997 resultados para Luc 23.50-24.53


Relevância:

40.00% 40.00%

Publicador:

Resumo:

The authors evaluated the isoniazid acetylating phenotype and measured hematocrit, hemoglobin, glucose-6-phosphate dehydrogenase and glutathione reductase activities plus serum sulfadoxin levels in 39 patients with paracoccidioidomycosis (33 males and 6 females) aged 17 to 58 years. Twenty one (53.84%) of the patients presented a slow acetylatingphenotype and 18(46.16%) a fast acetylating phenotype. Glucose-6-phosphate- dehydrogenase (G6PD) acti vity was decreased in 5(23.80%) slow acetylators and in 4(22.22%) fast acetylators. Glutathione reductase activity was decreased in 14 (66.66%) slow acetylators and in 12 (66.66%) fast acetylators. Serum levels of free and total sulfadoxin Were higher in slow acetylator (p < 0.02). Analysis of the resultspermitted us to conclude that serum sulfadoxin levels are related to the acetylatorphenotype. Furthermore, sulfadoxin levels were always above 50 µg/ml, a value considered therapeutic. Glutathione reductase deficiency observed in 66% of patients may be related to the intestinal malabsorption of nutrients, among them riboflavin, a FAD precursor vitamin, inpatients with paracoceidioidomycosis.

Relevância:

40.00% 40.00%

Publicador:

Resumo:

Os dados que fundamentam este relatório encontram-se disponíveis em: http://hdl.handle.net/1822/39007

Relevância:

40.00% 40.00%

Publicador:

Resumo:

OBJETIVO: Certas características geométricas angiográficas de lesões coronarianas foram descritas como preditoras independentes de um futuro infarto do miocárdio. O objetivo deste estudo foi correlacionar esses marcadores com achados do ultra-som intracoronariano sabidamente associados com maior vulnerabilidade à ruptura de placa. MÉTODOS: Estudou-se 30 pacientes com síndromes coronarianas estáveis e lesões de novo (31 lesões) com angiografia e ultra-som intracoronariano. Para cada lesão as características geométricas angiográficas (grau de simetria, grau de estenose, comprimento da lesão e ângulo de saída) foram correlacionadas com as variáveis ultra-sonográficas: tipo de placa (mole, fibrosa, mista ou calcificada), área porcentual de placa e índice de remodelamento. RESULTADOS: O comprimento médio da lesão foi de 9,2 ± 4,4 mm, o porcentual de estenose foi de 50,0% a 89,0% (média 67,7 ± 12,1%), ângulos de entrada variaram de 8,48º a 48,78º (média 24,0 ± 11,4º), ângulos de saída variaram de 8,30º a 53,03º (média 23,8 ± 11,7º) e o índice de simetria variou de 0 a 1 (média 0,56 ± 0,32). À avaliação com ultra-som intracoronariano, freqüência de placas moles ou calcificadas, remodelamento positivo e magnitude da área porcentual de placa não foram associados com nenhuma característica geométrica angiográfica (p > 0,05 para todas as análises). CONCLUSÃO: Características geométricas angiográficas que predis-põem à oclusão aguda não se correlacionam com achados morfológicos e quantitativos do ultra-som intracoronariano associados com a vulnerabilidade da placa.

Relevância:

40.00% 40.00%

Publicador:

Resumo:

FUNDAMENTO: Ausência de técnica padronizada e monitorada para iniciar a reabilitação de pacientes com síndrome coronariana aguda (SCA), na unidade coronariana. OBJETIVO: Descrever a técnica e a resposta circulatória à caminhada de 50 m (C50m). MÉTODOS: Estudo experimental, transversal, com 65 pacientes com SCA; destes 36 (54%) com infarto agudo do miocárdio (IAM), Killip I; 29 (45,2%) com angina instável (AI); 61,5% do sexo masculino, idade 62,8 ± 12,7 anos. Caminhada com início 45 ± 23 horas pós-internamento. Mensuraram-se pressão arterial sistólica (PAS mmHg) e diastólica (PAD mmHg), freqüência cardíaca (FC bpm), duplo produto (PAS mmHg X FC bpm), saturação periférica de oxigênio (SpO2%), tempo de caminhada e percepção do esforço pela escala de Borg (EB). Obtiveram-se medições nas posições supina, sentada e ortostase (fase 1 - estresse gravitacional), no final da caminhada e pós-repouso de 5 minutos (fase 2 - estresse físico). RESULTADOS: Observou-se aumento da FC ao estresse gravitacional sentado (Δ = 4,18) e em ortostase (Δ = 2,69), (p < 0,001). Houve elevação pós-caminhada da PAS (Δ = 4,84), (p < 0,001); FC (Δ = 4,68), (p < 0,001); DP (Δ = 344,97), (p = 0,004); e decréscimo da SpO2 (Δ = -1,42), (p < 0,001), com retorno dos valores basais após 5 minutos. O tempo de caminhada foi de 2'36" ± 1'17". Observou-se boa tolerância ao exercício pela EB. Resposta da PAS > 142 mmHg ao sentar associou-se com aumento significativo (p = 0,031) de 11 mmHg ao exercício em 13 pacientes com sobrepeso/obesidade e 85% com hipertensão. Verificaram-se efeitos adversos em 19 (29,2%) pacientes, tonturas em 23,1%, com impedimento da caminhada em três deles. CONCLUSÃO: Nesta amostra, após 24 horas do evento coronariano, não se verificaram efeitos colaterais graves à C50m.

