1000 resultados para Literaturas comparadas
Resumo:
Dissertao para obteno do Grau de Mestre em Engenharia Civil Perfil Estruturas
Resumo:
Dissertao para obteno do Grau Mestre em Engenharia Civil Perfil de Construo
Resumo:
A compactao de misturas betuminosas, apesar de ser a ltima etapa da construo de um pavimento rodovirio, tem uma importncia fundamental para o comportamento do material em servio. As alteraes impostas aquando da compactao conferem ao material a capacidade para que o pavimento suporte as cargas sem se deformar de forma comprometedora e que no apresente fendilhamento prematuro. A operao de compactao dever ser realizada enquanto a temperatura do material est no intervalo de temperaturas consideradas adequadas. O objectivo principal deste trabalho o estudo da previso do tempo disponvel para a compactao. Assim, construi-se uma ferramenta numrica para a previso do arrefecimento da camada de mistura betuminosa aps a aplicao. Adoptou-se o mtodo do equilbrio energtico, um mtodo directo, s equaes de transmisso de calor para determinar a temperatura em funo do tempo e da posio em altura na camada. O arrefecimento da camada de desgaste foi calculado tendo em conta a transmisso de calor por conduo, conveco e radiao. Foi realizada a anlise da influncia das condies atmosfricas e das caractersticas do material no arrefecimento da camada de mistura betuminosa aplicada. No estudo admitiram-se quatro estruturas de pavimento, com diferentes espessuras e materiais, e efectuou-se a anlise das condies atmosfricas, onde foram tidas em conta os seguintes parmetros: temperatura do ar; velocidade do vento; nebulosidade. Na variao das condies dos materiais foi considerada a variao da temperatura de aplicao da mistura betuminosa e a variao do coeficiente de condutibilidade trmica do material aplicado. Por ultimo, foi modelado o processo construtivo, pela variao da espessura e das propriedades dos materiais de acordo com a compactao prevista. Concluiu-se que as caractersticas atmosfricas tm um peso substancialmente maior no tempo de arrefecimento quando comparadas com as alteraes impostas nas propriedades dos materiais. O vento surge como o factor atmosfrico que mais influencia o arrefecimento, sendo possvel tambm concluir que para ser possvel ter a percepo do efeito provocado pela nebulosidade necessrio ter em conta a sua influncia na temperatura do ar. Contudo o maior condicionante do tempo disponvel a espessura da camada de mistura betuminosa aplicada. O resultado final deste trabalho um modelo numrico, que pode ser usado para prever o arrefecimento de uma camada de mistura betuminosa aplicada com base nas condies atmosfricas verificadas e caractersticas trmicas dos materiais envolvidos, com base nos trs fenmenos de transmisso trmicas: conduo; conveco; radiao.
Resumo:
Nos sistemas de gerao, transmisso e distribuio de energia, os transformadores de potncia so um dos componentes mais comuns e importantes. Deste modo, o desempenho dos transformadores fundamental para a eficincia global dos sistemas. Para optimizar a eficincia dos transformadores, a escolha do material ferromagntico a usar para a construo do ncleo, um factor muito importante. Por exemplo, o uso de um material ferromagntico amorfo no ncleo de um transformador, em vez de ao silcio, reduz as perdas magnticas totais do dispositivo. Outra possvel soluo para aumentar a eficincia dos sistemas de distribuio de energia, a instalao de transformadores supercondutores de alta temperatura (SAT), normalmente arrefecidos em azoto lquido a 77 K. Deste modo, um transformador de 562,5 VA com ncleo de ferro amorfo foi projectado e construdo e as suas propriedades magnticas mais importantes foram medidas temperatura ambiente, e temperatura criognica para deste modo contribuir para uma melhoria da eficincia dos transformadores supercondutores. De seguida, foram comparadas com as propriedades magnticas de um transformador com ncleo de ao silcio de gro orientado. As perdas magnticas totais do material amorfo temperatura ambiente e criognica, os parmetros do esquema equivalente de Steinmetz e a impedncia de curto-circuito so apresentadas e discutidas. Foi tambm caracterizado o comportamento do transformador em carga determinando, por exemplo, o rendimento e a regulao da tenso em funo da carga do transformador. Aspectos de construo do transformador so tambm abordados.
