1000 resultados para Coração - Doenças - Cirurgia
Resumo:
Examination of 267.107 liver specimens obtained in Brazil by viscerotomy during from 1937 to 1946 inclusive revealed 5,953 Schistosoma mansoni infe¬ctions. This represents 2.23% ± 0.019 of the total number of livers studied. Data on the incidence of the disease is tabulated by states and municipios. Infected livers were found in all of the states and territories except the Territory of Amapá. Schistosomiasis is widespread in Brazil with highest incidence in the states of the Northeast. The disease is quite common in Espírito Santo and Minas Gerais as well. A study of the age distribution of cases of intestinal schistosomiasis observed among liver specimens obtained in the year 1938 showed a low inci¬dence on young children with a peak of prevalence in the 10 to 19 year age group. The purpose of this contribution is to call attention of the health autho¬rities to the extent and gravity of the problem of intestinal schistosomiasis in Brazil.
Resumo:
Os autores estudaram comparativamente o valor da reação de Weil-Felix e de Fixação do Complemento nas doenças do grupo Tifo exantemático. Concluém que ambas têm qualidades e defeitos. Na doença precoce, ambos falharam. No período de estado da doença, os resultados são não raro, decisivos com as duas provas sorológicas. Dos ciqüenta (50) dias em diante, da doença natural, a reação de fixação do complemento é mais precisa, ao apurar os casos antigos de indivíduos afastados de constantes e repetidas injeções de virus, pelos hematofagos portadores. Naqueles pacientes que permanecem nos fócos conhecidos da doença, sujeitos a inoculações constantes de virus, o Weil-Felix é também de grande valor diagnóstico. Mostraram os autores que o carneiro (Ovisa aries) é pouco sensível á raça V. B do Brasil e que o tatu (Tatus novencintus) não é sensível á mesma raça. Repetindo dados já antigo, apurados em Belo Horizonte, os autores verificaram que a raça V. B. do virus brasileiro atravessa a placenta e infecta o organismo dos fetos.
Resumo:
In this work the author publishes an observation of a human case, which he believes to be the second in South America, of "Q" fever in Minas Gerais. The first positive data and the first observation were made in S. Paulo by Dr. Helvecio Brandão and there communicated to the S. Paulo Medical Association in 1951 and 1954. The first part was published in 1953; the second part is yet unpublished. The author of the present work cured his patient with Terramycine. He thinks that greater research should be made amongst the workpeople who have to do with cattle in the pastures and slaughterhouses in order to verify the extent of the disease amongst us. Belo Horizonte Dezembro de 1954
Resumo:
In this work, the author considers that in Brazil, there exist three forms of the disease of the Exanthematic Typhus group, that have been well studied: Neotropic Exanthematic Typhus, Murine Typhus and "Q" fever. The first of these forms has existed in this country, perhaps, for over five hundred years. He says that modern antibiotic, Aureomycin, Chloromycetin and, principally, Terramcin have resolved the problem of the therapeutic treatment of the disease. The modern insecticides, D. D. T., Gammexane and Toxafeno have resolved the prophylactic problem. The author studies minutely the question of denomination, showing, by means of drawing and history, the origin of the diseases, both Norte American and Brazilian. The name Neotropic Exanthematic Typhus (in BRazil, Colombia, United States or India) should substitute the erroneous anme "Spotted Fever"; the disease is exanthematic, a very different thing. He formulates two hypotheses about these diseases: first - it passed from the neotropic to the neartic region, where it acquired individual properties; second - they developed independently in a more rmeote epoch, acquiring each its own characteristics. The disease is today rather of the neotropic than of the neartic region. As it also exists in India it cannot be named American exanthematic Typhus. The author finds it unnecessary to change the name to "Rikettsioses"; we do not call bacillar dysentery "Schigeloses"or malignant edema "Chlostridiose". The name exanthematic typhus is classic, precise, scientific, expressive and the denomination "neotropical" completes the localisation. The author thinks that all the diseases of the exanthematic typhus group, in the world had a simple primitive common origin. At first, the rickettsias or the virus had a free life, perhaps in the waters of the marshes or grass-lands. Later, in the struggle for life, came the parasitism of the plants. They became fitoparatifs. The mode of life...
