Kicsi kis hősök - Az ökofalu-mozgalom története és gyökerei

Bár az ökofalu-mozgalom viszonylag új jelenség (kialakulása az 1990-es évekre tehető), a törekvések, amelyeket összefog, ennél jóval korábbra tekintenek vissza. A szerző 2008 óta foglalkozik az ökofalvak kutatásával, szaktudományából, a kulturális antropológiából adódóan elsősorban azok szociokulturális dimenzióira helyezi a hangsúlyt. Jelen tanulmány azonban inkább az ökofalu-mozgalom gyökereit és előzményeit mutatja be: elhelyezi a mozgalmat a környezeti mozgalmak, illetve az ún. megalkotott közösségek történetében; felvázolja az ökofalu-mozgalom nemzetközi és hazai történetét, végül pedig a falusi migráció kontextusában értelmezi a magyar ökofalvakat. A kép, amit így kapunk, korántsem teljes, hiszen az ökofalu-jelenség még számos más megközelítésben is bemutatható lenne, de már ez is rámutat a mozgalom többes beágyazottságára, és közelebb visz az ökofalulakók törekvéseinek, illetve az ökofalvak jelenkori működésének a megértéséhez.

Assessing Non-market Benefits of Seagrass Restoration in the Gulf of Gdańsk

Seagrass meadows (Zostera marina) are an important ecosystem in the coastal environment of the Baltic Sea. This study employs a discrete choice experiment to value a set of non-market benefits provided by seagrass meadows in the Gulf of Gdańsk, Poland. The benefits valued in this study are a reduction of filamentous algae in the water and on the beach; access to seagrass meadows for boaters and divers; and improved water clarity. Results show significant willingness to pay for each attribute and differences of value estimates across different groups of survey respondents. It is discussed how to link choice attributes and estimated values with established ecosystem benefit categories in order to facilitate value transfer.

Wokół składni „Rozmyślań dominikańskich”

Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej

Jacyntho Lins Brandão, A Poética do Hipocentauro. Literatura, sociedade e discurso ficcional em Luciano de Samósata. Belo Horizonte, Editora UFMG, 2001, 369 pp. [ISBN 85-7041-222-3]

Sem resumo disponível.

Solidarity, the network and the history of workers' self-management from the Gdańsk Agreement to shock therapy

This PhD thesis is an empirical research project in the field of modern Polish history. The thesis focuses on Solidarity, the Network and the idea of workers’ self-management. In addition, the thesis is based on an in-depth analysis of Solidarity archival material. The Solidarity trade union was born in August 1980 after talks between the communist government and strike leaders at the Gdansk Lenin Shipyards. In 1981 a group called the Network rose up, due to cooperation between Poland’s great industrial factory plants. The Network grew out of Solidarity; it was made up of Solidarity activists, and the group acted as an economic partner to the union. The Network was the base of a grass-roots, nationwide workers’ self-management movement. Solidarity and the self-management movement were crushed by the imposition of Martial Law in December 1981. Solidarity revived itself immediately, and the union created an underground society. The Network also revived in the underground, and it continued to promote self-management activity where this was possible. When Solidarity regained its legal status in April 1989, workers’ self-management no longer had the same importance in the union. Solidarity’s new politico-economic strategy focused on free markets, foreign investment and privatization. This research project ends in July 1990, when the new Solidarity-backed government enacted a privatization law. The government decided to transform the property ownership structure through a centralized privatization process, which was a blow for supporters of workers’ self-management. This PhD thesis provides new insight into the evolution of the Solidarity union from 1980-1990 by analyzing the fate of workers’ self-management. This project also examines the role of the Network throughout the 1980s. There is analysis of the important link between workers’ self-management and the core ideas of Solidarity. In addition, the link between political and economic reform is an important theme in this research project. The Network was aware that authentic workers’ self-management required reforms to the authoritarian political system. Workers’ self-management competed against other politico-economic ideas during the 1980s in Poland. The outcome of this competition between different reform concepts has shaped modern-day Polish politics, economics and society.

