990 resultados para Poly-I:C


Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Phototropic hypocotyl bending in response to blue light excitation is an important adaptive process that helps plants to optimize their exposure to light. In Arabidopsis thaliana, phototropic hypocotyl bending is initiated by the blue light receptors and protein kinases phototropin1 (phot1) and phot2. Phototropic responses also require auxin transport and were shown to be partially compromised in mutants of the PIN-FORMED (PIN) auxin efflux facilitators. We previously described the D6 PROTEIN KINASE (D6PK) subfamily of AGCVIII kinases, which we proposed to directly regulate PIN-mediated auxin transport. Here, we show that phototropic hypocotyl bending is strongly dependent on the activity of D6PKs and the PIN proteins PIN3, PIN4, and PIN7. While early blue light and phot-dependent signaling events are not affected by the loss of D6PKs, we detect a gradual loss of PIN3 phosphorylation in d6pk mutants of increasing complexity that is most severe in the d6pk d6pkl1 d6pkl2 d6pkl3 quadruple mutant. This is accompanied by a reduction of basipetal auxin transport in the hypocotyls of d6pk as well as in pin mutants. Based on our data, we propose that D6PK-dependent PIN regulation promotes auxin transport and that auxin transport in the hypocotyl is a prerequisite for phot1-dependent hypocotyl bending.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Este trabalho teve por objetivo avaliar os efeitos de diferentes doses de lodo de esgoto na condutividade hidráulica saturada e não saturada de um Latossolo Vermelho eutroférrico (Oxisol) durante dois anos consecutivos. O experimento foi instalado no campo, com delineamento em blocos ao acaso com três repetições com os seguintes tratamentos: testemunha e adubação orgânica com lodo de esgoto em doses crescentes de 6, 12, 18, 24 e 36 Mg ha-1 em base seca e complementação mineral. As medições de condutividade foram realizadas no campo com infiltrômetro de sucção controlada para os potenciais matriciais 0, -1, -3 e -6 kPa. Nas condições em que foi realizado este experimento, concluiu-se que a dose de 12 Mg ha-1 de lodo de esgoto alterou a condutividade hidráulica nos potenciais 0 e -1 kPa, respectivamente.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

