994 resultados para HD4975 .N3 1924


Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

La enfermedad de CHAGAS fué conocida en Argentina desde 1911 por conferencias y demonstraciones efectuadas por LOZANO, MAGGIO y ROSENBUSCH. En 1914 MAGGIO y ROSENBUSCH hicieron las primeiras comprobaciones de infestación por S. cruzi de Triatoma infestans, triatomíneo más común del país y en La mayor parte de su territorio. Em 1924 MÜHLENS y colaboradores hallaron los primeros seres humanos con infección por S. cruzi al practicar exámenes de sangre buscando parásitos malarígenos. En 1926 MAZZA encontro al perro con infección natural por S. cruzi; el mismo autor en 1927 diagnosticó clinicamente, aunque sin comprobación micrográfica, el primer caso agudo conocido del país, con la sintomatología descripta por CHAGAS. En 1932 se comprobaron por microscopía positiva de sangre los primeros enfermos previamente presumidos chagásicos por El aspecto clínico divulgado por MAZZA en Argentina. Estos sumaron luego hasta ahora 1.305 etiológicamente comprobados por la M. E. P. R. A., conociéndose para 1.244 de ellos la procedencia por provincias: 341 (la mayor cifra) del Chaco; 322 de provincia Mendoza; 198 de provincia Santa Fé, etc. De las 33 muertes establecidas sobre urn total de 1.232 enfermos de edades conocidas, 28 son de primeira infancia y de ellos, 16 sólo alcanzaban a 6 meses de edad (57 % ) y representan 14% de los afectados de esa edad (85, o sea 6,89 % del total). La mayor frecuencia de afectados se comprobó en niños de 5 a 10 anos con el 21,5% del total, siguiédole los grupos de 2 a 5 años con 20,21% y de 10 a 20 años con 20,12%.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

The goal of this paper is to develop a model of financial intermediation analyze the impact of various forms of taxation. The model considers in a unified framework various functions of banks: monitoring, transaction services and asset transformation. Particular attention is devoted to conditions for separability between deposits and loans. The analysis focuses on: (i) competition between banks and alternative financial arrangements (investment funds and organized security markets), (ii) regulation, and (iii) bank's monopoly power and risk taking behavior.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Zur Klaerung der Frage, ob der Begriff "Kinoplasma" fuer gewisse, von MERTON (1924,1926, 1930) beobachtete Bildungen an den reifenden Spermiden von pulmonaten Mollusken oder fuer Bestandteile des Cytoplasmas im Sinne von STRASBURGER und SCARTH zu verwenden ist, werden in der vorliegenden Mitteilung die Vorgaenge bei der Spermiohistogenese von Australorbis glabratus olivaceus untersucht. Es ergibt sich: 1. Das von MERTON bezeichnete "Kinoplasma" existiert nicht als solches, es handelt sich bei den von ihm dargestellten Protoplasmabildungen um kugelige, von den Spermiden abgeschnuerte Restkoerper nicht verwendeten Baumaterials, bestehend aus Protoplasma und einigen Mitochondrien. Sie werden von den Naehr- oder Bazalzellen phagozytiert. Der Ausdruck "Kinoplasma" kann nur fuer die submikroskopischen, geformten, faedigen Elemente des Cytoplasmas reserviert bleiben, die den geradlinigen Fall der uebrigen nicht geformten Komponenten bremst oder ablenkt; damit muss das Kinoplasma aber aus dem Begriff des Cytoplasmas herausgenommen werden, da es, wenn auch vermutlich reversibel, eine Differenzierung darstellt. 2. Der Spermienfaden wird von den Centriolen (Axialfilament) und den Mitochondrien (zwei peripher gelegene Spiralfilamente), sowie einem Plasmamantel gebildet. 3. Nach Beendigung des Auswachsens der Spermiengeissel, die zu diesem Zeitpunkt nur aus dem Achsenfaden und dem Protoplasmazylinder besteht, setzt sich eine Protoplasmamasse vom Kopf in Richtung zum Geisselende in Bewegung. Sie fuehrt den Golgi-Koerper und sehr viele Mitochondrien mit sich. Aus diesen entwickeln sich Fibrillen, die sich zu den beiden Spiralfilamenten zusammenfuegen. Diese Masse entspricht der von MERTON in seiner Theorie als Kinoplasma bezeichneten Komponente. 4. Die Bewegung dieses Protoplasmateils wird auf den Schub zurueckgefuehrt, den die sich bildenden Fibrillen auf die Mitochondrien ausueben. 5. Die Rueckwaertsbewegung dieses Protoplasmakoerpers beruht wahrscheinlich auf Elastizitaet und Kontraktilitaet des Plasmalemmas. 6. Das zum Kopf zurueckgekehrte Protoplasma wird mit restlichen Mitochondrien als Kugel ausgeschieden und von den Naehrzellen phagocytiert. 7. Der Golgi-Koerper wird vor Beendigung der Protoplasmawanderung bereits in der letzten Haelfte der Geissel eliminiert.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