Resumo:
RESUMO:RESUMO: Nos ltimos anos a ultrassonografia emergiu como um instrumento importante no diagnstico da patologia torcica. O progresso tecnolgico possibilitou a conceo de novos equipamentos como a ecoendoscopia brnquica radial e linear. Verificou-se, igualmente, o aparecimento de indicaes para a realizao de ecografia transtorcica. Uma das principais doenas impulsionadoras da tcnica ultrassonogrfica no trax foi o cancro do pulmo, primeira causa de morte oncolgica a nvel mundial. A aplicabilidade e conhecimento do papel dos ultrassons no mbito do diagnstico e estadiamento do cancro do pulmo no se encontram esgotados, persistindo focos de controvrsia e dvida cientfica que se pretendem esclarecer. A presente tese foi organizada em cinco captulos: o primeiro abordou de forma geral e introdutria o estado da arte referente ultrassonografia torcica, cancro do pulmo e a sua conjugao; o segundo destacou os principais objetivos; o terceiro sumarizou a metodologia utilizada; o quarto englobou os cinco estudos publicados, descritos subsequentemente, e o quinto incluiu uma discusso concisa, as principais concluses e perspetivas futuras. O primeiro estudo avaliou a rentabilidade diagnstica, segurana e curva de aprendizagem num coorte de 179 doentes submetidos a ecoendoscopia brnquica linear. De acordo com as indicaes para este procedimento os doentes foram subdivididos em trs grupos: (1) diagnstico, (2) diagnstico e estadiamento e (3) estadiamento. Para o primeiro, segundo e terceiro grupos a sensibilidade da ecoendoscopia foi 86.1%, 86.7% e 95% respetivamente e a preciso tcnica foi 87.5%, 93.1% e 97.7% respetivamente. O treino originou um aumento progressivo do nmero de locais puncionados por doente, com menor durao e sem complicaes, comprovando a eficcia e segurana do mtodo quando realizado na populao Portuguesa por broncologistas com experincia. O segundo estudo foi conduzido para averiguar a eficcia e custo da ecoendoscopia brnquica linear realizada atravs da via area e/ou esfago no diagnstico de leses sugestivas de neoplasia do pulmo, aps ineficcia das tcnicas convencionais. Nos doentes includos prospetivamente alcanou-se um diagnstico definitivo em 106 casos (87.6%). A sensibilidade global para o diagnstico de cancro do pulmo foi 89.8%, a especificidade foi 100%, o valor preditivo positivo foi 100%, o valor preditivo negativo foi 20% e a preciso foi 90.1%. Esta estratgia ultrassonogrfica abrangente evitou intervenes cirrgicas diagnsticas em doentes anteriormente submetidos a broncoscopia flexvel ou puno aspirativa transtorcica guiada por tomografia computorizada, proporcionando uma reduo significativa dos custos. No terceiro estudo investigou-se a viabilidade e papel da conjugao da ecoendoscopia brnquica linear com tcnicas moleculares na avaliao de antignios tumorais e padres de metastizao ganglionar em doentes com cancro do pulmo de no-pequenas clulas (CPNPC). Os marcadores citoqueratina 19 (CK-19), antignio carcinoembrionrio (CEA), molcula de adeso celular epitelial (EPCAM), sialyl-Lewis X e CD44 foram determinados nos aspirados ganglionares de 33 doentes com neoplasia e 17 controlos 10 Ultrassonografia atravs de citometria de fluxo (CF) e reao em cadeia da polimerase em tempo real (RTPCR). Os doentes com CPNPC possuam um compartimento celular epitelial significativamente aumentado e com marcao superior de CK-19 comparativamente ao grupo de controlo. O compartimento imune foi tambm analisado nestas amostras e revelou-se alterado no CPNPC com aumento da populao de moncitos e diminuio das subpopulaes linfocitrias. Os transcriptos de CK-19, CEA e EPCAM estavam elevados nos doentes com cancro do pulmo, identificando-se uma correlao positiva entre estes marcadores e o tamanho da leso primria. Concluiu-se que a identificao de CK-19, CEA e EPCAM nas amostras obtidas por ecoendoscopia e avaliadas por CF e RTPCR foi vivel, podendo auxiliar na deteo de metstases ganglionares no CPNPC. O quarto estudo envolveu a combinao da ecoendoscopia brnquica radial com uma criosonda para o diagnstico de leses pulmonares slidas perifricas. Foi determinada a viabilidade, rentabilidade diagnstica, tamanho das amostras e segurana do mtodo. Leses inferiores a 40mm foram localizadas por ultrassonografia sendo os doentes randomizados para a realizao de bipsias transbrnquicas com pina seguidas por criosonda ou vice-versa. Nos 39 casos includos a leso foi visualizada pela minisonda em 31 doentes (79.5%), com 80.6% de prevalncia de cancro do pulmo na amostra. A rentabilidade diagnstica da pina de bipsia foi 61.3% e da criosonda foi 74.2%. O tamanho do tecido adquirido pelas criobipsias foi significativamente maior do que o alcanado por pina (11.17mm2 vs. 4.69mm2, p<0.001). Ocorreu um nico caso de hemorragia moderada, controlada atravs de medidas conservadoras. As bipsias transbrnquicas com criosonda sob orientao de ecoendoscopia radial foram seguras e eficazes na obteno de amostras histolgicas. O quinto estudo determinou o valor diagnstico da ecografia transtorcica na identificao de malignidade em doentes com derrame pleural de natureza indeterminada. Foram examinados de forma prospetiva 154 doentes. Os resultados clnicos e radiolgicos de cada caso foram ocultados ao executante do exame que gerou imagens estticas e vdeos ultrassonogrficos relevantes. Estes foram posteriormente visualizados, sendo as suas caractersticas classificadas por revisores independentes e comparadas com o diagnstico definitivo. Em 66 casos o diagnstico foi de derrame pleural maligno (68.2% com cancro do pulmo) e em 67 de derrame benigno. A ecografia torcica obteve 80.3% de sensibilidade, 83.6% de especificidade, 81.2% de valor preditivo negativo e 82.8% de valor preditivo positivo na deteo de malignidade. A nodularidade pleural ou diafragmtica, espessamento pleural superior a 10mm e sinal de swirling foram significativamente diferentes (p<0.001) sendo sugestivos de derrame maligno. A existncia de nodularidade pleural e ausncia de broncograma areo ecogrfico aumentaram a probabilidade de malignidade (OR 29.0 e OR 10.4, respetivamente). A ecografia transtorcica permitiu diferenciar derrame pleural maligno do benigno. A existncia de ndulos pleurais constituiu o fator discriminador mais relevante. Em concluso, os resultados desta tese possibilitam uma melhor compreenso do papel da ecoendoscopia brnquica (linear e radial) e ecografia transtorcica no diagnstico e estadiamento do cancro do pulmo, com implicaes e aplicabilidade na prtica clnica.