Morphology, structure, and rheological property of linear low-density polyethylene grafted with acrylic acid

The chain structure, spherulite morphology, and theological property of LL-DPE-g-AA were studied by using electronspray mass spectroscopy, C-13-NMR, and rheometer. Experimental evidence proved that AA monomers grafted onto the LLDPE backbone formed multiunit AA branch chains. It was found that AA branch chains could hinder movement of the LLDPE main chain during crystallization. Spherulites of LLDPE became more anomalous because of the presence of AA branch chains. Rheological behavior showed that AA branch chains could act as an inner plasticizer at the temperature range of 170-200 degreesC, which made LLDPE-g-AA easy to further process. (C) 2001 John Wiley & Sons, Inc.

Effect and mechanism in compatibilization of poly(styrene-b-2-ethyl-2-oxazoline) diblock copolymer in poly(2,6-dimethyl-1,4-phenylene oxide) poly(ethylene-ran-acrylic acid) blends

The compatibilization effect of poly(styrene-b-2-ethyl-2-oxazoline) diblock copolymer, P(S-b-EOx), on immiscible blends of poly(2,6-dimethyl-1,4-phenylene oxide) (PPO) and poly(ethylene-co-acrylic acid) (EAA) is examined in terms of phase structure and thermal, rheological and mechanical properties, and its compatibilizing mechanism is investigated by Fourier-transform infrared spectroscopy. The block copolymer, synthesized by a mechanism transformation copolymerization, is used in solution blending of PPO/EAA. Scanning electron micrographs show that the blends exhibit a more regular and finer dispersion on addition of a small amount of P(S-b-EOx). Thermal analysis indicates that the grass transition of PPO and the lower endothermic peal; of EAA components become closer on adding P(S-b-EOx), and the added diblock copolymer is mainly located at the interface between the PPO and EAA phases. The interfacial tension estimated by theological measurement is significantly reduced on addition of a small amount of P(S-b-EOx). The tensile strength and elongation at break increase with the addition of the diblock copolymer for PPO-rich blends, whereas the tensile strength increases but the elongation at break decreases for EAA-rich blends. This effect is interpreted in terms of interfacial activity and the reinforcing effect of the diblock copolymer, and it is concluded that the diblock copolymer plays a role as an effective compatibilizer for PPO/EAA blends. The specific interaction between EAA and polar parts of P(S-b-EOx) is mainly hydrogen bonding. (C) 1998 Elsevier Science Ltd. All rights reserved.

IN-SITU COMPOSITE - PHENOLPHTHALEIN POLYETHERSULFONE-THERMOTROPIC LIQUID-CRYSTALLINE POLYMER BLENDS

Phase behavior, thermal, theological and mechanical properties plus morphology have been studied for a binary polymer blend. The blend is phenolphthalein polyethersulfone (PES-C) with a thermotropic liquid crystalline polymer (LCP), a condensation copolymer of p-hydroxybenzoic acid with ethylene terephthalate (PHB-PET). It was found that these two polymers form optically isotropic and homogeneous blends by means of a solvent casting method. The homogeneous blends undergo phase separation during heat treatment. However, melt mixed PES-C/PHB-PET blends were heterogeneous based upon DSC and DMA analysis and SEM examination. Addition of LCP in PES-C resulted in a marked reduction of melt viscosity and thus improved processability. Compared to pure PES-C, the charpy impact strength of the blend containing 2.5% LCP increased 2.5 times. Synergistic effects were also observed for the mechanical properties of blends containing < 10% LCP. Particulates, ribbons, and fibrils were found to be the typical morphological units of PHB-PET in the PES-C matrix, which depended upon the concentration of LCP and the processing conditions.

SOLUTION PROPERTIES OF POLYANILINE AND ITS DERIVATIVES

Solutions of polyaniline (PAn), poly(ortho-toluidine) (POT) and poly(ortho-anisidine) (PAs) in N-methyl pyrrolidinone (NMP) were examined by viscometric, gel permeation chromatographic (GPC) and theological methods. Strong intermolecular interaction and molecular aggregation are shown.

Giving and Receiving: Nuruddin Farah's Gifts, or, the Postcolonial Logic of Third World Aid

Woods, T. (2003). Giving and Receiving: Nuruddin Farah's Gifts, or, the Postcolonial Logic of Third World Aid. Journal of Commonwealth Literature, 38 (1), 91-112.

