Development of an integrated approach to reliability management and operation

The research described in this thesis has been developed as a part of the Reliability and Field Data Management for Multi-component Products (REFIDAM) Project. This project was founded under the Applied Research Grants Scheme administered by Enterprise Ireland. The project was a partnership between Galway-Mayo Institute of Technology and Thermo King Europe. The project aimed to develop a system in order to manage the information required for reliability assessment and improvement of multi-component products, by establishing information flows within the company and information exchange with fleet users.

Development of a life cycle management system for remote products.

The research described in this thesis has been developed as a part of the Reliability and Field Data Management for Multi-Component Products (REFIDAM) Project. This project was funded under the Applied Research Grants Scheme administered by Enterprise Ireland. The project was a partnership between Galway-Mayo Institute of Technology and an industrial company, Thermo King Europe. The project aimed to develop a system to manage the information required for maintenance costing, cost of ownership, reliability assessment and improvement of multi-component products, by establishing information flows between the customer network and across the Thermo King organisation.

Development of a semi-automatic self learning pattern recognition system for the control of electronic boards

This project was funded under the Applied Research Grants Scheme administered by Enterprise Ireland. The project was a partnership between Galway - Mayo Institute of Technology and an industrial company, Tyco/Mallinckrodt Galway. The project aimed to develop a semi - automatic, self - learning pattern recognition system capable of detecting defects on the printed circuits boards such as component vacancy, component misalignment, component orientation, component error, and component weld. The research was conducted in three directions: image acquisition, image filtering/recognition and software development. Image acquisition studied the process of forming and digitizing images and some fundamental aspects regarding the human visual perception. The importance of choosing the right camera and illumination system for a certain type of problem has been highlighted. Probably the most important step towards image recognition is image filtering, The filters are used to correct and enhance images in order to prepare them for recognition. Convolution, histogram equalisation, filters based on Boolean mathematics, noise reduction, edge detection, geometrical filters, cross-correlation filters and image compression are some examples of the filters that have been studied and successfully implemented in the software application. The software application developed during the research is customized in order to meet the requirements of the industrial partner. The application is able to analyze pictures, perform the filtering, build libraries, process images and generate log files. It incorporates most of the filters studied and together with the illumination system and the camera it provides a fully integrated framework able to analyze defects on printed circuit boards.

Development of an inspection regime for on-site domestic wastewater treatment systems

The overall purpose of this study was to develop a thorough inspection regime for onsite wastewater treatment systems, which is practical and could be implemented on all site conditions across the country. With approximately 450,000 onsite wastewater treatment systems in Ireland a risk based methodology is required for site selection. This type of approach will identify the areas with the highest potential risk to human health and the environment and these sites should be inspected first. In order to gain the required knowledge to develop an inspection regime in-depth and extensive research was earned out. The following areas of pertinent interest were examined and reviewed, history of domestic wastewater treatment, relevant wastewater legislation and guidance documents and potential detrimental impacts. Analysis of a questionnaire from a prior study, which assessed the resources available and the types of inspections currently undertaken by Local authorities was carried out. In addition to the analysis of the questionnaire results, interviews were carried out with several experts involved in the area of domestic wastewater treatment. The interview focussed on twelve key questions which were directed towards the expert’s opinions on the vital aspects of developing an inspection regime. The background research, combined with the questionnaire analysis and information from the interviews provided a solid foundation for the development of an inspection regime. Chapter 8 outlines the inspection regime which has been developed for this study. The inspection regime includes a desktop study, consultation with the homeowners, visual site inspection, non-invasive site tests, and inspection of the treatment systems. The general opinion from the interviews carried out, was that a standardised approach for the inspections was necessary. For this reason an inspection form was produced which provides a standard systematic approach for inspectors to follow. This form is displayed in Appendix 3. The development of a risk based methodology for site selection was discussed and a procedure similar in approach to the Geological Survey of Irelands Groundwater Protection Schemes was proposed. The EPA is currently developing a risk based methodology, but it is not available to the general public yet. However, the EPA provided a copy of a paper outlining the key aspects of their methodology. The methodology will use risk maps which take account of the following parameters: housing density, areas with inadequate soil conditions, risk of water pollution through surface and subsurface pathways. Sites identified with having the highest potential risk to human health and the environment shall be inspected first. Based on the research carried out a number of recommendations were made which are outlined in Chapter 10. The principle conclusion was that, if these systems fail to operate satisfactorily, home owners need to understand that these systems dispose of the effluent to the 'ground' and the effluent becomes part of the hydrological cycle; therefore, they are a potential hazard to the environment and human health. It is the owners, their families and their neighbours who will be at most immediate risk.

Detecting and measuring deprivation in primary care: development, reliability and validity of a self-reported questionnaire: the DiPCare-Q.