------------- ABSTRACT: In recent years ultrasonography has emerged as an important instrument in the diagnosis of thoracic diseases. Technological progress has enabled the design of new equipment such as radial and linear endobronchial ultrasound. In addition, indications for transthoracic echography were established. One of the main diseases responsible for the progression of chest sonography was lung cancer, the leading cause of cancer mortality worldwide. The applicability and knowledge of the role of ultrasonography in diagnosing and staging lung cancer is not depleted, persisting foci of controversy and scientific doubt that we intend to elucidate. The present thesis was organized into five chapters: the first included a general introduction regarding chest ultrasound, lung cancer and their combination; the second emphasized the main objectives; the third summarized the methodology used; the fourth encompassed the five published studies, subsequently described, and the fifth included a concise discussion, the main findings and future perspectives. The first study evaluated the diagnostic yield, safety and learning curve in a cohort of 179 patients submitted to linear endobronchial ultrasound. According to procedure indications, the patients were divided into three groups: (1) diagnosis, (2) diagnosis and staging, and (3) staging. For the first, second and third groups, endobronchial ultrasound sensitivity was 86.1%, 86.7% and 95% respectively and accuracy was 87.5%, 93.1% and 97.7% respectively. Practise led to an increase number of punctured sites per patient, in a shorter period of time and without complications, proving the safety and efficacy of the method when performed in the Portuguese population by expert echoscopists. The second study was conducted to determine the efficacy and cost of linear endobronchial ultrasound performed through the airway and/or oesophagus for diagnosis of lesions suggestive of lung cancer, after failure of conventional techniques. Of the patients prospectively enrolled a definitive diagnosis was reached in 106 cases (87.6%). The overall sensitivity for the diagnosis of lung cancer was 89.8%, specificity was 100%, positive predictive value was 100%, negative predictive value was 20% and accuracy was 90.1%. In conclusion, this global ultrasonographic strategy avoided diagnostic surgical procedures in patients that had undergone flexible bronchoscopy or computed tomography-guided transthoracic needle aspiration, providing a significant cost reduction. In the third study, the feasibility and role of linear endobronchial ultrasound combined with molecular techniques in the evaluation of tumour antigens and patterns of lymph node metastasis in patients with non-small cell lung cancer (NSCLC) was investigated. Cytokeratin 19 (CK-19), carcinoembryonic antigen (CEA), epithelial cell adhesion molecule (EPCAM), sialyl Lewis-X and CD44 were determined in lymph node aspirates of 33 lung cancer patients and 17 controls, using flow cytometry (FC) and reverse transcription polymerase chain reaction (RT-PCR). In patients with NSCLC the epithelial cell compartment was significantly increased nd showed brighter CK-19 staining, compared to the control group. In NSCLC patients the immune compartment revealed an increased monocyte population and decreased lymphocyte subsets. The transcripts of CK- 19, CEA and EPCAM were higher in lung cancer patients and a positive correlation between these markers and the size of the primary lesion was also found. We concluded that the identification of CK-19, CEA and EPCAM in endobronchial ultrasound samples, using RT-PCR and FC was feasible and might aid in the detection of NSCLC lymph node metastases. The fourth study involved the combination of the radial endobronchial ultrasound with the cryoprobe for diagnosing solid peripheral lung lesions. We determined the feasibility, diagnostic yield, sample size and safety of the method. Lesions less than 40mm were located by ultrasound and forceps or cryobiopsies were performed in a randomized order. Of the 39 cases included, the lesion could be visualized by the miniprobe in 31 patients (79.5%), and lung cancer prevalence was 80.6%. The diagnostic yield of the biopsy forceps was 61.3% and for the cryobiopsy was 74.2 %. Cryobiopsies were significantly larger than forceps biopsies (11.17mm2 vs. 4.69mm2, p<0.001). There was only one case of moderate bleeding that was controlled by conservative measures. Transbronchial cryobiopsies under radial endobronchial ultrasound guidance were safe and effective in obtaining histological samples. The fifth study determined the diagnostic value of transthoracic sonography in predicting malignancy in patients with an undiagnosed pleural effusion. One hundred and fifty four patients were prospectively scanned. Relevant ultrasound images and videos were generated by an operator blinded to clinical and radiological results. These were subsequently visualized, its characteristics classified by independent reviewers and compared to the final diagnosis. A malignant pleural effusion was diagnosed in 66 cases (68.2 % with lung cancer) and a benign effusion in 67 cases. Thoracic ultrasound had a sensitivity of 80.3 %, specificity of 83.6%, negative predictive value of 81.2 % and positive predictive value of 82.8% to detect malignancy. The presence of pleural or diaphragmatic nodularity, pleural thickening greater than 10mm and swirling signal were significantly different (p<0.001 ), being suggestive of malignant effusion. The existence of pleural nodularity and absence of lung air bronchogram were more likely to indicate malignancy (OR 29.0 and OR 10.4, respectively). Transthoracic ultrasonography permits the distinction between malignant and benign pleural effusions. Pleural nodules were the most relevant feature. In conclusion, the results of this thesis provide a better understanding of the role of endobronchial ultrasound (linear and radial) and transthoracic sonography in lung cancer diagnosis and staging, with direct implications and applicability in clinical practice.
Soroprevalncia da infeco chagsica em moradores de municpios da regio de Botucatu, Estado de So Paulo
Resumo:
O objetivo deste estudo foi o de procurar evidncias da transmisso vetorial da doena de Chagas, nos domiclios e peridomiclios de indivduos residentes em municpios da regio de Botucatu, que tiveram xenodiagnstico positivos. Foram estudados 58 indivduos e foi coletada amostra do sangue para a realizao de exames laboratoriais. Os resultados deste estudo mostraram que os indivduos, de ambos os grupos, tinham baixa escolaridade e exerciam profisses que no exigiam qualificaes tcnicas. Houve discreto predomnio de indivduos do sexo feminino. Quando comparadas s condies anteriores, verificou-se que houve discreta melhora nas condies de habitao, por outro lado, houve aumento de moradores em zona rural. Os indivduos nascidos antes de 1983, apresentaram conhecimento e contato com triatomdeo estaticamente mais elevado quando comparado com os nascidos a partir 1983. A anlise e comparao dos resultados das sorologias, referentes aos hemaglutinao passiva indireta, imunofluorescncia indireta e ensaio imunoenzimtico, mostrou que o ELISA apresentou maior sensibilidade. Os resultados deste estudo mostram que a populao nascida a partir de 1983 no conhecia o vetor transmissor da doena de Chagas.
