996 resultados para 147-895A


Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Normal rats were injected intravenously with 131I- and 125I-labeled intact murine and chimeric mouse-human monoclonal antibodies directed against carcinoembryonic antigen or with the corresponding F(ab')2 fragments. At different times after injection, individual animals were killed and radioactivity of blood and major organs, including bones and bone marrow, was determined. Ratios comparing radioactivity concentration in different tissues with that of bone marrow were calculated and found to remain stable during several effective half-lives of the antibodies. Mean bone marrow radioactivity was 35% (range, 29%-40%) of that of blood and 126% (range, 108%-147%) of that of liver after injection of intact Mabs or F(ab')2 fragments. In nude rats bearing human colon carcinoma xenografts producing carcinoembryonic antigen, relative bone marrow radioactivity was slightly lower than that in normal rats.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

To investigate their role in receptor coupling to G(q), we mutated all basic amino acids and some conserved hydrophobic residues of the cytosolic surface of the alpha(1b)-adrenergic receptor (AR). The wild type and mutated receptors were expressed in COS-7 cells and characterized for their ligand binding properties and ability to increase inositol phosphate accumulation. The experimental results have been interpreted in the context of both an ab initio model of the alpha(1b)-AR and of a new homology model built on the recently solved crystal structure of rhodopsin. Among the twenty-three basic amino acids mutated only mutations of three, Arg(254) and Lys(258) in the third intracellular loop and Lys(291) at the cytosolic extension of helix 6, markedly impaired the receptor-mediated inositol phosphate production. Additionally, mutations of two conserved hydrophobic residues, Val(147) and Leu(151) in the second intracellular loop had significant effects on receptor function. The functional analysis of the receptor mutants in conjunction with the predictions of molecular modeling supports the hypothesis that Arg(254), Lys(258), as well as Leu(151) are directly involved in receptor-G protein interaction and/or receptor-mediated activation of the G protein. In contrast, the residues belonging to the cytosolic extensions of helices 3 and 6 play a predominant role in the activation process of the alpha(1b)-AR. These findings contribute to the delineation of the molecular determinants of the alpha(1b)-AR/G(q) interface.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Comprend aussi une enveloppe