OBJECTIVES: Advances in biopsychosocial science have underlined the importance of taking social history and life course perspective into consideration in primary care. For both clinical and research purposes, this study aims to develop and validate a standardised instrument measuring both material and social deprivation at an individual level. METHODS: We identified relevant potential questions regarding deprivation using a systematic review, structured interviews, focus group interviews and a think-aloud approach. Item response theory analysis was then used to reduce the length of the 38-item questionnaire and derive the deprivation in primary care questionnaire (DiPCare-Q) index using data obtained from a random sample of 200 patients during their planned visits to an ambulatory general internal medicine clinic. Patients completed the questionnaire a second time over the phone 3 days later to enable us to assess reliability. Content validity of the DiPCare-Q was then assessed by 17 general practitioners. Psychometric properties and validity of the final instrument were investigated in a second set of patients. The DiPCare-Q was administered to a random sample of 1898 patients attending one of 47 different private primary care practices in western Switzerland along with questions on subjective social status, education, source of income, welfare status and subjective poverty. RESULTS: Deprivation was defined in three distinct dimensions: material (eight items), social (five items) and health deprivation (three items). Item consistency was high in both the derivation (Kuder-Richardson Formula 20 (KR20) =0.827) and the validation set (KR20 =0.778). The DiPCare-Q index was reliable (interclass correlation coefficients=0.847) and was correlated to subjective social status (r(s)=-0.539). CONCLUSION: The DiPCare-Q is a rapid, reliable and validated instrument that may prove useful for measuring both material and social deprivation in primary care.

IPH response to DSD Urban Regeneration and Community Development Policy Framework Consultation

The Urban Regeneration and Community Development Policy Framework for Northern Ireland sets out for DSD and its partners, clear priorities for urban regeneration and community development programmes, both before and after the operational responsibility for these is transferred to councils under the reform of local government. Four policy objectives have been developed, which will focus on the underlying structural problems in urban areas and also help strengthen community development throughout Northern Ireland. The policy objectives are as follows: Policy Objective 1 – To tackle area-based deprivation: Policy Objective 2 – To strengthen the competitiveness of our towns and cities: Policy Objective 3 – To improve linkages between areas of need and areas of opportunity: and Policy Objective 4 –To develop more cohesive and engaged communities. Key points from IPH response Urban regeneration and community development provide a basis for addressing the social determinants of health and reducing inequalities in health. This policy framework presents an opportunity for coherence and complementarity with ‘Fit and Well - Changing Lives’ as part of government’s overall approach to tackling health inequalities. It is now well established that a focus on early years’ interventions and family support services yields significant returns, so prioritising action in these areas is essential. Defined action plans on child poverty are essential if this policy framework is to make a real and lasting difference in deprived urban areas. Development of the environmental infrastructure to improve health in deprived areas should be supported by well-planned monitoring and evaluation. Linking the policy framework to economic development and local community plans will enhance effectiveness in the areas of education, job creation, commercial investment and access to services, which in turn are critical for the economic growth and stability of urban communities. Community profile data and health intelligence (as available through IPH Health Well) could usefully inform central and local government in terms of resource allocation and targeted service delivery.

National Paediatric Hospital Development Board - Design Team Procurement

The National Paediatric Hospital Development Board invited interested parties to a presentation introducing the Design Team Tendering Process on Monday 25 November. The presentation sets out the indicative details relating to the new children's hospital which is planned for the St James campus. Click here to download PDF 5.52MB  

Danger signaling through the inflammasome acts as a master switch between tolerance and sensitization.

Efficient priming of adaptive immunity depends on danger signals provided by innate immune pathways. As an example, inflammasome-mediated activation of caspase-1 and IL-1beta is crucial for the development of reactive T cells targeting sensitizers like dinitrofluorobenzene (DNFB). Surprisingly, DNFB and dinitrothiocyanobenzene provide cross-reactive Ags yet drive opposing, sensitizing vs tolerizing, T cell responses. In this study, we show that, in mice, inflammasome-signaling levels can be modulated to turn dinitrothiocyanobenzene into a sensitizer and DNFB into a tolerizer, and that it correlates with the IL-6 and IL-12 secretion levels, affecting Th1, Th17, and regulatory T cell development. Hence, our data provide the first evidence that the inflammasome can define the type of adaptive immune response elicited by an Ag, and hint at new strategies to modulate T cell responses in vivo.