A utilização de lodo de esgoto como fertilizante orgânico ou condicionador do solo, tem-se tornado cada vez mais atraente, pelos altos custos e impactos ambientais relacionados com os demais métodos de disposição, pela presença de nutrientes vegetais e matéria orgânica no lodo e pela necessidade de redução de custos na agricultura. No entanto, em sua composição, pode conter metais pesados, microrganismos patogênicos e compostos orgânicos tóxicos. Visando estudar os efeitos da aplicação de lodo de esgoto em áreas agrícolas, foi realizado um experimento, com duração de dois anos agrícolas, para determinar alterações em propriedades químicas do solo, principalmente sobre os teores de P, Cu, Ni e Zn em um Latossolo Vermelho eutroférrico, de textura argilosa, cultivado com milho. O experimento consistiu na aplicação de lodo de esgoto em duas doses comparadas a uma testemunha com adubação química. Para análise de rotina das propriedades químicas e do teor de Ni do solo, foram coletadas amostras nas profundidades de 0-0,05; 0,05-0,10 e 0,10-0,20 m após a colheita do milho no primeiro e no segundo ano. Foi feita, também, uma extração seqüencial de P em amostras da camada de 0-0,05 m, na seguinte ordem: CaCl2 (P biologicamente mais disponível); NaHCO3 (P disponível); NaOH (P ligado aos óxidos de Fe e Al); HCl (P ligado a Ca) e digestão nítrico-perclórica (P residual). A produção do milho foi maior nos tratamentos com aplicação do lodo. Os teores disponíveis de P no solo onde foi aplicado lodo foram semelhantes aos do tratamento sem lodo e com adubo químico. Entretanto, a aplicação do lodo aumentou as frações lábeis e moderadamente lábeis do P na camada superficial. Os dados indicaram, por outro lado, aumento dos teores de Cu, Ni e Zn no solo e de Zn na planta. Dessa forma, faz-se necessário constante monitoramento do solo onde o lodo de esgoto é aplicado para o controle adequado dos teores de metais.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Nos últimos anos, com a rápida expansão do plantio direto no Sul do Brasil, tem aumentado o interesse pela consorciação de plantas de cobertura de solo no outono/inverno como fonte de N ao milho em sucessão. Para avaliar o efeito da aveia preta (AP) (Avena strigosa Schieb), da ervilhaca comum (EC) (Vicia sativa L.) e do nabo forrageiro (NF) (Raphanus sativus L. var. oleiferus Metzg.), em cultivos solteiros e consorciados, sobre o N acumulado e a produtividade de grãos de milho, foi realizado um experimento, no período de 1998 a 2000, na área experimental do Departamento de Solos da Universidade Federal de Santa Maria (RS), em um Argissolo Vermelho distrófico arênico (Hapludalf). O delineamento experimental foi de blocos inteiramente ao acaso com quatro repetições. Os tratamentos foram os seguintes: 100 % AP (80 kg ha-1 de sementes), 100 % EC (80 kg ha-1), 100 % NF (14 kg ha-1), 15 % AP + 85 % EC, 30 % AP + 70 % EC, 45 % AP + 55 % EC, 15 % AP + 85 % NF e 30 % AP + 70 % NF. Além desses, foram utilizados dois tratamentos em pousio invernal onde cresceu a vegetação espontânea da área. Num tratamento sob pousio, o milho foi cultivado sem adubação nitrogenada e, no outro, o milho foi adubado com 180 kg ha-1 de N-uréia. Foram avaliadas: a produção de matéria seca (MS), a concentração de N total do tecido vegetal do milho em diferentes estádios de desenvolvimento da cultura e a produtividade de grãos. A quantidade de N acumulado pelo milho e a produtividade de grãos em sucessão aos consórcios de aveia + ervilhaca não diferiram da ervilhaca solteira e foram proporcionais à quantidade do N dos consórcios que estava presente na fitomassa da ervilhaca. A ervilhaca e o nabo, tanto em culturas solteiras como consorciados à aveia, proporcionaram maior produtividade de milho do que após o pousio e a aveia solteira. Os resultados deste trabalho indicam que, consorciando aveia + ervilhaca, até uma proporção máxima de 30 % de aveia, foi possível atingir uma produtividade de grãos de milho equivalente àquela da ervilhaca solteira e a 70 % daquela obtida com o uso de 180 kg ha-1 de N-uréia no pousio.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

For weeks after primary immunization with thymus-dependent antigens the responding lymph nodes contain effector CD4 T cells in T zones and germinal centers as well as recirculating memory T cells. Conversely, remote nodes, not exposed to antigen, only receive recirculating memory cells. We assessed whether lymph nodes with follicular effector CD4 T cells in addition to recirculating memory CD4 T cells mount a more rapid secondary response than nodes that only contain recirculating memory cells. Also, the extent to which T cell frequency governs accelerated CD4 T cell recall responses was tested. For this, secondary antibody responses to a superantigen, where the frequency of responding T cells is not increased at the time of challenge, were compared with those to conventional protein antigens. With both types of antigens similar accelerated responses were elicited in the node draining the site of primary immunization and in the contralateral node, not previously exposed to antigen. Thus recirculating memory cells are fully capable of mounting accelerated secondary responses, without the assistance of CD4 effector T cells, and accelerated memory responses are not solely dependent on higher T cell frequencies. Accelerated memory CD4 T cell responses were also seen in B cell-deficient mice.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Com reflexió sobre l'ensenyament a l'Escola Elisava i de l'ensenyament del disseny en general, la intervenció pretén tractar els debats que durant molts anys s'havien donat tàcitament entre els diversos estaments acadèmics, mostrant la situació crítica que suposa -especialment per al fràgil disseny- que un qualsevol d'aquests estaments influeixi sobre els altres. A partir de mitjans dels anys 90, la progressiva adopció generalitzada a l'ensenyament superior del model anglosaxó -amb clar predomini del fet institucional- ha mostrat el caràcter premonitori de la crítica que aquí s'exposa.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Como reflexión sobre la enseñanza en la Escola Elisava y de la enseñanza del diseño en general, la intervención pretende tratar los debates que durante muchos años se habían dado tácitamente entre los distintos estamentos académicos, mostrando la situación crítica que supone -especialmente para el frágil diseño- que uno cualquiera de estos estamentos influya sobre los demás. A partir de mediados de los años 90, la progresiva adopción generalizada en la enseñanza superior del modelo anglosajón -con claro predominio de lo institucional- ha mostrado el carácter premonitorio de la crítica que aquí se expone.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

