1000 resultados para A Prova
Resumo:
Ce travail n'a pas pour but d'établir une histoire du choeur tragique pour ainsi dire 'd'anthologie', mais bien plutôt de tracer un parcours sélectif et dynamique, en suivant l'évolution de ses formes et de ses fonctions dans la tragédie italienne, à partir du début du XVIe siècle jusqu' à la production alfiérienne et au retour du choeur dans le théâtre de Manzoni ; à cela s'ajoute un exercice en dehors du genre dramatique tel que le Dialogo di Federico Ruysch e delle sue mummie dans les Operette morali di Giacomo Leopardi. Dans la première partie - la plus ample et complexe, portant sur l'emploi du choeur dans la tragédie de la Renaissance - on essaye de cerner le contexte qui favorise la persistance d'un espace choral en examinant plusieurs commentaires de la Poétique aristotélicienne, et des essais de théorie dramaturgique comme Della poesia rappresentativa de Angelo Ingegneri, ou le Discorso intorno al comporre de Giambattista Giraldi Cinzio. À côté de la discussion sur le rôle du choeur on envisage aussi le profil formel des sections chorales, en s'appuyant sur l'analyse métrique, dans le cadre plus général du 'petrarchismo metrico', et en particulier de la réception de la chanson pétrarquesque. Interroger la présence de trois constantes thématiques - par exemple la forme de l'hymne à Éros - signifie en suite relever l'importance de Sophocle pour le théâtre de la Renaissance dans la perspective du choeur. Cette première section est complétée par un chapitre entièrement consacré à Torquato Tasso et à son Re Torrismondo, qui présente un troisième chant choral de grande épaisseur philosophique, central dans l'économie du drame et analysé ici à travers un exercice de lecture qui utilise à la fois les instruments de la stylistique, de l'intertextualité, et de l'intratextualité concernant l'entier corpus poétique et philosophique tassien, de ses Rime aux Dialoghi. La deuxième section, qui commence par une exploration théorique de la question du choeur, conduite par exemple sur les textes de Paolo Beni e Tommaso Campanella, a pour cible principale de expliquer comment le choeur assume le rôle d'un vrai 'personnage collectif' dans le théâtre de Federico Della Valle : un choeur bien installé dans l'action tragique, mais conservant au même temps les qualités lyriques et philosophiques d'un chant riche de mémoire culturelle et intertextuelle, de la Phaedra de Sénèque à la Commedia dantesque dans la Reina di Scozia, centre principal de l'analyse et coeur du catholicisme contreréformiste dellavallien. Dans la troisième partie le discours se concentre sur les formes de la métamorphose, pour ainsi dire, du choeur : par exemple la figure du confident, conçu comme un substitut du groupe choral dans les discussions des théoriciens et des auteurs français - voir Corneille, D'Aubignac, Dacier - et italiens, de Riccoboni à Calepio et Maffei. Cependant dans cette section il est surtout question de la définition de l'aria mélodramatique compris comme le 'nouveau choeur' des Modernes, formulée par Ranieri Calzabigi et par Metastasio. Il s'agit donc ici de mettre en relation l'élaboration théorique contenue dans la Dissertazione de Calzabigi et dans l'Estratto de l'Arte poetica de Metastasio avec le premier et unique essai tragique de jeunesse de ce dernier, le Giustino, et le livret de son Artaserse. On essaye de montrer le profond lien entre l'aria et l'action dramatique : donc c'est le dramma musicale qui est capable d'accueillir la seule forme de choeur - l'aria - encore possible dans le théâtre moderne, tandis que le choeur proprement tragique est désormais considéré inutilisable et pour ainsi dire hors-contexte (sans toutefois oublier qu'à la fin du siècle Vittorio Alfieri essayait de ne pas renoncer au choeur dans sa traduction des Perses d'Eschyle ; et surtout dans un essai tragique comme l'Alceste seconda ou dans sa tramelogedia, l'Abele). Comme conclusion une section contenant des remarques qui voudrait juste indiquer trois possibles directions de recherche ultérieure : une comparaison entre Manzoni et Leopardi - dans la perspective de leur intérêt pour le choeur et de la différence entre le sujet lyrique manzonien et celui léopardien ; une incursion dans le livret du mélodrame verdien, afin de comprendre la fonction du choeur manzonien et sa persistance dans le texte pour l'opéra ; et enfin quelque note sur la réception du choeur manzonien et du Coro di morti léopardien dans le XXe siècle, en assumant