Liczebnik w grupie nominalnej średniowiecznej polszczyzny. Semantyka i składnia

Celem pracy "Liczebnik w grupie nominalnej średniowiecznej polszczyzny. Semantyka i składnia" jest opis właściwości semantyczno-składniowych wyrażeń liczbowych w średniowiecznej polszczyźnie. Jest on ograniczony do charakterystyki wykładników kwantyfikacji numerycznej wchodzących w skład grupy nominalnej, a więc tych, które związane są z rzeczownikiem jako członem konstytutywnym. Przyjęta metoda opisu (oparta na założeniach składni semantycznej) pozwala przyjrzeć się nie tylko formalno-składniowym relacjom w obrębie grupy imiennej, ale także ich łączliwości z określonymi klasami leksemów oraz dystrybucji kontekstowej. Dotyczy to zwłaszcza wyrażeń liczebnikowych o odmianie przymiotnikowej (liczebniki porządkowe, wielorakie, mnożne, zespołowe), które dotychczas omawiane były przede wszystkim ze względu na ich morfologię. Zachowując tradycyjną klasyfikację leksemów liczebnikowych, charakteryzuję po kolei liczebniki główne, zbiorowe, mnożne i wielorakie, porządkowe, zespołowe oraz ułamkowe. W swojej pracy wykazałam, że w średniowiecznej polszczyźnie proces kształtowania się kategorii liczebnika jako odrębnej części mowy dopiero się rozpoczyna. W tym okresie obserwować możemy ścieranie się dwóch tendencji, poświadczonych zarówno przez liczebniki główne, jak i zbiorowe. Pierwsza z nich – starsza – to tendencja do wyodrębniania poszczególnych znaczeń i funkcji za pomocą środków leksykalnych. Drugą – nowszą – jest dążenie do formalnego wyznaczania w języku klas wyrazów o określonym znaczeniu i funkcji, co prowadzi do powstania nowego paradygmatu odmiany. Ujednolicanie składni (i fleksji) jako przejaw tendencji do gramatykalizacji jest typowe dla tych leksemów liczebnikowych, które w najstarszym okresie wykazują największe zróżnicowanie semantyczne i morfologiczne. Stąd też możemy w średniowiecznej polszczyźnie obserwować wariantywność struktur składniowych. Najważniejszym zagadnieniem omawianym w pracy są zmiany semantyczne w obrębie leksemów liczebnikowych, których konsekwencją są zmiany morfologiczno-składniowe. Są to między innymi: redukcja w strukturze semantycznej liczebników głównych i zbiorowych komponentów odnoszących się do właściwości innych niż liczbowe, ograniczenia w zakresie użycia liczby podwójnej i kształtowanie się nowej opozycji jednostkowość – mnogość, przechodzenie od składni opartej na znaczeniu (ad sensum) do składni uzależnionej od cech morfologicznych członów konstrukcji. Wariantywność konstrukcji składniowych z liczebnikami występujących w średniowiecznej polszczyźnie wynika nie tylko z zachodzących zmian wewnątrzjęzykowych, ale jest spowodowana również wpływem czynników zewnętrznych, takich jak oddziaływanie wzorca łacińskiego, czeskiego, czy niemieckiego oraz zmianami w sposobie strukturyzacji teksu po przejściu od języka mówionego do jego piśmiennej reprezentacji. Pismo umożliwiło notację liczb za pomocą cyfr, początkowo były to cyfry rzymskie. Tego typu zapis w odniesieniu do liczb o wartości wyższej niż 10 odpowiadał strukturalnie budowie polskiego liczebnika. Kłopoty sprawiało jednak połączenie cyfry z rzeczownikiem w odpowiedniej formie gramatycznej ze względu na silne oddziaływanie składni łacińskiej, w której liczebnik był formalnie członem podrzędnym. Istotna rola zapisu cyfrowego w tekstach łacińskich i polskich polega na ujednoliceniu w piśmie symboli reprezentujących liczebniki, które należały do różnych typów morfologicznych. Zapis cyfrowy wspomagał zatem proces ujednolicania morfologiczno-składniowego liczebników głównych. Wpływ ten widoczny jest również w sposobie tekstowej realizacji grup liczebnikowych. W staropolszczyźnie każdy element ciągu traktowany był jako składnik samodzielny. Przejawiało się to w swobodnym szyku, niezależnym od przyjętego w notacji cyfrowej, a także łączono zapis cyfrowy ze słownym. Wpływ zapisu cyfrowego spowodował, że szyk elementów grupy liczebnikowej stabilizuje się i podporządkowuje systemowi arytmetycznemu. Wielokrotnie wskazuję w swojej pracy na rolę łaciny w kształtowaniu składni liczebników, co wiązało się z nieodmiennością w języku łacińskim liczebników od pięć wzwyż i nadrzędną rolą rzeczownika w grupie nominalnej. Brak liczby podwójnej w łacinie sprzyjał redukcji tej kategorii także w systemie języka polskiego. Łacina oddziaływała też na polszczyznę w płaszczyźnie semantycznej. Wpływem tym można tłumaczyć m.in. występowanie w średniowieczu superlatywnej formy liczebnika pierwszy w funkcji elatywnej, pojawienie się przy liczebniku drugi znaczenia ‘zajmujący drugie miejsce po kimś lub po czymś, gorszy, pośledni’ oraz przesunięcia semantyczne w strukturze znaczeniowej liczebników zespołowych, których konsekwencją są przekształcenia składniowe. Analiza materiału pochodzącego z "Biblii królowej Zofii" wykazała, że bardzo ważną rolę w interpretacji zjawisk językowych w średniowiecznej polszczyźnie pełni podstawa tłumaczeniowa. Porównanie staroczeskich przekładów Biblii z polskim tekstem pozwala wyodrębnić formy, które pojawiają się w Biblii szaroszpatackiej pod wpływem czeskim. Dotyczy to związku zgody w grupie nominalnej z liczebnikami od pięć wzwyż w miejscowniku, orzeczenia w liczbie pojedynczej rodzaju nijakiego, konstrukcji szeregowych ze spójnikiem a i przyimkiem ku w grupach liczebnikowych, a także kalk leksykalnych typu "dwoity". Okazało się także, że wyrażenia liczbowe różniły się nie tylko pod względem semantycznym i gramatycznym, ale także „przynależnością” do określonych odmian funkcjonalnych staropolszczyzny. Liczebniki zespołowe występowały jedynie w tekstach urzędowych. Dopiero w wieku XVI odnotować je można w zabytkach innego typu. Schematy enumeracyjne oparte na liczebnikach wielorakich były charakterystyczne dla tekstów należących do religijnej odmiany języka, w których stosowanie reguł ars dictandi miało walor stylistyczny. O podobnym nacechowaniu można mówić w odniesieniu do liczebników porządkowych, ale tylko w wypadku rozbudowanych wyliczeń, które spotykamy w tekstach należących do bardziej ogólnej odmiany normatywno-dydaktycznej języka. Ograniczenia stylistyczne dotyczą również liczebnika "jedyny". Wieloaspektowość ujęcia (z perspektywy systemu i tekstu) pozwoliła na uchwycenie tych cech wyrażeń liczbowych, które są jeszcze dziedzictwem doby przedpiśmiennej oraz na uchwycenie tendencji nowszych, prowadzących w konsekwencji do powstania odrębnej kategorii gramatycznej liczebnika.