Resumo:
O A. recapitula os dados já conhecidos sôbre a filtrabilidade de muitas Rickettsias e sôbre o que êle chama o ciclo evolutivo das mesmas, citando os trabalhos de S. B. Dulky e E. Gordon sôbre a Coxiella papilliae e a observação de A. Donatien e F. Lestoquard bem como os de P. Giraud. Refere-se à filtrabilidade do agente da febre "Q". Reporta-se depois aos trabalhos de Mme. Ruth Rein Gutfreund sôbre os achados de Rickettsia prowazedi em animais domésticos na Etiópia e a transmissão dos mesmos pelos carrapatos, dizendo que isto confirma suas próprias idéias, de há muito emitidas, de que não há no grupo tifo exantemático, de regra, especificidade estrita para os transmissores, não podendo êste carácter servir de base para classificações racionais. Descreve um caso clínico, mostrando a dificuldade de diagnóstico cofundido com a febre tifóide, mesmo com longa prática do exame na doença e que só a inoculação em animais sensíveis - aqui os cobaios - pode decidir a questão. Estuda depois dois surtos epidêmicos de tifo exantemático neotrópico - em 1950 em Carmópolis (Minas Gerais); outro em 1956, Mucuri (Bahia). Em ambos, a percentagem de mortes dos casos graves, não tratados, foi elevada e a terapêutica pelos antibióticos, principalmente a Cloromicetina e Terramicina foi brilhante. Nestes dois surtos epidêmicos com já se vira em 1941 (4 casos na mesma residência) e 1948 (6 casos na mesma moradia), apuraram-se 2 e 3 casos da doença na mesma casa. As reações de Fixação de Complemento (R.F.C.), Weil-Feliz (W.F.) e Widal - confirmam o diagnóstico de tifo exantemático neotrópico.
Resumo:
A aplicação da teoria dos sistemas gerais ao estudo das doenças parasitárias tem permitido uma melhor compreensão das relações hospedeiro-parasito e das diferentes variações da morbidade e da biologia das doenças parasitárias. O meio ambiente, considerado como ecossistema do indivíduo, é capaz de atuar sobre ele, por um duplo mecanismo: através da agressão direta do parasito e como elemento condicionante da deficiência alimentar. Os resultados do impacto do processo infeccioso (parasitário) sobre o estado nutricional do hospedeiro, compreendem efeitos catabólicos generalizados. Síndromes secundárias de má-absorção e alterações hematológicas do tipo das anemias, também podem ocorrer, por mecanismos diversos. Os efeitos da desnutrição sobre a biologia dos parasitos são ainda melhor conhecidos, tendo-se, na presente revisão, tomado a Esquistossomose como exemplo, devido á sua importância médico-sanitário, no quadro da nosologia nacional. A patobiologia da desnutrição na esquistossomose mansônica foi estudada em camundongos, utilizando dietas semipurificadas e dietas "naturais" (isto é, semelhantes ás do homem nas áreas rurais da Zona da mata do Nordeste do Brasil, onde existem importantes focos endêmicos da parasitose). Por fim, é feita uma apreciação da resposta imunológica na patobiologia das relações nutrição x infecção, enfatizando-se, sobretudo, o papel negativo das deficiências de proteína e de ferro sobre a imunidade celular.
Resumo:
No período de vinte anos (1960-1979), os autores observaram na Clínica de Doenças Infecciosas e Parasitárias da Faculdade de Medicina da Universidade Federal do Rio de Janeiro, sediada no Pavilhão Carlos Chagas do Hospital São Francisco de Assis, 4.652 casos de esquistossomose mansoni procedentes de 18 Estados do Brasil. Entre os casos observados 87,18% eram da forma hepatointestinal e 12,82% da forma hepatoesplênica entre os quais 30 tinham a forma pulmonar associada. Adicionalmente 30 casos da forma aguda ou toxémica foram estudados no mesmo Serviço, em famílias residentes no Rio de Janeiro. Além da observação clínica e do estudo epidemiológico incluindo o perfil migratório de cada caso e da casuística como um todo, foram realizados exames complementares como hemograma, mielograma, dosagem de transaminases, provas de função hepática, eletroforese de proteínas séricas, biópsia hepática, radiografias de tórax e de esôfago, esplenoportografia, eletrocardiograma e estudos hemodinâmicos do sistema porta, do coração e da artéria pulmonar em grupos de pacientes selecionados.
Resumo:
There are over 100.000 patients affected by schistosomotic portal hipertension, that may suffer rupture of the esophageal varices. Besides the portal hypertension, local factors must be emphazised as responsible for the three distal centimeters of the esophagus, called "zona vulnerável" (vulnerable zone). The beter liver functional reserve of these schistosomotic patients as compared to the cirrhotic, present two favorable condititions: (1) beter possibility of conservative treatment during acute hemorrhage; (2) elective surgical treatment may be undergo without a mandatory step of large portal descompression. The Author only indicate surgical treatment in patients with hemorrhage antecedence and his preference consist in splenectomy plus obliterative suture of the varices at the "vulnerable zone" and when possible, ligature of left gastric vein also; 358 patients were undergone surgery with operative mortality 3.07%, 347 were followed during 1 to 25 years; late mortality 8.38%; recurrence hemorrage 11.58%; none porto-sustemic encephalopaty was observed.