Relevância:

40.00% 40.00%

Publicador:

Resumo:

Nous avons travaillé à Bello Horizonte, Etat de Minas, avec le venin de 4 espèces de Scorpions: Tityus bahiensis (C. L. KOCK, 1836). Tityus serrulatus (LUTZ-MELLO, 1922). Tityus dorsomaculatus (LUTZ – MELLO, 1922). Bothriurus (espèce em étude), sur un total de 13.640 individus. Nous avons essayé et observe l’action du venin sur 97 espèces differentes d’êtres vivants – depuis les chlamydozoaires jusqu’à l’«Homo sapiens». Nous avons cherché à déterminer une unité toxique «plus précise, plus régulierè». Les étalons dits «unité vésicule», «unité morsure» sont inconstants et sans rigueur. Tout au plus, peuvent ils server à l’étude de l’action générale du venin, et cela meme, dans certains cas seulement. Nous avons employé la pesée pour determiner l’unité toxique. Ce qui est important pour qui étudie ces sujets ce n’est pás lê nombre de vésicules, mais bien la quantité de venin humide ou desséché qu’elles contiennent. La balance, pour notre travail, est um moyen indicateur de bien plus grande précision que la «vésicule» ou la «morsure». Nous sommes parvenus à prouver qu’il existe une relation constante entre le poid brut des vésicules et la quantité de venin humide ou desséché qu’elles contiennent dans leur intérieur. Donc em pesant les vésicules, nous pesons indirectement le venin. Peu nous importe qu’il y ait 10 ou 100 vésicules. Il nous importe seulement de savoir combien elles pèsent, et de déterminer par ce fait, la quantité proportionnelle de vain pur. La technique générale est la suivante: Nous pesons um certain nombre de vésicules. Nous triturons ensuite, dans um mortier stérilisé et nous emulsionnons, par l’addition consécutive d’eau distillée, stérilisée. Nous filtrons l’émulsion sur le papier filtre employé em chimie, préalablement taré et desséché dans une atmosphere de chlorure de calcium. Après le filtrage on sèche à nouveau les papiers filtre employés d'abord à l'étuve et ensuite dans la même atmosphère de chlorure de calcium. Nous pesons plusieurs fois et on obtient la moyenne de ces pesées. On soustrait de cette dernière pesée le taux des substances non venimeuses, glandulaires, également dissoutes et calculées à 23 du poids brut et celles retenues par les papiers,-on obtient ainsi la moyenne réelle du venin pur contenu dans les vésicules utilisèés. Une simple divisiôn suffit pour fixer la moyenne de chacune. Ces données ont été vérifiées par les expériences faites avec du venin pur, largement obtenu dans notre Laboratoire. Nous avons trouvé de la sorte pour une vésicule de Tityus serrulatus: 0,gr.000,386 de T. bahiensis: 0,gr.001.261.24 de venin pur ce qui donne. 7/15,96 pour la 1ère. 1/8,36 pour la 2ème du poids sec de chaque vésicule. Le poids sec, pour une moyenne obtenue de 1.000 vésicules, fut de 0,gr.008,236 pour Tityus bahiensis. Maximum 0,gr.011. Minimum 0,gr.004.4 pour chacun. Pour Tityus serrulatus, en 1.049 vésicules le poids fut de 0,gr.006,08. Maximum 0,gr.014.03. Minimum 0,gr.003,1 pour chacun. C'est pour cette raison que l'unité-vésicule est incertaine. 2 poules A et B.; l'une, A, pesant 2 K.030 gr. reçoit dans une veinè, une émulsion en sèrum physiologique à 8,50/%, stérilisé, de 19 vésicules totales de Tityus serrulatus, et présence de légers phénomènes toxiques. L'autre, B, pesant 2 K.320 gr. meurt avec tous les phénomènes classiques de l'empoisonnement, par l'injection endoveineuse del'émulsion de 16 vésicules totales de venin de Tityus serrulatus! Les premières 19 vésicules pesaient 0,gr.58; les 16 derniéres-84 milligrammes. Les premières contenaient 0,gr.003. 634 et les secondes 0,gr.005.263 de venin pur! La moyenne obtenue de 6346 scorpions, (entre T. bahiensis et T. serrulatus) nous a fourni pour chacun: 0,gr.000,131,53 de venin pur, par piqûre. Si l'on spécifie: Pour 5.197 T. bahiensis. La moyenne pour une piqûre est 0,gr.000.106.15. Pour 1.149 T. serrulatus, la moyenne pour une piqûre est.......0,gr.000.246.30. La quantité a varié, selon les individus, de 0,gr.000.035.71, à 0,gr.000.436.01 de venin pur, pour une piqûre. D'après ce qui vient d'étre dit, on peut voir combien la quantité de venin éjaculé varie, chaque fois, chez les scorpions. L'unité-piqûre ne peut done pas ètre utiliseé pour des expériences dèlicates. Le mieux est de se servir de venin pur, et c'est ce que nous avons fait pour les expériences minutieuses. Quand on n'en possède pas, on peut établir pour chaque série des expériences à tenter-la dose minima mortelle en poids (grammes et fractions) de vésicules. D'après les bases ici consignées, et avec une trés petite erreur, on peut calculer la quantité de venin pur de cette dóse. Ce calcul est d'ailleurs dispensable. On peut s'en rapporter simplement au poids sec des vésicules totales et dire que la D. m. m. est de tant de milligr. secs. Comme le venin se conserve mal dans les vésicules, il faut, dans ce procédé, doser la D. m. m. toutes les fois que l'on veut procéder á une sériê d'expériences. Le venin desséché rappelle, d'après le temps de conservations au Laboratoire, celui de Crotatus terrificus et celui des Lachesis (quand il est vieux). Il est retenu au passage en partie, par les bougies Berkfeld et Chamberland. La conservation en état de dessication est la meilleure. Ainsi gardé, à l'abri de la lumierè, aux approches de 0,gr., pendant 8 mois, il perd à peine 1,2 à 1,4 de sa valeur primitive. L'echauffement à 100 gr. trouble une dissolution de venin dans l'eau distilleé; sans atteindre toutefois son pouvoir toxique, quand on l'injecte par la voie intra-cérébrale. Nous avons fait l'experience par 11 voies diverses. Sur des animaux sensibles, nous n'avons pas obtenu de phénomènes toxiques, apparemment, par les voies suivantes: 1) buccale; 2) gastrique; 3) rectale; 4) chambre oculaire antérieure; 5) cornéenne; 6) trachéenne; 7) meningée {sur; intra; 8) simple contact, bien que direct, avec le systemè nerveux central. La gravité des phènomènes décroît suivant l'échelle ci-dessous: 1) intra-cérébrale...

