Measurement of the production cross section for a W boson and two b jets in pp collisions at root s=7 TeV

The production cross section for a Wboson and two b jets is measured using proton-proton collisions at v root s = 7 TeV in a data sample collected with the CMS experiment at the LHC corresponding to an integrated luminosity of 5.0 fb(-1). The W + bbevents are selected in the W..decay mode by requiring a muon with transverse momentum pT> 25GeVand pseudorapidity |eta| < 2.1, and exactly two b-tagged jets with pT> 25GeVand |eta| < 2.4. The measured W + bbproduction cross section in the fiducial region, calculated at the level of final-state particles, is s(pp. W + bb) xB(W..) = 0.53 +/- 0.05 (stat.) +/- 0.09 (syst.) +/- 0.06 (theo.) 0.01 (lum.) pb, in agreement with the standard model prediction. In addition, kinematic distributions of the W + bbsystem are in agreement with the predictions of a simulation usingMadGraphandpythia. (C) 2014 The Authors. Published by Elsevier B. V.

Measurement of the muon charge asymmetry in inclusive pp -> W plus X production at root s=7 TeV and an improved determination of light parton distribution functions

Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico (CNPq)

Searches for electroweak neutralino and chargino production in channels with Higgs, Z, and W bosons in pp collisions at 8 TeV

Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico (CNPq)

Differential cross section measurements for the production of a W boson in association with jets in proton-proton collisions at √s=7 TeV

Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico (CNPq)

Measurement of the W boson helicity in events with a single reconstructed top quark in p p collisions at root s=8 TeV

Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico (CNPq)

Measurement of top quark-antiquark pair production in association with a W or Z boson in pp collisions at root s=8 TeV

Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico (CNPq)

Search for heavy neutrinos and W bosons with right-handed couplings in proton-proton collisions at root s=8TeV

Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico (CNPq)

Identification techniques for highly boosted W bosons that decay into hadrons

Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico (CNPq)

Measurement of the W+ W- cross section in sqrt(s) = 7 TeV pp collisions with ATLAS

This Letter presents a measurement of the W+ W- production cross section in sqrt(s) = 7  TeV pp collisions by the ATLAS experiment, using 34  pb(-1) of integrated luminosity produced by the Large Hadron Collider at CERN. Selecting events with two isolated leptons, each either an electron or a muon, 8 candidate events are observed with an expected background of 1.7 ± 0.6 events. The measured cross section is 41(-16)(+20)(stat) ± 5(syst)±1(lumi)  pb, which is consistent with the standard model prediction of 44 ± 3  pb calculated at next-to-leading order in QCD.

Effect of wetting on heat transfer characteristics of liquid metals : (thesis) / W. K. Stromquist.

"Contract No. AT-(40-1)-1310."

Labirynt swěta a rág srdce : to gest swětlé wymalowanj, kterak w tom swětě, a wěcech geho wssechněch, nic nenj než matenj a motanj, kolotánj a lopotowanj, mámenj a ssalba ... ale kdož doma w srdcy swém sedě, s gediným Pánem Bohem se uzawjrá, ten sám k prawému a plnému mysli upokogenj a radosti že přichazy /

Dedication in Latin.

Über die Vorstellungen der Tiere : ein Beitrag zur Entwicklungspsychologie /

Vita.