Resumo:
Com a conseqüència de l’envelliment, els procediments quirúrgics ortopèdics augmenten any rere any. L’artroplàstia de genoll s’acompanya d’una important pèrdua sanguínia postoperatòria i d’alts requeriments transfusionals. Des de fa anys s’han buscat alternatives a la transfusió sanguínia, producte escàs, car i no exempt de complicacions. En aquest treball avaluem l’eficàcia d’àcid tranexàmic com a mesura d’estalvi, observant que el risc transfusional en pacients no candidats a rebre aquest fàrmac és fins a 13 vegades superior. Ja que els pacients no candidats representen un percentatge important sobre el total, creiem que caldria sistematitzar l’aplicació d’altres mesures d’estalvi transfusional en aquests pacients.
Resumo:
Estudi prospectiu de 208 pacients intervinguts de Cirurgia Colo-Rectal electiva amb anastomosi. L’objectiu és avaluar el valor de la monitorització de la Proteïna C-Reactiva (PCR) com a marcador biològic precoç de Dehiscència d’Anastomosi. La disminució de la PCR entre el segon i el cinquè dia del postoperatori de més del 39% té un valor predictiu negatiu del 97%, pel què pensem que hauria de ser una eina a tenir en compte en un protocol de fast-track. La PCR ha demostrat ser un paràmetre més fiable que els paràmetres de resposta inflamatòria sistèmica (recompte leucocitari, freqüència cardíaca, freqüència respiratòria i temperatura).
Resumo:
Les intervencions de Cirurgia General i Digestiva constitueixen les terceres en freqüència en les intervencions programades i les segones en les d’urgències. L’objectiu principal és analitzar les característiques demogràfiques, l’estat físic dels pacient i la incidència de l’anestèsia de la Cirurgia General i Digestiva a Catalunya durant l’any 2003. Dels resultats observem que la majoria d’intervencions de Cirurgia General i Digestiva solen realitzar-se en pacients amb un bon estat físic, arriben optimitzats a quiròfan on es realitzen les intervencions d’una manera programada, sota anestèsia general i traslladant-se posteriorment a la Sala de Despertar.
Resumo:
L’objectiu de l’estudi ha estat descriure els esdeveniments adversos en pacients portadors d’stents coronaris sotmesos a cirurgia no cardíaca, el maneig del tractament antiagregant plaquetari (AAP) i avaluar la relació entre l’aparició d’aquests esdeveniments amb la gestió perioperatòria dels AAP. Estudi observacional i prospectiu. Es van incloure 81 procediments quirúrgics. Un 96.3 % estava amb tractament AAP, la retirada es va realitzar en un 28.2%. La incidència d’esdeveniments cardíacs majors va ser 12.3 %, un 37% varen presentar altres complicacions. CONCLUSIONS El nostre estudi no mostra que el maneig del tractament AAP tingui relació amb els esdeveniments adversos.
Resumo:
La cirurgia oncològica de colon i recte via laparoscòpica requereix una posició quirúrgica especial, la de litotomia modificada (posició Lloyd-Davies), Trendelemburg &30º, i side dret o esquerre depenent del costat de la cirurgia. En aquest tipus de posició quirúrgica les lesions musculars per reperfusió de les extremitats inferiors son complicacions que s’han que considerar, sobretot en cirurgies de llarga durada i en pacients amb factors de risc com obesitat, diabetis i enolisme crònic. En pacients obesos està descrit que l’ índex de massa muscular elevat pot ser un factor de risc a l’hora de desenvolupar lesions musculars tant per reperfussió com per compressió prolongada, que poden arribar al síndrome compartimental.
Resumo:
Les bases neurals del processament sintàctic del gènere no han estat gairebé estudiades. En aquest estudi hem utilitzat el mapeig cerebral, durant la cirurgia de gliomes cerebrals per a estudiar les estructures cortico-subcorticals implicades en el processament del gènere i determinar si aquestes són comunes a altres àrees de la producció del llenguatge. Amb l’estimulació cerebral directa hem observat alteracions sintàctiques del gènere, al estimular la circumvolució frontal inferior, la part posterior circumvolució temporal mitja, i en el nucli caudat. També hem pogut observar, una doble dissociació entre el gènere gramatical i la producció de la paraula, corroborant les teories d’un model independent en la producció del llenguatge.