCT). Methods: Patients aged 18-60 years with previously untreated Ph+ ALL not evolving from chronic myeloid leukemia were eligible if no contra-indication to chemotherapy and SCT (ClinicalTrials.gov ID, NCT00327678). After a steroid prephase allowing Ph and/or BCR-ABL diagnosis, cycle 1 differed between randomization arms. In arm A (IM-based), IM was given at 800 mg on day 1-28, combined with vincristine (2 mg, day 1, 8, 15, 22) and dexamethasone (40 mg, day 1-2, 8-9, 15-16, and 22-23) only. In arm B (IM/HyperCVAD), IM was given at 800 mg on day 1-14, combined with adriamycin (50 mg/m2, day 4), cyclophosphamide (300 mg/m2/12h, day 1, 2, 3), vincristine (2 mg, day 4 and 11), and dexamethasone (40 mg, day 1-4 and 11-14). All patients received a cycle 2 combining high-dose methotrexate (1 g/m2, day 1) and AraC (3 g/m2/12h, day 2 and 3) with IM at 800 mg on day 1-14, whatever their response. Four intrathecal infusions were given during this induction/consolidation period. Minimal residual disease (MRD) was centrally evaluated by quantitative RQ-PCR after cycle 1 (MRD1) and cycle 2 (MRD2). Major MRD response was defined as BCR-ABL/ABL ratio <0.1%. Then, all patients were to receive allogeneic SCT using related or unrelated matched donor stem cells or autologous SCT if no donor and a major MRD2 response. IM/chemotherapy maintenance was planned after autologous SCT. In the absence of SCT, patients received alternating cycles 1 (as in arm B) and cycles 2 followed by maintenance, like in the published IM/HyperCVAD regimen. The primary objective was non-inferiority of arm A in term of major MRD2 response. Secondary objectives were CR rate, SCT rate, treatment- and transplant-related mortality, relapse-free (RFS), event-free (EFS) and overall (OS) survival. Results: Among the 270 patients randomized between May 2006 and August 2011, 265 patients were evaluable for this analysis (133 arm A, 132 arm B; median age, 47 years; median follow-up, 40 months). Main patient characteristics were well-balanced between both arms. Due to higher induction mortality in arm B (9 versus 1 deaths; P=0.01), CR rate was higher in the less intensive arm A (98% versus 89% after cycle 1 and 98% versus 91% after cycle 2; P= 0.003 and 0.006, respectively). A total of 213 and 205 patients were evaluated for bone marrow MRD1 and MRD2. The rates of patients reaching major MRD response and undetectable MRD were 45% (44% arm A, 46% arm B; P=0.79) and 10% (in both arms) at MRD1 and 66% (68% arm A, 63.5% arm B; P=0.56) and 25% (28% arm A, 22% arm B; P=0.33) at MRD2, respectively. The non-inferiority primary endpoint was thus demonstrated (P= 0.002). Overall, EFS was estimated at 42% (95% CI, 35-49) and OS at 51% (95% CI, 44-57) at 3 years, with no difference between arm A and B (46% versus 38% and 53% versus 49%; P=0.25 and 0.61, respectively). Of the 251 CR patients, 157 (80 arm A, 77 arm B) and 34 (17 in both arms) received allogeneic and autologous SCT in first CR, respectively. Allogeneic transplant-related mortality was similar in both arms (31.5% versus 22% at 3 years; P=0.51). Of the 157 allografted patients, 133 had MRD2 evaluation and 89 had MRD2 <0.1%. In these patients, MRD2 did not significantly influence post-transplant RFS and OS, either when tested with the 0.1% cutoff or as a continuous log covariate. Of the 34 autografted patients, 31 had MRD2 evaluation and, according to the protocol, 28 had MRD2 <0.1%. When restricting the comparison to patients achieving major MRD2 response and with the current follow-up, a trend for better results was observed after autologous as compared to allogeneic SCT (RFS, 63% versus 49.5% and OS, 69% versus 58% at 3 years; P=0.35 and P=0.08, respectively). Conclusions: In adults, the use of TK inhibitors (TKI) has markedly improved the results of Ph+ ALL therapy, now close to those observed in Ph-negative ALL. We demonstrated here that chemotherapy intensity may be safely reduced when associated with high-dose IM. We will further explore this TKI-based strategy using nilotinib prior to SCT in our next GRAAPH-2013 trial. The trend towards a better outcome after autologous compared to allogeneic SCT observed in MRD responders validates MRD as an important early surrogate endpoint for treatment stratification and new drug investigation in this disease.
Resumo:
Aquest article és un resum de la tesi doctoral titulada Els remences de l'Almoina del Pa de la Seu de Girona (segles XIV i XV), on s'ha analitzat el funcionament real de la servitud catalana medieval. Aixà doncs, el seu objectiu ha estat estudiar tots els mals usos i tots els homenatges servils aplicats i rebuts per una sola senyoria, els remences de la qual van participar activament en les dues guerres que van emprendre contra els seus senyors a final del segle XV. La senyoria escollida, l'Almoina del Pa de la Seu de Girona, és, sense cap mena de dubte, representativa del que succeïa en la diòcesi gironina. El fet que s'hagin conservat la majoria dels llibres de comptes dels seus pabordes ha permès estudiar el funcionament real i l'evolució dels pagaments derivats de la servitud en una sola senyoria i durant més de cent anys.