Eretria - Nea Psara : eine klassizistische Stadtanlage über der antiken Polis

Résumé: Le présent ouvrage propose une histoire de l'Erétrie moderne, de la redécouverte du site antique au projet urbanistique de 1834 pour une ville nouvelle destinée à accueillir les réfugiés de l'île de Psara - anéantie en 1824 par les Ottomans - et au développement urbain d'Erétrie/Nea Psara au XIXe et au XXe siècles. Le nom d'Erétrie englobe trois couches historiques distinctes: la cité antique, la ville néoclassique, dessinée par l'architecte allemand Eduard Schaubert (1804-1860), et le village moderne, issu de son projet. Chacune de ces strates - vestiges antiques, tissu urbain néoclassique et constructions plus récentes - est perceptible au sein de cet ensemble urbain et se trouve en relation constante avec les autres. L'exposé des recherches archéologiques - depuis la redécouverte du site antique par Ciriaco de' Pizzicolli d'Ancona (Cyriaque d'Ancône) en 1436 déjà, puis de manière systématique par des voyageurs-archéologues dès le XIXe siècle - comble une lacune dans l'historiographie de la cité antique. Cette approche met également en lumière la relation étroite entre archéologie et urbanisme au XIXe siècle. Si l'exploration de la Grèce avait été jusqu'à son indépendance en 1827 essentiellement le fait des archéologues, des historiens et des philologues, après cette date, des géologues, des ingénieurs et des topographes travaillant pour le développement économique du jeune Etat se mirent également à parcourir le pays, le regard tourné non plus seulement vers l'Antiquité, mais aussi vers l'avenir. L'histoire de la redécouverte d'Erétrie permet ainsi d'éclairer divers aspects liés à la gestation de l'Etat grec. Le projet conçu en 1834 par Ecluard Schaubert de ville néoclassique superposée aux ruines de la cité antique d'Erétrie s'inscrit dans un réseau de créations de villes nouvelles et de modernisations de villes existantes par le nouvel Etat grec, qui cherchait à fonder sa légitimité et son identité, après la domination ottomane, sur les valeurs idéales (ou idéalisées) de l'Antiquité classique. Dans le projet de développement urbain d'Erétrie, la relation étroite entre archéologie et urbanisme et, par conséquent, la référence à l'Antiquité sont évidentes: Eduard Schaubert commença par tracer sur son plan toutes les ruines antiques, dressant ainsi l'état des connaissances archéologiques du site. Sur cette base, l'architecte conçut la ville néoclassique en y incluant les principales ruines, qui devaient servir de repères visuels et qui concrétisaient ainsi le lien idéologique de la monarchie absolue avec l'Antiquité. A Erétrie, deux perspectives principales reliaient le port à l'acropole et l'Ecole navale au théâtre antique. L'intégration de ruines antiques dans un projet urbanistique avait été réalisée par Stamatios Kleanthes et Eduard Schaubert en 1831-1832 dans le plan de l'Athènes moderne, avant que celle-ci n'ait été promue capitale de la Grèce. Les deux architectes ont ainsi anticipé le caractère idéal d'Athènes dans le processus de gestation de l'Etat grec. L'importance de ce plan et de celui qu'ifs ont établi sur le même modèle pour le Pirée a été reconnue par les historiens de l'urbanisme. En revanche, le plan d'Erétrie, qui suit pourtant les mêmes principes, n'a été que partiellement étudié. Cette monographie montre que le projet d'Erétrie était le plus abouti des trois, qui tous se caractérisent par un système de routes rayonnant depuis le siège du gouvernement (résidences royales à Athènes et au Pirée, mairie à Erétrie). Cet éventail de rues ou u patte d'oie» embrasse à Athènes l'acropole et au Pirée fa baie du port, alors qu'a Erétrie il est double, axé en raison de la topographie sur l'acropole et sur Pa baie du port. Cette double patte d'oie crée ainsi le lien idéologique avec l'Antiquité et témoigne, par son ouverture sur le port, de l'essor économique souhaité par le gouvernement. Le plan d'Erétrie représente de manière exemplaire l'urbanisme programmatique de la Grèce sous Othon ler (1832-1862). L'ouvrage s'intéresse ensuite à la réalisation du projet de Schaubert, dont la mise en oeuvre n'a pas répondu aux attentes du Gouvernement. Le faible développement d'Erétrie s'explique principalement par le surdimensionnement du projet, des finances publiques modestes, la malaria endémique et une politique économique inadaptée aux traditions commerciales des Psariotes. Les lenteurs dans la réalisation du projet et même des régressions au cours du XIXe siècle et au début du XXe siècle, puis l'urbanisation accélérée d'Erétrie à partir des années 1960, ont eu pour conséquence que les historiens de l'urbanisme et les urbanistes ont sous-estimé, voire ignoré la valeur historique de ce concept Cependant, l'exécution du projet néoclassique s'est poursuivie de manière continue et des références au plan de Schaubert peuvent être observées dans l'aménagement récent de la localité aujourd'hui encore. Ainsi, des arbres ont été plantés dans les années 1960 le long de l'enceinte urbaine antique, à l'emplacement où Schaubert avait prévu la création d'une promenade arborée. Au centre d'Erétrie, là où l'agora principale aurait dû être aménagée, une grande place publique servant au marché hebdomadaire a été créée. Dans le quartier oriental, une petite église dédiée à la Pan hagia Paravouniotissa a été construite en 2001 sur la parcelle où Schaubert en