A New Platinum Complex With Tryptophan: Synthesis, Structural Characterization, Dft Studies And Biological Assays In Vitro Over Human Tumorigenic Cells.

A new platinum(II) complex with the amino acid L-tryptophan (trp), named Pt-trp, was synthesized and characterized. Elemental, thermogravimetric and ESI-QTOF mass spectrometric analyses led to the composition [Pt(C11H11N2O2)2]⋅6H2O. Infrared spectroscopic data indicate the coordination of trp to Pt(II) through the oxygen of the carboxylate group and also through the nitrogen atom of the amino group. The (13)C CP/MAS NMR spectroscopic data confirm coordination through the oxygen atom of the carboxylate group, while the (15)N CP/MAS NMR data confirm coordination of the nitrogen of the NH2 group to the metal. Density functional theory (DFT) studies were applied to evaluate the cis and trans coordination modes of trp to platinum(II). The trans isomer was shown to be energetically more stable than the cis one. The Pt-trp complex was evaluated as a cytotoxic agent against SK-Mel 103 (human melanoma) and Panc-1 (human pancreatic carcinoma) cell lines. The complex was shown to be cytotoxic over the considered cells.

The Neuromuscular Activity Of Bothriopsis Bilineata Smaragdina (forest Viper) Venom And Its Toxin Bbil-tx (asp49 Phospholipase A2) On Isolated Mouse Nerve-muscle Preparations.