Resumo:
De modo a eliminar a propagao de fissuras ocorridas em condutas de evacuao de produtos da combusto de turbinas a gs utilizadas para propulso naval, neste estudo feita a avaliao de diferentes geometrias alternativas para a estrutura mencionada, assim como se avalia a possibilidade de substituio local, nas zonas crticas, do material actualmente utilizado na conduta por uma nova liga de alta resistncia. A possibilidade de utilizar um novo ao inoxidvel austentico Cr-Mn, de alta resistncia (ThyssenKrupp, 2009), est a ser estudada e alguns resultados experimentais efectuados a este material, obtidos a temperatura ambiente e a alta temperatura, so apresentados. Este trabalho pode ser dividido em duas partes principais. Uma primeira parte onde se apresenta a anlise experimental realizada e uma segunda parte, que trata a simulao numrica da conduta por elementos finitos. Na anlise experimental foram realizados ensaios de traco uniaxial, ensaios de dureza e de caracterizao geomtrica do cordo de soldadura de ligaes soldadas de tipo topo a topo entre o ao AISI 316L e o ao Cr-Mn. Alguns dos resultados experimentais obtidos em provetes soldados com combinaes dos materiais de base, ao AISI316L e Cr-Mn, a 24C e 350C, so: a tenso de cedncia do ao Cr-Mn cerca de 66% e 35% mais elevada que a obtida para o ao AISI 316L, a 24 e 350C, respectivamente; a tenso de rotura tambm 33% e 19% mais elevada que o ao AISI 316L, para as mesmas temperaturas. Os ensaios de dureza revelam valores mdios que esto de acordo com as propriedades mecnicas obtidas temperatura ambiente. Tendo como referncia os resultados experimentais obtidos para as propriedades mecnicas dos materiais, assim como a distribuio de temperaturas e de presso interna devido aos gases resultantes da combusto, foi feita a simulao numrica de diferentes geometrias da conduta, tendo sido determinado o nvel das tenses presentes na superfcie da conduta. A distribuio de temperatura e presso introduzidas nas anlises numricas foram calculadas e verificada a sua validade por comparao com os resultados obtidos por (Cruz, 2009). Os resultados das anlises numricas sugerem que a alterao da geometria actual da conduta pode ser benfica uma vez que as tenses principais mximas induzidas na estrutura podem diminuir mais de 26%, quando comparadas com as tenses termomecnicas induzidas na geometria actual da conduta.
Resumo:
Este trabalho discute o uso de anlise espacial para confeco de mapas de risco para malria no Estado de Rondnia, entre 1994 e 2005. Para anlise do padro espacial, foram utilizados os ndices de Moran global e local. Com base nos valores do ndice Parasitrio Anual, pode-se afirmar que os municpios que constituem a rea de maior risco so os de urbanizao mais recente, caracterizados por: maior crescimento populacional, maior nmero de famlias assentadas e elevado percentual de rea desmatada. O Moran Map mostrou que os agregados de municpios com maior risco para malria sofreram processo de espalhamento para a regio noroeste e nordeste do estado. J nos municpios considerados como de menor risco, o processo se deu em direo ao sudeste. As tcnicas utilizadas em nosso estudo merecem ser comparadas com a atual metodologia utilizada pela Secretaria de Vigilncia Sanitria na determinao de reas de risco e repasse financeiro para controle da malria.
Resumo:
RESUMO: O cancro de mama e o mais frequente diagnoticado a indiv duos do sexo feminino. O conhecimento cientifico e a tecnologia tem permitido a cria o de muitas e diferentes estrat egias para tratar esta patologia. A Radioterapia (RT) est a entre as diretrizes atuais para a maioria dos tratamentos de cancro de mama. No entanto, a radia o e como uma arma de dois canos: apesar de tratar, pode ser indutora de neoplasias secund arias. A mama contralateral (CLB) e um orgo susceptivel de absorver doses com o tratamento da outra mama, potenciando o risco de desenvolver um tumor secund ario. Nos departamentos de radioterapia tem sido implementadas novas tecnicas relacionadas com a radia o, com complexas estrat egias de administra o da dose e resultados promissores. No entanto, algumas questes precisam de ser devidamente colocadas, tais como: E seguro avanar para tecnicas complexas para obter melhores indices de conformidade nos volumes alvo, em radioterapia de mama? O que acontece aos volumes alvo e aos tecidos saudaveis adjacentes? Quo exata e a administrao de dose? Quais so as limitaes e vantagens das tcnicas e algoritmos atualmente usados? A resposta a estas questes e conseguida recorrendo a m etodos de Monte Carlo para modelar com preciso os diferentes componentes do equipamento produtor de radia o(alvos, ltros, colimadores, etc), a m de obter uma descri co apropriada dos campos de radia co usados, bem como uma representa o geometrica detalhada e a composio dos materiais que constituem os orgos e os tecidos envolvidos. Este trabalho visa investigar o impacto de tratar cancro de mama esquerda usando diferentes tecnicas de radioterapia f-IMRT (intensidade modulada por planeamento direto), IMRT por planeamento inverso (IMRT2, usando 2 feixes; IMRT5, com 5 feixes) e DCART (arco conformacional dinamico) e os seus impactos em irradia o da mama e na irradia o indesejada dos tecidos saud aveis adjacentes. Dois algoritmos do sistema de planeamento iPlan da BrainLAB foram usados: Pencil Beam Convolution (PBC) e Monte Carlo comercial iMC. Foi ainda usado um modelo de Monte Carlo criado para o acelerador usado (Trilogy da VARIAN Medical Systems), no c odigo EGSnrc MC, para determinar as doses depositadas na mama contralateral. Para atingir este objetivo foi necess ario modelar o novo colimador multi-laminas High- De nition que nunca antes havia sido simulado. O modelo desenvolvido est a agora dispon vel no pacote do c odigo EGSnrc MC do National Research Council Canada (NRC). O acelerador simulado foi validado com medidas realizadas em agua e posteriormente com c alculos realizados no sistema de planeamento (TPS).As distribui es de dose no volume alvo (PTV) e a dose nos orgos de