Relevância:

40.00% 40.00%

Publicador:

Resumo:

The present morphological study of A. glabratus was based on the observation of shell, radula, renal region and genitalia of 50 specimens having a shell diameter of 18 mm. In this summary we record the data pertaining to the chracteristics that can be used in systematics. The numerals refere to the mean and their standard deviation; no special reference being made, they correspond to length measurements. Shell: 18 mm in diameter, 5.59 ± 0.24 mm in greatest width, 5 to 6 whorls. Right side umbilicated, left one weakly depressed. Last whorl about thrice as tall as the penultimate one at the aperture, the measurements being taken on the right side. Aperture perpendicular or a little oblique. Body, extended: 47.06 ± 3.31 mm. Renal tube: Narrow and elongated, 23.84 ± 1.90 mm, showing a pigmented ridge along its ventral surface. Ovotestis: 12.78 ± 1.50 mm. Mainly trifurcate diverticula attaching in fan-like manner to the collecting canal (this arrangement is seen to best advantage in the cephalic middle of the ovotestis). The collecting canal greatly swells at the cephalic end, narrowing suddenly as it leaves the ovotestis. Ovisperm duct: 13.70 ± 1.68 mm, including the non-unwound seminal vesicle. The latter, situated about 1 mm from the beginning af the ovisperm duct, was 1.14 ± 0.29 mm in greatest diameter, and is beset by numerous short diverticula. Sperm duct: 14.16 ± 1.27 mm, pursuing a sinous course along the oviduct. Prostate: Prostate duct 5.53 ± 0.74 mm, collecting a row of long diverticula, the latter 21.6 ± 3.5 in number. Last diverticulum generally simple or bifurcate, penultimate generally arborescent, bifurcate or simple, antepenultimate nearly always arborescent, the remaining ones arborescent. The arborescent diverticula frequently give off secondary branches. Vas deferens: 17.50 ± 2.05 mm. The ratio vas deferens/vergic sac was 4.7 ± 0.6. Verge: 3.70 ± 0.54 mm long, 0.12 ± 0.03 mm wide. Free end tapering to a point where the sperm canal opens. No penial stylet. Vergic sac: 3.77 ± 0.50 mm long, 0.19 ± 0.01 mm wide. The length ratio vergic sac/preputium was 1 ± 0.02. Preputium: Deeply pigmented, 3.79 ± 0.40 mm long, 0.89 ± 0.12 mm wide in the middle. Muscular diaphragm between it and the vergic sac. Two muscular pilasters along its lateral walls. Oviduct: 10.24 ± 1.29 mm, suddenly swollen at the cephalic end so that it forms a folded pouch capping the beginning of the uterus. Uterus: 10.58 ± 1.18 mm. Vagina: 2.06 ± 0.15 mm long, 0.32 ± 0.05 mm wide, showing a swelling at its caudal portion, just above the opening of the spermathecal duct. Spermatheca: 1.57 ± 0.41 mm long, 0.92 ± 0.23 mm wide. Spermathecal duct 1.15 ± 0.23 mm. Radula: 125 to 163 rows of teeth (mean 141.4 ± 9.8). Radula formula 27-1-27 to 34-1-34 (mean 30.9 ± 1.7).