Liczebnik w grupie nominalnej średniowiecznej polszczyzny. Semantyka i składnia

Celem pracy "Liczebnik w grupie nominalnej średniowiecznej polszczyzny. Semantyka i składnia" jest opis właściwości semantyczno-składniowych wyrażeń liczbowych w średniowiecznej polszczyźnie. Jest on ograniczony do charakterystyki wykładników kwantyfikacji numerycznej wchodzących w skład grupy nominalnej, a więc tych, które związane są z rzeczownikiem jako członem konstytutywnym. Przyjęta metoda opisu (oparta na założeniach składni semantycznej) pozwala przyjrzeć się nie tylko formalno-składniowym relacjom w obrębie grupy imiennej, ale także ich łączliwości z określonymi klasami leksemów oraz dystrybucji kontekstowej. Dotyczy to zwłaszcza wyrażeń liczebnikowych o odmianie przymiotnikowej (liczebniki porządkowe, wielorakie, mnożne, zespołowe), które dotychczas omawiane były przede wszystkim ze względu na ich morfologię. Zachowując tradycyjną klasyfikację leksemów liczebnikowych, charakteryzuję po kolei liczebniki główne, zbiorowe, mnożne i wielorakie, porządkowe, zespołowe oraz ułamkowe. W swojej pracy wykazałam, że w średniowiecznej polszczyźnie proces kształtowania się kategorii liczebnika jako odrębnej części mowy dopiero się rozpoczyna. W tym okresie obserwować możemy ścieranie się dwóch tendencji, poświadczonych zarówno przez liczebniki główne, jak i zbiorowe. Pierwsza z nich – starsza – to tendencja do wyodrębniania poszczególnych znaczeń i funkcji za pomocą środków leksykalnych. Drugą – nowszą – jest dążenie do formalnego wyznaczania w języku klas wyrazów o określonym znaczeniu i funkcji, co prowadzi do powstania nowego paradygmatu odmiany. Ujednolicanie składni (i fleksji) jako przejaw tendencji do gramatykalizacji jest typowe dla tych leksemów liczebnikowych, które w najstarszym okresie wykazują największe zróżnicowanie semantyczne i morfologiczne. Stąd też możemy w średniowiecznej polszczyźnie obserwować wariantywność struktur składniowych. Najważniejszym zagadnieniem omawianym w pracy są zmiany semantyczne w obrębie leksemów liczebnikowych, których konsekwencją są zmiany morfologiczno-składniowe. Są to między innymi: redukcja w strukturze semantycznej liczebników głównych i zbiorowych komponentów odnoszących się do właściwości innych niż liczbowe, ograniczenia w zakresie użycia liczby podwójnej i kształtowanie się nowej opozycji jednostkowość – mnogość, przechodzenie od składni opartej na znaczeniu (ad sensum) do składni uzależnionej od cech morfologicznych członów konstrukcji. Wariantywność konstrukcji składniowych z liczebnikami występujących w średniowiecznej polszczyźnie wynika nie tylko z zachodzących zmian wewnątrzjęzykowych, ale jest spowodowana również wpływem czynników zewnętrznych, takich jak oddziaływanie wzorca łacińskiego, czeskiego, czy niemieckiego oraz zmianami w sposobie strukturyzacji teksu po przejściu od języka mówionego do jego piśmiennej reprezentacji. Pismo umożliwiło notację liczb za pomocą cyfr, początkowo były to cyfry rzymskie. Tego typu zapis w odniesieniu do liczb o wartości wyższej niż 10 odpowiadał strukturalnie budowie polskiego liczebnika. Kłopoty sprawiało jednak połączenie cyfry z rzeczownikiem w odpowiedniej formie gramatycznej ze względu na silne oddziaływanie składni łacińskiej, w której liczebnik był formalnie członem podrzędnym. Istotna rola zapisu cyfrowego w tekstach łacińskich i polskich polega na ujednoliceniu w piśmie symboli reprezentujących liczebniki, które należały do różnych typów morfologicznych. Zapis cyfrowy wspomagał zatem proces ujednolicania morfologiczno-składniowego liczebników głównych. Wpływ ten widoczny jest również w sposobie tekstowej realizacji grup liczebnikowych. W staropolszczyźnie każdy element ciągu traktowany był jako składnik samodzielny. Przejawiało się to w swobodnym szyku, niezależnym od przyjętego w notacji cyfrowej, a także łączono zapis cyfrowy ze słownym. Wpływ zapisu cyfrowego spowodował, że szyk elementów grupy liczebnikowej stabilizuje się i podporządkowuje systemowi arytmetycznemu. Wielokrotnie wskazuję w swojej pracy na rolę łaciny w kształtowaniu składni liczebników, co wiązało się z nieodmiennością w języku łacińskim liczebników od pięć wzwyż i nadrzędną rolą rzeczownika w grupie nominalnej. Brak liczby podwójnej w łacinie sprzyjał redukcji tej kategorii także w systemie języka polskiego. Łacina oddziaływała też na polszczyznę w płaszczyźnie semantycznej. Wpływem tym można tłumaczyć m.in. występowanie w średniowieczu superlatywnej formy liczebnika pierwszy w funkcji elatywnej, pojawienie się przy liczebniku drugi znaczenia ‘zajmujący drugie miejsce po kimś lub po czymś, gorszy, pośledni’ oraz przesunięcia semantyczne w strukturze znaczeniowej liczebników zespołowych, których konsekwencją są przekształcenia składniowe. Analiza materiału pochodzącego z "Biblii królowej Zofii" wykazała, że bardzo ważną rolę w interpretacji zjawisk językowych w średniowiecznej polszczyźnie pełni podstawa tłumaczeniowa. Porównanie staroczeskich przekładów Biblii z polskim tekstem pozwala wyodrębnić formy, które pojawiają się w Biblii szaroszpatackiej pod wpływem czeskim. Dotyczy to związku zgody w grupie nominalnej z liczebnikami od pięć wzwyż w miejscowniku, orzeczenia w liczbie pojedynczej rodzaju nijakiego, konstrukcji szeregowych ze spójnikiem a i przyimkiem ku w grupach liczebnikowych, a także kalk leksykalnych typu "dwoity". Okazało się także, że wyrażenia liczbowe różniły się nie tylko pod względem semantycznym i gramatycznym, ale także „przynależnością” do określonych odmian funkcjonalnych staropolszczyzny. Liczebniki zespołowe występowały jedynie w tekstach urzędowych. Dopiero w wieku XVI odnotować je można w zabytkach innego typu. Schematy enumeracyjne oparte na liczebnikach wielorakich były charakterystyczne dla tekstów należących do religijnej odmiany języka, w których stosowanie reguł ars dictandi miało walor stylistyczny. O podobnym nacechowaniu można mówić w odniesieniu do liczebników porządkowych, ale tylko w wypadku rozbudowanych wyliczeń, które spotykamy w tekstach należących do bardziej ogólnej odmiany normatywno-dydaktycznej języka. Ograniczenia stylistyczne dotyczą również liczebnika "jedyny". Wieloaspektowość ujęcia (z perspektywy systemu i tekstu) pozwoliła na uchwycenie tych cech wyrażeń liczbowych, które są jeszcze dziedzictwem doby przedpiśmiennej oraz na uchwycenie tendencji nowszych, prowadzących w konsekwencji do powstania odrębnej kategorii gramatycznej liczebnika.