Prawda - istina w horyzoncie anthropos w myśli rosyjskiego renesansu religijno-filozoficznego

Wydział Nauk Społecznych: Instytut Filozofii

Symbole w działaniu. Akademickie konteksty nurtu symbolicznego w antropologii

Niniejsza publikacja podejmuje problem, który jest dla antropologii symbolicznej fundamentalny. Jest nim ukazanie tego, jak w ramach tego kierunku ujmowano kwestię działań o charakterze symbolicznym oraz tego, jak działają same symbole w kulturze. Równie istotnym problemem wiążącym się ze sposobem pojmowania przez ten nurt powyższych kwestii jest jego uwarunkowanie kontekstualne. Chodzi w tym miejscu nie tylko o źródła naukowych inspiracji, ale również o mniej oczywiste czynniki kształtujące teoretyczne stanowiska Geertza czy Turnera. Antropologia symboliczna stanowiła część paradygmatu interpretacyjnego. To właśnie wpływ wiążącego się ze zwrotem interpretacyjnym klimatu intelektualnego, jak też instytucjonalne oddziaływanie wspomnianych powyżej ośrodków akademickich jest najbardziej interesujące. Historyczno-naukowa kontekstualizacja określonych prądów naukowych wywiera wpływ na kształt realizowanych w ich ramach teorii w takim samym stopniu, co relacje pomiędzy stanowiskami poszczególnych badaczy i ich autorskie programy antropologiczne.

Danieli Hodrovej mit i poetyka miasta

The author analyses the theoretical and historical work of the Czech literary theoretician entitled “Citlivé město (eseje z mytopoetiky”), Praha 2006, ss. 416. Hodrova’s work is focused on the topic of the city as an architectural creation and a complicated social and cultural phenomenon. In the post-modern anthropological thought the city is the subject of interest as an area that defines the identity of the human being through urban notions. The historical model of Hodrova’s reflection is the Czech Prague seen through the eyes of writers, artists, architects but also through the European tradition of presenting the city. Ipso facto, the monograph that reconstructs the artistic means of presenting Prague transforms into a dispute in the area of social psychology, mythical studies and anthropology.

Podstawy ekonomiczne powstawania średniowiecznych ośrodków miejskich na Pomorzu w świetle badań archeologicznych

Wydział Historyczny: Instytut Prahistorii

Peruwiańskie siły samoobrony chłopskiej. Od konfliktu zbrojnego do transformacji pokojowej

Wydział Historyczny: Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej

The Offstage of Democracy: The Problem of Social Dialogue in John Dewey’s and Walter Lippmann’s Writings

The aim of this article is to present and discuss John Dewey’s and Walter Lippmann’s views on the problem of communication in a democratic society, particularly their views on the question of a role of communication in forming social processes. First part of the paper outlines the framework of this problem and its meaning to the question of possibility of democracy. Part two is concerned with anthropological and socio-political considerations: I discuss the Deweyan and the Lippmannian understanding of individual, society, intelligence and democracy. In part three I examine in detail the problem of communication, with special attention given to the questions of the role of communication in forming social processes, the foundations and conditions of communication, the debaters, and a subject matter of a debate as well as the questions of who and what forms this debate and whether we can form it altogether.

Etyczny profil "Familiaris consortio"