Relevância:

40.00% 40.00%

Publicador:

Resumo:

BACKGROUND: Cerebral cholinergic transmission plays a key role in cognitive function, and anticholinergic drugs administered during the perioperative phase are a hypothetical cause of postoperative cognitive dysfunction (POCD). We hypothesized that a perioperative increase in serum anticholinergic activity (SAA) is associated with POCD in elderly patients. METHODS: Seventy-nine patients aged >65 years undergoing elective major surgery under standardized general anesthesia (thiopental, sevoflurane, fentanyl, and atracurium) were investigated. Cognitive functions were assessed preoperatively and 7 days postoperatively using the extended version of the CERAD-Neuropsychological Assessment Battery. POCD was defined as a postoperative decline >1 z-score in at least 2 test variables. SAA was measured preoperatively and 7 days postoperatively at the time of cognitive testing. Hodges-Lehmann median differences and their 95% confidence intervals were calculated for between-group comparisons. RESULTS: Of the patients who completed the study, 46% developed POCD. Patients with POCD were slightly older and less educated than patients without POCD. There were no relevant differences between patients with and without POCD regarding gender, demographically corrected baseline cognitive functions, and duration of anesthesia. There were no large differences between patients with and without POCD regarding SAA preoperatively (pmol/mL, median [interquartile range]/median difference [95% CI], P; 1.14 [0.72, 2.37] vs 1.13 [0.68, 1.68]/0.12 [-0.31, 0.57], P = 0.56), SAA 7 days postoperatively (1.32 [0.68, 2.59] vs 0.97 [0.65, 1.83]/0.25 [-0.26, 0.81], P = 0.37), or changes in SAA (0.08 [-0.50, 0.70] vs -0.02 [-0.53, 0.41]/0.1 [-0.31, 0.52], P = 0.62). There was no significant relationship between changes in SAA and changes in cognitive function (Spearman rank correlation coefficient preoperatively of 0.03 [95% CI, -0.21, 0.26] and postoperatively of -0.002 [95% CI, -0.24, 0.23]). CONCLUSIONS: In this panel of patients with low baseline SAA and clinically insignificant perioperative anticholinergic burden, although a relationship cannot be excluded in some patients, our analysis suggests that POCD is probably not a substantial consequence of anticholinergic medications administered perioperatively but rather due to other mechanisms.

Relevância:

40.00% 40.00%

Publicador:

Resumo:

Background Demand for home care services has increased considerably, along with the growing complexity of cases and variability among resources and providers. Designing services that guarantee co-ordination and integration for providers and levels of care is of paramount importance. The aim of this study is to determine the effectiveness of a new case-management based, home care delivery model which has been implemented in Andalusia (Spain). Methods Quasi-experimental, controlled, non-randomised, multi-centre study on the population receiving home care services comparing the outcomes of the new model, which included nurse-led case management, versus the conventional one. Primary endpoints: functional status, satisfaction and use of healthcare resources. Secondary endpoints: recruitment and caregiver burden, mortality, institutionalisation, quality of life and family function. Analyses were performed at base-line, and at two, six and twelve months. A bivariate analysis was conducted with the Student's t-test, Mann-Whitney's U, and the chi squared test. Kaplan-Meier and log-rank tests were performed to compare survival and institutionalisation. A multivariate analysis was performed to pinpoint factors that impact on improvement of functional ability. Results Base-line differences in functional capacity – significantly lower in the intervention group (RR: 1.52 95%CI: 1.05–2.21; p = 0.0016) – disappeared at six months (RR: 1.31 95%CI: 0.87–1.98; p = 0.178). At six months, caregiver burden showed a slight reduction in the intervention group, whereas it increased notably in the control group (base-line Zarit Test: 57.06 95%CI: 54.77–59.34 vs. 60.50 95%CI: 53.63–67.37; p = 0.264), (Zarit Test at six months: 53.79 95%CI: 49.67–57.92 vs. 66.26 95%CI: 60.66–71.86 p = 0.002). Patients in the intervention group received more physiotherapy (7.92 CI95%: 5.22–10.62 vs. 3.24 95%CI: 1.37–5.310; p = 0.0001) and, on average, required fewer home care visits (9.40 95%CI: 7.89–10.92 vs.11.30 95%CI: 9.10–14.54). No differences were found in terms of frequency of visits to A&E or hospital re-admissions. Furthermore, patients in the control group perceived higher levels of satisfaction (16.88; 95%CI: 16.32–17.43; range: 0–21, vs. 14.65 95%CI: 13.61–15.68; p = 0,001). Conclusion A home care service model that includes nurse-led case management streamlines access to healthcare services and resources, while impacting positively on patients' functional ability and caregiver burden, with increased levels of satisfaction.