The subgenus Trichopygomyia Barreto, 1962 of the phlebotomine genus Lutzomyia França, 1924 is reviewed. This subgenus corresponds to the informal species group longispina of Theodor (1965). Lutzomyia (Trichopygomya) ratcliffei n.sp. from the Brazilian Amazon Basin is described. Figures, keys, distribution maps and notes on ecology are presented for all the known forms. The better known species are most frequently encountered in armadillo burrows and, therefore, could well be vectors of Leishmania.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Durante dois anos completos - outubro de 1980 a setembro de 1982 - capturamos flebótomos no Parque Nacional da Serra dos Órgãos. As coletas em isca humana foram realizadas semanalmente com duração de duas horas e em três diferentes horários.Em todas, anotavamos as fases da lua e, a cada hora, a temperatura, umidade relativa ventos e chuvas. Foram gastas 586 horas e capturados 4.824 flebotomos de dez espécies, todas pertencentes ao genero Lutzomyia França, 1924. Dessas espécies, L. ayrozai e L. hirsuta representaram 92% do total. As duas, no entanto, dominam a fauna em épocas diferentes: a primeira e mais frequente nos meses quentes e umidos, declinando consideravelmente nos meses frios e secos, ocasião em que a segunda comeca a predominar. As espécies L. fischeri e L. shannoni foram as mais resistentes as condições climáticas desfavoráveis. Na ocorrência de chuvas e ventos, geralmente eram as únicas a serem coletadas. Com relação as fases lunares, observamos que a lua nova foi a mais favorável a coleta de flebotomíneos e a lua cheia a de menor rendimento, excetuando-se L. shannoni que ocorreu com maior densidade nesse período.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Durante dois anos completos - outubro de 1981 a setembro de 1983 - capturamos flebótomos em armadilhas luminosas no Parque Nacional da Serra dos Órgãos. As armadilhas eram colocadas, semanalmente, em pontos estratégicos na floresta, sempre no mesmo local e hora, ficando expostas por 12 horas. Foram gastas 732 horas e obtidos 2.730 flebótomos pertencentes a 17 espécies, quatro do gênero Brumptomyia França & Parrot, 1921 e 13 do gênero Lutzomyia França, 1924. a proporção de machos em relação ao número total foi de 76,3%. As espécies L. barrettoi, L. ayrozai e L. hirsuta corresponderam a 95% do total, sendo que a primeria somou quase o dobro de exemplares das outras duas juntas. L. ayrozai foi a mais numerosa na época quente e úmida e L. hirsuta na masi fria e seca, do mesmo modo que L. barrettoi, sendo que esta só ocorreu nesta época do ano. O número de espécies e espécimens foi bem maior na área B, onde as armadilhas foram colocadas perto do solo, próximas a tocas de animais silvestres, do que na área A, onde foram instaladas afastadas do solo, em local de vegetação mais fechada e perto de árvores com raízes tabulares. Após o repouso pós-alimentar, na procura de locais adequados para a postura, acreditamos que as fêmeas tenham maior atração pela fonte luminosa, pois verificamos um número considerável de fêmeas grávidas. Também em armadilhas luminosas constatamos que a lua nova foi mais favorável à coleta de flebótomos e a lua cheia a de menor rendimento.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Iodine deficiency is the leading cause of preventable mental retardation in the world today. Iodine deficiency was common in the developed world until the introduction of iodized salt in the 1920’s. The incidence of iodine deficiency is connected to low iodine levels in the soil and water. We examine the impact of salt iodization in the US by taking advantage of this natural geographic variation. Areas with high pre-treatment levels of iodine deficiency provide a treatment group which we can compare to a control group of low iodine deficiency areas. In the US, salt was iodized over a very short period of time around 1924. We use previously unused data collected during WWI and WWII to compare outcomes of cohorts born before and after iodization, in localities that were naturally poor and rich in iodine. We find evidence of the beneficial effects of iodization on the cognitive abilities of the cohorts exposed to it.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Spirura delicata sp. n. from Leontocebus mystax (Six) is proposed and compared to S. guianensis (Ortlepp, 1924) Chitwood, 1938, S. michiganensis Sandground, 1935 and S. nayarani Mirza & Basir, 1938. Their differentiation is based mainly on the size and shape of spicules. Identification of nematode samples recovered from primates along 60 years and presently deposited in the Oswaldo Cruz Helmintological Collection is provided herein through a check list. Some of them are reported in new hsots and/or geographical regions.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Pseudotelorchis caimanis n. sp. and P. yacarei n. sp. are described based on specimens collected from Caiman crocodilus yacare (Daudin) in the Pantanal Mato-grossense, Brazil. This is the first record of any species of Telorchiidae Stunkard, 1924, parasitizing crocodilians. Pseudotelorchis caimanis n. sp. differs from P. comapactus, the only species described in the genus with seminal receptacle, testes in tandem, and genital pore lateral to acetabulum. Pseudotelorchis yacarei n. sp. differs from the two other species for its body shape, for infecting the intestine instead of the uterus, by having regularly disposed instead of irregulary disposed uterine loops, and by having the vitelline glands disposed in longitudinal lateral lines instead of in lateral bunches.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