comme point d'observation la poésie de Carlo Michelstaedter, Andrea Zanzotto et Franco Fortini. Il lavoro non intende tracciare una storia 'da manuale' del coro tragico, ma piuttosto indicare un percorso selettivo e dinamico, seguendo l'evoluzione delle sue forme e delle sue funzioni nella tragedia italiana, a partire dall'inizio del sedicesimo secolo per arrivare alla produzione alfieriana e al ritorno del coro nel teatro di Manzoni; a ciò si aggiunge una prova estranea al genere drammatico come il Dialogo di Federico Ruysch e delle sue mummie nelle Operette morali di Giacomo Leopardi. Nella prima parte - la più ampia e complessa, riguardante l'impiego del coro nella tragedia rinascimentale - si cerca di ricostruire il contesto che favorisce la persistenza dello spazio corale attraverso l'esame di diversi commenti alla Poetica aristotelica, e di alcuni saggi di teoria drammaturgica come Della poesia rappresentativa di Angelo Ingegneri, o il Discorso intorno al comporre di Giambattista Giraldi Cinzio. La discussione sul ruolo del coro è affiancata dall'esame del profilo formale delle sezioni corali, grazie a un'indagine metrica nel quadro del più ampio petrarchismo metrico cinquecentesco, e in particolare nel quadro della ricezione della formacanzone petrarchesca. Interrogare la presenza di tre costanti tematiche - per esempio la forma dell'inno a Eros - significherà in seguito rilevare l'importanza di Sofocle per il teatro rinascimentale anche nella prospettiva angolata del coro. Questa prima sezione è completata da un capitolo interamente dedicato a Torquato Tasso e al suo Re Torrismondo, che presenta un terzo canto corale di grande spessore stilistico e filosofico, centrale nell'economia del dramma e analizzato qui attraverso un esercizio di lettura che si serve degli strumenti della stilistica e dell'intertestualità, oltre che del rapporto intratestuale fra i vari luoghi del corpus tassiano, dalle Rime ai suoi Dialoghi. La seconda sezione, che si avvia con un'esplorazione teorica della questione del coro nel Seicento - condotta per esempio sui testi di Paolo Beni e Tommaso Campanella - ha per fulcro la descrizione di un coro quale 'personaggio collettivo' nelle tragedie di Federico Della Valle: un coro ben inserito nell'azione tragica, ma che conserva allo stesso tempo le qualità liriche e filosofiche di un canto ricco di memoria culturale e intertestuale, dalla Fedra di Seneca alla Commedia dantesca, nella sua Reina di Scozia, centro dell'analisi e cardine del cattolicesimo controriformista dellavalliano. Nella terza sezione il discorso si concentra sulle forme della metamorfosi, per così dire, del coro: per esempio la figura del confidente, interpretato come un sostituto del gruppo corale nelle discussioni di teorici e autori francesi - Corneille, D'Aubignac, Dacier - e italiani, da Riccoboni a Calepio e Maffei. Ma qui ci si rivolge anzitutto alla definizione dell'aria melodrammatica, sentita quale 'nuovo coro' dei Moderni da Ranieri Calzabigi e Pietro Metastasio. Si tratterà dunque di mettere in relazione l'elaborazione teorica svolta nella Dissertazione di Calzabigi e nell'Estratto dell'arte poetica di Metastasio con il primo e unico - e giovanile - tentativo tragico di quest'ultimo, il Giustino, e con il libretto del suo Artaserse. L'intenzione è quella di mostrare il profondo legame tra l'aria e l'azione drammatica: è perciò il dramma musicale che è capace di accogliere la sola forma di coro - l'aria - ancora possibile nel teatro moderno, mentre il vero e proprio coro tragico si rassegna ormai a essere considerato inutile e per così dire fuori contesto (senza dimenticare, tuttavia, che al chiudersi del secolo Vittorio Alfieri tentava di non rinunciare al coro nella sua traduzione dei Persiani di Eschilo; e soprattutto in un tentativo tragico come la sua Alceste seconda o nella tramelogedia Abele). In conclusione una più veloce sezione che vorrebbe semplicemente indicare qualche altra possibile direzione di ricerca: un confronto fra Manzoni e Leopardi - nella prospettiva del coro interesse per il coro, e della differenza fra il soggetto lirico manzoniano e quello leopardiano; un'incursione nel libretto del melodramma verdiano, per misurarvi la funzione del coro manzoniano e la sua persistenza nel testo operistico; e infine qualche appunto sulla ricezione del coro manzoniano e del Coro di morti di Leopardi nel Novecento, assumendo quale punto d'osservazione la poesia di Carlo Michelstaedter, Andrea Zanzotto e Franco Fortini.