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Os sistemas de manejo do solo modificam a dinâmica do fósforo alterando o conteúdo das diferentes formas de P. Objetivou-se avaliar o efeito de sistemas de cultivo em longo prazo (16 anos de plantio) sobre as diferentes formas de P no solo. Os tratamentos constaram de combinações entre dois sistemas de cultivo: milho exclusivo (M) e milho consorciado com feijão (MF), com duas doses (0 e 40 m³ ha-1 ano-1) de adubo orgânico (AO), e três doses (0, 250 e 500 kg ha-1) de N-P-K, 4-14-8 (AM). Solo sob um fragmento de Floresta Atlântica foi utilizado como referência de um estado em equilíbrio. Os valores de P orgânico total (Pot) variaram de 184,2 a 280,2 e de 147,9 a 282,9 mg kg-1, em amostras de solo das camadas de 0-10 e 10-20 cm, respectivamente, sendo os maiores valores observados para combinação 500 kg ha-1 + adubação orgânica, correspondendo, em média, a 26,4 % do P total no solo. Houve tendência da relação C/Pot manter-se constante, entre os tratamentos, constatando-se aumento dos valores de Pot com o aumento do teor de carbono orgânico total no solo. O adubo mineral promoveu incremento do P na biomassa microbiana (Pbm) apenas no sistema de milho exclusivo. Em média, o aumento do Pbm foi de 262 e 164 % para o sistema que recebeu o composto orgânico no sistema de milho exclusivo e consorciado com feijão, respectivamente. Em média, a fração de P orgânico solúvel em meio ácido correspondeu a 90 % do Pot predominando sobre a fração solúvel em base. Nos tratamentos com 500 kg ha-1 de 4-14-8 e 500 kg ha-1 + composto orgânico, no sistema de consórcio, foram obtidos aumentos nos valores de P total lábil de 53 e 157 %, respectivamente, comparados aos da testemunha. O P orgânico lábil (Pol) correspondeu, em média, a 3,7 % do Pot para os sistemas de cultivo, já para a Floresta Atlântica, esta relação foi de 10,7 %, nas duas profundidades. Os aumentos nos teores das formas mais lábeis de P, proporcionados pela adubação orgânica, evidenciam a importância deste sistema de manejo no favorecimento da ciclagem de P.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Para solos agregados, a envoltória da resistência ao cisalhamento pode ser dividida em dois segmentos, com declividades e interceptos diferentes. Um primeiro segmento mais inclinado e com intercepto menor representaria a envoltória de ruptura definida pelo atrito e coesão interagregados, enquanto o segundo segmento, menos inclinado e com intercepto maior, seria a envoltória definida pelo atrito e coesão intra-agregados. O presente estudo foi realizado com o objetivo de avaliar se a envoltória de resistência ao cisalhamento de agregados do horizonte superficial de um Nitossolo Vermelho pode ser subdividida em segmentos distintos, com coeficientes angulares diferentes, e se isso está relacionado à existência de agregados nele. Inicialmente, amostras coletadas na superfície de um Nitossolo Vermelho distrófico latossólico de textura argilosa foram submetidas ao ensaio de cisalhamento direto com pressões normais de 24,4; 48,9; 98,2; 196,4; 294,6; 392,8 e 491,8 kPa. Posteriormente, o ensaio foi realizado com amostras de agregados de cinco classes de diâmetro: < 0,25; 0,25-0,50; 0,50-1,00; 1,00-2,00 e 2,00-4,00 mm, empregando-se pressões normais de 24,4; 48,9; 73,5; 147,3; 294,6; 441,9; 589,2 e 736,6 kPa. Em todos os ensaios, verificou-se que as envoltórias obtidas podem ser divididas em dois segmentos de reta. Os resultados indicam que a agregação deve ser considerada na definição das cargas normais a serem utilizadas no ensaio de cisalhamento direto, bem como na análise dos resultados, pois ela tem efeitos sobre a envoltória de resistência ao cisalhamento. Para o Nitossolo Vermelho distrófico usado neste estudo, constatou-se que, na umidade em que as amostras foram ensaiadas, os agregados definem a resistência ao cisalhamento do solo para cargas normais de até 294,6 kPa.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