The spectrum of intestinal parasites present in the SwissWebster, C57B1/6 and DBA/2 mice strains from different animal houses was identified and prevalences compared. Three parasites were observed during the course ofthis study, namely the cestode. Vampirolepis nana (Siebold, 1852) Spasskii, 1954(=Hymenolepis nana) and the nematodes Aspiculuris tetraptera (Nitzsch, 1821) Schulz, 1924 and Syphacia obvelata (Rudolphi, 1802) Seurat, 1916. The scope of thisinvestigation has been widened to also include morphometric data on the parasites, to further simplify their identification, since the presence of helminths in laboratory animals is regarded as a restricting factor for the proper attainment of experimental protocols.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Esta investigación se propone describir los rasgos esenciales de un tipo de personajes que hemos denominado, a efectos de generalización teórica, como “buscavidas”, peregrinos antihéroes del sistema laboral contemporáneo, deficientemente integrados a los valores del capitalismo e irreductibles a sus principios disciplinarios, que podemos hallar en la novelística del s. XX. He escogido a título de ejemplo cuatro novelas emblemáticas: Viaje al fin de la noche (1932), de Louis-Ferdinand Celine (1894-1961); La Conjura de los Necios (1980), de John Kennedy Toole (1937-1969); Factotum (1975), de Charles Bukowski (1920-1994) y Los Hermanos Tanner (1907), de Robert Walser (1878-1956). Asimismo, en el tercer capítulo de esta investigación, tendremos en cuenta la novela El Desaparecido (1927), de Franz Kafka (1883-1924), como un contrapunto iluminador que contribuye a analizar el tejido problemático de las dinámicas laborales en el pasado siglo. Karl Rossman, “el desaparecido”, no pertenece a la categoría de los buscavidas, porque a diferencia de estos, aspira a progresar en su carrera, pero sufre los golpes bajos de un sistema que tiene reservado a su condición de emigrante la misma suerte ingrata.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Aquest treball consisteix en l'estudi de Titayna, drama líric d'Àngel Guimerà amb música d'Enric Morera, editat el 1910 per La Renaixença i estrenat en italià al Liceu el 17 de gener de 1912. Recull la recepció de la premsa de Barcelona i de Madrid, a més de la d'una revista especialitzada de Bilbao i una altra de França. Explicita les dificultats en la datació de l'estrena de l'obra, comenta la col·laboració entre Guimerà i Morera i recorda la figura del gitano en la producció poètica i dramàtica de Guimerà