avait prévue une. D'importants éléments des projets de Schaubert, qui ne sont actuellement plus guère perceptibles à Athènes et au Pirée, le sont toujours à Erétrie. Les espaces verts, par exemple, occupent une place importante dans le domaine privé: malgré la densification du tissu urbain, des parcelles caractéristiques contiennent encore des maisons isolées d'un ou de deux niveaux côté rue, avec un grand jardin à l'arrière, séparé des parcelles voisines par un mur en pierre ou en brique crue. Erétrie mérite donc une reconnaissance plus considérable dans l'histoire de l'urbanisme, puisqu'elle contribue à faire mieux comprendre les projets de ses deux villes soeurs. L'étude du projet urbanistique est complétée par une approche typologique des constructions néoclassiques d'Erétrie qui souligne encore la valeur historique de cet ensemble. Comme la plupart des édifices sont, menacés de démolition, à l'exception d'un petit nombre d'entre eux qui bénéficient d'un bon entretien, un inventaire photographique des constructions d'Erétrie datant du XIXe et du début du XXe siècle a été constitué entre 1994 et 2005, complété par des photographies anciennes. Il en ressort que les formes et les techniques de construction sont représentatives de l'architecture privée à l'époque de la création de l'Etat. Enfin, le plan directeur d'Erétrie, réalisé en 1975-1976 par un séminaire du Département d'architecture de l'Ecole polytechnique fédérale de Zurich avec l'appui de l'Ecole suisse d'archéologie en Grèce, est publié ici intégralement pour la première fois. Le présent ouvrage rend ses lettres de noblesse à un ensemble urbain néoclassique, certes modeste, mais issu d'un projet urbanistique ambitieux, témoin significatif du programme politique du nouvel Etat grec. SUMMARY Translated by William Eisler This book gives an account of the history of modern Eretria. It encompasses the rediscovery of the ancient city, the 1834 urban plan for the new town designed to accommodate the refugees from the island of Psara - destroyed by the Ottomans in 1824 - and also the urban development of Eretria/Nea Psara in the 19th and 20th centuries. The name Eretria carries a rich heritage: the ancient city, the neoclassical town designed by the Germen architect Eduard Schaubert (1804-1860), and the modern village. These three distinct historical layers ancient ruins, neoclassical plan and more recent constructions - can be seen within this urban area and are interlinked with each other. The account of the archeological investigations fills a gap in the historiography of the ancient city. This started with the early rediscovery of the ancient site by Ciriaco de'Pizzicolli d'Ancona in 1436, and was followed by systematic research by travellers/ archeologists from the 19th century onward. Furthermore, this shows the close relationship between archeology and urbanism in the 19th century. The exploration of Greece prier te its independence in 1827 was mainly red by archeologists, historians and philologists. Subsequently, geologists, engineers and topographers working for the young state's economic development travelled across the country, with their attention focused not only on Antiquity but are on the future. The history of Eretria's rediscovery gives new insights on various aspects related to the development of the Greek state. In 1834, Eduard Schaubert's project, planning a neoclassical town built upon the ancient Eretria, took place alongside the development of other new cities and the modernization of existing ones du ring the Ottoman domination. By doing so, the new Greek state wanted to build its legitimacy and identity, based upon the ideal (or idealized) values of Classical Antiquity. In the urban development of Eretria, the close connection between archeology and urbanism, and the reference to Antiquity, are obvious. Eduard Schaubert began by tracing on his plan ail of the ancient ruins, thus showing the knowledge of the archeological site at that time. On this basis, the architect planned the neoclassical town, incorporating the principal ruins which were to serve as visual references embodying the ideological link between Antiquity and King Otto's absolute monarchy. In Eretria, two principal visual axes linked the port to the acropolis and the Naval School to the ancient theatre. The integration of ancient ruins in an urban project had already been achieved by Stamatios Kleanthes and Eduard Schaubert in 1831-1832 in their plan for modern Athens, before it became the capital of Greece. The two architects had therefore anticipated the ideal character of Athens at the beginning of the Greek state. The importance of this plan and that of Piraeus (designed along the same model) has long been recognized by urban historians. By contrast, the plan of Eretria based open the same principles has been only partly studied. This book explains clearly that the Eretria project was the most elaborate. The three cities are characterized by a system of roads radiating from the seat of government (the royal residences in Athens and Piraeus, the town hall in Eretria). This fan-like arrangement of streets includes the Acropolis in Athens and the harbour in Piraeus, whereas in Eretria it is twofold, orientated towards the acropolis and the harbour on account of the topography. This double fan-like arrangement shows the ideological link with Antiquity and, with its opening onto the harbour, the