O ciclo do P é controlado por processos físico-químicos, como a adsorção e a dessorção, e biológicos, como a imobilização e a mineralização. O presente trabalho teve por objetivo avaliar a variação temporal no conteúdo de P da biomassa microbiana do solo (Pm) de acordo com doses e épocas de aplicação de fosfato solúvel na superfície de um Latossolo Vermelho sob sistema plantio direto. O experimento foi instalado em maio de 2002 em uma lavoura manejada sob plantio direto por sete anos, no município de Ibirubá, RS. Foram aplicadas cinco doses de superfosfato triplo, equivalentes a 0, 40, 80, 120 e 160 kg ha-1 de P2O5, em duas épocas, na semeadura do azevém (Lolium multiflorum) e da soja (Glicine max). Os teores de Pm e P extraído por resina trocadora de ânions do solo da camada de 0-10 cm foram avaliados aos 14, 49, 91, 133, 147, 203 e 267 dias após a semeadura do azevém. A aplicação de fosfato aumentou o teor de Pm, com maior intensidade quando aplicado na semeadura da soja, sobre os resíduos do azevém. A imobilização do P na biomassa microbiana foi temporária, diminuindo ao longo do ciclo das culturas, e sua variação temporal não foi acompanhada por variações no teor de P extraído por resina trocadora de ânions.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Investigar cultivares tolerantes à salinidade da água de irrigação e do solo é uma necessidade nas áreas agrícolas abastecidas por água de qualidade insatisfatória. O objetivo do presente trabalho foi avaliar a influência da salinidade da água de irrigação e da cobertura morta do solo no desenvolvimento vegetativo do amaranto (Amaranthus spp.) cultivado em casa de vegetação. O experimento foi realizado entre março e maio de 2006, utilizando-se colunas de PVC com 30 kg de um solo de textura franco-siltosa. Adotou-se o delineamento inteiramente casualizado, com quatro repetições e oito tratamentos, sendo testado o uso ou não de cobertura morta e quatro níveis de salinidade na água de irrigação (0,147; 1,5; 3,0; e 4,5 dS m-1, a 25 °C). A cobertura morta antecipou o início da floração e aumentou a área foliar, a altura de planta, o diâmetro de caule e a produção de biomassa. O aumento na concentração salina não ocasionou redução nos teores de Ca e Mg, no tecido foliar. O aumento na concentração de sais na água de irrigação retardou a floração do amaranto, porém a espécie apresentou tolerância até o limite de 4,5 dS m-1, pois a produção de biomassa seca não foi afetada por esse aumento de salinidade.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Contient : 1 « Deul et ennuy... » ; 2 « Beata es, Maria... » ; 3 « Da pacem, Domine... » ; 4 « Da pacem, Domine... » ; 5 « Dulcis amica Dei... » ; 6 « Si sumpsero... » ; 7 « O quam glorifica... » ; 8 « Si dedero... » ; 9 « Mes pensées... » ; 10 « L'eure est venue... » ; 11 « Despitant fortune... » ; 12 « Allez, regretz... » ; 13 « Les grans regretz... » ; 14 « Va t'em, regret... » ; 15 « Qui belles amours a... » ; 16 « Se je vous eslongne... » ; 17 « Helas! de vous certes... » ; 18 « Si vous voulez estre... » ; 19 « N'ay ge pas droit... » ; 20 « Ha! qu'il m'ennuye... » ; 21 « Seul et eureux... » ; 22 « La saison en est... » ; 23 « Penser en vous... » ; 24 « Venez, regretz... » ; 25 « Des fais mondains... » ; 26 « De plus en plus... » ; 27 « Mon souvenir... » ; 28 « A heur le tiens... » ; 29 « Tant ay d'ennuyt... » ; 30 « Comme femme desconfortée... » ; 31 « Si congié prens... » ; 32 « Se mieulx ne vient... » ; 33 « Plus que aultre... » ; 34 « En l'ombre d'ung buyssonnet... » ; 35 « La regrettée... » ; 36 « Je sçay tout... » ; 37 « Fors seullement... » ; 38 « Il n'est vivant... » ; 39 « Vostre beaulté... » ; 40 « Helas ! pourquoy... » ; 41 « Je ne viz oncques... » ; 42 « Royne dez flours... » ; 43 « Faisons boutons... » ; 44 « Fin ch'yo vivo... » ; 45 « Yo so contento... » ; 46 « Que vous ma dame... » ; 47 « La gaye pastoure... » ; 48 « Se j'ay perdu mon amy... » ; 49 « Mon seul plaisir... » ; 50 « Ce moys de may... » ; 51 « Si fayt il vous... » ; 52 « Pastourelle... » ; 53 « Belle, se j'avoye... » ; 54 « Amoureuse m'y fault estre... » ; 55 « Tant bel m'y sont... » ; 56 « Se j'avoye de la soie... » ; 57 « Lourdault... » ; 58 « L'autre jour m'y chevauchoye... » ; 59 « La nuyt s'en va... » ; 60 « Il estoit ung bon homme... » ; 61 « Fors seulement... » ; 62 « Crux triumphans... » ; 63 « Jesus, dignum nomen... » ; 64 « My levay... » ; 65 « Mary de par sa mere... » ; 66 « La cuiller d'or... » ; 67 « Faictes, s'il vous plait... » ; 68 « Ne par Dieu... » ; 69 « Seullette suis... » ; 70 « Mon mari m'a diffamée... » ; 71 « L'amour de moy est enclose... » ; 72 « Mannette m'a mandé... » ; 73 « A l'ombre du bissonnet... » ; 74 « Triste et pensif... » ; 75 « Cum summo... »