risco (OAR) foram comparadas atrav es da an alise de histogramas de dose-volume; an alise estati stica complementar foi realizadas usando o software IBM SPSS v20. Para o algoritmo PBC, todas as tecnicas proporcionaram uma cobertura adequada do PTV. No entanto, foram encontradas diferen cas estatisticamente significativas entre as t ecnicas, no PTV, nos OAR e ainda no padro da distribui o de dose pelos tecidos sos. IMRT5 e DCART contribuem para maior disperso de doses baixas pelos tecidos normais, mama direita, pulmo direito, cora co e at e pelo pulmo esquerdo, quando comparados com as tecnicas tangenciais (f-IMRT e IMRT2). No entanto, os planos de IMRT5 melhoram a distribuio de dose no PTV apresentando melhor conformidade e homogeneidade no volume alvo e percentagens de dose mais baixas nos orgos do mesmo lado. A t ecnica de DCART no apresenta vantagens comparativamente com as restantes t ecnicas investigadas. Foram tamb em identi cadas diferen cas entre os algoritmos de c alculos: em geral, o PBC estimou doses mais elevadas para o PTV, pulmo esquerdo e cora o, do que os algoritmos de MC. Os algoritmos de MC, entre si, apresentaram resultados semelhantes (com dferen cas at e 2%). Considera-se que o PBC no e preciso na determina o de dose em meios homog eneos e na regio de build-up. Nesse sentido, atualmente na cl nica, a equipa da F sica realiza medi es para adquirir dados para outro algoritmo de c alculo. Apesar de melhor homogeneidade e conformidade no PTV considera-se que h a um aumento de risco de cancro na mama contralateral quando se utilizam t ecnicas no-tangenciais. Os resultados globais dos estudos apresentados confirmam o excelente poder de previso com preciso na determinao e c alculo das distribui es de dose nos orgos e tecidos das tecnicas de simulao de Monte Carlo usados.---------ABSTRACT:Breast cancer is the most frequent in women. Scienti c knowledge and technology have created many and di erent strategies to treat this pathology. Radiotherapy (RT) is in the actual standard guidelines for most of breast cancer treatments. However, radiation is a two-sword weapon: although it may heal cancer, it may also induce secondary cancer. The contralateral breast (CLB) is a susceptible organ to absorb doses with the treatment of the other breast, being at signi cant risk to develop a secondary tumor. New radiation related techniques, with more complex delivery strategies and promising results are being implemented and used in radiotherapy departments. However some questions have to be properly addressed, such as: Is it safe to move to complex techniques to achieve better conformation in the target volumes, in breast radiotherapy? What happens to the target volumes and surrounding healthy tissues? How accurate is dose delivery? What are the shortcomings and limitations of currently used treatment planning systems (TPS)? The answers to these questions largely rely in the use of Monte Carlo (MC) simulations using state-of-the-art computer programs to accurately model the di erent components of the equipment (target, lters, collimators, etc.) and obtain an adequate description of the radiation elds used, as well as the detailed geometric representation and material composition of organs and tissues. This work aims at investigating the impact of treating left breast cancer using di erent radiation therapy (RT) techniques f-IMRT (forwardly-planned intensity-modulated), inversely-planned IMRT (IMRT2, using 2 beams; IMRT5, using 5 beams) and dynamic conformal arc (DCART) RT and their e ects on the whole-breast irradiation and in the undesirable irradiation of the surrounding healthy tissues. Two algorithms of iPlan BrainLAB TPS were used: Pencil Beam Convolution (PBC)and commercial Monte Carlo (iMC). Furthermore, an accurate Monte Carlo (MC) model of the linear accelerator used (a Trilogy R VARIANR) was done with the EGSnrc MC code, to accurately determine the doses that reach the CLB. For this purpose it was necessary to model the new High De nition multileaf collimator that had never before been simulated. The model developed was then included on the EGSnrc MC package of National Research Council Canada (NRC). The linac was benchmarked with water measurements and later on validated against the TPS calculations. The dose distributions in the planning target volume (PTV) and the dose to the organs at risk (OAR) were compared analyzing dose-volume histograms; further statistical analysis was performed using IBM SPSS v20 software. For PBC, all the techniques provided adequate coverage of the PTV. However, statistically significant dose di erences were observed between the techniques, in the PTV, OAR and also in the pattern of dose distribution spreading into normal tissues. IMRT5 and DCART spread low doses into greater volumes of normal tissue, right breast, right lung, heart and even the left lung than tangential techniques (f-IMRT and IMRT2). However,IMRT5 plans improved distributions for the PTV, exhibiting better conformity and homogeneity in target and reduced high dose percentages in ipsilateral OAR. DCART did not present advantages over any of the techniques investigated. Di erences were also found comparing the calculation algorithms: PBC estimated higher doses for the PTV, ipsilateral lung and heart than the MC algorithms predicted. The MC algorithms presented similar results (within 2% di erences). The PBC algorithm was considered not accurate in determining the dose in heterogeneous media and in build-up regions. Therefore, a major e ort is being done at the clinic to acquire data to move from PBC to another calculation algorithm. Despite better PTV homogeneity and conformity there is an increased risk of CLB cancer development, when using non-tangential techniques. The overall results of the studies performed con rm the outstanding predictive power and accuracy in the assessment and calculation of dose distributions in organs and tissues rendered possible by the utilization and implementation of MC simulation techniques in RT TPS.