government's desire for economic development. The plan of Eretria is a typical ex- ample of the programmatic urbanism of Greece under Otto I (1832-1862). The book discusses the completion of Schaubert's project, which was not fully carried out as expected by the government. The poor development of Eretria can be explained primarily by the excessive scale of the project, the modest public finances, the endemic malaria and an economic policy unsuitable to the commercial traditions of the Psariotes. Delays, even regressions in the implementation of the project in the course of the 19th and the beginning of the 20th centuries, followed by the growing urbanization of Eretria starting in the 1960's, led urban historians and town planners to underestimate or even to ignore the historical value of this concept. Nevertheless, the neoclassical project was carried out steadfastly, and references to the Schaubert plan can still be seen in the modern layout of the town. Trees were planted in the 1960's all along the circumference of the ancient city, where Schaubert had planned a tree-lined promenade. A big public square serving as a weekly market place was created in the centre of Eretria, where the principal agora had been originally planned. In 2001 a small church dedicated to the Panhagia Paravouniotissa was built on a plot of land in the eastern district, where this had been intended by Schaubert. Important elements of Schaubert's projects, which are barely perceptible in modern-day Athens and Piraeus, remain visible in Eretria. Green areas, for example, occupy a significant place within the private properties. In spite of the urban densification, characteristic plots still include isolated houses of one or two stories facing the street, with large gardens in the rear, separated from neighbours by stone or mudbrick walls. Eretria therefore deserves a more prominent position in the history of urbanism, as it contributes to a better understanding of ifs two sister cities. The study of the urban project is enriched by a typological approach to the neoclassical constructions of Eretria, underlining once again the historical value of this heritage. Since only a small number of the buildings have benefited from good maintenance and the greater part is threatened with demolition, a photographic inventory of the constructions of Eretria dating from the 19tIt and early 20th centuries was produced between 1994 and 2005, supplemented by old photographs. This documentation clearly shows that the forms and techniques of construction are characteristic of private architecture at the beginning of modern Greece. Finally, the master plan of Eretria drafted in 1975-1976 by a seminar of the Department of Architecture of the Swiss Federal Institute of Technology, Zurich, with the support of the Swiss School of Archeology in Greece, is published here in full for the first time. This book gives credit to a neoclassical urban heritage which, although modest in scale, derives from an ambitious project that embodies the political programme of the new Greek state. ΠΕΡΙΛΗΨΗ Μετάβραση Ελενή Δημητρακοπούλου Η παρούσα εργασία προτείνει μια. ιστορία της σύγχρονης πόλης της Ερέτριας, ξεκινώντας από την αποκάλύψη του αρχαιολογικού χώρου, περνώντας από την σύνταξη, το 1834, του ρυμοτομικού σχεδίου για μια νέα. πόλη που σκοπό είχε να υποδεχθεί τούς πρόσφυγες από τα Ψαρά. - που καταστράφηκαν ολοσχερώς το 1824 από τούς Οθωμανούς - και εξετάζοντας τέλος την πολεοδομική εξέλιξη της Ερέτριας/Νέων Ψαρών κατά τον 19° και τον 20° αι. Πίσω από το όνομα της Ερέτριας κρύβονται τρία διαφορετικά. ιστορικά στρώματα,: η αρχαία πόλη, η νεοκλασική πόλη πού σχεδιάστηκε από τον γερμανό αρχιτε κτονα "Εντοναρντ Σάουμπερτ (1804-1860) και η σύγχρονη πόλη που κτίστηκε πάνω στά. σχέδια του τελευταίού. Κάθε ένα από αυτά τα στρώματα - αρχαία κατάλοιπα. νεοκλασικός πολεοδομικός ιστός και νεώτερα κτίσματα - γίνεται αντιληπτό στο πλαίσιο αυτού του πολεοδομικού συνόλου και βρίσκεται σε άμεση σχέση με τα άλλα δύο. Ηπαρονσίαση των αρχαιολογικών ερευνών, που ξεκινούν το 1436 με την αποκάλυψη τον αρχαιολογικού χώρού από τον Ciriaco de' Pizzicolli d'Ancona (Κυριάκος ο Αγκωνίτης) και συνεχίζονται συστηματικά. από περιηγητές_αρχαιολόγούς κατά το 19° αι., καλύπτει ένα κενό στην ιστοριογραφία της έρεύνας της αρχαίας πύλης. Η προσέγγιση αυτή φωτίζει επίσης τη στενή σχέσημεταξύαρχαιολογίας και πολεοδομίας κατά τον 190 αι. Αν η εξερεύνηση της Ελλάδος, ως την ανεξαρτησία της το 1827, ήταν έργο κνρϊως αρχαιολόγων, ιστορικών και φιλολόγων, μετά από αυτήν την χρονολογία., γεωλόγοι, μηχανικοί και τοπογράφοι που εργάζονταν για την οικονομική ανάπτυξη τον νεοσύστατου Ελληνικού Κράτούς, άρχισαν επίσης να περιτρέχονν όλη την χώρα., με το βλέμμα. στραμμένο όχι μόνο προς την Αρχαιότητα, αλλά και προς το μέλλον. Η ιστορία της αποκάλυψης της Ερέτριας φωτίζει έτσι και διάφορες όψεις που συνδέονται με την γένεση του Ελληνικού Κράτους. Το 1834, υ 'Εντοναρντ Σάουμπερτ εκπόνησε το σχέδιο μιας νεοκλασικής πόλης που Θα επικαθόταν στα; ερείπια. της αρχαίας Ερέτριας?