1000 resultados para ZOOLOGIA (CLASSIFICAÇÃO)


Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Description and phylogenetic analysis of the Calycopidina (Lepidoptera, Lycaenidae, Theclinae, Eumaeini): a subtribe of detritivores. The purpose of this paper is to establish a phylogenetic basis for a new Eumaeini subtribe that includes those lycaenid genera in which detritivory has been recorded. Morphological characters were coded for 82 species of the previously proposed "Lamprospilus Section" of the Eumaeini (19 of these had coding identical to another species), and a phylogenetic analysis was performed using the 63 distinct ingroup terminal taxa and six outgroups belonging to four genera. Taxonomic results include the description in the Eumaeini of Calycopidina Duarte & Robbins new subtribe (type genus Calycopis Scudder, 1876), which contains Lamprospilus Geyer, Badecla Duarte & Robbins new genus (type species Thecla badaca Hewitson), Arzecla Duarte & Robbins new genus (type species Thecla arza Hewitson), Arumecla Robbins & Duarte, Camissecla Robbins & Duarte, Electrostrymon Clench, Rubroserrata K. Johnson & Kroenlein revalidated status, Ziegleria K. Johnson, Kisutam K. Johnson & Kroenlein revalidated status, and Calycopis. Previous "infratribe" names Angulopina K. Johnson & Kroenlein, 1993, and Calycopina K. Johnson & Kroenlein, 1993, are nomenclaturally unavailable and polyphyletic as proposed. New combinations include Badecla badaca (Hewitson), Badecla picentia (Hewitson), Badecla quadramacula (Austin & K. Johnson), Badecla lanckena (Schaus), Badecla argentinensis (K. Johnson & Kroenlein), Badecla clarissa (Draudt), Arzecla arza (Hewitson), Arzecla tarpa (Godman & Salvin), Arzecla canacha (Hewitson), Arzecla calatia (Hewitson), Arzecla tucumanensis (K. Johnson & Kroenlein), Arzecla sethon (Godman & Salvin), Arzecla nubilum (H. H. Druce), Arzecla paralus (Godman & Salvin), Arzecla taminella (Schaus), Arzecla albolineata (Lathy), Electrostrymon denarius (Butler & H.Druce), Electrostrymon guzanta (Schaus), Electrostrymon perisus (H. H. Druce), Rubroserrata mathewi (Hewitson), Rubroserrata ecbatana (Hewitson), Kisutam micandriana (K. Johnson), and Kisutam syllis (Godman & Salvin). The structure of the male genitalia lateral window, labides, and brush organs are described and discussed, as are the female genitalia signa of the corpus bursae and 8th abdominal tergum. Widespread wing pattern sexual dimorphism in the Calycopidina is noted and illustrated, and the presence of alternating dark and light bands on the ventral wings of both sexes is discussed. The evidence for detritivory in Lamprospilus, Badecla, Arzecla, Arumecla, Camissecla, Electrostrymon, Ziegleria, Kisutam, and Calycopis is summarized using the new classification.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

O gênero Rhopalessa é revisto e divido em dois grupos: grupo de clavicornis, com R. clavicornis (Bates, 1873), R. demissa (Melzer, 1934), R. hirticollis (Zajciw, 1958), R. moraguesi (Tavakilian & Peñaherrera-Leiva, 2003), R. pilosicollis (Zajciw, 1966) e R. subandina sp. nov.; e grupo de rubroscutellaris com R. durantoni (Peñaherrera-Leiva & Tavakilian, 2004) e R. rubroscutellaris (Tippmann, 1960). Duas espécies são sinonimizadas com R. clavicornis: Ommata (Rhopalessa) nigrotarsis Fisher, 1937 e Ommata (Rhopalessa) nigricollis Zajciw, 1969.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Oitenta e quatro espécies são registradas para o Estado do Maranhão: Prioninae (uma), Disteniinae (uma), Cerambycinae (49) e Lamiinae (33). O número total de espécies assinaladas para o Estado eleva-se a 367. Nove novas espécies são descritas em Cerambycinae: Chlorida inexpectata sp. nov. (Bothriospilini); Jupoata germana sp. nov. (Cerambycini); Eburodacrys separatus sp. nov. e Eburodacrys cincora sp. nov. (Eburiini); Ectenessa affinis sp. nov. (Ectenessini); Minibidion bicolor sp. nov. (Ibidionini, Tropidiina); Compsibidion maculatum sp. nov. e Compsibidion ytu sp. nov. (Ibidionini,Ibidionina); Ideratus beatus sp. nov. (Ideratini). Três espécies são descritas em Lamiinae: Aerenea gibba sp. nov. (Compsosomatini); Mimasyngenes barbozai sp. nov. (Desmiphorini); Cacostola exilis sp. nov. (Onciderini). Uma variação no colorido de Adesmus paradiana Galileo & Martins, 2004 é observada. Corrigenda de Piruana pulchra Martins et al., 2009 para Piruauna pulchra (Desmiphorini).

