796 resultados para Demodex canis
Resumo:
To study the frequency of ocular lesions in 30 gerbils infected with 100 embryonated eggs of Toxocara canis, indirect binocular ophthalmoscopy was performed 3, 10, 17, 24, 31 and 38 days after infection. All the animals presented larvae in the tissues and 80% presented ocular lesions. Hemorrhagic foci in the choroid and retina were present in 92% of the animals with ocular lesions. Retinal exudative lesions, vitreous lesions, vasculitis and retinal detachment were less frequent. Mobile larvae or larval tracks were observed in four (13.3%) animals. Histological examination confirmed the ophthalmoscopic observations, showing that the lesions were focal and sparse. In one animal, there was a larva in the retina, without inflammatory reaction around it. The results demonstrated that gerbils presented frequent ocular lesions after infection with Toxocara canis, even when infected with a small number of embryonated eggs. The lesions observed were focal, consisting mainly of hemorrhages with signs of reabsorption or inflammation in different segments of eye, and differing from the granulomatous lesions described in ocular larva migrans in humans.
Resumo:
INTRODUÇÃO: Toxocara canis é um ascarídeo parasita do intestino delgado de cães, causador da larva migrans visceral em seres humanos. MÉTODOS: Com o objetivo de demonstrar a eficácia do fungo Pochonia chlamydosporia sobre ovos de Toxocara canis em condições laboratoriais, foi montado ensaio experimental em placas de Petri com ágar-água 2%. RESULTADOS: Houve atividade ovicida de 43,8% (p<0,01) do grupo tratado em relação ao grupo controle durante os intervalos estudados. CONCLUSÕES: Os resultados demonstrados no presente trabalho sugerem a empregabilidade de Pochonia chlamydosporia como uma alternativa de controle biológico dos ovos embrionados de Toxocara canis.
Resumo:
INTRODUÇÃO: Larva migrans visceral é causada por Toxocara sp e nunca foi estudada na Bahia. Neste trabalho, investigou-se a prevalência e fatores de risco de infecção por Toxocara canis, em indivíduos de Salvador. MÉTODOS: Trezentos e trinta e oito indivíduos foram investigados para presença de anticorpos IgG séricos anti-T. canis. RESULTADOS: IgG anti-T. canis foi mais alta em indivíduos de classe social baixa com maior contato com cães e gatos, indicando que estas variáveis são fatores de risco para esta infecção. CONCLUSÕES: A prevalência de infecção por T. canis foi alta. Os fatores de risco desta infecção encontrados estão de acordo com a literatura.
Resumo:
Introduction: The aim of this study was to evaluate the serological cross-reactivity between Leishmania sp. and other canine pathogens. Methods: Positive serum samples for Ehrlichia canis, Babesia canis, Toxoplasma gondii, Neospora caninum and Trypanosoma cruzi were tested using three serological methods enzyme linked immunosorbent assay (ELISA), indirect immunofluorescent antibody test (IFAT) and Kalazar Detect™, for canine visceral leishmaniasis. Results: Of the 57 dog samples tested, 24 (42.1%) tested positive using one of the three serological methods: 10/57 (17.5%) for ELISA, 11/57 (19.3%) for IFAT and 3/57 (5.3%) for Kalazar Detect™. Conclusions: Our results demonstrated that the presence of other infectious agents may lead to cross-reactivity on leishmaniasis serological tests.