Resumo:
Fruto de uma experiência de pesquisa em curso, este pequeno ensaio incide sobre a análise do Estado cabo-verdiano no contexto do «paradigma» hegemónico de catalogação (hierárquica) dos Estados na esfera internacional, que vem progressivamente se revelando como sendo uma abordagem inadequada, principalmente no que diz respeito à catalogação de determinados Estados como sendo «frágeis», «falhados» ou «colapsados». Essa análise permitiu a constatação de que Cabo Verde se apresenta com uma dupla «vantagem»: por um lado, constitui uma prova empírico/conceptual da inadequação do referido «paradigma» e simultaneamente surge, a nosso ver, como um caso excepcional de relativo sucesso que se enquadra numa abordagem normativa inovadora.
Resumo:
O presente trabalho propõe estudar a importância dos papéis de trabalho numa auditoria financeira, neste propósito escolheu-se uma firma especializada de auditoria da qual oaluno integrou-se à equipa de trabalho com o intuito de estudar um caso, visandocompreender melhor a relevância que este tem em termos práticos. Os papéis de trabalho, são um conjunto de documentos utilizados na execução dostrabalhos de auditoria que evidencia os exames do auditor. Essas documentações são normalmente preparadas pelo próprio auditor no decorrer do seu trabalho e também porterceiros. Por meio dos papéis de trabalho, o auditor deve obter a prova de auditoria apropriada esuficiente, através de inspeções, observações, indagações, confirmações, cálculos eprocedimentos analíticos, cujas conclusões devem ser adequadamente documentadas deforma a suportar a sua opinião. O auditor deve documentar através dos papéis de trabalho todas as questões que foramconsideradas importantes para proporcionar evidência, com o propósito de fundamentara sua opinião e comprovar que a auditoria foi executada de acordo com as normas deauditoria internacionais aplicáveis.This paper proposes to disclose the importance of Working Papers in financial audit, this purpose we have chosen a firm specialized audit which the student has joined the a team working with the aim of a case study, to better understand the relevance this has in practice. Working Papers are a set of documents used in the execution of audit work that reflects the auditor's examination, These documents are usually prepared by the auditor in the course of their work and also by third parties. Through the Working Papers, the auditor should obtain audit evidence enoughly appropriate, through inspections, observations, questions, confirmations, calculations and analytical procedures, whose findings should be properly documented in order to support your opinion. The auditor should document through Working Papers all issues that were considered important to provide evidence in order to substantiate its view and confirm that the audit was performed in agreement with the international applicable auditing standards.
Resumo:
A memória apresentada à Universidade Jean Piaget de cabo Verde, apresenta um estudo sobre Sistemas de Apoio à Decisão (SAD) na gestão de um estabelecimento de ensino, mais especificamente a análise da sua arquitectura bem como os aspectos que estão minimamente ligados ao tema em estudo, onde para além disso demostramos casos de organizações educativas que estão utilizando um SAD para a gestão dos mesmos. Ainda apresentamos um estudo de caso sobre a Unipiaget, a partir do qual concluímos que a Universidade ainda não dispõe de um sistema de apoio à decisão, o que remete-nos para uma questão muito importante, relativamente à partilha de informação e uso da mesma no processo de tomada de decisões, sendo que esta ainda precisa melhorar muito estes aspectos. Apesar disso, constatámos que a Unipiaget tem feito e está fazer o possível para melhorar o seu sistema, e a prova disso é a implementação de um sistema de informação académico, que está a ser desenvolvido na universidade, o SIAC. Portanto é de realçar que felizmente conseguimos alcançar os objectivos traçados a priori, embora tenham surgido alguns obstáculos, nomeadamente a escassez bibliográfica, mas isso não é nada que dedicação/ boa vontade não consigam superar.
