999 resultados para pH concentration
Resumo:
On an apple grove situated at Buri, State of São Paulo, fruits were collected from trees 1-2; 3-4; 4-5, and 6 - 7 years old. The fruits were analysed for N, P, K, Ca, Mg, S, B, Cu, Fe, Mn and Zn. The authors concluded: a) the concentrations of the nutrients in the fruits differ according to the variety, age of the tree and age of the fruit; b) the concentrations of nutrients decrease with aging of the fruits; c) the concentrations of the macronutrients obey the following order: N>K>P>Ca>S> Mg; d) for the micronutrients, the following order was ob -served: Fe > B > Mn > Cu > Zn.
Resumo:
Com a finalidade de verificar a hipótese de trabalho de que fatores adversos do solo podem diminuir a fixação do dinitrogênio, foi conduzida uma série de ensaios em solução nutritiva, com as variedades de feijoeiro Carioca, Rico 23 e Venezuela, nas quais se procuraram simular condições que ocorrem no campo. As principais conclusões foram as seguintes: (1) o crescimento foi promovido pelo aumento no nível de N combinado; somente as doses de arranque (de 0,3 a 1,3 milimoles/l), entretanto, aumentaram a nodulação e a fixação simbíótica; (2) a maior produção de matéria seca foi observada em pH 6,0-7,0, podendo atribuir-se a redução no crescimento em pH 4,0 à baixa fixação do N2; (3) um efeito favorável do nível de Ca foi verificado sobre os parâmetros estudados até o nível de 1,25 milimoles/l; (4) observou-se resposta linear às doses de P; (5) o excesso de Al (5-10 ppm) e de Mn (10-20 ppm) inibiu a nodulação, reduziu o crescimento e a fixação do dínitrogênio; (6) embora as tendências fossem as mesmas, houve diferenças no comportamento das variedades.
Resumo:
Os autores relatam os resultados de três ensaios realizados em solos de cerrado para verificar os efeitos da calagem sobre os valores pH dos mesmos. Após o penodo experimental (5 anos) , foram colhidas amostras de terra nas profundidades de 0-10, 10-20, 20-40, 40-70 e 70-100 cm para medições de pH. Verificaram que a elevação do pH dependia da quantidade de calcário aplicada e que tal efeito só se fez sentir nitidamente até a camada de 20-40 cm de profundidade. Consideraram, também, que a textura do solo é muito importante: quanto mais fina, maiores quantidades do corretivo devem ser aplicadas.
Resumo:
Foram efetuadas determinações de pH, acidez de troca e potencial em amostras de solo coletadas, nas profundidades de 0-30 cm a 30-60 cm, em povoamentos de Pinus elliottii (9, 14 e 19 anos), Pinus taeda (19 anos) e em uma área adjacente com vegetação natural do tipo cerrado, em solo Latossolo Vermelho Escuro-fase arenosa, do muni cípio de Assis, São Paulo Conclui-se que o cultivo de Pinus tendeu a elevar a acidez do solo (pH, acidez de troca e potencial), não havendo diferenças nesses parâmetros entre os povoamentos de Pimus quer de diferentes idades, quer de diferentes espécies.
Resumo:
O trabalho foi realizado com amostras de um solo salino sódico do Perímetro Irrigado de São Gonçalo - Souza-PB, coletadas a 30 cm de profundidade. As amostras foram acondicionadas em tubos de polietileno com 5 cm de diâmetro e 40 cm de altura, com capacidade para um quilo de terra. Em função do teor de sódio trocável determinou-se a necessidade de gesso e foram aplicadas 32 g (dose-1) e 64 g (dose-2) de fosfogesso da Ultrafértil na superfície e incorporadas de 0 a 15 cm de superfície. Essas doses correponderam a 50 e 100% da exigência máxima de gesso pelo solo. Em seguida aplicou-se água correspondente ao volume de poros, registrou-se o tempo inicial e final de lixiviação e o volume drenado nesse período para o cálculo da condutividade hidraulica. Após cessar a lixiviação as colunas foram desmontadas e divididas em seis amostras de 5 cm, de onde determinou-se o pH, condutividade elétrica, teor de sódio solúvel do extrato de saturação 1:5 e a percentagem de sódio remanescente. Os resultados evidenciaram efieots positivos do gesso industrial (fosfogesso ) na capacidade de transmissão de água,especialmete quando incorporado na proporção de 50% (dose-1) da necessidade de gesso do solo. Em relação a condutividade hidráulica o fornecimento do corretivo foi .mais eficiente quando incorporado do que quando aplicado na superfície do solo. Do ponto de vista químico, os valores de condutividade elétrica, teores de sódio do extrato de saturação e percentagem de sódio remanescente de cada um dos intervalos, indica ram que o fosfogesso foi mais eficiente na lixiviação de sais quando aplicado na superfície. Pelo exposto, o modo de aplicação do fosfogesso mostrou exercer comportamento diferenciado entre as características físicas e químicas do solo, para uma única lixiviação.