Resumo:
Dissertação de Mestrado Integrado em Medicina Veterinária
Resumo:
Toxocara canis es un parásito cosmopolita frecuentemente hallado en el intestino delgado de los caninos. El hombre adquiere la infección con Toxocara por la ingestión de huevos embrionados que se encuentran en el suelo contaminado. En Argentina, las cifras reales de prevalencia de esta infección no se conocen por tratarse de una patología que no es de notificación obligatoria y por la existencia de casos asintomáticos. Los objetivos de este proyecto de investigación son: a) determinar el grado de contaminación con huevos de Toxocara canis de suelos en áreas de uso público y privado de las comunas de Villa El Prado y Los Cedros de la Provincia de Córdoba, b) detectar la presencia de anticuerpos anti-Toxocara canis en niños y adolescentes de estas Comunas, c) relacionar la presencia de anticuerpos con factores de riesgo y d) obtener antígenos excresión/secreción de larvas L2 de Toxocara canis. La presencia de huevos de Toxocara se evaluará en suelo (tierra, arena, mixta) del área de recreo de las escuelas y de áreas externas de cada vivienda (patio, jardín). La presencia de anticuerpos específicos será detectada en niños y adolescente entre 1 a 15 años de edad de ambos sexos que asistan a los dispensarios de las comunas. Para elaborar un sistema de detección de anticuerpos específicos se obtendrán antígenos excresión/secreción de larvas L2 de Toxocara canis. Este proyecto permitirá comparar la seroprevalencia de infección por Toxocara en niños y adolescentes, con otras regiones del país y el extranjero y analizar la relación entre títulos y manifestaciones clínicas. Además, posibilitará caracterizar asociaciones entre infección y factores de riesgo. Debido a la carencia de información sobre esta infección parasitaria en nuestro medio, esta investigación aportará datos útiles para las campañas de desparasitación de mascotas, saneamiento ambiental, tratamiento antiparasitario en personas afectadas y caracterización de manifestaciones clínicas asociadas a esta parasitosis.
Resumo:
Toxocara canis es un parásito cosmopolita frecuentemente hallado en el intestino delgado de los caninos. El hombre adquiere la infección con Toxocara por la ingestión de huevos embrionados que se encuentran en el suelo contaminado. En Argentina, las cifras reales de prevalencia de esta infección no se conocen por tratarse de una patología que no es de notificación obligatoria y por la existencia de casos asintomáticos. Los objetivos de este proyecto de investigación son: a) determinar el grado de contaminación con huevos de Toxocara canis de suelos en áreas de uso público y privado de las comunas de Villa El Prado y Los Cedros de la Provincia de Córdoba, b) detectar la presencia de anticuerpos anti-Toxocara canis en niños y adolescentes de estas Comunas, c) relacionar la presencia de anticuerpos con factores de riesgo y d) obtener antígenos excreción/secreción de larvas L2 de Toxocara canis para el desarrollo de un técnica inmunoenzimática "in house". La presencia de huevos de Toxocara se evaluará en suelo (tierra, arena, mixta) del área de recreo de las escuelas y de áreas externas de cada vivienda (patio, jardín). La presencia de anticuerpos específicos será detectada en niños y adolescente entre 1 a 15 años de edad de ambos sexos que asistan a los dispensarios de las comunas. Para elaborar un sistema de detección de anticuerpos específicos se obtendrán antígenos excreción/secreción de larvas L2 de Toxocara canis. Este proyecto permitirá comparar la seroprevalencia de infección por Toxocara en niños y adolescentes, con otras regiones del país y el extranjero y analizar la relación entre títulos y manifestaciones clínicas. Además, posibilitará caracterizar asociaciones entre infección y factores de riesgo. Debido a la carencia de información sobre esta infección parasitaria en nuestro medio, esta investigación aportará datos útiles para las campañas de desparasitación de mascotas, saneamiento ambiental, tratamiento antiparasitario en personas afectadas y caracterización de manifestaciones clínicas asociadas a esta parasitosis.
Resumo:
no.6 (1979)
Resumo:
Prevalence of Toxocara canis antibodies was studied in a poor community of Bogotá, Colombia. Two-hundred-sevem patients, from both sexes and all age groups, were studied. Positive Elisa titers were found in 47.5% of the population, a high prevalence compared with reports from developed countries. T. canis ova were positive in 43.6% of fecal samples from dog puppies. An endemic pattern of the disease is described: socioeconomic status, weathers, pollution, poor hygiene and a significant population of infected dogs. Neither the physical examination nor Elisa titers could detect any case of T. canis disease.