The presynaptic action of Bothriopsis bilineata smaragdina (forest viper) venom and Bbil-TX, an Asp49 PLA2 from this venom, was examined in detail in mouse phrenic nerve-muscle (PND) preparations in vitro and in a neuroblastoma cell line (SK-N-SH) in order to gain a better insight into the mechanism of action of the venom and associated Asp49 PLA2. In low Ca(2+) solution, venom (3μg/ml) caused a quadriphasic response in PND twitch height whilst at 10μg/ml the venom additionally induced an abrupt and marked initial contracture followed by neuromuscular facilitation, rhythmic oscillations of nerve-evoked twitches, alterations in baseline and progressive blockade. The venom slowed the relaxation phase of muscle twitches. In low Ca(2+), Bbil-TX [210nM (3μg/ml)] caused a progressive increase in PND twitch amplitude but no change in the decay time constant. Venom (10μg/ml) and Bbil-TX (210nM) caused minor changes in the compound action potential (CAP) amplitude recorded from sciatic nerve preparations, with no significant effect on rise time and latency; tetrodotoxin (3.1nM) blocked the CAP at the end of the experiments. In mouse triangularis sterni nerve-muscle (TSn-m) preparations, venom (10μg/ml) and Bbil-TX (210nM) significantly reduced the perineural waveform associated with the outward K(+) current while the amplitude of the inward Na(+) current was not significantly affected. Bbil-TX (210nM) caused a progressive increase in the quantal content of TSn-m preparations maintained in low Ca(2+) solution. Venom (3μg/ml) and toxin (210nM) increased the calcium fluorescence in SK-N-SH neuroblastoma cells loaded with Fluo3 AM and maintained in low or normal Ca(2+) solution. In normal Ca(2+), the increase in fluorescence amplitude was accompanied by irregular and frequent calcium transients. In TSn-m preparations loaded with Fluo4 AM, venom (10μg/ml) caused an immediate increase in intracellular Ca(2+) followed by oscillations in fluorescence and muscle contracture; Bbil-TX did not change the calcium fluorescence in TSn-m preparations. Immunohistochemical analysis of toxin-treated PND preparations revealed labeling of junctional ACh receptors but a loss of the presynaptic proteins synaptophysin and SNAP25. Together, these data confirm the presynaptic action of Bbil-TX and show that it involves modulation of K(+) channel activity and presynaptic protein expression.

Atividade motora e a pessoa acometida por traumatismo medular

Universidade Estadual de Campinas . Faculdade de Educação Física

Avaliação hemodinâmica e metabólica da cetamina e cetamina S(+) após a reposição volêmica com hidroxietilamido 130/0,4 e solução salina hipertônica 7,5%

O objetivo deste estudo foi avaliar os efeitos hemodinâmicos e metabólicos, após a administração de solução salina hipertônica (NaCL) 7,5% ou em associação ao hidroxietilamido (HES), em cães com hipovolemia induzida e tratados com cetamina. Após a indução da hipovolemia, administrou-se NaCl 7,5% (4,0ml kg-1) no grupo hipertônica levógira (GHL) e grupo hipertônica racêmica (GHR) ou HES 130/0,4 na mesma proporção de sangue retirado, associado a NaCl 7,5% (4ml kg-1) no grupo hipertônica colóide levógira (GHCL) e no grupo hipertônica colóide racêmica (GHCR). Após 30 minutos, administrou-se, por via IV, cetamina levógira (CL) (5mg kg-1) no GHL e GHCL ou cetamina racêmica (CR) (10mg kg-1) no GHR e GHCR. Empregou-se a análise de variância de uma única via com repetições múltiplas (ANOVA) e o teste de Student Newman Keuls (P£0,05). A frequência cardíaca e a pressão arterial sistólica foram menores após a hipovolemia e após a CR. As pressões arteriais média e diastólica foram menores após a hipovolemia e cetamina. A pressão venosa central foi maior após a administração do colóide. Os índices cardíaco e sistólico foram menores após a hipovolemia em todos os grupos e, após a fase de expansão no GHL e GHR. A pressão média da artéria pulmonar foi menor após a hipovolemia em todos os grupos. A pressão de oclusão da artéria pulmonar foi maior após o colóide. O índice do trabalho ventricular esquerdo foi menor após a hipovolemia no GHCL e GHCR. O índice da resistência periférica total foi maior após a hipovolemia e menor após a CL. Observou-se acidose metabólica após a hipovolemia e após a cetamina. Ocorreu acidose respiratória após a cetamina no GHL e GHR. Conclui-se que a administração de NaCl 7,5% associado ao HES 130/0,4 promove o restabelecimento imediato dos parâmetros hemodinâmicos e metabólicos no paciente hipovolêmico; a administração isolada de NaCl 7,5% não é capaz de restaurar a PAM no período imediato, mas melhora os demais parâmetros hemodinâmicos e metabólicos; a administração de CR ou CL produz efeitos hemodinâmicos e metabólicos similares no paciente hipovolêmico.