Resumo:
A classificao e as caractersticas das cais hidrulicas naturais (NHL) sofreram uma alterao com a entrada em vigor da nova verso da norma europeia referente s cais de construo. Atualmente existem trs classes de NHL: NHL2, NHL3.5 e NHL5. Estas cais apresentam quantidades decrescentes de hidrxido de clcio na sua constituio e, quando utilizadas em argamassas, conduzem a caractersticas crescentes de hidraulicidade. Portugal um dos poucos pases a nvel mundial que produz cais hidrulicas naturais. importante conhecer as caractersticas obtidas com a cal NHL2 que recentemente surgiu no mercado. Para alm do ligante, o agregado, e nomeadamente a sua distribuio granulomtrica, tambm desempenha um papel muito importante nas caractersticas das argamassas. Por estas razes formularam-se e caracterizaram-se, no estado fresco e endurecido, argamassas ao trao volumtrico 1:3 com NHL2 com trs granulometrias distintas de agregados siliciosos: uma areia mdia, uma areia fina e uma mistura de areias com distribuio granulomtrica semelhante areia CEN. As caractersticas obtidas foram comparadas com as de argamassas realizadas com agregado idntico mas formuladas com uma cal area CL90. Os ensaios mecnicos foram realizados aos 28 dias. Os resultados obtidos mostram que as argamassas com NHL2 estudadas, para o mesmo trao em volume, necessitam de uma quantidade massica menor de gua que as argamassas de cal area CL e tm resistncias mecnicas mais elevadas mas que parecem adequadas para aplicao na reparao de edifcios antigos. As argamassas produzidas com a mistura de areias prxima da areia CEN obtiveram resistncias mecnicas mais elevadas que as argamassas produzidas com as areias monogranulares.
Resumo:
RESUMO: O transplante heptico ortotpico uma teraputica aceite para casos selecionados de falncia heptica terminal. O procedimento tem-se aperfeioado, evidenciado pelo aumento da taxa de sobrevida de 30 para 75% aos 5 anos, mas cerca de 13 a 27% dos enxertos desenvolve falncia primria (PNF) ou disfuno primria (DF) aps o transplante. As consequncias so devastadoras para a sobrevida do doente e do enxerto. A sua etiologia multifactorial, incluindo factores relacionados com o dador e o receptor, tempos de isqumia, agresses cirrgicas, bem como caractersticas anatomopatolgicas do enxerto. A leso de isqumia/reperfuso mantem-se como um factor de risco intra operatrio, com implicaes directas sobre toda a evoluo do transplante : existe uma relao ntima entre a PNF e a DF, a preservao do enxerto, a leso de isqumia/reperfuso, e a falncia do transplante. Alm disso, est comprovada evidncia que sugere que a leso de I/R torna um aloenxerto mais vulnervel por aumento da imunogenicidade, aumentando a probabilidade de episdios de rejeio precoce e tardia. Com base na prtica clnica quotidiana do CHBPT HCC, estudaram-se 54 casos de transplante heptico, agrupados segundo grupos por alocao do enxerto respectivo: Grupo 1(n=27): dador cadver para receptor cirrtico, Grupo 2 (n=15): dador cadver para receptor PAF, Grupo 3 (n=12): dador PAF para receptor cirrtico. Observaram-se as alteraes histolgicas e moleculares sobre o enxerto at ao final da operao do receptor, e as suas consequncias clnicas,avaliando: - As diferentes capacidades de resistncia e cada enxerto leso de isqumia/reperfuso. - As situaes em que os factores do receptor se sobrepem s do enxerto na definio do prognstico, e vice versa. - A relevncia das leses histolgicas e moleculares precoces no tecido heptico na evoluo do enxerto e do receptor. Foram colhidas bipsias por agulha dos 54 enxertos hepticos,42 provenientes de cadver com corao batente(morte cerebral) e 12 provenientes de dador vivo com PAF, em trs tempos diferentes do processo de colheita e transplante heptico: A primeira(T0)antes da clampagem da aorta do dador - A segunda (T1) no final da isqumia fria - A terceira (T2) aps a reperfuso do enxerto, durante o encerramento da parede abdominal. A estas amostras foi extrado RNA total, convertido em cDNA por transcrio reversa e feita a anlise da expresso dos genes da CTLA4, IL-1, IL-4, IL-6, IL-13, TNF-, Perforina, Selectina, (SELE), Fas-ligando, Granzima-B, Heme-Oxigenase 1(HO1)e xido Ntrico Sintetase(iNOS2A)por PCR quantitativo segundo o mtodo do Ct comparativo, utilizando como referncia a expresso dos genes da amostra no-isqumica T0. Os fragmentos de todas as bipsias foram seccionados, para envio de amostra comparativa para processamento histolgico habitual, sem qualquer alterao ao protocolo seguido habitualmente na Unidade de Transplantao do Hospital Curry Cabral. A presena de alguns parmetros histolgicos definidos, como esteatose, necrose, vacuolizao, congesto sinusoidal e infiltrao neutroflica, foi registada e contabilizada numa classificao numrica. O seguimento clnico e laboratorial, bem como o acompanhamento de eventuais complicaes, foi registado e correlacionado com os dados das colheitas de rgos e com os dados das bipsias. Foram consideradas as seguintes variveis, como as mais relevantes e objectivas para a interpretao da evoluo clnica, tendo sido comparadas estatisticamente com os dados recolhidos, laboratoriais e clnicos: disfuno do enxerto, 207 ps operatrias, nmero de internamentos igual ou superior a 2 e rejeio crnica e/ou morte do receptor. Foram identificadas caractersticas clnicas menos favorveis, a considerar, nalgumas circunstncias: gnero feminino do receptor (sobretudo associado a enxerto masculino, p=0,077), isqumia fria superior a 500 minutos (p=0,074), isqumia quente superior a 90 minutos (p=0,099). Na anlise laboratorial, distinguiram-se duas caractersticas histolgicas desfavorveis e irreversveis, como ndice de mau prognstico: a necrose e a balonizao (p=0,029); no painel gentico escolhido neste estudo,a expresso basal de IL-1(p=0,028), de SELE p=0,013)e de FAS-L (p=0,079)relacionaram-se com pior prognstico. Algumas caractersticas protectoras intrnsecas dos enxertos s se revelaram indirectamente, como menor infiltrao neutroflica e maior expresso de HO1 e de iNOS nos enxertos PAF, no tendo sido possvel provar uma interferncia directa nos resultados clnicos. No se obteve expresso mensurvel de genes anti- inflamatrios nas biopsias hepticas processadas neste estudo, como a IL13 e a I 4: assim, com a metodologia utilizada, no foi possvel obter um perfil de expresso gentica associado a boa evoluo clnica. O perfil inverso foi sugerido apenas pela expresso basal dos 3 genes mencionados (FAS-L,IL-1 e SELE)no mesmo painel, com o protocolo seguido neste conjunto de 54 doentes. As caractersticas do receptor sobrepuseram-se s do enxerto no caso de: - diagnstico de PAF no receptor, que determinou uma maior predisposio para