το έργο εντάσσεται στο δίκτυο δημιουργίας νέων πόλεων και εκσυγχρονισμού των υπαρχυυσών από το νεοσύστατο Ελληνικό Κράτος. το οποίο, μετά την Οθωμανική κυριαρχία, επεδίωκε να Θεμελιώσει την νομιμότητα και την ταυτότητά του πάνω στις ιδανικές ή εξιδανικευμένες αξίες της κλασικής αρχαιότητας. Στο σχέδιο της πολεοδομικής ανάπτυξης της Ερέτριας, η στενή σχέση μεταξύ αρχαιολογίας και πολεοδομίας και, κατ επέκταση. οι σαφείς αναφορές στην Αρχαιότητα. είναι εμφανείς: ο Εντοναρντ Σάουμπερτ άρχισε σχεδιάζοντας στο τοπογραφικό τον όλα τα αρχαία. ερείπια, καταγράφοντας έτσι τις τότε αρχαιολογικές γνώσεις για, το χώρο. Σε αυτή τη βάση, ο αρχιτέκτονας συνέλαβε την νεοκλασική πόλη εντάσσοντας σε αυτήν τα κυριότερα αρχαία μνημεία, τα οποία χρησίμευαν ως οπτικά σημεία αναφοράς, ενώ συγχρόνως υλοποιούσαν την ιδεολογική σχέση της απόλύτης μοναρχίας με την Αρχαιότητα. Στην Ερέτρια, δυο βασικοί άξονες συνέδεαν το λιμάνι με την Ακρόπολη και τη Ναυτική Σχολή με το Αρχαίο Θέατρο. Η ένταξη αρχαίων ερειπίων σε ένα πολεοδομικό σχέδιο είχε ήδη πραγματοποιηθεί από τούς Σταμάτιο Κλεάνθη και'Εντουαρντ Σάουμπερτ στα 1831-1832, στον σχεδιασμό της νέας Αθήνας, πριν αυτή ανακηρυχθεί σε πρωτεύουσα. της Ελλάδος. Οι δυο αρχιτέκτονες προεξόφλησαν έτσι τον συμβολικό χαρακτήρα της Αθήνας στην διαδικασία. γένεσης του Ελληνικού Κράτούς, Η σημασία αυτού τον σχεδίου καθώς και εκείνου που συνέταξαν, πάνω στο ίδιο πνεύμα, για τον Πειραιά έχει αναγνωριστεί από τους σύγχρονούς πολεοδόμους. Αντίθετα, το σχέδιο της Ερέτριας, παρ όλο που ακολούθεί τις ίδιες αρχές, μελετήθηκε πολύ λίγο. Η παρούσα μονογραφία δείχνει ότι το σχέδιο της Ερέτριας ήταν το πιο ολοκληρωμένο από τα τρία. Βασικό χαρακτηριστικό των σχεδίων αυτών είναι ένα σύστημα οδών που αναπτύσσονται ακτινωτά από το κέντρο εξουσίας (βασιλική κατοικία στην Αθήνα και τον Πειραιά, δημαρχείο στην Ερέτρια). Αυτή η ακτινωτή διάταξη των οδών συμπεριλαμβάνει στην Αθήνα την Ακρόπολη και στον Πειραιά το λιμάνι, ενώ στην Ερέτρια είναι αμφίροπη, προσανατολισμένη, λόγω της τοπογραφίας, προς την ακρόπολη αλλά και προς τον όρμο του λιμανιού. Αυτή η διπλή ακτινωτή διάταξη από τη μια δημιούργεί τον ιδεολογικό δεσμό ιιε την Αρχαιότητα, ενώ από την άλλη τονίζει, με το άνοιγμά της προς το λιμάνι, την οικονομική άνθηση της πόλης που επιθυμούσε η κεντρική εξουσία. Τα σχέδιο της Ερέτριας αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα της προγραμματικής πολεοδομίας της Ελλάδος κατά τα, χρόνια της Βασιλείας του "Οθωνος (1832-1862). Η υλοποίηση του σχεδίου του Σάουμπερτ δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες της κυβέρνησης. Η μικρή ανάπτύξη της Ερέτριας οφείλεται κυρίως στούς ανεδαφικούς, μεγαλεπί βολονς στόχους του σχεδίού, στα μέτρια δημόσια οικονομικά, στην ενδημική ελονοσία λόγω των υφισταμένων ελών καθώς και σε μια, οικονομική πολιτική που ήταν ξένη στις εμπορικές παραδόσεις των Ψαριανών. Οι αργοί ρυθμοί της πραγματοποίησης του σχεδίού και μάλιστα κάποιες περικοπές τον κατά τη διάρκεια τον 19°ν και στις αρχές του 2θ αι., και στη συνέχεια η ταχεία πολεοδομική εξέλιξη της Ερέτριας από τη δεκαετία του 1960, είχαν σαν συνέπεια να υποτιμηθεί ή κατ να αγνοηθεί η ιστορική αξία του πολεοδομικού σχεδίου από τους ιστορικούς της πολεοδομίας. Ωστόσο, η εκτέλεση τον νεοκλασικού σχεδίου ακολουθήθηκε με συνέπεια, ενώ αναφορές στο σχέδιο του Σάουμπερτ μπορούν να παρατηρηθούν, ακόμα. και σήμερα. στις νεώτερες διευθετήσεις τον χώρου. Ετσι, στη δεκαετία του 1960, κατά μήκος του αρχαίού τείχούς της πόλης φυτεύθηκαν δέντρα, στη Θέση όπού ο Σάουμπερτ είχε προβλέψει τη δημιουργία ενός δεντροφυτεμένου περιπάτου. Στο κέντρο της Ερέτριας, εκεί όπου Θα έπρεπε να διαμορφωθεί η κύρια αγορά της πόλης, δημιουργήθηκε μια μεγάλη δημόσια πλατεία όπου γίνεται η εβδομαδιαία λαϊκή αγορά. Στην ανατολική συνοικία, χτίστηκε, το 2001, μια μικρή εκκλησία αφιερωμένη στην Παναγία, την Παραβοννιώτισσα, στο οικόπεδο όπου ο Σάουμπερτ είχε προβλέψει μια εκκλησία. Σημαντικά στοιχεία των σχεδίων του Σάουμπερτ, που δεν γίνονται πια καθόλου αντιληπτά στην ΑΘήνα και στον Πειραιά, μπορούν να παρατηρηθούν στην Ερέτρια. Το πράσινο, για παράδειγμα, καταλαμβάνει σημαντική Θέση τον ιδιωτικού χώρου: παρά την πύκνωση τον πολεοδομικού ιστού, χαρακτηριστικά είναι τα οικόπεδα που περιέχούν ακόμα μεμονωμένα σπίτια, μονώροφα ή διώροφα, επί προσώπου οδού, με ένα μεγάλο κήπο στο πίσω μέρος, που χωρίζονται από τα, γειτονικά οικόπεδα με ένα μαντρότοιχο πέτρινο ή από ωμές πλίνθους. Η Ερέτρια οφείλει λοιπόν να λάβει τη Θέση που της αξίζει στην ιστορία της Νεοελληνικής πολεοδομίας, εφόσον συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση των σχεδίων των δυο αυτών αδελφών πόλεων. Η μελέτη τον πολεοδομικού σχεδίού συμπληρώνεται από μια τυπολογική προσέγγιση των νεοκλασικών κτηρίων της Ερέτριας, η οποία υπογραμμίζει ακόμα περισσότερο την ιστορική αξία του συνόλου αυτού. Καθώς τα περισσότερα κτήρια απειλούνται με κατεδάφιση, με εξαίρεση λίγα από αυτά που είχαν την τύχη να συντηρούνται σωστά, μεταξύ 1994 και 2005, καταρτίστηκε ένα φωτογραφικό αρχείο των κτιρίων της Ερέτριας που χρονολογούνται στο 19° και στις αρχές τον 200υ αι., συμπληρωμένο και από παλιές φωτογραφίες. Από αυτό προκύπτει ότι οι μορφές κατ οι τεχνικές δομήσεως είναι αντιπροσωπευτικές της ιδιωτικής αρχιτεκτονικής κατά την εποχή της σύστασης τον Ελληνικού Κράτους. Τέλος, το γενικό ρυθμιστικό σχέδιο της Ερέτριας, που εκπονήθηκε στα 1975-1976 από μελετητική ομάδατης σχολής Αρχιτεκτόνων του Ομοσπονδιακού Πολυτεχνείου της Ζυρίχης, με την υποστήριξη της Ελβετικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Ελλάδα., δημοσιεύεται εδώ για πρώτη φορά στην πλήρη μορφή του. Η παρούσα εργασία, αφορά ένα νεοκλασικό πολεοδομικό σύνολο, ταπεινό ίσως, αλλά αποτέλεσμα ενός φιλόδοξου πολεοδομικού σχεδιασμού, ο οποίος αποτελεί σημαντικό μάρτυρα του πολιτικού προγράμματος τον νεοσύστατού Ελληνικού Κράτους.