Efeitos cardiovasculares da anestesia dissociativa na reposição volêmica com colóide e solução hipertônica em cães: avaliação biotelemétrica

Avaliaram-se os efeitos cardiovasculares por um período de 24 horas, após a administração de solução salina hipertônica (NaCl) 7,5% ou em associação ao hidroxietilamido 130/0,4 (HES), em cães com hipovolemia induzida e tratados com cetamina levógira ou racêmica. Após a indução da hipovolemia, administrou-se NaCl 7,5% (4mL/kg) no grupo hipertônica levógira (GHL) e no grupo hipertônica racêmica (GHR) ou HES 130/0,4 na mesma proporção de sangue retirado, associado a NaCl 7,5% (4mL/kg) no grupo hipertônica colóide levógira (GHCL) e no grupo hipertônica colóide racêmica (GHCR). Após 30 minutos, administrou-se por via intravenosa, cetamina levógira (CL; 5mg/kg) no GHL e GHCL ou cetamina racêmica (CR; 10mg/kg) no GHR e GHCR. A frequência cardíaca (FC) e a pressão arterial sistólica (PAS) foram menores após a hipovolemia e após a CR. A pressão arterial média (PAM) e a pressão arterial diastólica (PAD) foram menores após a hipovolemia e após a administração de CL e CR. Não foram observadas diferenças significativas entre os grupos em relação à FC, PAS, PAM e PAD durante o período de mensuração por biotelemetria desde T210 até T1440. A administração de HES associado ao NaCl 7,5% propiciou restabelecimento imediato da PAM, a administração de NaCl 7,5% não restaurou a PAM em pacientes hipovolêmicos, a administração de CR ou CL produziu efeitos semelhantes e todos os tratamentos mantiveram estáveis as pressões arteriais e a FC por um período de até 24 horas.

Skewness, splitting number and vertex deletion of some toroidal meshes

The skewness sk(G) of a graph G = (V, E) is the smallest integer sk(G) >= 0 such that a planar graph can be obtained from G by the removal of sk(C) edges. The splitting number sp(G) of C is the smallest integer sp(G) >= 0 such that a planar graph can be obtained from G by sp(G) vertex splitting operations. The vertex deletion vd(G) of G is the smallest integer vd(G) >= 0 such that a planar graph can be obtained from G by the removal of vd(G) vertices. Regular toroidal meshes are popular topologies for the connection networks of SIMD parallel machines. The best known of these meshes is the rectangular toroidal mesh C(m) x C(n) for which is known the skewness, the splitting number and the vertex deletion. In this work we consider two related families: a triangulation Tc(m) x c(n) of C(m) x C(n) in the torus, and an hexagonal mesh Hc(m) x c(n), the dual of Tc(m) x c(n) in the torus. It is established that sp(Tc(m) x c(n)) = vd(Tc(m) x c(n) = sk(Hc(m) x c(n)) = sp(Hc(m) x c(n)) = vd(Hc(m) x c(n)) = min{m, n} and that sk(Tc(m) x c(n)) = 2 min {m, n}.