a disfuno do enxerto, o que, por sua vez, determina uma menor sobrevida. No entanto, o diagnstico de PAF no receptor exibe uma curva de sobrevida mais favorvel. - receptores com um baixo balano de risco (BAR)definiram caractersticas favorveis para enxertos com nveis baixos e moderados de esteatose, fazendo que esta caracterstica, definida como um risco acrescido, no s no se manifestasse clinicamente,como parecesse um factor favorvel. As caractersticas do enxerto sobrepuseram-se s do receptor no caso de: - tempo de isqumia fria superior a 500 minutos - balonizao, necrose, FAS-L,IL-1 e SELE em T0 A integrao dos resultados moleculares e morfolgicos com a evoluo clnica, reala o papel da mobilizao precoce de neutrfilos nos desempenhos menos favorveis do enxerto heptico. -------------ABSTRACT: Orthotopic liver transplantation is na accepted therapeutic procedure for selected cases of terminal liver failure. The procedure has been improved, evidenced by the rise of survival rates from 30 to 70% at 5 years, but 13 to 27% of the liver grafts develops primary non function (PNF) or primary dysfunction (PDF) after transplantation. The consequences are devastating for the survival of the patient and of the graft. Its etiology is multifactorial, including factos related with the donor and with the recipient, ischemic times, surgical aggressions, as well as the histological characteristics of the graft. The ischemia/reperfusion lesion is still an intraoperative risk factor, with direct implications in the whole transplant outcome: there is a close interrelation between PNF and DF, graft preservation, ischemia / reperfusion lesion and graft failure. Beyond his, there is proved evidence that suggests that I/R lesion turns the allograft more vulnerable by increasing its immunogenity, increasing the probability of precocious and late rejection episodes. Based on the daily clinical practice at CHBPT /HCC, 54 cases of hepatic transplantation have been studied, grouped by allocation of each graft: Group (n=27):deceased do nortocirrhotic recipient, Group 2 (n=15): deceased donor to FAP recipient, Group 3 (n=12): FAP living donor to cirrhotic recipient. The histologic and molecular changes in the liver graft were observed until the end of the recipiente operation,together with its clinical consequences, evaluating:-The different capacity of resistance of each graft to the ischemia / reperfusion lesion - The situations where the recipiente factos overlap the ones of the graft, in the definition of prognosis, and vice versa.- The relevance of the precocious histologic and molecular lesions of the hepatic tissue in the clinical outcome of the graft and the recipient. Needle biopsies were obtained from 54 liver grafts, 42 deceased brain dead donors and 12 from FAP living donors, at three diferente times of the harvesting and the hepatic transplantation: The first one (T0) before clamping the donor aorta - The second one (T2) in the end of cold ischemia time - The third one (T) after the reperfusion of the graft, during the closure of the abdominal wall. Total RNAwas extracted to these samples, converted to cDNA by reverse transcription and the analysis of gene expression was made for CTLA4,IL-1,IL-4,IL-6,IL-13,TNF-,Perforin,E Selectin (SELE),Fas-ligand,Granzyme-B,Heme-oxigenase 1 (HO1) and Nitric Oxide Sintetase (iNOS2A) by quantitative PCR, according with the Ct comparative method, using the expression of the non ischemic sample T0. The fragments of all the biopsies were divided, to send a comparative sample to the usual histologic processement, keeping the same usual protocol at the Transplantation Unit of Curry Cabral Hospital. The presence of some defined histologic parameters, such as steatosis, necrosis, vacuolization, sinusoidal congestion and neutrophilic infiltration, was registered and catalogued in a numeric classification. The clinical and laboratory follow-up, as well as the following of eventual complications, was registered and correlated with the data from organ procurement operations and with the data from the biopsies. The following variables were considered as the most relevant and objective ones, to the interpretation of the clinical evolution, being statistically compared with the clinical and laboratorial collected data: graft dysfunction, post-operative complications, number of readmissions of 2 or more and chronic rejection and /or recipiente death. There were identified some unfavorable clinical characteristics, to be considered under certain circumstances: recipiente female gender (specially associated with malegraft, p=0,077), cold ischemia time of more than 500 minutes (p=0,074), warm ischemia time of more than 90 minutes (p=0,099). In the laboratory analysis, two histologic characteristics were identified as unfavorable and irreversible, associated with bad prognosis: necrosis and balonization (p=0,029); in the gene panel selected in this study, the basal expression of IL-1 (p=0,028), SELE (p=0,013) and FAS-L (p=0,079)were related with worse prognosis.Some intrinsic protective characteristics of the grafts were only indirectly revealed, such as less neutrophilic infiltration and bigger expression of HO1 and iNOS in FAP grafts, being impossible to prove any direct inte ference in the clinical results. A relevant and measurable expression of the anti inflammatory genes IL13 and IL4 was not obtained: with the used methodology, it was impossible to obtain a gene expression profile associated with a favorable clinical outcome.The inverse profile was suggested only by the basal expression of the three mentioned genes (FAS-L, IL- 1 e SELE) in the same gene panel, according with the followed protocol in this group of 54 patients. The characteristics of the recipient overlapped those from the graft, in the case of :- FAP diagnosis in the recipient, which determined a bigger predisposition to graft dysfunction, which by itself determines a shorter survival. However, FAP diagnosis in the recipiente depicts a more favorable survival curve. - Recipients with a low balance risk ndex (BAR) defined favorable characteristics to grafts with low and moderate grades of steatosis, making that this characteristic, associated with bad prognosis, looked like a favorable factor, and with no clinical interference. The graft characteristics overlapped those from the receptor in the case of: - Cold ischemic time more than 500 minutes - Balonization, necrosis, FAS-L, IL-1 and SELE at T0. The integration of molecular and morphologic results with the clinical evolution, stresses the role of a precocious neutrophils mobilization in the worse outcomes of liver grafts.