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Seis novas espécies de Cerambycinae (Cerambycidae, Coleoptera)são descritas e ilustradas em: Obrium peculiare sp. nov. (Obriini) de Trinidad e Tobago; Macroeme similis sp. nov. (Oemini), Jupoata divaricata sp. nov. (Cerambycini), Rhomboidederes inerme sp. nov. (Elaphidionini), Hexoplon annulatum sp. nov. (Hexoplonini) e Minibidion perfectum sp. nov. (Ibidionini, Tropidina), todas da Bolívia (Santa Cruz).

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Population structure of the lancelet Branchiostoma caribaeum Sandevall, 1853 was studied in four surveys, corresponding to austral seasons, in a tropical bay, southeast of Brazil. Abundance was higher in the spring and was positively correlated to coarse sediments, limiting its occurrence to some sectors of the sampling area. Body length and biomass differed seasonally but not between sexes. Sexually mature individuals occurred in all seasons, suggesting continuous breeding that is typical of tropical species. Variation in the frequency of small specimens indicates temporal differences in the intensity of breeding. The body length of recruits differed from other population of lancelets and the small length which B. caribaeum attained sexual maturity in Guanabara Bay may be related to local environmental stress or the great availability of food.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Oxyommata Zajciw, 1970 e O. collaris (Audinet-Serville, 1833) são redescritos e comentados. Um novo gênero proveniente da divisão de Xenocrasis Bates, 1873 é descrito e três espécies alocadas nele: X. fulvicollis(Lacordaire, 1868); X. pubipennis (Fisher, 1952); e X. vestitipennis Zajciw, 1963. É apresentada chave para as espécies do novo gênero.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Novas espécies descritas do Brasil: Nesozineus amazonicus sp. nov. (Amazonas), Xenofrea diagonalis sp. nov. (Rondônia). Mauesia submetallica sp. nov. (Amazonas); da Bolívia: Psapharochrus nearnsi sp. nov. (Santa Cruz), Adetus basalis, sp. nov. (Santa Cruz, La Paz), Palpicrassus inexpectatus sp. nov. (Santa Cruz), Cyrtinus meridialis sp. nov. (Santa Cruz.). Do Panamá: Aerenea panamensis sp. nov. (Chiriqui). O gênero Palpicrassus Galileo & Martins, 2007, originalmente descrito em Pteropliini é transferido para Apomecynini.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

O gênero Ommata é revisto e dividido em quatro gêneros: Ommata sensu strictu, Acatainga gen. nov. (espécie-tipo Odontocera (?) maia Newman, 1841), Etimasu gen. nov. (espécie-tipo Ommata cosmipes Peñaherrera-Leiva & Tavakilian, 2003) e Pyrpotyra gen. nov. (espécie-tipo Ommata (Ommata) paradisiaca Tippmann, 1953). São descritas cinco espécies novas provenientes do Brasil e Bolívia: Ommata nigricollis (Brasil, Espírito Santo), O. andina (Bolívia), Pyrpotyra pytinga (Brasil, Pará), P. capixaba (Brasil, Espírito Santo) e P. paraensis (Brasil, Pará). As seguintes espécies são transferidas de Ommata para os novos gêneros, além das espécies-tipos: Acatinga boucheri (Tavakilian & Peñaherrera-Leiva, 2005), comb. nov.; A. gallardi (Peñaherrera-Leiva & Tavakilian, 2004), comb. nov.; A. quinquemaculata (Zajciw, 1966), comb. nov.; Pyrpotyra albitarsis (Galileo & Martins, 2010), comb. nov.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Novos táxons descritos - Hesperophanini: Paraliostola nigramacula sp. nov., do Brasil (Rondônia); Eburiini: Simplexeburia gen. nov., e sua espécie-tipo, S. divisa sp. nov. do Brasil (Amazonas); Piezocerini: Gorybia amazonensis sp. nov. and G. sulcata sp. nov., ambas do Brasil (Amazonas); Trachyderini: Galissus rubiventris sp. nov., da Bolívia (Santa Cruz). Notas e novos registros são apresentados para Liostola nitida Zajciw, 1962 e Ochrus chapadense Napp & Martins, 1982 (Hesperophanini); Uncieburia rogersi (Bates, 1870) e Quiacaua taguaiba Martins, 1970 (Eburiini).