Resumo:
En el present treball, en primer lloc, s’ha analitzat l’escenari actual en referència a la tornada del llop (Canis lupus) a Catalunya i s’han avaluat les mesures gestió que s’estan duent a terme al respecte, tot identificant els seus punts forts i els seus punts dèbils. D’aquesta manera, s’ha pogut saber que la població de llops actual és petita i poc estable, i es mou per la zona del Parc Natural del Cadí-Moixeró i els seus voltants, on s’estan efectuant les tasques de control i seguiment de l’espècie. No obstant, la seva evolució ha anat a l’alça durant els darrers anys, i es preveu que pugui colonitzar noves àrees a curt-mig termini, pel que aviat s’hauria d’ampliar l’àmbit d’aplicació d’aquesta gestió. Posteriorment, s’ha realitzat una valoració de la seva presència a Catalunya -encabida dins d’un marc hipotètic- per determinar l’ampli ventall d’aspectes socials i ambientals que envolten aquest fet. Mitjançant aquesta valoració s’han pogut detectar les principals mancances que presenta el país per fer front a aquesta situació, però també s’han identificat les fortaleses i les oportunitats que es presenten de cara al futur.
Resumo:
Immunodetection of human IgG anti-Toxocara canis was developed based on ELISA and on the use of polysiloxane/polyvinyl alcohol (POS/PVA) beads. A recombinant antigen was covalently immobilized, via glutaraldehyde, onto this hybrid inorganic-organic composite, which was prepared by the sol-gel technique. Using only 31.2 ng antigen per bead, a peroxidase conjugate dilution of 1:10,000 and a serum dilution of 1:200 were adequate for the establishment of the procedure. This procedure is comparable to that which utilizes the adsorption of the antigen to conventional PVC plates. However, the difference between positive and negative sera mean absorbances was larger for this new glass based assay. In addition to the performance of the POS/PVA bead as a matrix for immunodetection, its easy synthesis and low cost are additional advantages for commercial application.
Resumo:
On the archaeological site of Menez-Dregan in Brittany, France, dated 300,000-500,000 years-old, paleoparasitological analysis of cave deposits led to the detection of well-preserved helminth eggs, which morphology and morphometry pointed to the diagnosis of Toxocara canis eggs, a parasite of carnivore mammals. Paleolithic remains suggested a parasitism of the hyena Crocuta spelaea or other canids that inhabited the region.
Larval recovery of Toxocara canis in organs and tissues of experimentally infected Rattus norvegicus
Resumo:
The aim of this note was to record for the first time the recovery of Toxocara canis larvae from tissues and organs of Rattus norvegicus (Berkenhout, 1769), Wistar strain, until the 60th day after experimental infection. Rats were orally infected with embryonated T. canis eggs, killed on days 3, 5, 8, 10, 15, 30, and 60 after inoculation and larvae were recovered from liver, lungs, kidneys, brain, and carcass after acid digestion, showing a pattern of migration similar of that previously observed in mice.
Resumo:
The aim of the present paper was to evaluate the larvicidal effect of Enterococcus faecalis CECT7121 (Ef7121) on the Toxocara canis cycle both in vitro and in vivo. For the in vitro experiments, T. canis larvae were incubated with the supernatants of Ef7121 (EI) and mutant Ef7121 (EIm), in a pre-culture of Ef7121 (EII) and in a fresh culture with Ef7121 (EIII) and the Ef7121 mutant strain (EIIIm). The viability of the larvae was calculated after a 48 h incubation. A significant reduction of the viability of T. canis larvae was observed in EI, EII and EIII. A decrease of this inhibitory effect was observed in EIm and EIIIm (p = 0.008). In the in vivo experiments, mice were orally inoculated with three doses of Ef7121. To study the probiotic persistence in the intestine, the animals were sacrificed every four days and their intestines were dissected. The initial average bacterial levels were 9.7 x 10(4) for Ef7121 (colony forming units/g). At the end of the assay the levels were 1.46 x 10(4). No bacterial translocation was detected in mesenteric lymphatic nodules and spleen. Ef7121 interference with the biological cycle was evaluated in mice challenged with T. canis. The interference was significant when the mice were challenged with probiotic and T. canis simultaneously (p = 0.001), but it was not significant when the challenge was performed 15 days after administration of the bacterial inoculum (p = 0.06). In conclusion, Ef7121 possessed in vitro and in vivo larvicidal activity.