Resumo:
Este trabajo describe el proceso de creación de la herramienta de software KemapMobile para la plataforma Android. El artefacto es una adaptación del software de escritorio KeMap que se integra en la plataforma educativa VerilUOC y permite a los estudiantes conectarse a ella para descargar, en la aplicación, ejercicios con los que poner a prueba y afianzar sus conocimientos sobre la simplificación de funciones lógicas booleanas con mapas de Karnaugh y tablas de verdad. La arquitectura cliente-servidor de la aplicación permite a los estudiantes disponer de ejercicios personalizados y al profesorado obtener datos sobre el uso de la herramienta y sobre la progresión del alumnado.
Resumo:
A fotografia como elemento de representação da realidade é também uma forma de reportar e de informar, por isso o presente trabalho de investigação pretende conhecer o serviço de fotojornalismo da única agência de notícias em Cabo Verde – Inforpress. Analisa a fotografia enquanto género noticioso e a sua posição relativamente ao texto noticioso. No âmbito desta pesquisa analisou-se a fotografia enquanto factor prova para o jornalismo e todo o processo de produção fotonoticiosa na agência Inforpress. Analisou-se ainda as fotografias analógicas, na óptica da autora, mais representativas da agência de 1988, ano do seu surgimento, até 2000 ano em começaram a utilizar a fotografia digital. Este trabalho é no fundo uma sugestão para a agência apostar fortemente no serviço de fotojornalismo a fim de rechear a lista de clientes e, consequentemente, melhorar a sua saúde financeira.
Resumo:
A fotografia como elemento de representação da realidade é também uma forma de reportar e de informar, por isso o presente trabalho de investigação pretende conhecer o serviço de fotojornalismo da única agência de notícias em Cabo Verde – Inforpress. Analisa a fotografia enquanto género noticioso e a sua posição relativamente ao texto noticioso. No âmbito desta pesquisa analisou-se a fotografia enquanto factor prova para o jornalismo e todo o processo de produção fotonoticiosa na agência Inforpress. Analisou-se ainda as fotografias analógicas, na óptica da autora, mais representativas da agência de 1988, ano do seu surgimento, até 2000 ano em começaram a utilizar a fotografia digital. Este trabalho é no fundo uma sugestão para a agência apostar fortemente no serviço de fotojornalismo a fim de rechear a lista de clientes e, consequentemente, melhorar a sua saúde financeira.
Resumo:
The unconfined compression strength is a geotechnical parameter frequently used to determine the bearing capacity of foundations on clayey soils. Its value can be obtained from the unconfined compression test and, among several in situ tests, the standard penetration test (SPT). However, a comparison between the values of such a strength determined by both tests in CL, CL-ML and CH soils shows that it does not exist an approximate relationship. In any case it is remarkable that values of the test conducted in the laboratory fit between the lower and the higher ones calculated from the standard penetration number. This is very important for those geotechnical reports in which the unconfined compression strength is only based on the SPT. In this way, if the lower value is taken to evaluate the ultimate soilbearing capacity the result will not be very accurate but it will probably be by the side of safety
Resumo:
L'abast d'aquest TFC comprèn la planificació, anàlisi, disseny, implementació i prova del sistema d'una base de dades. Davant la necessitat dels desenvolupadors d'aplicacions mòbils a nivell mundial, l'associació internacional d'aquests desenvolupadors ha establert un marc de col·laboració amb la UOC per dissenyar una base de dades que els hi serveixi per crear una plataforma centralitzada per unificar i millorar l'experiència a l'hora de descarregar les seves aplicacions als seus dispositius mòbils.
Resumo:
Estudio prospectivo observacional en el que se examinaron 44 pacientes previamente y al año de una prótesis total de rodilla. Se analizó el equilibrio mediante posturografía computerizada con Balance Master y su correlación con variables clínicas como la edad, IMC, dolor, balance articular, fuerza de cuádriceps e isquiotibiales y velocidad de marcha. Se encontraron cambios significativos en el equilibrio al año de la intervención que se concretaron en una mejoría de los resultados en las pruebas mCTSIB sobre superficie blanda y en el componente resumen de dicha prueba. Dichas mejorías se correlacionaron de forma negativa con la edad.