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

[Farce de maître Pierre Pathelin (français). 1723]

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Objective: Antibiotic stewardship includes development of practice guidelines incorporating local microbiology and resistance patterns. In case of septic arthritis (SA), addition of vancomycin to the empiric therapy and broad-spectrum antibiotherapy in some clinical settings are subjects of discussion. Our objective was to review the local epidemiology of native septic arthritis in adults, in order to establish local guidelines for empiric therapy. Methods: Retrospective study based on positive synovial fluid cultures and hospital discharge diagnoses of SA obtained from 1999 to 2008 in patients _16 years. Medical records were reviewed to assess the diagnosis and complete relevant clinical information. Results: During this ten-year period, we identified 233 SA on native joints in 231 patients. 107 episodes (46%) were obtained through positive synovial fluid cultures, and 126 episodes (54%) through the discharge diagnosis. 147 SA (63%) were large joint infections (LJI). 35 SA (15%) occurred in intravenous drug users. Preexisting arthropathy was present in 51% of cases. 42% of patients with small joint infection (SJI) were diabetic, vs. 23% with LJI (p = 0.003). When available, synovial fluid direct examination was positive in 35% of cases. Etiologic agents are reported in the table. Five of the 11 MRSA SA (45%) occurred in known carriers. SJI were more frequently polymicrobial (24% vs. 1%, p<0.001). For LJI, an empiric treatment with amoxicillin/clavulanate (A/C) would have been appropriate in 85% of cases. MRSA (8 cases) and tuberculous (7 cases) arthritis would have been the most frequently untreated pathogens. Addition of vancomycin to A/C in MRSA carriers would rise the adequacy to 87%. In contrast, A/C would cover only 75% of SJI (82% if restricted to non-diabetic patients). MRSA (3 cases) and P. aeruginosa (9 cases, 7 monomicrobial) would be the main untreated pathogens. An anti-pseudomonal penicillin would have been appropriate in 94% of cases of SJI (P = 0.002 vs. A/C, p = 0.19 if diabetic patients not included). Conclusions: Treatment with A/C seems adequate for empiric coverage of LJI in our setting. Broad-spectrum antibiotherapy was significantly superior for SJI in diabetic patients, due to different causative bacteria. In an area of low MRSA incidence, our results do not justify a systematic empiric therapy for MRSA, which should be considered in a known carrier.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

In vitro propagation of pineapple produces uniform and disease-free plantlets, but requires a long period of acclimatization before transplanting to the field. Quicker adaptation to the ex vitro environment and growth acceleration of pineapple plantlets are prerequisites for the production of a greater amount of vigorous, well-rooted planting material. The combination of humic acids and endophytic bacteria could be a useful technological approach to reduce the critical period of acclimatization. The aim of this study was to evaluate the initial performance of tissue-cultured pineapple variety Vitória in response to application of humic acids isolated from vermicompost and plant growth-promoting bacteria (Burkholderia spp.) during greenhouse acclimatization. The basal leaf axils were treated with humic acids while roots were immersed in bacterial medium. Humic acids and bacteria application improved shoot growth (14 and 102 %, respectively), compared with the control; the effect of the combined treatment was most pronounced (147 %). Likewise, humic acids increased root growth by 50 %, bacteria by 81 % and the combined treatment by 105 %. Inoculation was found to significantly increase the accumulation of N (115 %), P (112 %) and K (69 %) in pineapple leaves. Pineapple growth was influenced by inoculation with Burkholderia spp., and further improved in combination with humic acids, resulting in higher shoot and root biomass as well as nutrient contents (N 132 %, P 131 %, K 80 %) than in uninoculated plantlets. The stability and increased consistency of the host plant response to bacterization in the presence of humic substances indicate a promising biotechnological tool to improve growth and adaptation of pineapple plantlets to the ex vitro environment.