Detection of the TLR4 1196C > T Polymorphism by Mismatched-Polymerase Chain Reaction Using Plasmid DNA as Internal Control in Restriction Fragment Length Polymorphism Assays

Background: Restriction fragment length polymorphism (RFLP) is a common molecular assay used for genotyping, and it requires validated quality control procedures to prevent mistyping caused by impaired endonuclease activity. We have evaluated the usefulness of a plasmid-based internal control in RFLP assays. Results: Blood samples were collected from 102 individuals with acute myocardial infarction (AMI) and 108 non-AMI individuals (controls) for DNA extraction and laboratory analyses. The 1196C> T polymorphism in the toll-like receptor 4 (TLR4) gene was amplified by mismatched-polymerase chain reaction (PCR). Amplicons and pBluescript II SK-plasmid were simultaneously digested with endonuclease HincII. Fragments were separated on 2% agarose gels. Plasmid was completely digested using up to 55.2 nmL/L DNA solutions and 1 mu L PCR product. Nevertheless, plasmid DNA with 41.4 nM or higher concentrations was incompletely digested in the presence of 7 mL PCR product. In standardized conditions, TLR4 1196C> T variant was accurately genotyped. TLR4 1196T allele frequency was similar between AMI (3.1%) and controls (2.0%, p = 0.948). TLR4 SNP was not associated with AMI in this sample population. In conclusion, the plasmid-based control is a useful approach to prevent mistyping in RFLP assays, and it is validate for genetic association studies such as TLR4 1196C> T.

Acidosis induces relaxation mediated by nitric oxide and potassium channels in rat thoracic aorta

We investigated the mechanism by which extracellular acidification promotes relaxation in rat thoracic aorta. The relaxation response to HCl-induced extracellular acidification (7.4 to 6.5) was measured in aortic rings pre-contracted with phenylephrine (Phe, 10(-6) M) or KCl (45 mM). The vascular reactivity experiments were performed in endothelium-intact and denuded rings, in the presence or absence of indomethacin (10(-5) M), L-NAME (10(-4) M), apamin (10(-6) M), and glibenclamide (10(-5) M). The effect of extracellular acidosis (pH 7.0 and 6.5) on nitric oxide (NO) production was evaluated in isolated endothelial cells loaded with diaminofluorescein-FM diacetate (DAF-FM DA, 5 mu M). The extracellular acidosis failed to induce any changes in the vascular tone of aortic rings pre-contracted with KCl, however, it caused endothelium-dependent and independent relaxation in rings pre-contracted with Phe. This acidosis induced-relaxation was inhibited by L-NAME, apamin, and glibenclamide, but not by indomethacin. The acidosis (pH 7.0 and 6.5) also promoted a time-dependent increase in the NO production by the isolated endothelial cells. These results suggest that extracellular acidosis promotes vasodilation mediated by NO, K(ATP) and SK(Ca), and maybe other K(+) channels in isolated rat thoracic aorta. (C) 2011 Elsevier B.V. All rights reserved.

Increase of core temperature induced by corticotropin-releasing factor and urocortin: A comparative study

This study compared the ability of CRF and UCN1 to induce a thermoregulatory response when centrally injected into rats. The effects of antipyretic drugs and CRF receptor antagonists (CRF(1) and CRF(2)) on the temperature (T) changes induced by these peptides were also investigated. Rectal (rT) and tail skin (T(sk)) temperatures were measured with a thermistor probe while body (bT) temperature was measured with a battery-operated biotelemetry transmitter in male Wistar rats (200 g) every 30 min over a period of 6 h, after intracerebroventricular (i.c.v.) injection of 1 nmol of either CRF or UCN1. Rats were pre-treated with indomethacin (2 mg kg(-1), i.p.) or celecoxib (5 mg kg(-1), p.o.), dexamethasone (0.5 mg kg(-1), s.c.), astressin (a CRF(1)/CRF(2) antagonist, 7 nmol, icy.) or antalarmin (a CRF(1) antagonist, 20 mg kg 1, i.p.). The increase in body temperature induced by CRF was accompanied by a reduction in T(sk) while the response induced by UCN1 was accompanied by an elevation in T(sk). Indomethacin or celecoxib did not change the increases in rT caused by either CRF or UCN1. Although dexamethasone attenuated the increase in rectal temperature in response to CRF, dexamethasone did not modify the response induced by UCN1. Astressin blocked the UCN1-induced hyperthermia and reduced CRF-induced fever. Antalarmin did not modify the hyperthermia in response to UCN1, but reduced the fever evoked by CRF. This study demonstrated that CRF by acting on the CRF(1) receptor induces a prostaglandin-independent fever which seems to depend, at least in part, on the synthesis of other mediators while UCN1 acts on the CRF(2) receptor, promoting a hyperthermic response which seems to be independent on synthesis/release of any mediator. (C) 2010 Elsevier B.V. All rights reserved.