Relevância:

40.00% 40.00%

Publicador:

Resumo:

« Sermo adaptabillis b. Laurentio... Dispersit, dedit pauperibus... Quia secundum b. Dionixium in De ecclesiastica Yerarchia... » (1-2) ; — « Sermo de assumptione b. Marie... Quid hoc audio de te... Quid nos tantilly... » (2v-3), suivi d'une note à l'usage des prédicateurs : « Nota quod ne sermo sit deffectuosus... » (3) ; — « Sermo de conceptione b. Marie. Que est ista que progreditur... Karissimi, predicator evangelicus, beatitudinis eterne preco... » (3v-4v) ; — « Sermo de quatuor festis principalibus b. Marie... Que est ista que progreditur... Verba ista sunt tocius curie celestis... » (4v-5v) ; — « Sermo de Purificatione. In mansuetudine suscipite... Secundum b. Gregorium, Mor. 23... » (6-7) ; — « Sermo de b. Francischo... Cujus est ymago hec et superscriptio... Secundum b. Gregorium, omelia 30... » (7v-8v) ; — « Sermo in dominica [in Quinquagesima]. Ecce ascendimus Jerosolimam... Karissimi, sicut scitis, finis est... » (9-10) ; — [Sermo in dominica IIa post Epiphaniam] « Tu servasti vinum bonum usque adhuc... In verbis istis spiritualiter intellectus... » (10-10v) ; — « Sermo de b. Francischo. Ad ymaginem similitudinis sue... Verba ista ad litteram scripta... » (11-12) ; — « Sermo de b. Johane Baptista. Magnus es tu et faciens mirabilia... Secundum Gregorium quia tute... » (12v-13) ; — « Sermo de angelis. Inmittit angelus Domini... Sanctus ille David, acceptus de ovibus... » (13v-14) ; — « In ascensione Domini. Exultavit ut gigas... Duo sunt inter cetera Christi misteria... » (14v-16) ; — « De asumpcione Domine nostre. Ad preceptum tuum elevabitur aquila... Quia, karissimi, Mater Domini... » [FRANCISCUS DE MAYRONIS] ; cf. éd. Bâle, 1498, f. CIV-CIIIV, avec variantes (16v-18) ; — « De Maria Magdalena. Permittuntur [sic pro : Remittuntur] tibi peccata tua... Sicut solent maximi principes... » [Idem], sermon abrégé ; cf. éd. cit., f. LXXXVIIIV-XCI (18-19v) ; — « De s. Johane Evangelista. Dillectus meus michi... Ostenditur b. Johannes prout inflamatus... » [Idem], résumé ; cf. éd. cit., f. XXIX-XXIXV (20) ; — « In festo apostolorum Petri et Pauli. Accepimus gratiam et apostolatum... Gloriosissimi christiane fidei religionis... » (20v-23v) ; — « Sermo de gratia divina acquirenda. Accepimus gratiam etc. Vivat, obsecro, anima mea ... quoniam... » (24) ; — « Accepimus gratiam etc. Restat ostendere via physionomica... » (24v-26) ; — « Sermo de beatitudine, sive gloria celesti, sive in festo Omnium sanctorum. Fons sapientie verbum Dei... Ecce ego sto prope fontem... In hoc festo precipue et anno... » (26-29) ; — « De nativitate Domine nostre. Egredietur virga de radice Jesse... Percutiet terram virga... Clementissimus pastor ovium... » (29v-32) ; — « Sermo de uno confessore pontifice. Rector fratrum et stabilimentum populi... Inter viros eximie sanctitatis... » (32v) ; — « De nativitate Domini. Transeamus usque Bethelem... Innocencius in quodam sermone de predicatione... » (34v-36) ; — « In die nativitatis Domini. Sol ortus est et humiles exaltati sunt... Beatus Augustinus, De Civitate Dei : Anima participacione... » (36-37v) ; — « Dominica infra octavas Nativitatis. Ecce positus est hic in ruinam... Secundum doctrinam Philosophi in diversis locis... » (38-38v) ; — « Dominica quarta in quadragesima. Sequebatur eum multitudo magna... Secundum Damascenum libro primo, capitulo XV°, diversitas actionum... » (39-40v) ; — « De Canane[a], dominica secunda [sic] in quadragesima [Feria 5a post dom. Ia in XLa]. Dimitte illam quia clamat... Si attendamus ordinem generacionis... » (41-42v) ; — « Dominica de Passione. Si veritatem dico vobis... Secundum sententiam Phylosophi primo Metaphysice... » (43-43v) ; — « In cena Domini. Hodie est rex et cras morietur... Omne agens ordinate prius inquirit... » (44-45) ; — « De resurectione. Hec dies quam fecit Dominus... Scilicet est ex dictis Philosophi in diversis locis... » (45v-47) ; — « Dominica in Quadragesima. Ecce nunc tempus acceptabile... Ut dicit Philosophus, secundo de Celo et mundo... » (47-48v) ; — « De b. Clara. Sicut lux meridiana clara est... Secundum Philosophum tertio Methaphysice, si res creatas... » (48v-49v) ; — « Sermo de Cruce. Vidit mulier quod bonum esset lignum... Sicut ex doctrina Philosophi primo