Resumo:
A obtenção da pressão de preconsolidação (sigmap) se dá a partir de um método denominado ensaio de consolidação, cuja definição consiste no processo de transferência gradual de uma carga aplicada ao solo até que todos os vazios deste sejam comprimidos. O ensaio de consolidação preconiza a utilização de um consolidômetro. Entretanto, esse equipamento não é ainda produzido no Brasil, e os modelos disponíveis para importação são de alto custo. Motivos como estes têm inviabilizado, em alguns casos, o acesso por parte de pesquisadores e agricultores às informações sobre a Capacidade de Suporte de Carga (CSC) do solo. Como alternativa, este trabalho teve por objetivo desenvolver e avaliar um equipamento pneumático-eletrônico que possibilitasse a obtenção de sigmap. O equipamento foi desenvolvido no Núcleo de Estudos de Máquinas e Pneus Agrícolas (NEMPA) da Faculdade de Ciências Agronômicas da Universidade Estadual Paulista, campus de Botucatu, SP. A sua avaliação se deu por meio de ensaios uniaxiais, os quais foram realizados em corpos-de-prova de duas camadas (superficial e subsuperficial) de um Latossolo Vermelho. O desempenho do equipamento foi constatado durante a sua avaliação; nas curvas de compressão do solo, verificaram-se incrementos dos valores de densidade do solo, isto é, variação no recalque dos corpos-de-prova em função do aumento dos níveis de pressão e de crescentes teores de água. A eficiência do equipamento na realização dos ensaios uniaxiais pôde ser comprovada pelo comportamento diferenciado tanto das curvas de compressão como das equações obtidas para os modelos de capacidade de suporte de carga, as quais foram capazes de detectar os diferentes graus de consolidação, assim como as distintas histórias de tensão da estrutura de cada camada do Latossolo Vermelho.
Resumo:
This paper proposes a test statistic for the null hypothesis of panel stationarity that allows for the presence of multiple structural breaks. Two different speci¿cations are considered depending on the structural breaks affecting the individual effects and/or the time trend. The model is ¿exible enough to allow the number of breaks and their position to differ across individuals. The test is shown to have an exact limit distribution with a good ¿nite sample performance. Its application to a typical panel data set of real per capita GDP gives support to the trend stationarity of these series
Resumo:
The paper addresses the concept of multicointegration in panel data frame- work. The proposal builds upon the panel data cointegration procedures developed in Pedroni (2004), for which we compute the moments of the parametric statistics. When individuals are either cross-section independent or cross-section dependence can be re- moved by cross-section demeaning, our approach can be applied to the wider framework of mixed I(2) and I(1) stochastic processes analysis. The paper also deals with the issue of cross-section dependence using approximate common factor models. Finite sample performance is investigated through Monte Carlo simulations. Finally, we illustrate the use of the procedure investigating inventories, sales and production relationship for a panel of US industries.
Resumo:
The paper addresses the concept of multicointegration in panel data frame- work. The proposal builds upon the panel data cointegration procedures developed in Pedroni (2004), for which we compute the moments of the parametric statistics. When individuals are either cross-section independent or cross-section dependence can be re- moved by cross-section demeaning, our approach can be applied to the wider framework of mixed I(2) and I(1) stochastic processes analysis. The paper also deals with the issue of cross-section dependence using approximate common factor models. Finite sample performance is investigated through Monte Carlo simulations. Finally, we illustrate the use of the procedure investigating inventories, sales and production relationship for a panel of US industries.
Resumo:
[cat] Aquest treball tracta d’extendre la noció d’equilibri simètric de negociació bilateral introduït per Rochford (1983) a jocs d’assignació multilateral. Un pagament corresponent a un equilibri simètric de negociación multilateral (SMB) és una imputación del core que garanteix que qualsevol agent es troba en equilibri respecte a un procés de negociación entre tots els agents basat en allò que cadascun d’ells podria rebre -i fer servir com a amenaça- en un ’matching’ òptim diferent al que s’ha format. Es prova que, en el cas de jocs d’assignació multilaterals, el conjunt de SMB és sempre no buit i que, a diferència del cas bilateral, no sempre coincideix amb el kernel (Davis and Maschler, 1965). Finalment, responem una pregunta oberta per Rochford (1982) tot introduïnt un conjunt basat en la idea de kernel, que, conjuntament amb el core, ens permet caracteritzar el conjunt de SMB.