Resumo:
v.1:no.8(1901)
Resumo:
v.1:no.11(1902)
Resumo:
v.1:no.4(1899)
Resumo:
v.1:no.6(1899)
Resumo:
v.1:no.7(1900)
Resumo:
v.1:no.1(1895)
Resumo:
I) the A. presents a method developed for the preparation of thick blood films, specially old desiccated smears. The observations are based on the experience of more than 53000 blood samples collected in the laboratory of the Serviço de Malaria do Nordeste as well as in the research department of the Serviço de Malaria da Baixada Fluminenese. II) As in introductory matter, he emphasizes the value of the obstacles presented by overdrying of the thick blood films occurring systematically in great malaria control organizations in which the laboratory receives materials from more or less remote localities, particularly in the Brazilian northeast, in regions invaded by Anopheles gambiae. III) An analysis of the causes of failure of the methods of Chorine and Knowles recorded in the literature for such purposes is given, as well as its adaptability for the simultaneous preparation of large numbers of samples. IV) The method is based the protective action of a previous fixation by a dilute solution of formalin, which, without preventing further dehemoglobinization, prevents morphological alterations in the parasites by the action of Knowles solution which is retained in this metod without modification. V) For washing out the acids of the dehemoglobinizating solution as well as for diluting the Giemsa stain, the A. proposes a very simple technique, extremely convenient for such purpose, which consists in adding acetic acid to the distilled water in the proportion of 1 drop for each 10cc of water, and then increasing the hydrogeni-on concentration to pH 7.2 with a 2% sol. of sodium carbonate. As indicator a 0.02% solution purple-bromcresol prepared in accordante to Medalia, is used. In this reaction there is the formation of the acetic acid ↔ sodium acetate, buffer system very suitable for giving a convenient pH and for preventing the precipitation of the dye, which can be used for two or three batches of 700 or 800 slides each, without changing the staining solution. VI) The method can be summarized as follow: For a small number of samples, Coplins or any other staining jar can be used. Large number of slides must be placed in groups of 10 or 15 units each, the slides being separated by a piece of cardboard, according to Barber & Komp. A) Fix in dilute formalin (2%), during 5 minutes. b) Without washing, put in Knowles solution (see the formula in the text), no more than 20 minutes. c)Two successive washings in distilled water, buffered as explained above (which can be used several times). d) Dry and stain with Giemsa solution, prepared by using 1 drop of the stain for each c. c. of buffered distilled water. Time: 1 hour. E) Was in distilled water and dry.
Resumo:
I - Pneumococcus develops more actively on media containing 1% of glucose. II - When smaller percentages of glucose are used, growth is not so abundant. When percentages above 1% are used, the number of germs per cubic centimeter of medium is in a lower proportion, the higher the concentration of glucose is, up to the limit of 20% in which no growth at all is observed. III - Final pH in 1% glucose broth medium is approximately 4.5 to 5.0.
Resumo:
Estudi elaborat a partir d’una estada al Royal Brompton Hospital, Londres, Regne Unit, durant octubre i novembre del 2006.Els beneficis de la estimulació beta-adrenèrgica en pacients amb lesió pulmonar aguda (LPA) són coneguts, però no es disposa de dades sobre el possible efecte antiinflamatori. El condensat d'aire exhalat (CAE) és una tècnica no-invasiva de recollida de mostres del tracte respiratori inferior, podent ser útil en la monitorització de patologies respiratòries. S’ha usat marcadors biològics en el CAE de pacients ventilats mecànicament amb LPA per estudiar el possible efecte antiinflamatori que el salbutamol hi podria exercir. El CAE va ser recollit abans i després de l'administració de salbutamol inahalat. Inmediatament després es va mesurar la conductivitat i el pH abans i després de la desgasificació amb heli. Es va mesurar la concentració de nitrits i nitrats. Les mostres varen ser liofilitzades i guardades a -80ºC. La concentració de leucotriè B4 es va mesurar després de la reconstitució de la mostra. Els resultats s'expressen com a mitjana (error estàndard de la mostra). No s'han detectat diferències entre els valors de CAE basals dels pacients amb LPA i els de referència de la població sana de Barcelona. Es conclou doncs que el CAE és una tècnica no invasiva que pot ser usada en la monitorització de paceints ventilats mecànicament. El salbutamol inhalat incrementa de manera significativa el pH del CAE dels paceints amb LPA, tot i que un efecte directe de la inhalació de slabutamol no pot ser desestimat.