Metoda projektów w uczeniu się i nauczaniu fizyki w gimnazjum

Wydział Studiów Edukacyjnych: Zakład Pedeutologii

QTL mapping of multiple foliar disease and root-lesion nematode resistances in wheat.

A genetic linkage map, based on a cross between the synthetic hexaploid CPI133872 and the bread wheat cultivar Janz, was established using 111 F1-derived doubled haploid lines. The population was phenotyped in multiple years and/or locations for seven disease resistance traits, namely, Septoria tritici blotch (Mycosphaeralla graminicola), yellow leaf spot also known as tan spot (Pyrenophora tritici-repentis), stripe rust (Puccinia striiformis f. sp. tritici), leaf rust (Puccinia triticina), stem rust (Puccinia graminis f. sp. tritici) and two species of root-lesion nematode (Pratylenchyus thornei and P. neglectus). The DH population was also scored for coleoptile colour and the presence of the seedling leaf rust resistance gene Lr24. Implementation of a multiple-QTL model identified a tightly linked cluster of foliar disease resistance QTL in chromosome 3DL. Major QTL each for resistance to Septoria tritici blotch and yellow leaf spot were contributed by the synthetic hexaploid parent CPI133872 and linked in repulsion with the coincident Lr24Sr24/ locus carried by parent Janz. This is the first report of linked QTL for Septoria tritici blotch and yellow leaf spot contributed by the same parent. Additional QTL for yellow leaf spot were detected in 5AS and 5BL. Consistent QTL for stripe rust resistance were identified in chromosomes 1BL, 4BL and 7DS, with the QTL in 7DS corresponding to the Yr18Lr34/ region. Three major QTL for P. thornei resistance (2BS, 6DS, 6DL) and two for P. neglectus resistance (2BS, 6DS) were detected. The recombinants combining resistance to Septoria tritici blotch, yellow leaf spot, rust diseases and root-lesion nematodes from parents CPI133872 and Janz constitute valuable germplasm for the transfer of multiple disease resistance into new wheat cultivars.