Artykuł koncentruje się na etycznym aspekcie „Familiaris Consortio”, zakładając równocześnie bogatą problematykę pastoralną. Pytanie etyczne, które pojawiało się wraz z ukazaniem się tego dokumentu wiązało się z nastrojami wahania i oczekiwania w wyniku ujawnienia się silnej opozycji wobec nauki zawartej w encyklice „Humanae Vitae” Pawła VI. Adhortacja nie podejmuje bezpośredniej polemiki z przeciwnikami nauki Kościoła, lecz przedstawia pozytywny wykład całościowej nauki na temat powołania małżeństwa i rodziny. Powołanie stanowi w tym dokumencie podstawową kategorię teologiczno-moralną, wyjaśniającą i uzasadniającą istotne wymogi moralne małżeństwa i rodziny i przenoszącą życie ludzkie na poziom świętości. Powołanie ma swe źródło w Boskim planie zbawienia i objawia się wraz z dokonaniem dzieła zbawienia w Jezusie Chrystusie. Tajemnica powołania uobecnia się w dziejach ludzkości jako ukryta a zarazem objawiona w misterium Chrystusa i Kościoła. Powołanie rzuca istotne światło na stworzenie mężczyzny i kobiety czyli stworzenie rodziny opartej na fundamencie małżeństwa. Odtąd prawda antropologiczna posiada wymiar sakramentalny. Powołanie przenikając wewnętrznie rzeczywistość stworzoną, umieszcza w samej głębi bytu „nie dające się stłumić wezwanie: rodzino, stań się tym, czym jesteś” (FC 17). Bóg Stwórca i Odkupiciel powierzył człowiekowi – mężczyźnie i kobiecie- zadanie budowania rodziny mocą tej samej Miłości, przez którą istnieje świat i człowiek, oraz tej samej Miłości, którą Objawił Syn Boży na Krzyżu, ustanawiając nowy porządek stworzenia. Odtąd prawda życia ludzkiego i prawda miłości musi być odczytywana wyłącznie w świetle tajemnicy Paschalnej. To wezwanie płynące z głębi sakramentu odzywa się mocą łaski w sercu małżeństwa, w sercu męża i żony, którzy są wezwani do miłowania się tą samą Miłością, która płynie z Misterium Krzyża. Ta koncepcja powołania, wypływająca z sakramentalnego charakteru chrześcijańskiego istnienia stanowi klucz do rozstrzygania szczegółowych pytań mogących się pojawić w kontekście życia małżeńskiego. Wizja przedstawiona przez „Familiaris Consortio” jest jednorodna i charyzmatyczna, jest teologiczna i antropologiczna zarazem, dotyczy bowiem człowieka jako człowieka, a nie tylko „pewnych jednostek” ludzkich uwikłanych w sidła małżeńskie. W „Familiaris Consortio” jest jedna norma małżeńska i jedna norma rodzicielska: to jest zawsze ta sama Miłość, która z Serca Boga poprzez sakrament przenika do serca małżonków. Dlatego miłość małżeńska jest miłością rodzicielską, czyli odpowiedzialną za świętość tajemnicy zrodzenia, to jest równocześnie za świętość Boga – Stwórcy i za godność człowieka powoływanego na świat. Zarówno miłość małżeńska jak miłość rodzicielska, nie mogą istnieć bez czystości małżeńskiej. Tu leży prawdopodobnie główna przyczyna powodująca opór wobec nauki „Humanae Vitae”. „Familiaris Consortio” odrzuca wszelką manipulację antykoncepcyjna, podkreślając sprzeczność postawy antykoncepcyjnej nie tylko z prawem Bożym, ale i z istotą człowieczeństwa. Zawiera się to w twierdzeniu, które głosi, że pomiędzy prawidłowym życiem małżeńskim a antykoncepcją zachodzi nie tylko różnica moralna, lecz także antropologiczna (FC 32). Jest to surowy osąd tej praktyki, ale prawdziwy: ci, którzy stosują antykoncepcję, staczają się na poziom poniżej-ludzki.

Badania grobów okresu post-meroickiego na przykładzie cmentarzyska Haraz

Wydział Historyczny: Instytut Prahistorii

Fenomenologiczna myśl antropologiczna Edyty Stein

Edith Steins phänomenologische Anthropologie. Phänomenologische Anthropologie E. Steins zeichnet sich durch die Einfachheit der Ideen aus, die dennoch auf die konstitutivsten Elemente des menschlichen Seins hinweisen. Ihre leider unabgeschlossenen Analysen enthüllen Phänomene, die sich in der empirisch fassbaren, erfahrbaren Existenz der Menschen präsentieren. Dadurch leistet die treueste Schüler Husserls einen wichtigen Beitrag zur Deutung des menschlichen Wesens. Die von ihr hervorgehobenen Aspekte – wie die Seele, in ihrem Wesen und in ihrem Bezug zum Geist, wie die Beziehung des Geistes zur Kultur, wie die Erforschung der breiten Skala der Seelenzustände und Erlebnisse des Bewusstseins – führen ihre Analyse zu einem paradoxem Begriff des Menschen – eines Seienden, das uns zugleich am nächsten und am fernsten bleibt.

(O)znaki śmierci w polskiej poezji po roku 1956

Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej: Instytut Filologii Polskiej