A new neuropsychological instrument measuring effects of age and drugs on fitness to drive: development, reliability, and validity of MedDrive

Background: Current guidelines underline the limitations of existing instruments to assess fitness to drive and the poor adaptability of batteries of neuropsychological tests in primary care settings. Aims: To provide a free, reliable, transparent computer based instrument capable of detecting effects of age or drugs on visual processing and cognitive functions. Methods: Relying on systematic reviews of neuropsychological tests and driving performances, we conceived four new computed tasks measuring: visual processing (Task1), movement attention shift (Task2), executive response, alerting and orientation gain (Task3), and spatial memory (Task4). We then planned five studies to test MedDrive's reliability and validity. Study-1 defined instructions and learning functions collecting data from 105 senior drivers attending an automobile club course. Study-2 assessed concurrent validity for detecting minor cognitive impairment (MCI) against useful field of view (UFOV) on 120 new senior drivers. Study-3 collected data from 200 healthy drivers aged 20-90 to model age related normal cognitive decline. Study-4 measured MedDrive's reliability having 21 healthy volunteers repeat tests five times. Study-5 tested MedDrive's responsiveness to alcohol in a randomised, double-blinded, placebo, crossover, dose-response validation trial including 20 young healthy volunteers. Results: Instructions were well understood and accepted by all senior drivers. Measures of visual processing (Task1) showed better performances than the UFOV in detecting MCI (ROC 0.770 vs. 0.620; p=0.048). MedDrive was capable of explaining 43.4% of changes occurring with natural cognitive decline. In young healthy drivers, learning effects became negligible from the third session onwards for all tasks except for dual tasking (ICC=0.769). All measures except alerting and orientation gain were affected by blood alcohol concentrations. Finally, MedDrive was able to explain 29.3% of potential causes of swerving on the driving simulator. Discussion and conclusions: MedDrive reveals improved performances compared to existing computed neuropsychological tasks. It shows promising results both for clinical and research purposes.