Ethicorum... » (50-51) ; — « De s. Anthonio. Misit servum suum hora cene... Sicut in rebus naturalibus docet experiencia... » (51v-52v) ; — « De b. Johane Batista. Tu puer propheta Altissimi... Secundum doctrinam Hugonis in commento de angelica Jerarchia... » (53-54) ; — « De b. Bertholameo [sic]. Dedit illi contra inimicos potenciam... Racio docet et experiencia manifestat... » (54v-55) ; — « De b. Francischo. Amice, ascende superius... Dicit Philosophus quinto Physicorum quod motus... » (55v-56) ; — [De b. Bernardo] « Omnia parata sunt, venite ad nupcias... Sicut videmus in motu naturali... » (56v-57) ; — « De sacerdote novo. Vos elegit Dominus... Ut potest haberi ex dictis Dyonisii... » (57v-58v) ; — « De assumpcione Virginis gloriose. Elevetur tronus David super Israel... Videmus quod triplici racione aliqua corpora... » (58v-59v) ; — « De assumpcione Virginis. Veni de Libano sponsa mea... Secundum testimonium Scripturarum et humane consuetudinis... » (59v-61) ; — « De Trinitate. Tripliciter sol exurens montes... Secundum quod dicit Philosophus, tota nostra noticia... » (61-61v) ; — « De b. Francischo. Hic beatus in facto suo erit... Post doctrinam philosophorum et experienciam... » (62-62v) ; — [De b. Eligio] « Provideat rex virum sapientem... Secundum sententiam (secundum) sapientis primo Metaphysice . » (63-64) ; — « De resurrectione Domini. Tercia dies est hodie... Tripliciter alicujus rei non vise accipimus fidem certam... » (64-65) ; — «Stetit in medio discipulorum et dixit : Pax vobis... Ut dicit b. Augustinus undevicesimo de Civitate Dei... » (65v-67) ; — « De Omnibus sanctis... Gloriosa dicta sunt de te... Aperta est civitas... Doctore egregio Bernardo scilicet attestante... » (67-69) ; — « De b. Johane Batista. Hic venit in testimonium... Sicut potest probari ex dictis Philosophi et exemplis... » (69v-70) ; — « De b. Petro apostolo. Tu pasce populum meum Israel... Secundum sententiam Philosophi tertio Politicorum... » (70v-71) ; — « De assumpcione Virginis gloriose. Transibo in locum tabernaculi... Triplici ratione secundum philosophorum doctrinam aliqua moventur... » (71v-72v) ; — [De b. Francisco] « Adolescens, tibi dico surge... Consideranti sciderum revolucionem... » (73-74v) ; — [De s. Michaele] « Michael et angeli preliabantur... Sicut ex doctrina Phylosophi in pluribus locis patet... » (74v-76) ; — « De b. Nicholao. Petra fundebat michi rivos olei... Secundum philosophicam doctrinam, diversitas effectuum... » (76-77) ; — « In festo apostolorum Petri et Pauli. Fecit Deus duo luminaria magna... Secundum sententiam Philosophi secundo Methaphysice... » (77v-78) ; — « De b. Bertholameo. Vidi angelum fortem... Secundum dictum Philosophi, omnes transferentes... » (78v-79) ; — « Dominica in Quadragesima. Ductus est Jhesus in desertum... Sicut naturalium operationum multiplex experiencia... » (79v-80v) ; — « De s. Thoma apostolo. Ecce cognovi quoniam Deus meus es... Bernardus in sermone : Deus noverim me... » (81-81v) ; — « De sacerdote novo. Misit Dominus servum suum... Secundum quod dicit Philosophus primo Ethicorum, diversarum operationum... » (82-82bis) ; — « In purificatione Virginis. Parasti ante faciem omnium populorum... Si attendamus formationem rerum temporalium... » (82bisv-83v) ; — « De uno martire. Esto vir fortis, et prelia bella Domini... Secundum consuetudinem hominum... » (84-85) ; — « De festo Purificacionis. Lucerna splendens super candelabrum... Doctrina philosophorum et tradit... » (85v-86v) ; — « Feria quarta Cinerum. Cum jejunas unge caput tuum... Morum Philosophi doctrinam perlegens et attendens... » (87-88v) ; — « In quarta feria Cinerum. Cum jejunatis, nolite fieri sicut ypocrite... Sicut ex doctrina Philosophi primo Ethicorum potest colligi... » (88v-89v) ; — « In festo b. Lodovici [episcopi]. Surrexit rex de solio suo... Ut dicit Philosophus quarto Methaphysicorum... » (90-91v) ; — « De b. Jacobo. Vox tonitrui tui in rota... Secundum doctrinam philosophicam formarum naturalium... » (91v-92v) ; — [In festo Annunciationis] « Ecce concipies in utero... Secundum doctrinam Philosophi septimo de Animalibus, ad generationem... » (93-94) ; — « De s. Ludovico [episcopo]. Reposita est michi corona justitie... Secundum sententiam Philosophi secundo Phisicorum, omne agens... » (94-96).