Resumo:
O sector da energia, e em particular, da energia elctrica representa um papel na sociedade que dificilmente se equipara a qualquer outro. O crescimento populacional e o aumento da procura energtica em prol da evoluo tecnolgica levaram expanso dos sistemas de fornecimento de energia elctrica, com graves consequncias ambientais. A presente dissertao tem como principal objectivo a anlise do desempenho ambiental do Sector Elctrico em Portugal. Neste trabalho foram comparadas as seis principais tecnologias (carvo, gs natural, gasleo, hdrica, elica e fotovoltaica) que constituem o mix de produo nacional segundo uma abordagem de anlise de ciclo de vida e foram avaliados os impactes ambientais segundo os seis indicadores do mtodo Ecoblok (extraco de gua (WA), extraco de recursos (RE), uso do solo (LU), emisso de gases com efeito de estufa (GHG), poluio do ar (PA) e poluio da gua e solo (PWL)). Os resultados obtidos foram divididos segundo a produo de uma unidade funcional (kWh, MWh ou GWh) e segundo uma perspectiva nacional. Em termos globais e como era esperado, a tecnologia trmica-carvo revelou os maiores impactes na maioria dos indicadores, nomeadamente nos indicadores RE, WA, GHG e PWL. No indicador WA, o consumo de gua da componente trmica deve-se ao arrefecimento dos grupos de geradores da central, enquanto que na componente hdrica referente evaporao que foi considerada como consumo. Dada a rea que ocupam, os aproveitamentos hidroelctricos registaram impactes muito significativos ao nvel do indicador LU, nomeadamente a barragem do Alqueva. Surpreendentemente, na emisso de poluentes para o ar, foi concludo que a energia elica, devido s emisses nos processos de produo e processamento metalrgico dos vrios materiais, regista os valores mais elevados. Os resultados obtidos revelam a utilidade e importncia de uma abordagem de ciclo de vida na anlise a sistemas energticos.
Resumo:
INTRODUO: A contagem de clulas CD4+ representa marcador da resposta imune celular em pacientes infectados pelo HIV-1. Testes cutneos de hipersensibilidade tardia (DTH) podem ser empregados para avaliar in vivo respostas celulares a antgenos comuns. MTODOS: DTH para derivado proteico purificado de tuberculina (PPD), esporotriquina, tricofitina, candidina e estreptoquinase/estreptodornase foram realizados. Foram testados crianas/adolescentes infectados pelo HIV-1 (n=36) e indivduos saudveis (n=56), soronegativos para HIV-1/HIV-2 pareados por sexo-idade, todos com cicatriz vacinal por BCG. Teste exato de Fisher foi aplicado (p<0,05). RESULTADOS: Entre as crianas/adolescentes infectados pelo HIV-1, mediana de idade=8,1 anos; 20/36 eram do sexo masculino; 35 casos de transmisso vertical; 34 casos de AIDS sob terapia antirretroviral; mediana de carga viral = 3.04lc10 cpias/ml; mediana de contagem de clulas CD4+ = 701 clulas/μl. Entre os infectados e saudveis a reatividade DTH a pelo menos um dos antgenos foi, respectivamente, 25% (9/36) e 87,5% (49/56) (p<0,001). Reatividade candidina predominou nos infectados (8/36, 22%) e ao PPD nos indivduos saudveis (40/56, 71,4%). A reatividade ao PPD entre infectados foi de 8,3% (p<0,01). A mediana da indurao ao PPD foi 2,5mm (variao: 2-5mm) entre infectados e 6,0mm (variao: 3-15mm) entre os saudveis. No observamos correlao entre positividade ao PPD e idade. No grupo de infectados, no observamos correlao entre contagens de clulas CD4+ e reatividade ao DTH. CONCLUSES: Respostas DTH significativamente diminudas, incluindo a reatividade ao PPD foram observadas em crianas/adolescentes infectados pelo HIV-1 comparadas com controles saudveis, provavelmente refletindo doena avanada e supresso da imunidade mediada por clulas T.
Resumo:
A Engenharia de Tecidos surge da necessidade recorrente de regenerar ou recriar rgos e tecidos danificados devido a vrios tipos de trauma. A carncia de funcionalidades resultante pode ser resolvida atravs da implantao de substitutos bio-sintticos. O presente trabalho consiste na produo de matrizes porosas 3D baseadas em rplicas invertidas de cristais coloidais com futura aplicao em substituintes sseos sintticos para fraturas de no-unio. O substituinte sseo consiste numa estrutura denominada Inverse colloidal crystal (ICC), em que a sua organizao singular resulta numa homognea proliferao celular e num aumento das propriedades mecnicas, quando comparada com outros substituintes. O primeiro passo para a obteno desta estrutura a produo de microesferas de poliestireno, por uma tcnica baseada em microfludica. Posteriormente as microesferas so empacotadas resultando numa estrutura coesa com ligaes entre microesferas vizinhas. O preenchimento dos espaos vazios entre microesferas pelo biomaterial pretendido e posterior remoo das microesferas d origem estrutura porosa do ICC. ICCs polimricos (Cs = 1,00) e compsitos (Cs = 0,86 e HA = 0,14; Cs = 0,67 e HA = 0,33; Cs = HA = 0,50) so produzidos e as suas propriedades mecnicas so testadas atravs de ensaios de compresso e comparadas com outros substituintes sintticos. Para avaliao do comportamento dos materiais em contacto com meio biolgico, foram realizados testes de citotoxicidade que revelaram uma viabilidade celular acima dos 80% em todos os ICCs.