Membrane and walls: who is master, who is servant?

Specialised plant cell types often locally modify their cell walls as part of a developmental program, as do cells that are challenged by particular environmental conditions. Modifications can include deposition of secondary cellulose, callose, cutin, suberin or lignin. Although the biosyntheses of cell wall components are more and more understood, little is known about the mechanisms that control localised deposition of wall materials. During metaxylem vessel differentiation, site-specific cell wall deposition is locally prevented by the microtubule depolymerising protein MIDD1, which disassembles the cytoskeleton and precludes the cellulose synthase complex from depositing cellulose. As a result, metaxylem vessel secondary cell wall appears pitted. How MIDD1 is tethered at the plasma membrane and how other cell wall polymers are locally deposited remain elusive. Casparian strips in the root endodermis represent a further example of local cell wall deposition. The recent discovery of the Casparian Strip membrane domain Proteins (CASPs), which are located at the plasma membrane and are important for the site-specific deposition of lignin during Casparian strip development, establishes the root endodermis as an attractive model system to study the mechanisms of localised cell wall modifications. How secondary modifications are modulated and monitored during development or in response to environmental changes is another question that still misses a complete picture.

Iowa Capital Complex Master Plan, April 19, 2000

This document provides design and stratagies for the capital complex. Also for future physical development of the complex.

Iowa Capital Complex Master Plan, January 7, 2010

This document provides design and strategies for the capital complex. Also for future physical development of the complex.

Development of a Sensitive Resource Use Questionnaire

Alcoholism is a chronic disease and the evaluation of its burden usually focuses on long-term co-morbidity and mortality. Clinical Trials evaluating new interventions for alcohol-dependent patients rarely last more than 12 to 24 months. OBJECTIVES: Develop a questionnaire capable of capturing principal resource use yet sensitive enough to show short-term economic benefit of drugs developed to reduce consump¬tion in alcohol-dependent patients. METHODS: Comprehensive Medline literature search using keywords: Alcohol-related-disorders, economics, cost of illness. Further, experts panel discussions provided additional data. RESULTS: Two key cost drivers, hospitalisation and sick leaves were identified by the literature review. Expert findings related to costs of social consequences were incorporated. These three important resources were included in the questionnaire in addition to standard medical resource use consumption input. Finally, the following items were included: consultation visits, hospitalisations, sick leaves and working situation, living situation, social environ¬ment, accidents, arrests and domestic violence. The recall period is 3 months. DISCUSSION: A great deal of information is collected in this questionnaire in order to capture all relevant resources. Tests to validate the questionnaire in a real-life setting will be conducted (face validity, concurrent validity, and test-retest) in a cohort of dependent patients initiated at Lausanne University hospital ( Switzerland). Items not sensitive enough to capture short-term costs and consequences will be removed. Translation into other major languages and adaptation to different settings after cultural validation is planned. CONCLUSIONS: Publication of this tool should facilitate additional knowledge about resource utilisation at the patient level and enable evaluation of short-term economic impact of pharmacological and non-pharmacological interventions.

Comptador de clics en HTML5 : The Clicker Master

Desenvolupament d'una aplicació per a dispositius mòbils usant tecnologies HTML5. Es tracta d'un comptador de clics anomenat 'The Clicker Master'.