Resumo:
Foi conduzido experimento no campo da Embrapa-Centro de Pesquisa Agropecuária do Trópico Úmido, em Belém, PA (1°28' S; 48°27' W), de junho/91 a maio/94, com plantas de cupuaçuzeiro (Theobroma grandiflorum (Willd. ex Spreng.) K. Schum.) com sete anos de idade, objetivando acompanhar o desenvolvimento de vassouras-de-bruxa vegetativas causadas por Crinipellis perniciosa ((Stahel) Singer), desde a sua emissão até a produção de basidiocarpos. Foram determinados coeficientes de correlação entre as variáveis epidemiológicas (emissão de vassouras, perÃodo verde, perÃodo de secamento, perÃodo pré-frutificativo, produção de basidiocarpos) e as variáveis climáticas (umidade relativa do ar máxima, brilho solar, precipitação pluvial). A emissão de vassouras vegetativas foi maior em julho e agosto. Estas permaneceram verdes por 34,9 a 65,2 dias e secaram entre 5,8 e 10 dias. Após sua emissão, as vassouras demoraram de 79,5 a 347 dias para iniciar a produção de basidiocarpos, que ocorreu principalmente a partir de maio, com pico em junho. As variáveis climáticas, umidade relativa do ar máxima e brilho solar, correlacionaram-se significativamente apenas com a produção de basidiocarpos, com efeito negativo e positivo, respectivamente.
Resumo:
The Iowa Department of Natural Resources (IDNR) has requested the Iowa Department of Public Health (IDPH) Hazardous Waste Site Health Assessment Program to evaluate the potential health impacts of the future development at the Buchanan Bulk Oil – Ma & Pa Stores site. A Targeted Brownfields Assessment was completed by the IDNR at this site to measure existing on-site contaminants. Assistance was sought from the IDPH to determine potential health risks if the site was developed for residential use. This health consultation addresses potential health risks to people from exposure to the contaminants found in the soil and groundwater within the property boundary. The information in this health consultation was current at the time of writing. Data that emerges later could alter this document’s conclusions and recommendations.
Resumo:
Estimou-se o coeficiente de repetibilidade em caracteres do cacho de açaizeiro (Euterpe oleracea Mart.) nas condições de Belém-PA, com o intuito de determinar a capacidade de eles expressarem a variabilidade genética dessa fruteira. Para tanto, foram colhidos quatro cachos por planta, todos apresentando completa maturação, em 30 genótipos pertencentes à Coleção de Germoplasma de Açaà da Embrapa Amazônia Oriental, onde foram mensurados seis caracteres: peso total do cacho (PTC), peso de frutos por cacho (PFC), número de frutos por cacho (NFC), número de ráquilas por cacho (NRC), peso médio do fruto (PMF) e rendimento de frutos por cacho (RFC). A análise da repetibilidade, do número de medições necessárias e do coeficiente de determinação para cada caráter foi obtida através do método da análise de variância, utilizando o modelo com dois fatores de variação. Verificou-se que todos os caracteres apresentaram diferenças significativas entre genótipos, com o número de frutos, número de ráquilas e peso médio do fruto, evidenciando diferenças ao nÃvel de 1% de probabilidade. Porém, o maior coeficiente de repetibilidade foi registrado para peso médio do fruto, enquanto os demais caracteres apresentaram valores inexpressivos. Essa variável teve, também, o maior coeficiente de determinação; entretanto, o número de repetições desejável para esse caráter deve ser quase o triplo do usado nesse estudo. Pelo fato de o coeficiente de repetibilidade expressar o valor máximo de herdabilidade, conclui-se que o PMF pode ser usado como parâmetro de seleção em métodos de melhoramento menos rigorosos.
Resumo:
O presente trabalho teve por objetivo realizar a caracterização fÃsica e fÃsico-quÃmica de três cultivares de bananeira do subgrupo 'Maçã', em diferentes estádios de maturação, bem como a avaliação sensorial dos frutos maduros. Os cachos de banana das cultivares Caipira, Thap Maeo e BRS Tropical foram colhidos no estádio 2 de coloração da casca (verde-maduro) e armazenados sob condição ambiente, sendo avaliados com relação ao comprimento e diâmetro dos frutos, firmeza, pH, sólidos solúveis, acidez titulável, açúcares redutores, não redutores e totais da polpa neste mesmo estádio, e à medida que atingiam os graus 3; 5 e 7 de coloração da casca. Os frutos completamente maduros foram ainda analisados quanto à aceitação sensorial, por meio dos atributos aroma, cor da polpa, textura e sabor dos frutos. Durante o perÃodo de maturação das bananas, observaram-se, para todas as cultivares avaliadas, aumento da acidez, sólidos solúveis e açúcares, fatores responsáveis pelo aroma e sabor da fruta. Verificou-se também redução na firmeza dos frutos com o amadurecimento e redução do pH para as cultivares estudadas. Com relação à análise sensorial, destacaram-se as cultivares Tropical e Thap Maeo, com as maiores notas médias para todos os atributos sensoriais analisados.