As reflection on the education in the Escola Elisava and of the design education in general, the intervention tries to treat the debates that for many years had existed tacitly between the different academic classes, showing the critical situation that it supposes - especially for the fragile design - that one any of these classes influences over the others. From middle of the 90s, the progressive adoption generalized in the higher education of the Anglo-Saxon model ¿with clear predominance of the institutional thing¿ has showed the indicative character of the critique that here is exhibited.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

The respective production of specific immunoglobulin (Ig)G2a or IgG1 within 5 d of primary immunization with Swiss type mouse mammary tumor virus [MMTV(SW)] or haptenated protein provides a model for the development of T helper 1 (Th1) and Th2 responses. The antibody-producing cells arise from cognate T cell B cell interaction, revealed by the respective induction of Cgamma2a and Cgamma1 switch transcript production, on the third day after immunization. T cell proliferation and upregulation of mRNA for interferon gamma in response to MMTV(SW) and interleukin 4 in response to haptenated protein also starts during this day. It follows that there is minimal delay in these responses between T cell priming and the onset of cognate interaction between T and B cells leading to class switching and exponential growth. The Th1 or Th2 profile is at least partially established at the time of the first cognate T cell interaction with B cells in the T zone. The addition of killed Bordetella pertussis to the hapten-protein induces nonhapten-specific IgG2a and IgG1 plasma cells, whereas the anti-hapten response continues to be IgG1 dominated. This indicates that a Th2 response to hapten-protein can proceed in a node where there is substantial Th1 activity.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Els estudis sobre territoris iberics -no sobre arees territorials més o menys coherents, com l'estudi classic de Llobregat (1972) sobre la Contestania o el de Lillo (1981) sobre l'area murciana, que són una altra COsa- compten ja amb una tradició relativament llarga, des deis primers treballs de F. Burillo (1982) sobre la val! mitjana de l'Ebre i els d' A. Ruiz i M. Molinos (1984) al' Alt Guadalquivir, posteriorment els de J. Bernabeu, H. Bonet, P. Guerin i C. Mata a l'Edetania (en particular, Bonet, 1995) i els que diferents autors han realitzat a les arees costaneres de Catalunya (Martín i Plana, 2001). El trebal! d'Ignacio Grau Mira s'insereix plenament dins d'aquesta tradició i, com és lógic, se'n beneficia en gran mesura.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Es donen a conèixer els primers resultats dels estudis sobre la flora dels Basidiomicets que fructifiquen a les torberes d'esfagnes dels vessants catalans dels Pirineus. Es citen i comenten 9 espècies noves o poc conegudes a la Península Ibèrica, com són: Hygrocybe coccineo crenata (Ort.) Mos., H. lepida Arnolds, Hypholoma elongatum (Pers.: Fr.) Ricken, H. udum (Pers.: Fr.) Kühner, Omphalina oniscus (Fr.: Fr.) Quél., Hebeloma helodes Favre, Cortinarius palustres Moser, C. sphagneti P.D. Orton i C. uliginosus Berk.