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Polyrhaphis Audinet-Serville, 1835, gênero de Lamiinae distribuído entre o México e América do Sul (excluindo o Chile e abaixo da latitude 35°S), é revisado. Três espécies novas são descritas: P. baloupae, procedente da Guiana Francesa; P. lanei, proveniente do Brasil (Amazonas e Pará); e P. peruana, do Peru. Duas espécies são sinonimizadas: P. testacea Lane, 1965 (= P. gracilis Bates, 1862) e P. paraensis [= P. papulosa (Olivier, 1795)]. É designado neótipo para P. papulosa. A autoria de P. horrida [= P. spinosa (Drury, 1773)] é discutida. Cerambyx armatus Voet (1778?) é considerado um nome inválido e Lamia armiger Schöenherr, 1817 (= Polyrhaphis armiger) o nome válido dessa espécie. Polyrhaphis spinipennis Laporte, 1840, é excluída da fauna da Colômbia. Novos registros de distribuição: P. argentina Lane, 1978, para o estado de São Paulo (Brasil); P. batesi Hovore & McCarty, 1998, para o Equador; P. belti Hovore & McCarty, 1998 para o Equador e Colômbia; P. gracilis Bates, 1862, para a guiana Francesa; e P. turnbowi Hovore & McCarty, 1998, em dúvida, para o Peru. É apresentada chave para as espécies do gênero.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Ignelater inaguensis sp. nov. from Bahamas, Great Inagua Island is described, illustrated and compared to other Ignelater species. This species is characterized mainly by its elytra, slightly widened from humerus up to the middle or posterior third and the length ratio between elytra and pronotum 2.51-2.71.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Serra Bonita está situada na Mata Atlântica do sul da Bahia. A área, sob proteção ambiental, tem 2.000 ha e a maior parte está coberta por floresta de neblina. Os Coleoptera ainda não foram estudados na região e esta é a primeira contribuição sobre a Ordem. São mencionadas 51 espécies de Cerambycidae, das quais 19 são novos registros para a Bahia. Em Hexoplonini, é descrito Uirassu gen. nov., espécie-tipo, U. beckeri sp. nov.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Todos os subgêneros de Ommata são elevados a gênero, levando-se em consideração a diversidade de caracteres encontrados em cada um deles. Agaone é revisto e uma nova espécie é descrita do Brasil (Minas Gerais, Espírito Santo, Rio de Janeiro): A. punctilla sp. nov. Cantharoxylymna Linsley, 1934 é considerado sinônimo junior de Agaone. Grupiara gen. nov. é descrito para alocar Ommata (Agaone) viridis Gounelle, 1911.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Oito novos táxons são descritos: Periboeum spinosum sp. nov.; Cotyperiboeum gen. nov., espécie-tipo, C. antennarium sp. nov.; Rhomboidederes iuba sp. nov. (Elaphidionini da Bolívia); Hexoplon bellulum sp. nov. (Hexoplonini da Bolívia); Alienus gen. nov., espécie-tipo, A. curiosus sp. nov. (Eligmodermini do Brasil); Phaedinus rubrus sp. nov. (Trachyderini, Trachyderina do Equador).

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

São descritos três novos táxons de Cerambycinae do Brasil: em Cerambycini, Iuati gen. nov., espécie-tipo, I. spinithorax sp. nov. (Rondônia); em Trachyderini, Ancylosternus annulicorne sp. nov. (Mato Grosso). Em Lamiinae são descritas três espécies novas: em Apomecynini, Ptericoptus avanyae sp. nov. (Brasil, Paraíba); em Desmiphorini, Estoloides (Estoloides) aurantius sp. nov. (México, Quintana Roo); Mimestoloides fasciatus sp. nov. (México, Guerrero). Butherium scabricolle Nonfried, 1895 é considerada sinônimo de Coleoxestia corvina (Germar, 1824). Trachyderomorpha notabilis Tippmann, 1960 é registrada para o Peru.