Relevância:

40.00% 40.00%

Publicador:

Resumo:

Objectif : Les épanchements pleuraux sont fréquents chez les patients porteurs de cancer et déterminer s'ils sont de nature tumorale ou non relève d'une grande importance clinique, particulièrement pour le groupe des carcinomes pulmonaires NON à petites cellules (NSCLC). Le PET/CT s'est montré d'une grande utilité et est actuellement indiscutablement reconnu comme outils nécessaire dans la prise en charge et notamment la stadification et le suivi des cancers, et particulièrement des cancers pulmonaires. Sa capacité à pouvoir distinguer les épanchements pleuraux malins des épanchements pleuraux non tumoraux, « bénins » n'est pas précisément connue et n'a pas jusqu'à présent été investiguée de manière approfondie. Matériel et méthodes : Nous avons examiné la captation du FDG (indice SUVmax) des épanchements pleuraux de 50 PET/CT réalisés chez 47 patients (29 hommes, 18 femmes, 60±16 ans) avec épanchements pleuraux et cancer connu (24 NSCLC, 7 lymphomes, 5 cancer du sein, 4 GIST, 3 mésothéliomes, 2 cancer ORL, 2 tératomes malins, 1 carcinome colorectal, 1 carcinome oesophagien, 1 mélanome). Ces résultats ont été corrélés aux résultats des examens cytopathologiques réalisés après ponction de ces mêmes épanchements dans un intervalle médian de 21 jours (interquartile range -3 to 23). L'examen du liquide d'épanchement comportait la mesure du pH, la distribution relative des différents éléments cellulaires (macrophages, neutrophils, éosinophiles, basophiles, lymphocytes, plasmocytes), la numération cellulaire et bien entendu présence de cellules tumorales. Résultats : Parmis les épanchements, 17 étaient malins (34%) (6 NSCLC, 5 lymphomes, 2 cancers mammaires, 2 mésothéliomes, 2 tératomes malins). Les SUV étaient plus élevés dans les épanchements malins que dans les épanchements bénins [3.7 (95%IC 1.8-5.6) vs. 1.7 g/ml (1.5-1.9), p = 0.001], avec une corrélation entre les épanchements malins et le SUV (coefficient de Spearman ρ = 0.50, p = 0.001). Il n'a pas été observé de corrélation entre aucun des autres paramètres cyptopathologiques ou radiologiques analysé (aire sous la courbe ROC 0.83 ± 0.06). En utilisant un seuil du SUV de 2.2-mg/l, 12 examens PET/CT étaient interprétés comme positifs and 38 comme négatifs avec une sensibilité et une spécificité, valeur prédictive positive et négative de 53%, 91%, 75% and 79% respectivement. Concernant le groupe des NSCLC seulement (n = 24), aire sous la courbe ROC était de 0.95 ± 0.04. Sept examens étaient considérés comme positifs et 17 comme négatifs avec une sensibilité, une spécificité, valeur prédictive positive et négative de 83%, 89%, 71 et 94% respectivement. Conclusion : Le PET/CT peut aider à différencier la nature bénigne ou maligne des épanchements avec une haute spécificité chez les patients avec tumeur connue, en particulier dans un contexte de carcinome NON à petites cellules.

Relevância:

40.00% 40.00%

Publicador:

Resumo:

OBJECTIVE: Vitamin D deficiency is frequent in the general population and might be even more prevalent among populations with kidney failure. We compared serum vitamin D levels, vitamin D insufficiency/deficiency status, and vitamin D level determinants in populations without chronic kidney disease (CKD) and with CKD not requiring renal dialysis. DESIGN AND METHODS: This was a cross-sectional, multicenter, population-based study conducted from 2010 to 2011. Participants were from 10 centers that represent the geographical and cultural diversity of the Swiss adult population (≥15 years old). INTERVENTION: CKD was defined using estimated glomerular filtration rate and 24-hour albuminuria. Serum vitamin D was measured by liquid chromatography-tandem mass spectrometry. Statistical procedures adapted for survey data were used. MAIN OUTCOME MEASURE: We compared 25-hydroxy-vitamin D (25(OH)D) levels and the prevalence of vitamin D insufficiency/deficiency (serum 25(OH)D < 30 ng/mL) in participants with and without CKD. We tested the interaction of CKD status with 6 a priori defined attributes (age, sex, body mass index, walking activity, serum albumin-corrected calcium, and altitude) on serum vitamin D level or insufficiency/deficiency status taking into account potential confounders. RESULTS: Overall, 11.8% (135 of 1,145) participants had CKD. The 25(OH)D adjusted means (95% confidence interval [CI]) were 23.1 (22.6-23.7) and 23.5 (21.7-25.3) ng/mL in participants without and with CKD, respectively (P = .70). Vitamin D insufficiency or deficiency was frequent among participants without and with CKD (75.3% [95% CI 69.3-81.5] and 69.1 [95% CI 53.9-86.1], P = .054). CKD status did not interact with major determinants of vitamin D, including age, sex, BMI, walking minutes, serum albumin-corrected calcium, or altitude for its effect on vitamin D status or levels. CONCLUSION: Vitamin D concentration and insufficiency/deficiency status are similar in people with or without CKD not requiring renal dialysis.

Relevância:

40.00% 40.00%

Publicador:

Resumo:

Background: Gout patients initiating urate lowering therapy have an increased risk of flares. Inflammation in gouty arthritis is induced by interleukin (IL)-1b. Canakinumab inhibits IL-1b effectively in clinical studies. This study compared different doses of canakinumab vs colchicine in preventing flares in gout patients initiating allopurinol therapy.Methods: In this 24 wk double blind study, gout patients (20-79 years) initiating allopurinol were randomized (1:1:1:1:1:1:2) to canakinumab s.c. single doses of 25, 50, 100, 200, 300 mg, or 150mg divided in doses every 4 wks (50þ50þ25þ25mg [q4wk]) or colchicine 0.5mg p.o. daily for 16 wks. Primary outcome was to determine the canakinumab dose giving comparable efficacy to colchicine with respect to number of flares occurring during first 16 wks. Secondary outcomes included number of patients with flares and C-reactive protein (CRP) levels during the first 16 wks.Results: 432 patients were randomized and 391 (91%) completed the study. All canakinumab doses were better than colchicine in preventing flares and therefore, a canakinumab dose comparable to colchicine couldn't be determined. Based on a negative binomialmodel, all canakinumab groups, except 25 mg, reduced the flare rate ratio per patient significantly compared to colchicine group (rate ratio estimates 25mg 0.60, 50mg 0.34, 100mg 0.28, 200mg 0.37, 300mg 0.29, q4wk 0.38; p_0.05). Percentage of patients with flares was lower for all canakinumab groups (25mg 27.3%, 50mg 16.7%, 100mg 14.8%, 200mg 18.5%, 300mg 15.1%, q4wk 16.7%) compared to colchicine group (44.4%). All patients taking canakinumab were significantly less likely to experience at least one gout flare than patients taking colchicine (odds ratio range [0.22 - 0.47]; p_0.05 for all). Median baseline CRP levels were 2.86 mg/L for 25 mg, 3.42 mg/L for 50 mg, 1.76 mg/L for 100 mg, 3.66 mg/L for 200 mg, 3.21 mg/L for 300 mg, 3.23 mg/L for q4wk canakinumab groups and 2.69 mg/L for colchicine group. In all canakinumab groups with median CRP levels above the normal range at baseline, median levels declined within 15 days of treatment and were maintained at normal levels (ULN¼3 mg/L) throughout the 16 wk period. Adverse events (AEs) occurred in 52.7% (25 mg), 55.6% (50 mg), 51.9% (100 mg), 51.9% (200 mg), 54.7% (300 mg), 58.5% (q4wk) of patients on canakinumab vs 53.7% of patients on colchicine. Serious AEs (SAE) were reported in 2 (3.6%; 25 mg), 2 (3.7%, 50 mg), 3 (5.6%, 100 mg), 3 (5.6%, 200 mg), 3 (5.7%, 300 mg), 1 (1.9%, q4wk) patients on canakinumab and in 5 (4.6%) patients on colchicine. 1 fatal SAE (myocardial infarction, not related to study drug) occurred in colchicine group.Conclusions: In this randomized, double-blind active controlled study of flare prevention in gout patients initiating allopurinol therapy, treatment with canakinumab led to a statistically significant reduction in flares compared with colchicine and was well tolerated.Disclosure statement: U.A., A.B., G.K., D.R. and P.S. are employees of and have stock options or bold holdings with Novartis Pharma AG. E.M. is a principal investigator for Novartis Pharmaceuticals Corporation. E.N. has received consulting fees from Roche. N.S. has received research grants from Novartis Pharmaceuticals Corporation. A.S. has received consultancy fees from Novartis Pharma AG, Abbott, Bristol-Myers Squibb, Essex, Pfizer, MSD, Roche, UCB and Wyeth. All other authors have declared no conflicts of interest.